Nu al druk maken voor na de geboorte

Ik herken dit zeker... Denk dat het gewoon een beetje je karakter is althans bij mij wel. Wat bij mij helpt is lijstjes maken van wanneer ik welke dingen moet/kan regelen, dan zit het niet zo in je hoofd... Tja, en relativeren... Zo heb ik me tijden druk gemaakt over een vroeggeboorte, en nu weet ik van over-tijd-heid niet meer waar ik het moet zoeken... (en maak me tegelijk druk over de kraamtijd). Je weet nooit hoe de dingen lopen, niet met eenzwangerschap en sowieso niet in het leven... Dus gewoon maar op je af kanten komen is denk ik het enige dat je kunt doen.....

 

Heel herkenbaar!
Bij mij komt het vooral in dromen naar boven.
Van de week droomde ik dat we niet wisten hoeveel we per flesje moesten geven dus deden we maar gewoon wat want tsja de kleine dronk toch? Werd wakker en ben gelijk gaan google want stel je voor dat ik het echt niet weet en niemand mij dit leert .

Komt vast wel goed

 

En: veel succes en hopelijk pleZier bij je echo morgen!

 

Haha heel herkenbaar hoor. Ik had het de hele zwangerschap en de weken erna Ik denk dat het door de hormonen komt, en dat het ook goed is want dit laat zien dat het heel belangrijk voor je is om goed voor je kindje te zorgen

 

Komt goed hoor en zeker herkenbaar! Je bent niet voor niks zo'n 9 maanden zwanger. Kindje moet groeien en jij, als moeder ook! Bedenk dat er straks naast jullie baby ook ouders worden geboren. Lekker mijmeren en tig keer je meubeltjes verplaatsen. Succes en GENIET!

 

Voor mij ook herkenbaar hoor. Zoals iemand al schreef, zit het bij mij ook in mijn karakter. Ik ben heel goed in de meest vreselijke scenario's bedenken maar ik weet dit van mezelf en kan er nu wel redelijk mee omgaan. Het helpt bij mij altijd wel om erover te praten met mijn man of mijn moeder (even een nuchtere blik). Succes met de echo!

 

Had ik ook bij de eerste hoor, ik zat me dagen druk te maken om de kleinste dingen, om het in bad doen, dat kan ik toch helemaal niet, gaat dat wel goed, glijdt hij niet uit mijn handen, oh ja en als hij op mijn buik wordt gelegd na de bevalling glibbert hij er dan niet af? Allemaal dat soort dingen hihi. Blame the hormones, en een stukje karakter

Komt allemaal goed!

 

Heel herkenbaar. Ik heb ook overal lijstjes van gemaakt. Van wat nog te kopen lijstjes tot wat nog regelen tot wat nog schoonmaken
Geeft mij een hoop rust.

 

Haha wat een herkenning hier. Ik schrok laatst ook wakker van hetzelfde: straks glijdt hij eraf als ie op m'n buik wordt gelegd. Prachtig om te lezen dat ik zelf met zo'n vergezochte angst niet de enige ben!

 

Heel herkenbaar, dit had ik ook veel in het begin van de zwangerschap. Maar naarmate ik verder was, werd de angst ook minder en nu heb ik er alleen maar zin in. Mede dankzij dit forum

 

Ik denk dat het volkomen normaal is! Ik ben bijna 9 weken zwanger en ik ben het boek "Dr. Spock" aan het lezen hahaha.
Ik weet helemaal niets van baby's of kinderen dus ik denk dat ik veel onzekerheden kan wegnemen door veel informatie op te zoeken en te lezen.

 

Heel herkenbaar idd..
Wat er al gezegd werd "blame the hormones" haha.
Ineens komt het besef dat je straks de verantwoordelijkheid draagt over zo'n klein kruimeltje :O Volgens mij alleen maar gezond dat wij ons druk maken, het is niet niks.

 

bij mijn 1e had ik het ook erg, maar ik weet dat alles vanzelf loopt zoals het loopt waardoor ik er bij de 2e totaal geen last van heb met 'wat als'

 

Haha nee niet herkenbaar hier. Ik had dat totaal nog niet. Ik wilde eerst zeker weten dat het goed was. We hebben tot de 20 weken echo gewacht met spullen aanschaffen. Daarna zijn we langzaam begonnen. Maar zelfs tot 35e week had ik geen drang om alles een plek te geven en te denken aan periode na de bevalling. Ben ik denk ik iets te nuchter voor. Maar iedereen beleefd het natuurlijk op z'n eigen manier.
Leuk toch om er nu al mee bezig te zijn?

 

Ik heb me vooral veel zorgen gemaakt over gezondheidsdingen. Gaat het goed met de baby? Straks mankeert hij iets! Straks kom ik er niet meer bovenop. Dat soort dingen. Mijn andere zorgen werden me vooral aangepraat: je bent straks een heel ander mens (wil ik niet). Geniet er nog maar van (op een terras zitten), straks kan het niet meer (waarom niet?). Wacht maar, straks denk je er heel anders over (hoezo, krijg ik een karakter make-over?). Vreselijk vond ik het vooruitzicht dat ik blijkbaar mezelf niet meer zou zijn als er een baby was. Als ik anderen hoorden gingen mijn leven en karakter volledig naar de knoppen en daar heb ik nachten van wakker gelegen. En hoewel ik echt wel denk dat er dingen gaan veranderen heb je heel veel ook zelf in de hand. Ik luister niet meer naar anderen. Relax, alles komt goed!

 

Ja dat herken ik wel, heb me de hele zwangerschap om allerlei dingen druk gemaakt, praktische dingen maar ook over de gezondheid van ons mannetje en mezelf.
Ja moet het toch proberen een beetje los te laten want sommige dingen heb je echt niet in de hand en moet je op je af laten komen.

Ik maakte me ook ontzettend druk over gebroken nachten, dagenlang een huilende baby, niet weten wat te doen als hij zou huilen, geen idee hoe ik precies weet hoeveel hij mag drinken en nog veel meer van die dingen.
Achteraf valt het allemaal wel mee, de kraamzorg leert je heel erg veel dingen en je voelt ook veel dingen gewoon zelf aan en dat is erg prettig.
Ook hebben we de 'luxe' om tot op heden, een gemakkelijke baby te hebben dus dat scheelt ook wel heel erg veel.

De praktische zaken zoals waar je de box moet neerzetten en zo, daar kom je ook nog wel aan uit, je hebt nog tijd genoeg.
Wij hebben gewoon de hele woonkamer opnieuw ingedeeld, eerst de muren lekker opnieuw geverfd toen ik bijna 20 weken zwanger was, de meubels allemaal anders neergezet zodat we plaats creëerden voor de box, dus zo kan het ook

 

Jaaa herkenbaar!
Maar mijn ervaring is dat je er de komende maanden in gaat groeien. Alles gaat vanzelf op z'n plek vallen, soms letterlijk
Mijn tip voor als je het even niet meer weet met spullen: begin met groot en werk het per onderdeel af. Met groot bedoel ik de babykamer en wandelwagen enzo (zit ook vaak levertijd op). Daarna kijk je wat je nodig hebt voor het bedje. Dan wat je nodig hebt voor de wandelwagen. Wat moet er op de commode en wat heb ik nodig bij verzorgen daar? Dan wat voor kleertjes komen er in de kast. En zo heb je al snel een heleboel

Alles wijst zich straks vanzelf. Mocht jij naar de wc moeten dan kan de baby altijd even in het bedje, de kinderwagen of de box gelegd worden. Huilt ie of gaat ie huilen.... Ja, dan moet de baby ook maar even wachten. Gaat ie niet dood aan. Maar meestal ga je als ze even liggen te slapen of gewoon lekker liggen rond te kijken.
Ik ging altijd heel snel douchen als mijn kindje sliep. Nu leg ik haar op het aankleedkussen in de badkamer en zij blijft dan wel een kwartier rustig. Ze kijkt wat om zich heen en hoort het stromende water. Straks zal dat waarschijnlijk niet meer kunnen (met omrollen enzo) maar dan hebben we wel weer een wipper en anders douche ik op een ander tijdstip. En zo verzin je overal wel wat voor.

@Drieka
Gefeliciteerd met je zoon!
Wat fijn dat het allemaal toch wel een beetje mee blijkt te vallen. Je maakte je ook best wel druk niet? Ben je alweer wat op de been, hoe voel je je nu?

 

Ook hier heel herkenbaar....

Ik ben in verwachting van een meisje en dat vind ik echt enorm leuk, alleen maak ik mij nu al druk om later.
Wat as ze verkeerde vrienden krijgt, wilt gaan stappen, met vriendinnen op vakantie etc. Mijn oudste is een jongen en daar had ik het totaal niet mee...

Zeker nu met die ontuchtzaken en meer van die dingen, maak ik haar dan al geen slachtoffer door haar alleen al op de wereld te zetten. Heeft ze dan al meer kans op dat soort dingen?

Blame it the hormones... Ik denk dat het juist tekent voor een moeder om zich af te vragen of ze een goede moeder zal zijn.
En... het komt ook allemaal wel goed! Met de beste intenties en een hoop liefde kom je al heel ver