Als zoontje op bed ligt ga ik douchen of in bad en dan plof ik neer en ga ergens tussen 22.30-23.30 naar bed. Huishouden doe ik overdag, aanrecht ruim ik gelijk na het eten op, speelgoed als zoontje naar bed gaat dus 's avonds geen drukte. Meeste "stress" heb ik eigenlijk zo tussen 17.30 en 19.30 (raak ik vermoeid, lichaam gaat protesteren, etenstijd, douchetijd, bedtijd, man meestal nog niet thuis) maar de avond verder is eigenlijk niet echt veranderd als toen we nog geen kind hadden
Meestal na half 10. Mijn man komt dan meestal ook pas thuis. Ik probeer wel altijd alles meteen na het eten op te ruimen maar vaak is de jongste gewoon moe en begin dan al meteen met alle kinderen wassen om in bed te stoppen en ruim dan op wanneer de jongste haar fles op heeft en in bed ligt. Geen zin in, maar ja.
Nee, gelijk neerploffen doe ik eigenlijk nooit. De kinderen liggen rond half 8/kwart voor 8 in bed. Op 2 avonden per week moet ik daarna nog weg, vanwege andere verplichtingen. 1 of 2 avonden per week moet ik nog een paar uurtjes wat voor mijn werk doen 's avonds. En de andere avonden is er altijd nog wel wat op te ruimen, was opvouwen, strijken, administratie, dat soort dingen. Ik probeer wel rond 9 uur/half 10 overal mee te stoppen en idd nog lekker even met een boek of filmpje op de bank te ploffen. En foto's organiseren of filmpjes monteren zie ik gewoon als hobby, dus in plaats van tv kijken (wat ik toch al niet zo leuk vind).
Jaloers! Dat was bij ons ook absoluut de bedoeling. Zelfs bewust vanaf de geboorte haar laten wennen aan geluiden. Maar het is niet gelukt. Waarschijnlijk omdat ze gewoon heel licht slaapt. Het hoort bij haar. Tja. Er zijn belangrijkere dingen. Ik lees hier verhalen over strijken. Strijken doe ik al jaren niet meer. De was vouw ik direct uit de droger op (was buitenhangen mag hier niet, dus aangewezen op de droger). Heel af en toe strijk ik eens een overhemd, maar dat doe ik liever vlak voordat het wordt gedragen. We lopen er echt niet verkreukt bij en het is heerlijk om niet te strijken!
Zo had ik het ook niet opgevat hoor ik zou alleen zo graag willen dat het anders was, maar dat komt wel weer.
Nee niet meer... Toen ze kleiner waren inderdaad wel. Nu ga ik meestal sporten. Ze zijn minder vermoeiend...ha ha
Zodra mijn dochter op bed ligt dan ruim ik de laatste speelgoedjes op, steek de kaarsjes aan en ga lekker op de bank heel burgerlijk GTST kijken Heeeeeel soms verwissel ik nog een wasje, maar met mijn olifantenbuik nu ben ik gewoon blij als ik eens even op mijn gemak kan zitten zonder dat er een peuter aan me hangt... (zelfs de kat mag niet op schoot op dit moment, arm beest)
vanaf welke leeftijd worden ze minder vermoeiend?! Ik dacht dat ik een baby vermoeiend vond, maar nu ze 2 is vind ik het echt vermoeiend! het constante gedrein enzo soms wou ik dat ze nog een baby was, dan kon ik haar gewoon lekker in de box zetten zonder dat ik constant moet corrigeren en opruimen
Nou zo ervaar ik het ook. Nu ze ouder zijn vind ik het allemaal niet meer zo vermoeiend. Ze slapen 'uit', ik hoef er 's nachts niet meer uit. Ja het is een gevlieg met school, zwemlessen, logopedie, voetballen en ook nog even 3 dagen werken. Maar kapot? Nee hoor, even sporten, naar vriendinnen, de hond uitlaten. (goh wat ben ik blij dat die periode voorbij is dat ze heel klein waren en veel meer zorg nodig hadden, nu ik er zo achteraf over nadenk haha ).
Haha ik deel deze mening ook hoor het hele kleine is er vanaf ze beginnen je steeds minder echt nodig te hebben. Ik ervaar het als het wahalla sorry. Ik ben dol op kleintjes maar ik ben ook dol op wat grotere kinderen ik ben niet z.n tut moeder.
Daar kan ik antwoord op geven. De jongste is nu vijf en het intensieve begint er nu toch echt gelukkig er van af te gaan. zelf aankleden zelf douche wel meer afspraakjes halen brengen Ect Ect. Elke leeftijd kent zijn zorgen. Wel als ze groter worden is het lichamelijk van opstaan helpen en zo dat woord een stuk minder.Heerlijk
Haha nou ik begin dat ook te krijgen.....vond die babytijd zo fantastisch en was echt bang dat ik dat heel erg zou missen...doe ik ook wel maar je krijgt ook wel een hoop vrijheid.
Hihi, je bent niet de enige! Hier een druifje die niet meer echt naar bed wilt, eenmaal haar in bed..Yes gevoel... Dan even aan de pc of voor de buis, net gauw gezogen. Was nodig, in de tuin gewerkt dus manlief neemt de rommel mee naar binnen. En nu even aan de pc. Zometeen heerlijk op de bank.
Onze jongste was met 3,5 al redelijk zelfstandig...en in combinatie met een moedertje extra ( dochter) werd het toen al makkelijker... Maar sinds ze beide op school zitten heb ik het echt minder druk. Overdag kan ik dus al veel doen...het wordt geen troep meer overdag.. Maar ook zijn ze ineens een stuk zelfstandiger.. zelf aankleden...zelf eten maken...zelf eten pakken... zelf fietsen... et cetra... En inderdaad de nachten doorslapen...dochter wil niet meer voorgelezen worden maar zelf lezen... Ik mis de babytijd soms nog wel.
Ik denk dat vooral doorslapen hier het verschil zouden maken. De oudste is altijd een.slechte slaper geweest en de jongste (3) komt ook nog 2 a 3x per nacht. Ik zou bakken met energie hebben denk ik als die gebroken nachten over zijn
Een avond in de week sport ik en 1 of 2 avonden in de week moet ik nog werk voor school doen. Maar anders plof ik ook op de bank hoor! Heerlijk.
Herkenbaar hoor! Meestal doe ik niks meer als dochter (2,5) slaapt. Nu slaapt ze nog niet door dus ben altijd wel moe. Als ik iets wil doen in de avond moet ik zorgen dat ik niet op de bank ga zitten want eenmaal zitten is blijven zitten