Alhoewel ik snap wat je wil zeggen.. it takes two to tango... Een baby ontstaat niet uit het niks. Geen enkele vorm van anticonceptie is 100% veilig.. t Is lullig maar dan moet hij niet zomaar het bed in duiken met "een of ander scharreltje". Om de verantwoordelijkheid volledig bij haar te leggen vind ik dus ook weer niet juist.
Klopt, zijn altijd 2 mensen (meestal ) bij. Maar ook het feit dat je iemand net 3 weken kent, en dan blijkbaar veilig vrijen aan je laars lapt, zegt mij vaak al genoeg. Heb je je al laten testen op soa's TS? Ik zou me daar op dit moment veel drukker om maken, dan of hij jullie kind wilt erkennen.
heel lullig, maar als hij het niet wilt dan niet toch? ik snap dat hij de verwekker is maar jij hebt nu iets voor hem bepaald waar hij helemaal niet achter staat. Ik zou idd die 3 maanden afwachten en kijken wat er uit het gesprek komt, ik zou zeker de verwekker niet gaan dwingen om contact omdat jij het vroeger niet hebt gehad.
Neemt natuurlijk niet weg dat ik het een dapper besluit van je vind en je veel kracht toe wens de komende tijd.
Tja je kunt vaderschap nu eenmaal niet afdwingen. En waarom zou je een dure en lange juridische procedure gaan beginnen om iets af te dwingen waar je niets aan hebt ? Als het al lukt om hem gedwongen te laten erkennen (die kans is klein) dan kan hij nog steeds besluiten om niets met het kind te maken te hebben. Erkennen is niet hetzelfde als omgang of gezag!! Omgang kan je namelijk niet afdwingen (en daar heeft jouw kind ook niets aan). Verder lijkt het door je post dat deze situatie je blijkbaar voor de 2e! keer is overkomen (abortus door een ex dus blijkbaar ook toen een ongewenste zwangerschap terwijl je jong bent). Ik begrijp echt niet hoe zoiets je nu opnieuw kan overkomen...
1. Ik was aan de pil (al 4 jaar en STRIKT) 2. Ik ken hem al langer maar hebben 3 weken "gescharreld" 3. Ik heb al een test gedaan. Het oordelen is zo makkelijk als je zelf niet in een dergelijke situatie zit. Ik vind het respectloos naar mij toe, op een plek waar ik om hulp vraag. Als ik verwijten wil hebben of een oordeel dan vraag ik deze wel.
Uiteraard denk ik nog steeds na over de hele situatie en begin ook langzaam te beseffen dat het afdwingen van erkenning niet de manier is. Ik heb de "papa" niet meer gesproken en jullie moeten ook begrijpen dat ik niet 24/7 boven op zijn lip zit. Ik laat hem gewoon en als hij of ik vragen hebben dan stellen we die even snel in een whatsappje. Het loopt wel los en als dat betekend dat ik hem over een paar maanden helemaal niet meer spreek dan is dat ook zo. Ik mag dan wel jong zijn en alleen, maar ik weet waar ik aan begin het is niet zo dat ik denk dat mijn leven een TLC serie is of 16 & pregnant. Ik offer wat op/verander mijn even en ik ben er 100% zeker van dat ik dit kan, met of zonder vader. Ik zie het nut niet van achter zijn broek aan zitten en blijven roepen dat hij het kind moet erkennen (maar wil het stiekem wel doen). Persoonlijk zou ik het fijn vinden, maar ach wie ben ik. Als ik tot nu toe iets heb geleerd uit deze situatie, is het dat maar weinig mensen respect hebben voor het feit dat ik als "alleenstaande moeder" besluit een kind op de wereld te zetten. Ik voel mezelf zo bevooroordeeld en teleurgesteld in de mensen waar ik het niet van had verwacht. En ach, misschien is dat ook maar goed en heb ik die 'reality check' nodig. Maar het feit is, dat dit niet makkelijk is. Lichamelijk niet want ik ga er aan onderdoor (lig op het moment in het ziekenhuis), emotioneel niet want je beseft je dat je echt alleen bent en geen vriend of vriendin dit dit gevoel kan laten verdwijnen als jij dagenlang boven de pot hangt en je het liefst een knuffel wilt van degene met wie je dit samen zou moeten doen. Begrijp dat je hier ook je vooroordeel op tafel mag gooien, maar denk even na over manier waarop je het doet. Aan de meeste reacties heb ik echt iets en ik blijf dan ook positief, maar kom me niet oordelen omdat ik maar een of ander "scharreltje" ben.
De eerste keer was ik 17, condoom gescheurd en aan de pil. Hierna overgestapt naar een zwaardere pil. 5 jaar met deze jongen geweest. Hoe het me twee keer gebeurt? Joh, ik weet het niet. Waarom IVF de eerste keer niet altijd lukt, ik weet het ook niet? Het is niet dat ik zomaar onveilig seks heb en het raar vind dat ik zwanger raak. Soms is het gewoon raak en wie ben ik om abortussen te nemen alsof ik een cadeautje krijg bij mijn happy meal of gewoon het wonder van het leven te accepteren. Of een situatie daar nu perfect voor is of niet.
Ik begrijp heel goed dat een abortus een heftige gebeurtenis is. Maar ik zou goed nadenken hoe het mogelijk is dat je 2x ongepland zwanger raakt. Dat is iets dat je niet "zomaar" meer hoeft te gebeuren in deze tijd. Blijkbaar gaat er dan toch iets fout bij de anticonceptie. Verder zou ik het wat betreft deze man laten rusten (hoe moeilijk dat ook is). Je staat er inderdaad alleen voor en hopelijk heb je goede hulp in je omgeving van familie en/of vrienden. Belangrijk is je te concentreren op zaken als het krijgen of behouden van een geschikte woning, inkomen en eventueel studie. Denk ook aan het verzamelen van alle babyspullen. Achter deze man aanrennen kost je alleen negatieve energie die ten koste gaat van je kind. Een kind heeft alleen iets aan een betrokken vader die daadwerkelijk interesse heeft. Misschien krijgt hij dat nog binnenkort of in de (verre) toekomst, misschien ook niet. Sommige mannen draaien nooit bij en bouwen een eigen leven op. Hoe hard het ook klinkt het houden van dit kindje is jouw keus en dus ook jouw verantwoordelijkheid. Als een man toch niet betrokken wil zijn zou ik verder ook niets meer van hem willen. Er zijn genoeg zaken waar je aandacht aan moet besteden. Zijn ouders en/of omgeving zou ik er verder buiten houden (tenzij hij minderjarig is). Die horen het vanzelf wel (die dingen gaan heel snel). Wel zou ik alle gegeven die je van hem hebt of kunt krijgen (denk aan foto's van zijn facebook uitprinten) bewaren in een doosje. Ook zaken als adres, algemene informatie (uiterlijk, beroep, studie, familie). Verder een print van alle what's ap berichten. Dan kan je later dit aan je kindje laten zien (wat hij heeft gezegd).
Het is misschien heel makkelijk oordelen ja, maar ik vind dit soort verhalen altijd zo dom. Als jij echt niet zwanger wilde raken, dan had je je scharrel moeten dwingen om een rubber om te doen! Ook al kende je hem al "langer" Enig idee hoeveel vrouwen er met hiv besmet zijn geraakt, omdat ze hun neukertje al "langer" kende? Condoomgebruik hoef je helemaal niet bij een kerel te leggen, die verantwoording heb je altijd nog zelf je ervaart nu zelf de consequenties, dus niet piepen als hij niks met het kind te maken wilt hebben.
@leontine wat is dat nou weer voor een rare reactie, ik ben zelf ook zwanger geraakt door de pil heen en er zijn er wel meerdere van dus doe niet alsof dat niet kan en niet piepen als hij niks met het kind temake wilt hebbe? het is de verantwoordelijkheid van hun beide niet alleen van haar maar ook bij hem dus leg de schuld niet alleen bij haar. Geloof dat hij er ook bij was anders was ze ook niet zwanger geraakt? en ik snap ook niet hoe jij ineens bij hiv komt daar gaat het helemaal niet om en ze heeft haar eige late testen en heeft daar ook niks over gezegd dus ik begrijp niet waar jij over loopt te klage. weet niet wat jij hebt meegemaakt of wie je denkt dat je bent maar om zomaar te gaan oordelen is zoo triest je praat tege haar alsof ze achterlijk is ik denk dat jij beter eerst is naar jezelf kan kijken want hoe jij nu doet kan echt niet.
Er gaat zoveel mis met anti conceptie. Hier 2x tijdens de pil zwanger geraakt, 1x tijdens en met een spiraal en 1x tijdens gebruik condooms. En dat lag toch echt niet aan verkeerd gebruik ervan. Ik wens ts alle goeds toe in haar leven. Dikke knuffel
wow serieus doe ffe normaal. Hier heeft ts helemaal niks aan. Ot; ik vind de manier waarop jij ermee omgaat erg verantwoordelijk. En denk dat jullie er echt wel uit gaan komen. wilt ie het niet erkennen tsja dan is het niet anders maar jij hebt in elk geval dan je best gedaan meer kan je helaas niet doen.
Ze was aan de pil zei ze toch? Als hij dat niet voldoende vond, had hij dat rubber zelf nog extra kunnen pakken of nog beter: 'm in zijn broek kunnen houden. Lekker makkelijk he, de schuld bij TS leggen? Zij heeft tenminste nog de ballen om haar verantwoording te nemen, in tegenstelling tot de verwekker.
Zo, volgens mij ben jij met je verkeerde been uit bed gestapt.. Jezus.. Respect en tact is bij jou mijlenver te zoeken. Wat een nare reactie zeg. TS, eigenlijk is alles wat ik wilde zeggen al gezegd. De vader gewoon lekker laten nu. Draait ie bij, dan is dat mooi. Doet ie dat niet, jammer voor hem. Mag ik vragen waarom je in het ziekenhuis ligt trouwens??
@xElles ik heb last van extreme zwangerschapsmisselijkheid (HG), gevolg was uitdroging omdat ik niets binnen hield. Dus word nu op peil gehouden met een infuus. Kan helaas nog niet eten dus vanaf gisteren ook aan de zonde. Hoop dat het snel beter gaat.