Ik word over het algemeen altijd wel iets jonger geschat met mijn 1.52. Nu was ik van de week wat eerder op het werk waarop een collega vroeg of de bussen wel zo vroeg reden? Nu woon ik nog geen 5 minuten lopen van het werk, en mijn collega meende dat ik een half uurtje verder op woonde. Dus ik slingerde er een opmerking achteraan 'als dat zo was geweest had ik wel mijn auto gepakt' Het bleek dat zij mij dus een jaar of 16 schatte. Om mijn lengte draag ik eigenlijk altijd classy kleding, het is dus niet dat ik felle kleurtjes of veel opdrukken op mij kleding heb. Nu ging ik gister samen met mijn vriend lunchen op een terrasje, en het viel mij op dat de serveerster mij erg kinderlijk behandelde. Nadat ik mijn bestelling gedaan had, veranderde het gelukkig wel direct maar de maat raakt vol. Waar ik nu vooral mee zit is dat mijn vriend en ik serieus in het leven staan, we hebben een koopwoning in augustus gaan wij trouwen en rond die periode willen we ook graag gaan beginnen voor een kleintje. Maar nu zie ik de brandende blikken al voor me, daar heb je weer een tienermoeder. (overigens niks mis mee) Ik word dit jaar trouwens 25.
Ken het... Vorig jaar moest ik mijn legitimatie laten zien bij het halen van sigaretten. Ik ben 34!! Ik werk op een hbo instelling en laatst waren er tentamens. Ik liep naar mijn kantoor en onderweg kwam ik langs de tentamenzaal waarbij een dame tegen mij 'riep' van een afstandje dat ze graag wilden beginnen... Heb me er maar bij neergelegd. Vind het soms wel frustrerend dat het soms voelt alsof je niet serieus genomen wordt
Over het algemeen blouses of degelijke shirtjes, zo nu en dan een tuniekje. Verder heb ik vaak spijkerbroeken aan, en zo nu en dan een zwarte broek. Gympen moet ik sowieso niet aan beginnen dus draag enkel laarsjes, pumps en ballerina's en op hete dagen een leuk slippertje. En ik heb alleen trenchcoat jasjes.
Ja heel herkenbaar, ben ook klein waardoor je snel jonger wordt geschat. Vroeger vond ik het verschrikkelijk maar nu heb ik me er maar bij neergelegd
Heel herkenbaar. Paar weken terug vroeg iemand aan mijn zoontje of hij met zijn zus boodschappen aan het doen was. Zoontje begon keihard te lachen en riep "neeee gekkie, dat is mama!" Dus... Dat zegt genoeg denk ik. Ben overigens 1,73m dus lengte zegt niet altijd iets. Edit: ik ben 29.
Het is inderdaad heel erg frustrerend vooral dat je inderdaad niet serieus genomen wordt. Bij mij viel het een tijdje ook wel redelijk mee, was ook wat steviger een poosje. Wat ik ook vaak mee maak is dat wanneer ik in een winkel iets gekocht heb en de caissière mij heel blij een tasje overhandigd 'Kijk eens! ' Maar daar kon ik altijd wel wat boven staan, nu heb ik alleen de hele tijd het idee van hoe zullen ze straks op mij reageren als ik een kleine heb? Als ik een opmerking zou gaan krijgen in de trant van een ongelukje schiet ik denk ik echt mijn slof.
Ach als je de 40 voor bij bent ga je hier nog heerlijk van genieten. Eerst werd ik ouder geschat tot mijn 20 ste ongeveer en daarna ben ik altijd jonger geschat ik woord nog steeds niet rond de 40 geschat meestal nog tussen de 30/35 nou dat vind ik mooi mee genomen. Maar snap je wel ik was 26 en zwanger van mijn zoon. Zit ik op een bankje lekker met iemand te kletsen zegt ze ach sneu dat je zo jong moeder woord ik zeg zo jong? Zeg dat valt toch wel mee ben 26!! Dacht ze dat ik 16 was haha.
Ik heb totaal geen opmerkingen gekregen over het feit dat ik met een baby liep, in ieder geval niet in mijn gezicht
Heel herkenbaar! Ik werd vorig jaar nog 19 geschat. Ik ben 33! 😄 Mensen noemen me een jonge (bijna)moeder en vragen mijn legitimatie als ik drank koop. Ik beschouw het als een enorm compliment maar voor mijn werk als pedagoog is het wel eens lastig. Als je ouders gaat adviseren is het fijn om wat volwassener over te komen. Oké, 19 is wel erg overdreven maar ik kan wel door voor 25/26. Wat mij altijd helpt als ik volwassener over wil komen is inderdaad "serieuze" kleding: een pantalon, mooie, elegante hakken, een blouse en evt een colbertje. Als je lang haar hebt, steek het op, lijk je meteen langer. Ik heb deze tips ooit gekregen voor een sollicitatiegesprek en ik had het idee dat het hielp.
Over 10 jaar ben je er blij mee Lengte zegt niets.....ik ben 1.75 en als ik zeg dat ik een dochter van 9 heb kijken mensen alsof ze water zien branden haha. In mei wordt ik 35 en men schat mij meestal rond de 27. grappig is dat ik voor mijn 20e altijd ouder werd geschat
Dat had ik dan weer niet, dat ik vroeger ouder werd geschat. Sta je daar op je 16e superstoer te zijn in de discotheek (want je mocht eindelijk legaal binnen) hoor je een stel jongens zeggen: wat doet die brugmug hier? Dachten ze dat ik 12 was. Weeeh!!
Herkenbaar! Wordt altijd jonger geschat en altijd zo geweest. Ben eeuwig 16 geweest maar de laatste jaren ben ik in ieder geval volwassen. Wel heel grappig want betreft gedrag is het compleet andersom, vroeg volwassen. Kreeg ergens rond mijn 25e nog het verzoek me te legitimeren voor sigaretten. Leuke ervan is wel dat mensen zich kapot schamen als ze er zoveel naast zitten. Als iemand me weer eens zo verkeerd schatte was mijn weerwoord meestal; gelukkig zie ik er als 80 jarige nog lekker jong.
Ik vind het nu vooral heel naar en vervelend nu ik zwanger ben. Mensen weten dit en hebben al vrij vlot een mening (achter me rug om gehoord via andere dat het vast een ongelukje zal zijn) en van dat ik jong moeder dan ben.. Ik ben 27 jaar als ik ben bevallen.. Echt dat ik soms eerst sneller mijn legitimatie moest zien vond ik niet z'n ramp maar die andere reacties wow dat doet pijn..
Heel herkenbaar allemaal. Ik ben 31 en word meestal 21/22 geschat. In de zwangerschappen ook iedere keer heel voorzichtig, is het je eerste? Nee, de derde/vierde moest ik op een gegeven moment zeggen, en dan die blikken..... Toen ik 25/26 was werd ik rond de 16 geschat. Dat vond ik toen wel echt bloed irritant. Dan kwam ik bij klanten die dachten dat er een puber op hen afgestuurd werd... Nu inmiddels heb ik er minder last van, en hoop ik dat de trend doorzet. Zou best leuk zijn om in de 40 nog 30 geschat te worden!
Hier ook herkenbaar, al wordt het wel minder erg, omdat ik inmiddels niet meer als tiener wordt gezien. Kreeg vorig jaar de vraag bij de kapper hoe oud ik was nadat ik vertelde dat ik 3 kimderen heb. Toen ik zei dat ik 30 was, zei ze dat ze me 22 had geschat en me wel een heel jonge moeder vond.
Hier overigens 1.77 dus daar heeft het niet zoveel mee te maken. Op mij 25e verjaardag moest ik mij legitimeren voor een paar flesjes bier haha. Ach kan er altijd wel om lachen, alleen wat minder om de blikken als ik met mijn kindjes loop.m