En hopelijk blijft het eens weg. Ik heb mij laten vertellen dat je klachten met een tweeling dubbel heftig kunnen zijn? Maar ervaar je dat ook zo? Wij hadden een spannende dag vandaag. Ik begon vanmorgen spontaan en hevig bloed te verliezen. Niet fijn. Dan merk ik dat mijn vorige zwangerschap (die een aaneenschakeling van stress was) er behoorlijk heeft ingehakt, ik kan dan niet meer goed relativeren en schiet direct in paniek. Gelukkig mochten we vanmiddag even langskomen, toen ik na aarzelen toch maar de vk belde. Dat is wel echt fijn, toen ik bij de gyn. liep, had ik hier echt niet voor te hoeven bellen, daar hadden ze echt niets mee gedaan, maar hier mochten we gelijk komen. Kloppend hartje gehoord en gezien, dus weer een beetje gerustgesteld, al zal ik blij zijn als het bloedverlies stopt.
Ik zou ook totaal in paniek zijn hoor! Wat fijn dat je gelijk bij de VK terecht kon en een echo hebt gehad. Bloed je nog steeds? Krampen? Hoe ver ben je nu? Of ik dubbel zo veel klachten ervaar. Ik heb geen vergelijkingsmateriaal dus geen idee. Ik ben wel extreem moe en misselijkheid komt en gaat. En elke nacht een verstopte neus! Maar geef er gewoon aan toe. Wel beetje bang dat ik voor m'n verlof geen baan vind! Nog een maand verder en ik kan m'n buik dan echt niet meer verbergen. En met een tweeling moet je (nog) eerder stoppen met werken dus de periode dat ik kan werken wordt ook steeds kleiner. Maandag weer een afspraak bij MW dus kan dat mooi met haar bespreken
Jemig KatenHond, wat schrikken!! Ik zou ook enorm gestressd raken van bloedverlies. Maar ja, dan ben ik.... zenuwenlijer inmiddels wanneer het gaat om zwangerschap... Hoop dat het goed blijft gaan!
Katenhond, zo das schrikken! Ik zou ook compleet flippen geloof ik. Is de misselijkheid even wat minder, krijg je dit! Wat fijn dat je zo snel terecht kon! Ben je nu een beetje gerustgesteld? Is het bloeden al gestopt? B4, heftig zeg, ben er even stil van...mag ik vragen waar jullie je kindje met 27 weken aan verloren zijn? Een zwangerschap is helaas nooit geheel zorgeloos, maar voor jou zal het tot die weken helemaal niet relaxt zijn lijkt me, of valt het mee? Kun je ook al genieten? Anja, lastig hoor met een baan zoeken/vinden. In theorie hoef je niks te zeggen over je zwangerschap en mogen ze je om die reden niet niet aannemen, maar ik denk dat de praktijk anders is helaas...wat voor werk zoek je? Hier zo vreselijk moe vandaag...even gaan lunchen met een vriendin en bij terugkomst dacht ik even een half uurtje te gaan liggen. Werd ik twee uur later wakker en nu alweer bijna in slaap. Gelukkig is het weekend en kan ik er aan toegeven, maar ik vind t zo zonde van mijn tijd
Erg he? Dat slapen, ik ga tegenwoordig al in bed liggen ipv op de bank ( in de middag) Misselijkheid neemt weer toe vanavond en nu nog een beetje. Wat ik ook heb, nooit de link gelegd met zwangerschap, in de avond en nacht een verstopte neus en vanavond had ik het een beetje benauwd. Dr Google zegt dat dit ook een zwangerschapskwaal is. Herkennen jullie dit? Qua werk, ik ben de afgelopen 2,5 jaar teamleider geweest op de klantenservice van een grote zorgverzekeraar. Maar t liefst zou ik richting P&O en HR gaan. Blijf gewoon stug reageren Welterusten allemaal!!
B4: wat een indrukwekkend verhaal. Ben je er achter wat de oorzaak was en kan je er in deze zwangerschap iets aan doen of blijft het continu extra spannend? Katenhond: hoe gaat het nu? Is het bloedverlies gestopt? Dan is een extra echo wel heel fijn en spanningsverlagend. Haden ze een idee waar het vandaan kwam? @moeheid en verkoudheid: beide aanwezig. Ben de hele week al zo moe. Op het werk is het om 15.00 gedaan met m'n energie en zit ik bijna af te tellen tot het 17.30 is. 'S avond na het eten val ik bijna iedere keer in slaap op de bank . Dit weekend komt er ook nog niet veel uit mijn handen en nu veel te vroeg wakker *omgekeerde wereld modus?* Ik blijf ook met name rond bedtijd wat snotteren, was een paar weken terug flink verkouden maar het gaat niet weg. Ik had ook van dr. Google geleerd dat m'n imuunsysteem nu niet zo goed werkte. Dus dat zal het wel zijn.
@Sun123 en Miepje123 Waarschijnlijk had het een miskraam moeten worden bij mij, maar mn lichaam heeft alles toch doorgezet. Met de baby was niets mis. Maar mijn placenta was niet goed ontwikkeld en deze was zichzelf al aan het afronden voor de bevalling rond week 22. dan groeit die niet meer, en de kleine dus ook niet meer. Dan krijg je als moeder zwangerschapsvergiftiging omdat je alle afvalstoffen krijgt die de placenta veroorzaakt. En dan gaat het hard. De baby was te klein, 380 gram, 30 cm uiteindelijk bij geboorte. Veel te licht natuurlijk en nooit een eerlijke kans gekregen. Hopelijk is dat nu niet het geval. Je hebt gelijk Sun123, zorgeloos zwanger zijn kan bij mij niet meer... Ik vertrouw mijn lichaam niet en dat is erg lastig.
Jeetje B4bi3tj3 heftig hoor, duim voor je dat het nu allemaal goed gaat. Dat ze dat niet eerder hebben kunnen merken. Krijgt je nu extra controle's? Katenhond, fijn dat je nu weet dat alles in orde is. Heb je nog bloedverlies of is dat gestopt? Even een beetje afwezig geweest, hier blijft de vermoeidheid ook nog steeds hoor. En de laatste tijd 's avonds vlak op de bank, 's nachts slecht slapen en 's morgens vroeg wakker. Fitty heb jij dit ook? Had gehoopt dat het nu toch wel over zou zijn. Vanmorgen ook weer zo een lekkere huilbui. Hormonen en vermoeidheid samen is geen goede combi. En ik wil ook gewoon niet aan die vermoeidheid toegeven maar dat kan gewoon haast niet anders. We zijn op jacht geweest voor een pak voor vl voor de bruiloft en gelukkig vandaag geslaagd maar door het vele lopen en staan blijft mijn been heel onprettig aanvoelen. Denk aan accupunctuur maar of dat zal helpen. Gisteren ook nog even in een babywinkel geweest en oooo zoveel leuke dingen gezien. We twijfelen af en toe of we misschien toch wel het geslacht willen weten omdat het zoveel handiger zou zijn. Maar 1 naam, 1 kaartje, je kunt alvast kleertjes kopen en de kamer kan erop afgestemd worden. Wie van jullie wil het wel graag weten?
@Didi Misschien heb je wel baat bij Mensendieck? @geslacht Ik ben wel van de "verrassingen" maar ML wil het dolgraag weten en dat vind ik ook prima, het is tenslotte ook zijn kindje @B4 Logisch dat je niet meer zorgeloos zwanger kunt zijn maar ik hoop dat je desondanks een "goede" zwangerschap mag hebben en straks vooral een gezond kindje in je armen mag hebben. @Miepje Die verkoudheid is idd irritant, zeker als je zwanger bent. Maar ik hoor heel veel mensen in mijn omgeving (die echt niet zwanger zijn haha) die er ook een kleine zes weken last van hebben. Het is ook een hardnekkig virusje ditmaal. @Sun Rusten is niet zonde van je tijd hoor je bent een baby aan 't kweken dat kost gewoon een hoop energie! @Anja Ik hoop dat je een baan kunt vinden. Levert het (financiële) stress op, als dat niet zo is? Want dan is het dubbel vervelend. @bloedverlies Gisteravond werd het gelukkig minder, vandaag weer even wat meer en nu weer wat minder. Ik probeer mij vast te houden aan 't feit dat we een kloppend hartje hebben gezien en gehoord, maar jeetje... killing!
Kan me voorstellen katenhond dat je er niet gerust onder bent. Hopelijk blijftvt bloedverlies nu weg. Op zich kunnen wij ons met salaris en mijn ww prima redden, maar het voelt niet fijn om zo lang zonder baan te zitten. Straks gesprek met MW dus kan er fijn met haar over sparren! Didi, dus de vermoeidheid is na 12 weken niet weg? irritant he dat vroege wakker zijn! Ik wil wel graag het geslacht weten, ML in eerste instantie niet, maar nadat we een avond nagedacht hebben over namen (J-j m-j m-m) zei hij dat het misschien toch ook leuk en handig is. 😃 B4bi3tj3, heb je nu extra controles? Een miskraam met bijv 6 weken is (ook) naar, maar zo ver in je zwangerschap, verschrikkelijk! Gisteren een gezellige middag gehad met vriendinnen. Maar was helemaal kapot toen ik thuis kwam. Bizar he? Hoeveel je lichaam van je vraagt. Wij gaan met m'n schoonouders vrijdag een weekend weg. Gelukkig geen vol programma, dus ga zeker ook dutjes doen
Daarom oveemorgen al echo. Maar had vanmorgen weer wat bloedverlies dus ik ga er weer vanuit dat t mis is.... voel me zwaar klote...
b4, oh nee!!! Maar bloedverlies hoeft niks te zeggen! Ik ken genoeg mensen die bloedverlies hadden en waar nu gewoon een frummeltje rondloopt of veilig in de buik zit! Ik begrijp wel dat je meteen de moed verliest, trek je het tot de echo of kun je misschien eerder komen? Katenhond, is bij jou de kust ook weer veilig? Anja, kan me voorstellen dat je liever een baan hebt. Maar het is wel een fijne gedachte dat het financieel niet per se nodig is, dat haalt de druk er misschien wat af? En lekker toegeven aan de vermoeidheid, we lijken wel een clubje bejaarden met onze middagdutjes Wij willen het geslacht ook weten! Eerst had ik zoiets na de vorige keer, gezondheid is het belangrijkste dus laat het geslacht maar een verrassing zijn. Maar nu denk ik: we hebben zo lang op dit wonder gewacht, dan wil ik ook optimale voorpret en dat is voor ons toch wel specifiek voor een jongetje of meisje shoppen. Ik dacht dat ze het geslacht met de NIPT al zouden geven, maar dat doen ze dus niet terwijl het wel bekend is. Toch jammer, nog wat meer geduld... @vermoeidheid, ik vind het ook bizar. Zaterdag even half uurtje gaan liggen en dan 2 uur later wakker worden. Na een paar uur weer bekaf en dan vervolgens 10 uur slapen. Maar als je bedenkt dat de frummel in minder dan 2 weken bijna 3 keer zo groot is geworden, is t misschien toch niet heel vreemd
B4bi3tj3, o nee!!!! Snap absoluut je zorgen meis, maar probeer de echo af te wachten, of kan deze vanmiddag? Bloedverlies zegt niet gelijk dat het mis is. Maar met jouw ervaring met mk is dat vertrouwen wel weg. Hou vol!!!!
@Sun Natuurlijk is gezondheid het meest belangrijk, maar daarom is het wel leuk om 't geslacht te weten dus ik snap helemaal dat je lekker "gericht" wilt kunt gaan dromen... @B4 Spannend... Ik duim voor je mee @Anja Hoewel ik zelf het geslacht niet behoef te weten, zou ik bij een tweeling toch ook wel zelf 't geslacht willen weten hoor. Dat maakt het allemaal net iets eenvoudiger Heb je "goed" met mw kunnen praten? Kun je je stress en zorgen zo voldoende relativeren? In elk geval fijn dat jullie geen financiële zorgen hebben, nu er een tweeling op komst is, dat zou de roze wolk toch minder leuk maken. Ik begrijp overigens heel goed dat je het niet fijn vindt, om zo lang zonder baan te zijn, hoor. Grote bewondering voor jullie werkende mams! @bloedverlies Hier is het bloedverlies gelukkig bijna weg, voor nu. Ik mocht op zich bellen voor een vroegere termijnecho, maar dat ga ik niet doen. We hebben tenslotte zaterdag een kloppend hartje gehoord en gezien en sindsdien is het bloedverlies niet dramatischer geworden, dus probeer ik mijn lichaam nog maar even te vertrouwen. Maar jeetje... wat is dat moeilijk en wat ben ik nu dankbaar dat dreumes mij de nodige afleiding bezorgd. Inmiddels weten de meeste "intimi" dat we gezinsuitbreiding krijgen. Heel leuk, iedereen is enthousiast en verbluft. Niemand had gedacht dat ik (na mijn vorige heftige zwangerschap) de moed nog zou kunnen opbrengen...
Wat goed dat het bloedverlies bijna weg is. Laat t ook maar weg blijven! Gesprek met MW is prima, was voor nu het lastste gesprek, maar mag altijd bellen als ik ergens in vast loop. Merk stiekum dat ik steeds relaxter word en het gevoel heb dat het wel goed zit. Denk niet meer bij elk steekje/pijntje, ojee hoort dit? Het is niet erg om de ene dag meer last van m'n borsten te hebben en minder misselijk te zijn dan de andere dag. Krijg/heb weer meer vertrouwen in m'n lijf! Misschien heb je het al verteld wat er gebeurd is tijdens je vorige zwangerschap, katenhond, maar was t heftig? En gaaf dat de mensen om jullie heen zo leuk reageren! 😘
Heb na vanmorgen geen bloedverlies meer gehad Anja... tnx for asking x. Ik probeer mezelf rustig te houden.
@B4 Fijn dat je geen bloedverlies meer hebt gehad! @Anja Heel goed dat je meer ontspannen begint te raken. Fijn. Je lichaam vertrouwen geven! (ja ja, makkelijk gezegd ) @vorige zwangerschap Mijn vorige zwangerschap was niet echt fijn. Ik spuugde vanaf dag 1 tot ongeveer een uur voor de geboorte. En wel zo heftig dat ik op slot alleen nog maar bloed braakte (slokdarm en maag beschadigd), opgenomen ben geweest wegens ondervoeding en uitdroging. Daarnaast heftige toename van "bestaande" klachten, omdat ik geen medicatie mag gebruiken tijdens de zwangerschap. Bekkeninstabiliteit die al met 10 weken begon. Groeiachterstanden van de bib en vroegtijdige weeën met ziekenhuisopname met 26 wk, gevolgd door 10 wk platte bedrust thuis. (En dat zijn alleen de hight lights....) Niet fijn, veel spanningen gehad, veel controles, vermoeden van orgaanfalen bij bib. Gelukkig bleek er geen orgaan falen te zijn en is bib pas bub geworden ná 40 weken maar ja... al met al was het enorm heftig. Dus vandaar dat niemand had gedacht dat er nog een "vervolg" zou komen en als ik eerlijk ben... het is dat onze gezinswens zó groot is en dreumes niet "direct op bestelling" kwam, (en de leeftijd speelt een rol) als ik tien jaar jonger was, zou ik waarschijnlijk meer tijd nemen om alles een plekje te geven. Uiteindelijk zijn we super gelukkig met onze dreumes en is ze tegen alle verwachtingen in gezond op de wereld gekomen, dus eigenlijk moet ik alleen maar dankbaar zijn, maar die 9 maanden... ik denk niet dat ik ooit nog vergeten zal
Jeetje wat heftig... vraag me af of jij ook zon moeite hebt met genieten... respect dat je t aandurft nog n keer!
B4bi3tj3, wat goed dat het bloedverlies gestopt is! Ben je meer gerustgesteld? Katenhond, OMG, wat een heftige en zware zwangerschap! En zo fijn dat je kindje, ondanks alle omstandigheden gezond ter wereld is gekomen. En heel knap dat je "het" weer aandurft! Dan heb je nu wel een rustige zwangerschap verdient!