@Reeva: whahahaha, dat we nog net niet bij mekaar in de slaapkamer staan! LOL Jammer dat de hormonen zo'n effect op jou hebben. Hopelijk stabiliseert het idd snel. Mijn vorige zwangerschap viel het gelukkig mee met de hormonen, dus ik hoop nu weer. Al zag ik het vanmiddag even niet zo zitten toen onze Drama Queen weer even bezig was. Wat als we er nog zo eentje bij krijgen @Vrolijklente: welkom bij de club en succes! @Misster: oh, spannend! Veel plezier/succes! @Kimmie: morgenvroeg testen? Mijn duimen draaien overuren voor je! @de rest op t wachtbankje: maart is nog niet voorbij. De maand van zo veel mogelijk positieve testen! Ik ga straks weer op tijd mijn nest in. Wat kan een mens moe zijn, poeh!
Dank jullie!! Ga zo lekker slapen en dan is het sneller morgen 😇 @reeva Jeejtje meid wat vervelend die hormoontjes. Hoop dat dit snel veranderd en je lekker kan gaan genieten. Niet leuk voor jullie zo. Mijn kwaaltjes vallen echt heel erg mee. Mijn borsten zijn flink gegroeid en gevoelig. Maar de ochtend misselijkheid is stukken beter (moet wel echt meteen eten 's ochtends). Wel echt de hele dag hongerig gevoel. En daar door eet en snoep ik volgens mij veel te veel 😱 Vandaag even flink wat fruit in huis gehaald om dat in de plaats te eten 😇 Alvast slaap lekker dames!
Heel veel succes en plezier morgen! Ben erg benieuwd, altijd weer spannend zulke momenten. En reeva, hopelijk kan je snel gaan genieten van het wondertje! Ik herken het gevoel wel. Zo had ik bij de geboorte van onze dochter ook soms momenten dat ik dacht, waarom ben ik nou niet blij???...... Ik denk veel vrouwen dit gevoel wel herkennen. Daarnaast moeten we tegenwoordig heel veel; werken huishouden moeder zijn, ondertussen nog de leuke vriendin en de ideale partner.
Het lijstje zwangeren loopt lekker op! Succes voor degene bij wie het nog niet heeft mogen lukken, duim mee voor jullie! En mutskuh dat is echt niet leuk! Heb zelf geen ervaring net vals positieve testen maar kan het me indenken! Sterkte meis en misschien wel even fijn idd wat afstand van t forum!
@reeva @kimmie Ik snap dat hormonen rare dingen met je doen en stemmingswisselingen erg lastig kunnen zijn, maar ik lees dit nu ook met een heel dubbel gevoel. Het niet blij zijn?? Ik kan me daar helemaal niks bij voorstellen...! Ik zou wensen dat ik een vreselijke huilbaby had gekregen, maar het leeft tenminste! Het is zeker geen verwijt ofzo, dat is absoluut niet mijn bedoeling, maar geniet alsjeblieft van een levend wondertje in je armen, het kan in één klap voorbij zijn...
Goejenavond! Wow wat een mooie lijst al en wat is dat mooi zo neer gezet met de zwangere dames onderaan. Heel overzichtelijk! Fijn! Ja bizar hé?! Op zich kun je goed met maar één nier leven, maar wellicht komen zijn andere symptomen wel hier vanaf. Wie weet? Het maffe is, dat hij wel vaker medische controles gehad heeft, maar dat niemand dit dus ooit gezien heeft. Hebben dus geen idee hoe lang hij al zo rondloopt! Morgen gaat hij dus naar de chirurg, ben benieuwd wat die zal voorstellen... Hihihihi mooi @flieentje! Ook hier gefeliciteerd! Streepje=streepje! Jaaaaaaah dat hoop ik ook!!! Ik heb weleens gelezen dat innestelling tussen dag 7 tot 10 na eisprong kan plaatsvinden en voor iedere vrouw verschillend is. Er wordt weleens gezegd dat je vanaf 9dpo al kan testen, maar dan is het nooit heel zeker... Ik vond deze pagina wel handig: Wanneer gaat het eitje innestelen? Die zegt zo lekker duidelijk "Zwangerschapstest mogelijk - Op z'n vroegst!!", dat houdt je wel lekker alert...
Ohhhhhh is ook zeker niet ik niet blij was met mijn dochter hoor. Is het mooiste wat ik ooit heb mogen meemaken. Ik snap je gevoel, ik heb net een miskraam gehad en denk dan ook..... "Mmmm zullen we ruilen? Ik had graag nog zwanger geweest"...... Maar wilde aangeven dat ik begrijp wat hormonen met je doen. Ze kunnen je soms lamleggen, of over emotioneel. Waarin je zelf soms beseft het dingen met je doet die je op dat moment niet begrijpt. Zo zijn er niet voor niks vrouwen met depressie na hun bevalling, en maanden later denken die vrouwen ook..... Wat bezielde me..... Gelukkig gig het bij mij om momenten dat ik het even niet zag zitten en dacht, waar is me roze wolk nou? Maar grotendeels was ik heeeeel blij met haar hoor en nogsteeds. Maar gelukkig hersteld het allemaal weer als het goed is. Wilde reeva een steuntje in de rug geven het vaker voorkomt en niet ze hier alleen in staat. Was niet mijn bedoeling hier iemand in te kwetsen. Sorry als ik dat wel gedaan heb.
Daarom ook niet als verwijt, maar meer voor de mama's in een dipje bedoeld door te zeggen: kop op! Prijs jezelf alsjeblieft gelukkig. En het ligt ook een beetje aan mijzelf hoor, in mijn hoofd is er een oorlog tussen mijn gevoelens bezig. 9 maanden naar ons meisje uitgeleefd, babykamer klaar.. en dan.. één zwarte nachtmerrie. Daarom bekijk ik alles door een ander brilletje denk ik.
Kan ik me goed voorstellen, wat een nachtmerrie moet dat zijn. Ik vind toch al jullie het snel weer oppakken, erg knap en respect voor! Ik hoop jullie heel snel weer kunnen dromen en genieten van een mooi wondertje, en dat jullie troost en rust vinden na het verlies van jullie wondertje. Maar je hebt zeker gelijk hoor zulke momenten/verhalen zetten je met beide benen op de grond. Carpe diem!
@Mardaisy: ook.ik begrijp je. Geloof mij maar dat het schuldgevoel juist nog erger wordt als je bedenkt dat er mensen zijn die zoiets als jullie meemaken. Lijkt mij.het meest vreselijke wat kan gebeuren. Toch overkwam de postnatale depressie mij en blijkbaar kun je dat echt niet helpen. Maar gelukkig was ik toen echt niet. Het duiveltje vd geest was veelvuldig.aanwezig. Maar ik houd van onze meid met alles wat ik heb. Vraag mij zelfs af of ik straks allebei evenveel liefde kan geven. Ik hoop met heel mijn hart dat jij een prachtige zwangerschap mag hebben en nog belangrijker, een mooi gezond kindje. Dikke kus.
Zoals ik mezelf ken kon ik me niet inhouden om te testen. Maar zoals ik eigenlijk ook wel verwachten was er met een loep nog geen streepje te bekennen. Pffff laat die duivels nou maar komen want ik word hier echt niet vrolijk van.
Awhhh meid! Natuurlijk vind je dat je niet te klagen hebt vergeleken met ons, wij die dolgraag ook zwanger willen zijn, maar een zwangerschap kan heel emotioneel en zwaar zijn. Het is heel normaal dat je momenten van geluk hebt (echo) en momenten van verdriet (hormonen). Sterkte! Je hebt gelukkig al een zwangerschap meegemaakt en weet waarschijnlijk ook dat het na de 12 weken waarschijnlijk opknapt en dat het sowieso beter gaat als je bent bevallen en je kleintje in je armen ligt. Kus!
Laten we het iig gezellig houden. Wat je zegt ieder zijn verdriet. Maar kan me haar reactie ook wel begrijpen. Laten we elkaar accepteren en proberen te begrijpen in wat we voelen. We zijn allemaal mensen!
Wat naar kimmie! Probeer er nu maar vanuit te gaan dat je cyclus nog niet op orde is. Snap dat dit moeilijk is hoor. Maar misschien beter om jezelf nu in bescherming te nemen. Wachten duurt lang