Hoi mama larissa Bedankt voor je fijne bericht. Ik wil vrijdag bij de gyn aangeven dat ik veel last heb van stress. Soms lukt het wel om het los te laten maar vorige week vroeg ik of de buik en rugpijn normaal is icm het bloedverlies. De ene vk zei van wel ivn prikkeling. De andere zei weer van niet. Ik wil er vanuit gaan dat het goed komt. Mijn meisje is gewoon hartstikke sterk en ik voelde haar al vanaf 16 weken. De vk zei gister dat zij zich geen zorgen maken. Omdat ik al 4 weken ongeveer dezelfde klachten heb.
Als vk's of gyn's onderling verschillende dingen zeggen, dan wordt het met je onzekerheid niet beter. Ik ben zelf de hele zwangerschap bang geweest om mijn meisje kwijt te raken (niet gebaseerd op lichamelijke klachten) dus ik snap helemaal hoe je je voelt! Je wil genieten en niet bang zijn, maar de realiteit was bij mij dat ik elke dag bang was en vooral de tijd 'voorbij probeerde te kijken' zodat ik maar snel rond de uitgerekende datum zat en kon bevallen. Achteraf gezien zonde, want het was zeer waarschijnlijk mijn laatste zwangerschap en ondanks dat ik genoot van mijn dikke buik en haar drukke bewegingen, was ik blij toen ze veilig op mijn buik lag bij 39w4d! Schrijf het lekker van je af en Google niet teveel (ook makkelijker gezegd dan gedaan )
De tijd voorbij kijken..zo herkenbaar. Ik baal ervan dat het genieten niet gaat. En google is niet je beste vriend met dit soort dingen. Waarom was jij bang? Door een eerdere ervaring? Of gewoon omdat het in je aard zit? Want het zit erbij mij sowieso in.
Het zit zeker ook in mijn karakter om overal beren op de weg te zien Maar het kwam ook door hoe de zwangerschap tot stand is gekomen. Van onze 1e was ik erg snel zwanger en ging alles goed (echter toen ook best zenuwachtig op z'n tijd). Bij onze 2e duurde het een stuk langer. Eerst kreeg ik 2 miskramen en daarna kwam ik onverwacht in de MMM terecht omdat mijn hormoon waardes aangaven dat ik al richting de overgang ga (was toen pas 30 jaar...) Er is een IVF poging opgezet waarbij er slechts 1 follikel groeide, terwijl ik maximaal gestimuleerd werd. Op dat moment was ik echt bang dat ik nooit meer zwanger zou worden. De IVF is gecanceld, maar ik kreeg wel een IUI om toch kans te maken op een zwangerschap met dat ene eitje. En wonder boven wonder was het toen raak! In het begin was ik angstig vanwege de eerdere miskramen, maar daarna was ik vooral heel bang om haar te verliezen en nooit meer een kindje te kunnen krijgen.
Inmiddels is ze morgen alweer 7 maanden, weegt ze ruim 8,5 kilo en is ze ruim 70 cm lang. Hollands glorie dus
Wauw wat een verhaal. En wat fijn dat ze zo groot al is Ik snap je angst volledig zeg, zou hetzelfde gehad hebben. Hier ook een miskraam gehad. Daarna duurde het 15 maanden en was ik bezig met begin onderzoek ivm mijn vruchtbaarheid. Toen ik naar de naar de gyn ging voor een echo van de eierstokken (om te zien of ik een eisprong zou krijgen), bleek er verdikt slijmvlies te zien. Ik had 3 dagen daarvoor positief getest, maar werd ongesteld dus ging uit van weer een mk. De gyn stelde voor om een week later nog eens te kijken. En wonder boven wonder zat er een kloppend hartje..wat heb ik gejankt. Ik hield af en toe tot week 8 bloedverlies. Daarna ging het beter afgezien van buikpijnen. Met 11 weken een goede termijnecho dus werd ik positief.Met 19 weken kreeg ik de 20 weken echo die helemaal goed was. Daarna durfde ik erin te geloven. 3 dagen later begonnen de klachten die ik nu heb. Ik heb zelf lyme. Daar komen ook angsten vandaan omdat ze er te weinig vanaf weten in de medische wereld.
Lief dat je vraagt. Gister bij de gyn geweest en ik blijf daar onder controle. We hebben een goed gesprek gehad. Ze kunnen vanaf nu al iets ondernemen indien nodig. Dat was mijn vraag. Ik neem aan dat ik dan overgeolaatst wordt maar ga er dus vanuit dat dit protocol is en heb het daarom niet gevraagd. Hij is vrij positief want alles ziet er goed uit. De baby is in orde en baarmoedermond ook. Er is geen reden tot zorg maar gewoon alert zijn. Het bloed komt van de BMM of heel misschien de rand vd placenta maar daar ziet hij niks geks aan. Hij denkt dus meer de BMM omdat op de echo ze duidelijk de bloedinkjes vandaan zagen komen vorige keer. Ik mag niks meer. Beetje liggen en beetje zitten en korte wandeling thats it. Over 2 weken controle Dan zijn we alweer een eindje verder. Elke week is er 1. Ik baal ontzettend omdat genieten niet lukt want leef gewoon in angst. En door stilzitten pieker ik meer. Maar alles voor mijn meisje. Liefs
Gelukkig ziet alles er goed uit! Vervelend dat je zo rustig aan moet doen maar goed, je weet waar je het voor doet. Probeer je niet te gek te maken en hopelijk blijft je meisje nog heel lang in je buik zitten.
Fijn dat alles er wel positief uitziet! Maar uiteraard wel heel vervelend dat je telkens bloedinkjes hebt en nu niks meer mag. Ik maak me ook altijd juist zorgen over van alles op momenten dat ik niks aan het doen ben. Probeer alsnog wat afleiding te zoeken (misschien een spannend boek lezen of je verdiepen in mindfulness voor ontspanning?) en verder vertrouwen hebben in je kleine meisje natuurlijk! Ze doet het juist super goed, dus dat is sowieso geweldig en hopelijk kan deze gedachte je wel geruststellen. Verder echt niet meer googlen hoor... Google is ook mijn grootste vijand en ik eindig altijd vol angst als ik bepaalde zaken Google. Ik doe het nu nauwelijks meer en dat scheelt een hoop stress! Heel veel sterkte!
Wat fijn dat alles er goed uitziet en je gyn tevreden is. Ik hoop dat babygirl gewoon nog een hele tijd bij mama blijft zitten om lekker te groeien. Bedrust is natuurlijk niet leuk (en inderdaad meer tijd om te Googlen) maar probeer het niet of zo min mogelijk te doen. Elke situatie is anders, dus wat je leest hoeft niet bij jou te gebeuren! Hou vol
Bedankt lieve dames Ik probeer positief te blijven. @lana hoe gaat het bij jou? De kleine al gevoelt?
Heb alle vertrouwen in je Dani dat je positief kunt blijven! Met mij alles goed. Voelt de kleine al wel, maar alleen als ik rustig lig of zit of bijv m'n handen op m'n buik leg. Placenta zit aan de voorkant, dus de kleine meid moet door een heel stootkussen trappen haha. Jij voelt de kleine best vaak dagelijks toch?
24 weken..weer ern mijlpaal. Na 6 dagen geen bloed nu toch weer lichtroze afscheiding. Hopelijk blijft het daarbij. Ik neem aan dat ik niet weer hoef te bellen aangezien het hetzelfde is als elke keer. Ben gister nog langs het zkh geweest ivm erge buikpijn. De vk heeft gevoelt of mijn BMM dichtzat en dit was het geval.
24 weken! Idd belangrijke mijlpaal! Wat vervelend dat je opnieuw wat bloedverlies hebt. Misschien door het voelen van je vk aan de bmm? Hebben ze gister geen inwendige echo gemaakt? Voelen/toucheren is wat dat betreft riskanter dan een echo omdat het meer kan triggeren. Heb je nog steeds erge buikpijn? En waar? Is het met regelmaat? Misschien toch weer even bellen voor de zekerheid.
Hoi Ze wilde toucheren omdat dit sneller ging denk ik. Ik vroeg nog of het geen kwaad kon en volgens haar maakte het weinig uit. Ik heb gister nergens last van gehad qua bloedverlies. Wel veel buikpijn Gister maar nu niet zoveel. Nu heb ik lichte menstruatiepijn in combi met roze slijm. Niets wat ik nog niet ken zeg maar. Ik had het vorige week ook en omdat het hetzelfde was hoefde ik niet te komen. Ik denk dat er weer een plekje is gaan bloeden op mijn BMM of door gisteren maar dan had de vk ook wat aan de handschoen moeten hebben lijkt me. Of omdat ik vandaag wat minder gelegen heb. Of gewoon toevallig door niezen ofzo.