Ik ben trouwens ook zo iemand die chagrijnig kijkt als ik in gedachten ben, of moe, of geconcentreerd ergens op, of gewoon ontspannen/neutrale blik. En ik krijg met enige regelmaat op straat van mensen voor de voeten geworpen: Kijk niet zo/Wat moet je van me?/Doe niet zo arrogant/ enz enz. Terwijl ik dan dus totaal absoluut helemaal niet met diegene bezig was en ze meestal pas opmerk op het moment dat ze me dan aanspreken. So I rest my case
O, en ik heb dus ook geen bordje op m'n hoofd waarop staat: "Ik kijk altijd boos als ik ontspannen ben. Jij kunt niet weten hoe ik me voel, dus laat me vooral gewoon ontspannen doorlopen als je mijn gezicht weer op jezelf betrekt." Even met knipoog, maar ik hoop dat je de boodschap er onder ook pakt
Wat een "opbeurende" reacties van sommigen; zeg dan niets. On topic: vervelend dat je je zo onzeker voelt.
Jaaah....ik weet niet hoor, is toch niet hetzelfde. Er zit echt wel verschil in iemand die sjaggie kijkt, dat doen namelijk zoveel mensen. Of vrouwen die op een manier kunnen kijken zodat het zelfs anderen opvalt en je er op wijzen, met enige verbazing. Ik ben zelfs uitgescholden, dan kan je er helemaal niet meer om heen. Mijn man werd er wel eens kwaad om, toen hij net met me omging. Echt gemene blikken en vaak achter mijn rug. Zodat ik het niet zag maar hij wel. Niet dat ik me er druk om maak hoor, is niet mijn probleem en het zijn vreemden. Maar vriendinnen is wat anders, ook vaker meegemaakt en dat is wel pijnlijk vind ik. Nu ben ik iemand die alles graag open gooit dus ik heb dat in het verleden ook wel gedaan natuurlijk. Op een aardige manier en met begrip en met de intentie te willen helpen, want het is niet fijn om jaloers te zijn, helemaal niet op een vriendin. Maar ik heb dus wel moeten leren om daar grenzen in te trekken. Je gevoel respecteer ik, maar je gedrag accepteer ik niet. Zijn twee verschillende dingen. En waarom iemand dat aantrekt? Ik weet het niet, het is niet eens alleen uiterlijk denk ik. Ben er niet achter wat het dan wel is en waarom niet iedereen daar tegenaan loopt. Bij mij in elk geval niet omdat ik arrogant over straat loop of zo. Integendeel, ik ben van de vriendelijke glimlach, ook naar andere vrouwen. (behalve als ik een rotbui heb ) Moet wel zeggen, nu ik ouder wordt en de vrouwen om mij heen dus ook, het wel anders wordt. Al gebeurt het nog steeds helaas. Vrouwen veranderen gelukkig ook wel op een gegeven moment, de meeste dan. Zijn zelf vaak minder met hun uiterlijk bezig dus daardoor ook minder met het uiterlijk of overkomen van een ander. Maar ja...dan gaat het wel weer over andere dingen. Trek me er gelukkig niets van aan (vroeger wel dus ik begrijp de vraag van TS ook wel) Richt me liever op positieve mensen. Maar dat het bestaat en dat de een er meer last van heeft dan de ander weet ik wel zeker! Daarom, al ken ik TS natuurlijk niet, wil ik haar verhaal ook niet zo maar afdoen met 'je beeldt het je in 'omdat je onzeker bent '. Maar ik zou je wel willen adviseren te proberen er boven te gaan staan als dat je lukt.
Huh, heb helemaal geen tijd om andere vrouwen het boze oog te geven als ik winkel. Ben veel te druk bezig mijn dochter enigszins in het gareel te houden. Jammer dat je je zo onzeker voelt. Zoals iemand hier schreef dat mensen 80% van de tijd met zichzelf bezig zijn, zal ongeveer wel kloppen. Probeer het wat los te laten als je winkelt of dagje weg bent. Heb het zelf gehad toen ik zwanger was. Voelde mij net een buitenaards wezen doordat domme gestaar. Ik zie er niet bijzonder uit, ben wel lang, geen idee waarom de mensen keken. Mijn vriend geloofde mij niet tot wij samen gingen winkelen. Hij heeft al die lui net zo dom aan zitten kijken als dat ze mij aankeken. Nu kijkt iedereen naar mijn meisje en heb ik leuk (oog) contact met allerlei mensen.
Hahaha, ja...als je zwanger bent doen mensen het ook. Op een hele andere manier maar kan ook heel raar zijn ja!
Hmmm, weet je ook waarom dat is? Voelde mij nml. net zo'n uithangbord 'van kijk mij ik heb sx gehad'. Naast de impertinente vragen van vreemden en die blikken, wist ik niet hoe snel ik over straat moest. Maar ja dat lukte niet echt met die buik. Voelde heel vreemd.
Mensen zijn gewoon raar met zwangere vrouwen! Daar mag je blijkbaar ongegeneerd naar staren. Of opmerkingen maken over hun gewicht, wat ze normaal gesproken niet in hun hoofd zouden halen. Ik moet wel zeggen, als ik een zwangere vrouw zie, ik ook wil kijken. Het trekt gewoon en ik vind het een wonder, prachtig... Maar dan wel een snelle blik, en niet ongegeneerd blijven staren! Weet nog veel te goed hoe ik me zelf voelde, kon me wel irriteren, kijk lekker voor je zeg! (4 kinderen) Denk dat het je als zwangere vaak onzeker kan maken, omdat je zwangerschap bij veel vrouwen nu eenmaal niet de periode is dat je blaakt van zelfvertrouwen over je uiterlijk. Je bent ineens 'anders'. Denk dat de meeste mensen zich er niet eens bewust van zijn, het oog valt er gewoon op, de blikken zijn ook meestal heel neutraal. Neemt niet weg dat blijven staren gewoon super onbeleefd is en dat heb ik ook wel meegemaakt. Tssss..... en die opmerkingen ja...zitten ook gemene tussen, haha! En wederom, ook weer van vrouwen... Mannen willen meestal gewoon grappig zijn en worden dan lekker lomp. (Zoooo...hoef niet vragen wat jij hebt gedaan!)
Het is net alsof ik nu mn schoonzus hoor. Die denkt ook altijd dat ie-der-een op haar let. Naar de stad gaan is gewoon vermoeiend. Dan is het steeds, zag je die kijken? Ow kijk, die daar praten over ons hoor, zag je hoe vies ze keek bla bla bla. Terwijl ik altijd denk, huh??? Totaal niks gezien, me niks opgevallen wat dan ook.....
Misschien is het je eigen onzekerheid en voel je je daardoor al snel bekeken. Of de mensen hebben gewoon een arrogante look, ik kan ook nogal bitchy kijken terwijl ik dit niet bedoel.
Over het algemeen loop ik met een vrolijk gezicht rond en als ik naar iemand kijk dan met een glimlach. Misschien dat onzekere dames zoals jij dan denken dat ik ze uitlach, maar in werkelijkheid ben ik gewoon blij en kijk ik daarom zo. Dus hoe een ander (naar jou) kijkt zegt meer over die persoon zelf dan hoe diegene over jou denkt. Zonde om je druk te maken om iets wat er niet is.
Het zal denk ik iets zijn wat jij uitstraalt. Wat dat is, geen idee. Ikzelf heb een heel afstandelijke uitstraling, word op straat dus ook zelden 'lastiggevallen'. Als ik daarentegen met een bepaalde vriendin over straat liep, was het altijd raak: seksueel getinte opmerkingen, vragen of we een fiets wilden kopen, drugs wilden hebben... Heel bizar, dat is me in mijn eentje echt nog nooit overkomen, zelfs de meeste straatverkopers weet ik te ontlopen. Het kan dus zeker wel dat het je overkomt, ik weet alleen niet wat je ertegen kunt doen.
Het is de optelsom van wat TS schrijft en hoe ze het schrijft alles b ij elkaar. Wat jij beschrijft is van een totaal andere orde...
Zal eens reageren Als eerste vind ik dat het maar hier over 1 ding gaat, dat het wellicht komt omdat ik boos kijk of een bitchface heb of dat ik arrogant overkom. en dat ik erg onzeker zou zijn. De rest van het verhaal gaat ook over andere dingen, en dan moet je wel naar het geheel kijken, als bijv. een oude buuf constant savonds boven staat te loeren en mij copieerd dan is dat niet omdat ik boos kijk of een bitchface heb, of die vriendin poging tot doodslag niet omdat ik een bitch face heb o.i.d. en zo zijn er nog meer voorbeelden. Moet wel zeggen, ik heb nog veel meer voorbeelden, hoe mensen naar mij toe doen en deden , en ik heb geen bitch face, ik heb geen arrogante of boze uitstraling, en het lijkt misschien dat ik teveel met anderen bezig ben, maar als ik in de winkel loop dan kijk je ook naar de mensen omdat je vaak elkaar ook kent in kleinere gebieden. Zelfs een voorbeeld van mijn familie wat ik enkele jaren niet heb gezien, deden heel afstandelijk en erg kortaf en ja daar zullen jullie wel weer zeggen je denkt dat of je trekt je alles aan, terwijl ik gewoon netjes en aardig tegen hun deed, totdat ik even langer met hun zat en ik geintjes maakte kreeg ik te horen opeens oh gelukkig je bent nog wel een .... (mijn achternaam) ik zeg natuurlijk hoezo? nou we dachten dat je net als je ma zijn familie een rare was geworden! Of dat ik jaren lang boze en rare blikken heb gekregen van mensen en werd uitgescholden voor teef en hoer, en dat er een paar met elkaar aan het praten waren, en iemand zei van ja maar dat is zij helemaal niet zei is het zusje van... ja een zelfde naamgenoot die met jan en alleman het bed in dook blijkbaar en niemand die haar kende maar haar wel veroordeelde, en omdat ze haar nooit hadden gezien, werd ik maar de pispaal omdat mijn naam hetzelfde was als die van haar! Of omdat ik eens een keer in een hele grote woning heb gewoond, kreeg ik te horen dat ik me niet zo veel hoefde te verbeelden omdat ik zo woonde, (het huis was een bouwval, en ik verbeelde me niets wand ik wou er graag weg i.v.m. oplichting huurbaas) sommige mensen kijken alleen naar de buitenkant en als ze dat niet zinden dan spuwen ze vuur. Wij hebben nu een leuk huisje met een grote tuin en ik heb al 2 blikken van afgunst gehad na werkelijk ze de afmeting van de tuin wouden vergelijken kijken of hun het niet een ietsie pietsie groter zouden hebben. En die boze blikken waar ik het over had, die heb ik ook wel bij vriendinnen meegemaakt, die het zelf deden naar anderen toe, en hun dan gingen afkraken en waarom? ja uit de gesprekken die ze dan voerden kon je duidelijk merken dat er degelijk wel jaloezie in het spel zit. alleen zullen de meeste het niet toegeven of duidelijk zien dat ze jaloers zijn. Als ik mijzelf opmaak en er netjes bij loop, ben ik nog steeds de zelfde ik en die me totaal niet anders voor dan dat ik ben, maar wat ik dan wel van mijn eigen moeder te horen heb gekregen, is: dat de mensen denken dat jij een kakmadam bent. En zoals Sommige ook zeiden van het is je uitstraling misschien doordat je onzeker bent dat je dit ook uitstraalt naar anderen toe. Vroeger had ik hier wel last van, en kon ik ook niet langs een terras lopen en liep ik er houterig langs, maar nu niet meer, ook al heb ik een laag zelfbeeld, ik ben wel gaan leren dat ik niet anders of minder of beter ben dan een ander, ik ben wie ik ben en daar moet ik het meedoen. Ik heb dan wel een laag zelfbeeld, en mijn zelfvertrouwen die heb ik wel genoeg, alleen normaal horen die 2 gelijk op te gaan en dat is bij mij uit balans. dus nee als ik in de winkel loop dan zien de mensen niet dat ik onzeker ben of ik kom niet onzeker over. wand ik heb geen laag zelfvertrouwen (en ook niet te veel!). zelfvertrouwen en zelfbeeld dat zijn 2 verschillende dingen. Kan het niet zo zijn dat het helemaal niets heeft te maken met mijn gezichts uitdrukking? en dat ik misschien helemaal niet te veel bezig ben met anderen? maar dat het juist omgekeerd is dat de mensen hier in de regio zelf teveel met anderen bezig zijn, en kijken naar wat anderen hebben en zelf ook graag willen hebben. oke er zit een verschil in in een jurkje leuk vinden van je vriendin en dat je die zelf ook gaat kopen bijv.. maar als je iemand wil gaat overtreffen of er wilt gaan uitzien zoals iemand er uit ziet, dan is dat jaloezie.
dus jij bent niet teveel met anderen bezig maar iedereen houdt zich teveel met jou bezig? Ik vind het een erg vaag verhaal, sorry. Waarom denk je dat jan en alleman maar jaloers op je is? Wat eerder al gezegd werd, het merendeel van de mensen is überhaupt niet met dat soort dingen bezig.
Maar wat wil je dan precies horen? Dat je knapt bent? Ja dat kan het kopieergedrag verklaren maar lijkt me niet dat iemand met afgunst naar je kijkt omdat je knap bent? Dan zou ik de hele dag met een zuur gezicht rondlopen met al die poppetjes tegenwoordig Misschien zie je er inderdaad te bekakt uit waardoor de mensen denken dat je het hoog in je bol hebt. Persoonlijk heb ik die afkeurende/arrogante/minachtende blik alleen wanneer ik iemand zie lopen waarvan ik denk, dat kan echt niet! Dus heel ordinair gekleed bijvoorbeeld. De types die erbij lopen met een uitstraling: welke vent wil mij.
Ik denk, naast een aantal echt vervelende dingen die er gebeurd zijn, toch echt dat je dingen veel groter maakt dan ze zijn. Ik kan zo´n waslijst als jij ook wel produceren, maar ik houd me er gewoon niet mee bezig, wat een ander over me denkt. Misschien is het de combi van je eigen onzekerheid en de dingen die er gebeurd zijn, dat je op alles loopt te letten en alles onthoudt enzo, maar je maakt het echt veel groter dan dat het is. Serieus: je telt de 'boze blikken' die je krijgt? Niet rot bedoeld, maar ik vind het bijna psychotisch klinken... en dan kan ik maar 1 conclusie trekken: zoek hulp en ga wat met jezelf doen, dan ga je een stuk gelukkiger voelen.
En mensen zeggen hier juist NIET dat het jou zou gebeuren omdat je chagrijnig loopt te kijken, ze proberen je uit te leggen dat zij zelf vaak chagrijnig kijken en dat iemand zoals jij hun hoofd waarschijnlijk direct op zichzelf zou betrekken.... terwijl het gewoon een chagrijnig hoofd is, om geen enkele reden.