100 vrouwen hebben hier hun advies al gegeven. Namelijk; stop met je minnaar of stop met je huwelijk. Oh, en je man verdient de waarheid. Wat wil je precies bereiken/horen?
Het gaat wel. Minnaar blijft contact zoeken, ik blijf hem negeren. Verder momenteel druk met de kinderen en werk. Verder geen bijzonderheden. Ik kijk uit naar donderdag.
Maar heb je het je man al verteld? of ga je echt wachten tot na het gesprekmet de therapeut? en valt het je man niet op dan dat je telefoon vaker gaat of je ermeer mee bezig bent, of op de pc ofzo?
Nee ik heb het mijn man niet verteld en ga dit ook nog niet doen. Ik wacht sowieso mijn gesprek eerst af. Ik ben niet abnormaal bezig met mijn telefoon.
Ik snap niet dat je niet eerlijk wil zijn. Je stelt het constant uit maar ondertussen lieg je continu tegen je man. Wat als hij er achter komt dat je al maanden tegen hem liegt?
Zoals het op mij overkomt: Dat maakt niet uit want eerst moet de relatietherapeut haar uitleggen hoe ze het beste een gesprek kan voeren met haar man... En dan word er gedacht aan man.. niet eerder... Stel je voor straks denk je aan je man
Ik begrijp het wel. Ik zou in haar plaats ook niet weten hoe ik zo iets moet brengen! Het is niet niks dames! Ik snap dat zij graag eerst advies hoort van iemand die ervoor geleerd heeft, hoe ze zo iets het beste kan brengen voordat de hel losbarst... Bah altijd maar die neerbuigende reacties overal... Dat jullie niet misselijk worden van jullie zelf..
Omdat ik niet wat ik wil. Ik wil het mijn man heus vertellen, maar dit gesprek goed voorbereiden. Weten wat ik wil zeggen en antwoorden kunnen geven op zijn vragen. Als ik het nu totaal onvoorbereid doe, kan ik hem nog geen eerlijk en oprecht antwoord geven. En ondertussen heb ik het contact met mijn minnaar verbroken, wat ook erg lastig is. Hij vraagt ook vanalles aan mij. Hier heb ik ook verdriet over. Ik wil eerst hulp voor mezelf zoeken voordat ik de beerput open trek. En ik begrijp als sommige het niet begrijpen, maar dit werkt voor mij nu even het beste.
Dan heeft ze het gewoon dom aangepakt. Je wéér dat je het uiteindelijk op moet biechten óf dat het ontdekt word. Hoezo een moeilijk gesprek? Wie z'n billen brandt..... Ik vind dat zo'n lam excuus. 'Nee, ik ga niks zeggen hoor. Weet je hoe moeilijk dat is?!'
TS voelt zich duidelijk al rot genoeg maar toch moeten sommige heksen er een schepje boven op doen! En als er dan niet meer gereageerd word door de topic starter dan gaan ze allemaal jammeren... Walgelijk gewoon. Succes met je gesprek tS! Ik hoop dat jullie er ondanks alles sterker uit komen
Soms komt het over alsof ze hier in spanning zitten te wachten totdat ik het heb verteld. Is hun zaterdagavond ook weer gezellig. Ik vraag geen respect maar enigszins geduld misschien wel.
En dan? Dan kies jij voor je man en niet voor je minnaar. En je man kiest niet voor jou? Daar sta je dan met je mooie plan om het eerst voor jezelf uit te zoeken. Je bent niet in de positie om ervoor te kiezen om met je man verder te gaan. Je man zal de beslissing nemen en terecht. En wat als je voor je min aar kiest na je gesprek met de therapeut. Dan zet je dus zo je huwelijk opzij en heeft je man nooit een eerlijke kans gekregen.
Ik was aan het begin nog ergens begripvol, maar dit gaat me te ver... Wat dacht je van... "..., ik moet met je praten, ik heb iets stoms gedaan en ben vreemd gegaan omdat ons huwelijk in een sleur zit en ik niet prettig in mijn vel zit, helaas ben ik verliefd geworden en weet ik nu niet wat ik wil." Ipv over weken/maanden... "ik moet met je praten, ik ben vreemd gegaan, heb toen advies gevraagd op het forum, daarna een relatietherapeut ingeschakeld, uitgezocht wat ik wilde, jou nog langer aan het lijntje houdend, en nu ik mijn beslissing heb genomen mag jij het ook weten"
Asjeblieft, vertel mij eens.... Waar lees jij in hemelsnaam dat ze niks gaat zeggen?!? Ze gaat het toch vertellen!! Ze wilt alleen advies hoe zie hierover het beste kan beginnen! En dat advies wilt ze van een deskundige waar ze al een afspraak mee heeft staan! Ze wilt er dus wel degelijk aan werken en alles opbiechten! Jullie maken er alleen maar een spannender fantasie verhaal van terwijl het al heftig genoeg is.
Mijn man zal mij dit wellicht kunnen vergeven. Althans als hij bij mij een vechtlust ziet. Dat ik wil gaan voor ons huwelijk. Als ik aangeef het ook niet te weten, is de kans zeer groot aanwezig dat hij mij buiten gooit ja.
Niet iedereen is zo perfect als jou dat ze meteen weten hoe ze het gesprek moeten beginnen. Gelukkig maar, anders hadden een hoop therapeuten geen werk
Ik heb je verhaal gevolgd en tot nu toe nog niet gereageerd. Ik vind het een goed besluit om eerst met die relatie therapeut te praten. Het kan goed zijn om je verhaal aan zo iemand te doen. Hij of zij zal je niet meteen veroordelen, diegene zal er objectief naar kijken. Daarnaast zal diegene misschien wel zeggen dat je het op moet biechten, maar wellicht als je het je man verteld hebt kunnen jullie dan samen besluiten of je wel of niet verder wil (al dan niet met hulp via therapie). Ik ga verder niet oordelen over je situatie, dat is al genoeg gedaan. Ik wil je veel sterkte wensen en ik hoop dat je uiteindelijk voor jezelf een goede beslissing kan maken. Het is niet niks, sterkte.