Als de juf of meester van je kind naar en ongeschikt is, is daar de directeur voor waar je je beklag kan doen ( en uiteraard een stevig gesprek met de leerkracht zelf waar je kind niet bij is). Een leerkracht fysiek aanvallen vind ik in alle gevallen veel te ver gaan. Als je kind onder de blauwe plekken op zijn/ haar arm thuiskomt wil dat nog niet zeggen dat de leerkracht het kind mishandeld heeft. Dat kan ook komen door het stevig beetpakken, wat mi soms nodig is. Ik kom heus voor mijn kind op als hem onrecht wordt aangedaan, maar ik tegenwoordig het idee dat ouders hier veel te ver in doordraaien. Ze lijken al gauw het idee te hebben dat hun kind benadeeld wordt en gaan verhaal halen als het ze even niet naar de zin gaat. Waar is de tijd gebleven dat je kind gewoon respect moet hebben voor de leerkracht?!
En zo hoort het mi! natuurlijk vreselijk als je kind gepest wordt en je wordt geconfronteerd met de gevolgen bij je kind. Mijn hart zou ook huilen. Toch lijkt het mij geen oplossing om dan de leerkracht aan te vallen en je kind daarmee ook nog eens voor schut te zetten.
Klopt... De juf en de moeder waren blijkbaar beide niet in staat om van een ander af te blijven. Juf niet van een kind en moeder niet van de juf. Mocht het echt zo zijn gegaan dat de juf het kindje heeft mishandeld ( dat weten we natuurlijk niet) dan vind ik dat nog erger dan wat de moeder heeft gedaan. Een kind of een dier mishandelen vind ik namelijk veel verder gaan... Vooral als juf heb je een voorbeeld functie.
Opkomen voor mijn kind zal ik zeker doen, maar niet op deze manier.. Ik ga mij niet verlagen tot fysiek geweld. Wat doe ik mijn kind aan als hij/zij de rest van de schoolperiode bekend staat als kind van de moeder die de juf heeft belaagd?? Ik heb liever dat mijn kind trots kan zijn op mij als ik op een volwassen manier iets heb opgelost. Dan ziet hij/zij het verschil tussen mijn actie en die van de juf (er van uit gaand dat er geknepen is) Ik heb dan het goede voorbeeld gegeven. Met woorden bereik je meer als met daden (fysiek geweld)
Afschuwelijk wat deze moeder heeft gedaan. Wat er ook gebeurd is er is geen enkel excuus om iemand ernstig te mishandelen. De juf is bewusteloos geraakt en overgebracht naar het ziekenhuis. Dit alles is gebeurd op het schoolplein terwijl diverse kinderen getuige waren! Ik vrees dat na zo'n incident de kinderen van deze moeder naar een andere school moeten. Zoiets komt niet meer goed tussen de moeder en de school. Het vertrouwen is weg (zeker nu er ook nog rechtszaken komen en de moeder niet eens schuld erkend en achter haar actie blijft staan). Ook kan ik mij heel goed voorstellen dat andere ouders hun kinderen niet meer met de kinderen uit dit gezin laten spelen (zou ik in ieder geval niet doen). Als ouders tot dit soort ernstige zaken in staat zijn hebben ze zichzelf niet onder controle. Wie weet wat daar thuis nog meer gebeurd... De moeder heeft alsnog aangifte gedaan maar staat natuurlijk niet sterk. Als de juf de dochter echt iets zou hebben aangedaan had ze zelf direct aangifte kunnen doen (als het echt zo ernstig was). Nu is het een tegenaangifte als reactie op de zware strafzaak die haar boven het hoofd hangt. Daarmee weinig geloofwaardig. Ik schrik er ook van dat sommige mensen hier op het forum het gedrag goedkeuren of aangeven dat ze zelf zoiets zouden doen! Als je een probleem hebt op school bespreek je dat als volwassenen onder elkaar (zonder kinderen en zeker niet midden op het plein). Als je er samen niet uitkomt ga je naar de directeur, de inspectie of politie. Door een actie als deze kom je veel verder in de problemen. Je komt in aanraking met justitie, je kind wordt hierop aangekeken door andere kinderen en ouders, en echt iedereen komt zo'n verhaal te weten.
in elk geval ga je niet in de pauze naar de juf, knijp je haar keel niet dicht, en als je het niet eens bent met de juf dan ga je naar de directie. Mocht je er dan niet uitkomen kun je altijd opzoek naar een andere school.
Ik denk niet dat je kan oordelen als het je eigen kind niet is overkomen. Je weet, als moeder, zelf niet waartoe je in staat kan zijn. Het was verstandig geweest als de moeder direct aangifte tegen de juf had gedaan en een klacht tegen d'r ingediend. Anderzijds, daar moet je heeeeeeel erg veel zelfbeheersing voor moeten hebben. Althans, ik wel.
100% eens. Er zijn andere manieren: Officieelgesprek met juf, gesprek met directeur, officiele klacht indienen, instanties inschakelen, kind ziekmelden en op zoek naar een andere school etc. Wat er ook gebeurd, de juf fysiek aanvallen zou nooit in me opkomen. Schandalig gedrag, dat losstaat van wat juf wel of niet gedaan zou hebben.
Jeetje, van zo'n reactie schrik ik. Hoezo niet oordelen, als het jezelf als moeder niet is overkomen? Je gaat een meningsverschil/conflict over je kind op school toch niet oplossen met fysiek geweld? Dat is toch nooit het juiste antwoord, wat de omstandigheden ook zijn? Ik geef wel een oordeel over het gedrag van deze moeder: grensoverschrijdend en ontoelaatbaar.
Ja, iedereen heeft een punt waarop die door het lint gaat. Dat wil toch niet zeggen dat het de juiste keuze is? Ook als ik me inleef en de omstandigheden kan begrijpen. Waar gaan we naar toe als we dit gedrag gaan vergoelijken? Ik vind het verschrikkelijk dat hulpverleners, conducteurs en nu ook al juffen publieke boksballen zijn geworden om eigen frustraties op te botvieren. Oefen jezelf dan in zelfbeheersing en geduld. Daar heeft de maatschappij veel meer aan in mijn ogen.
Hoezo schrik je van mijn reactie? Ik weet toch zelf niet of ik buiten mezelf van woede zou zijn of niet? Je hoort gewoon met je poten van m'n kind af te blijven. Ik zeg toch ook niet dat ik haar keel ook dicht zou knijpen maar je hebt geen idee hoe je je als moeder zou voelen op dat moment. Als je naar de juf stapt om het fijne er van te weten en ze zou brutaal reageren, tja... Dan kan ik wel begrijpen dat dat nét de druppel zou zijn. Laat ik duidelijk zijn. Fysiek geweld keur ik wel ten allen tijden af. Ik hoop zelf niet dat ik ook in zo'n situatie zou terechtkomen. Kinderen horen zich veilig te voelen op school en het is de plicht van school om daarvoor te zorgen.
Iemand naar de keel vliegen vind ik ook echt bizar. Maar ik vind het net zo bizar dat een juf een kind tot blauwe plekken aan toe knijpt ( als dat verhaal zou kloppen ). Dan ben je net zo getikt als die moeder.
Dan nog: Ook al komt de leerkracht met de 'poten aan mijn kind' dan is dat nog geen excuus om haar fysiek aan te vallen. Ik zie dat als een dubbele boodschap. Het is niet ok dat juf een kind hard in de arm knijpt, wel ok als moeder juf met die reden fysiek aanvalt? En wat leert het kind hiervan? Niet persoonlijk bedoelt, ik begrijp alleen de gedachtengang niet.
Tja.. Zo begrijp ik niet dat er mensen zijn die dingen nog met woorden op willen lossen als er iemand aan hun kind komt. Dat mensen niet kunnen begrijpen dat iemand een stoel naar een rechter gooit, als degene die zijn kind heeft doodgereden slechts een taakstraf krijgt. Dat mensen niet snappen dat anderen voor eigen rechter spelen, als hun kind misbruikt wordt. En wat het kind ervan leert? Dat mama voor 'm opkomt, omdat de juf van hem af dient te blijven. Áltijd. Ik geloof echt niet dat het kind er nu van overtuigd is dat hij z'n vriendjes en vriendinnetjes ook mag slaan of hun keel mag dichtknijpen.
Mijn opa heeft vroeger ook de strot van een leraar dichtgeknepen omdat deze mijn oom bont en blauw had geslagen (toen kwam dat nog niet in het nieuws) maar eigenlijk vind ik er niets geks aan als ik zoiets hoor. Niemand keurt hier fysiek geweld goed, er wordt alleen gezegd dat het begrepen wordt juist omdat er een kind in het spel is die waarschijnlijk mishandeld is. Er vind zo veel geweld plaats in deze wereld en dat wordt allemaal als normaal bevonden, vechtpartijtjes hier, burenruzies daar, mannen die elkaar een klap verkopen omdat er een vrouw in het spel is etc. De enige reden waarbij ik me kan voorstellen dat mensen vechten en al hun "manieren" verliezen, is als het om hun eigen kinderen draait. Dat is toch niet zo raar?