Hai, Ons zoontje wordt eind van de maand 6 jaar en mag ook een partijtje geven. Hij mag 5 á 6 kindjes uitnodigen. Nu het dilemma. Er zit een jongetje in de klas waar hij (tot voor kort) vaak meespeelde zowel op school als weleens na schooltijd ik noem hem S. Het was echte een beetje dikke mik tussen die twee. Nu trekt ons zoontje wat meer naar ander(e) kindje(s) toe en S. heeft het daar moeilijk mee (wat begrijpelijk is). Nu wilt ons zoontje S niet vragen op zijn partijtje..... Wat zou jij doen? Het accepteren het is zijn partijtje of toch proberen over te halen hem wel uit te nodigen. Op deze leeftijd is ene dag die een vriend en andere dag een weer een ander. IK vind S zelf ook gewoon een leuk kind en zijn ouders ook dus vandaar dat ik het er moeilijk mee heb. Benieuwd naar jullie mening zit er echt mee in mijn maag, maar misschien kan ik het wat meer loslaten als ik jullie reacties lees. Groetjes Vruchtje
Ik zou hem denk ik wel uitnodigen en je zoontje de andere kinderen zelf laten kiezen. Dus gewoon zijn keuze en daarnaast die van jou Maar wil hij gewoon liever andere kindjes of dat jongetje perse niet?
Mn zoontje is net jarig geweest en wilde ook perse die en die... Echter speelt hij daar nooit mee. Eigenlijk een beetje het omgekeerde als bij jullie. Ik heb hem toen wel een beetje een richting in geduwd. Zo van: met wie speel je ook daadwerkelijk op school. Dat hij een kindje " wel lief" vond, vond ik zelf niet echt een goeie reden. Ik heb hem gevraagd na te denken over welke kinderen hij echt leuk vond, waar hij regelmatig op school mee speelt of omgaat of op de overblijf/ bso. Want wat je zegt: de ene dag is A zijn beste vriend, en dan weer B. Ik probeer hem toch wel bij te brengen dat vriendschap ergens over gaat Ik zou ik geval van jouw zoon dus ook vragen met welke kinderen hij graag opschiet. Wanneer hij " S" niet noemt, zou ik een beetje sturen zo van "met S heb je ook veel gespeeld en was ook altijd gezellig, toch?"
Ik zou dat kindje toch ook wel uitnodigen, misschien het een beetje terloops bij je zoontje er in werken (oke, je wilt dus die en die en die uitnodigen, en S. natuurlijk, dat wordt echt een leuk feestje, blablabla). Een beetje over het wel-of-niet uitnodigen heen praten. Maar ik zou het echt wel zielig vinden om hem er niet bij te nemen.
Op die leeftijd stuur ik daar nog wel een beetje in. Gelukkig speelde dat dit jaar niet, want middelste zoon wordt volgende week 6 en heeft 1 vast vriendenclubje, waarvan hij iedereen uitnodigt. Er was alleen nog 1 jongetje die er een beetje bij hangt, waar ik over twijfelde. Ik vind het zelf niet zo'n fijn kind, maar goed, als zoon het per se had gewild, had ik het wel goed gevonden. Gelukkig wou hij het zelf ook niet. Kind was vorige keer nogal onbeleefd tegen mij en dat heeft diepe indruk gemaakt op mijn zoon (hij zei: ben jij soms gek of zo, toen ik op een andere plek parkeerde dan hij verwachtte).
Ik ben nog steeds in dubio..... Aan de ene kant vind ik gewoon dat S erbij hoort en vind ik het zielig. Maar aan de andere kant IK kan toch niet verplichten wie hij leuk vindt/wie zijn vriendjes zijn en wat hij zelf zegt "het is mijn feestje" mama. Hopelijk draait het binnen nu en een weekje nog bij
als hij een kindje echt per se niet uit wil nodigen zou ik dat respecteren...mijn dochter wil nogal eens kindjes uitnodigen waar ze nooit mee speelt, dan vraag ik haar wel daarover na te denken. Maar niet willen uitnodigen zit vaak toch een reden achter
@tuc: dat moet er ook wel zijn maar mijn zoon is helaas geen prater. Laatst dacht ik er zelfs uit op te maken dat hij denkt dat S niet op zijn partijtje wilt komen....dus bang om nee te horen te krijgen of teleurgesteld. Echt zo balen dat hij bijna niets zegt over hoe of wat.
Mijn dochter had ook een meisje die ze niet op haar kinderfeestje wilde. Ik vond het ook moeilijk, want ze was wel bij haar geweest en ze speelden regelmatig op school. Toch heb ik ervoor gekozen om mijn dochters keuze te respecteren. Het was haar feestje. Maar daar ben ik ook in gedachte lang mee bezig geweest.
iik zou denk ik de keuze geven om dat kindje dan als 'extra' uit te nodigen. Dus oke, dit zijn de kindjes, maar als je wil mag je als extra S ook nog wel vragen. Maar als hij S écht niet wil hebben op zijn feestje, houd het natuurlijk op. Maar ik snap je dilemma- en ik zou - hoewel het niet echt nodig is misschien, wel bij die moeder je dilemma al aangeven en zelf ook vertellen dat je er niets van snapt... en dat je er wel mee zit.
Ik zou S wel uitnodigen. Als S. mijn kind was zou ik het toch wel raar vinden als hij niet mag komen terwijl onze jongens eigenlijk vrienden zijn. Gelijk een goede les dat je zuinig moet zijn op je vrienden. En voor S. is het misschien juist goed om de andere jongetjes wat beter te leren kennen. Als er knallende ruzie is, is het een ander verhaal...
Ik merk dat mijn kinderen ertoe neigden op die leeftijd om kindjes uit te willen nodigen die gewoon populair zijn, of die hen gepaaid hadden met 'jij moet mij wel uitnodigen, want dan...ben ik altijd jouw beste vriendin/mag jij op mijn feestje komen/gaan we altijd samen spelen in de pauze/etc'. Het zijn slimme, verbaal sterke meiden, maar dat konden ze toch niet goed onder woorden brengen. Ik heb ze toen wel verteld dat het de bedoeling is dat je de kindjes uitnodigt waar je het meest mee speelt en dan misschien nog één of twee kindjes met wie je graag goede vriendjes zou zijn. Ik stuur daar dus wel in. Pas nu ze wat ouder worden, laat ik dat los.
Had hier een beetje hetzelfde. Zoontje mocht ook 6 kinderen en toen hij 1 jongetje niet wilde kiezen waarvan ik vond dat hij daar juist het meest mee speelde (en het dus vervelend vond) heb ik gezegd dat hij dat jongetje dan mocht kiezen naast de andere 6 die hij kiezen mocht (dus als extra kindje op zijn feestje). Nee, ook dat wilde hij niet. Toen heb ik het er maar bij gelaten, zijn feestje, zijn keuze.