Ik ken ook veel Turkse mensen en heb nog nooit gezien dat dit soort gedrag geaccepteerd werd. Sterker nog, ze waren altijd heeeel erg streng als het ging om beleefdheid naar de medemens. En niet meer dan normaal vind ik.
Ik begrijp dat mensen het niet fijn vinden, maar ts geeft zelf als onderbouwing van haar aanpak dat dit in Turkse cultuur normaal is. Lijkt me heel irritant inderdaad dat zulke uitspraken je ongeveer opgelegd worden.
Ook onder Turken heb je heel veel groepen zoals je die onder Nederlanders ook hebt (stugge boeren, tokkies, Kakkers). Echte dorpelingen die niet van hun gebruiken af willen, die heb je ook onder Turkse Nederlanders, daar valt zulk gedrag ook onder en vaak nemen de kinderen het nog over ook. Genoeg Turken die met de vreselijkste scheldwoorden gooien en het zelf niet eens in de gaten hebben.
Je hebt het er over dat je kind haar gevoelens niet mag uiten. Natuurlijk mag dat wel. Dan kan je kind toch gewoon zeggen "ik ben boos, blij, verdrietig, etc etc. Ik vind dit niet leuk." Dat is gevoelens uiten. Die gaan over jezelf en hoe jij je voelt. Nu geeft ze een waardeoordeel over een ander "jij bent stom" en dat is gewoon beledigend en dus niet goed.
Meestal wordt het ook uitgelegd voor ze op de strafstoel gaan en wanneer ze eraf gaan wordt het ook nog herhaald. Maar voor genoeg kinderen is uitleggen alleen niet genoeg. En natuurlijk vind je dochter het strafstoeltje niet leuk, dat is de hele bedoeling van dat stoeltje.....
Ik geloof dat ik, en de anderen die dit benoemd hebben, HEEEEEL duidelijk benoemd hebben dat dit geen algemeen gedrag is bij allochtone groepen. Ik heb het zelf aangehaald omdat ik binnen de hulpverlening zie hoe moeilijk het nog te veranderen is als deze kinderen ouder zijn, omdat ze dan alles wat jij niet OK vindt aan hun gedrag, gaan schuiven onder discriminatie. Onder nederlandse kinderen kom je dit gedrag net zo goed tegen, maar dan loop je als hulpverlener iig niet aan tegen dat stuk dat ze alles onder discriminatie gaan schuiven en dan lekker niet hoeven te veranderen.
Nee. Jij moet het anders aan gaan pakken en als je dat goed doet en ook duidelijke grenzen stelt, ('het maar niet meer zeggen' vind ik nogal lievig in dit geval), zal het niet meer nodig zijn dat ze erop gecorrigeerd wordt op het KDV. Het KDV zal z'n beleid niet veranderen. Hoef je niet op te rekenen, denk ik
Zal ook wat zijn zeg. Ene leidster tegen de ander ' ach het is de fout van de ouders dat dit kind dat zegt, we zullen haar er maar niet op aanspreken' Dat werkt niet en zal ook nooit werken. En gelukkig zullen ze op de psz ook echt niet de regels gaan veranderen omdat 1 kind van huis uit niet heeft meegekregen om beleefd te zijn.
Omdat mijn zoon autistisch is moeten we hem echt leren wat acceptabele manieren zijn om zijn emoties te uiten. Hij mag echt niet 'jij bent stom' zeggen als hij boos is. Ookal bedoeld hij dan dat hij het niet leuk vind wat een ander doet. Hij word altijd gecorrigeerd, 'nee V, als je boos bent mag je zeggen ik ben boos of ik vind dat niet leuk' en dit werkt al vanaf dat hij heel klein is. Er is geen enkel excuus om dingen als 'jij bent stom' toe te laten. Daarnaast is dat geen uiting van emotie maar gewoon een belediging. Ik ben boos/verdrietig/blij en ik vind dat niet leuk dat zijn uitingen van emoties en geen leidster die ooit zal zeggen dat een kind niet mag zeggen dat het boos is.
Nou zo duidelijk vind ik dat niet bij alle reacties die daar nu over gaan. Anders zou ik het niet aankaarten. Ik snap je dilemma in deze post lastig... Maar je moet ook begrijpen dat veel buitenlandse mensen nog steeds gediscrimineerd worden. Merk het bij mijn man ook en het is heel verdrietig. Sterker nog ik word in Turkije vreselijk gediscrimineerd en weet wat voor gevoel dat geeft. Mensen die discriminatie aankaarten als ze Hulp aangeboden krijgen voelen zich echt heel naar ik vind dat je daar dan ook wat begrip voor moet tonen. Jij ziet dat misschien als een makkelijke uitvlucht en misschien is dat ook in sommige gevallen maar niet in alle gevallen. Maar goed nu gaan we erg off topic.
De gevallen die ik benoem, zochten dat als makkelijke uitvlucht, niet omdat ze daadwerkelijk werden gediscrimineerd. Ik snap dat dat lastig is, als jij ziet dat jouw man daadwerkelijk gediscrimineerd wordt, (en ik zie die discriminatie ook hoor, en ik gruwel daar echt van), maar dit is wel een reeel fenomeen in deze maatschappij en als we dat groter laten groeien en geen grenzen stellen, zal de discriminatie van mensen die zich wel OK gedragen, helaas alleen maar verder toenemen, ben ik bang
Ik denk niet dat je haar verbied om boos te zijn op school. Maar dat er wel regels/grenzen zijn mbt hoe ze die boosheid uit. Er zijn grenzen van wat acceptabel is. Als ik heel boos ben, wil ik misschien wel iemand een klap verkopen. Dat mag ik dan idd niet doen, dan moet ik op zoek naar een andere manier om mijn emoties te uiten. Fijn dat je toch nog gereageerd hebt
O ik bedoelde het totaal niet discriminerend oid. Maar ts benoemt het zelf en toen ik dat las dacht ik: ja dat herken ik. Ik werkte op een multicultureel kdv en het was echt iets dat opviel daar. Die turkse meisjes hadden net als hun moeders vaak een nuffige blik als je hen ergens op aan sprak. Heel anders dan bv marokkaanse meisjes. Bij jongens dus weer helemaal niet...kan het niet zo zijn dat het de manier is waarop veel turkse meisjes opgevoed worden? En uiteraard zijn daar ook uitzonderingen op.
Voordat je in gesprek gaat, is het misschien goed om te bedenken hoe je wilt dat de leidsters een ander kind aanpakken die tegen jouw dochter heeft gezegd: jij bent stom en lelijk en niet lief. Ik denk dat elke moeder het beschermende wel herkent, maar je moet daarom het ook van een andere kant bekijken, als een ander kind naar jouw dochter doet zoals zij tegen mensen doet, wil je dan dat er ingegrepen wordt? Mogen zij op een strafstoeltje gezet worden (ben ik ook geen fan van, maar ik begrijp dat het in bepaalde setting gebruikt wordt) of op een andere manier gecorrigeerd. Of vind je dat zij niet gecorrigeerd hoeven te worden nadat ze je dochter hebben gekwetst? Als zij gecorrigeerd mogen worden, geldt dat uiteraard ook voor je dochter, als zij niet gecorrigeerd hoeven te worden, mag je ook niet boos worden als je dochter wordt gekwetst.
Hahah ja hoor, maar wel met mate . Kijk ik begrijp hoe jij je kind probeert op te voeden en welke idealen jij voor ogen hebt. Ik denk dat ik het hier thuis op dezelfde manier probeer te doen. Maar je kindje moet ook leren dat je mening geven niet gelijk staat aan iemand beledigen of kwetsen. Dus is het aan jou om alternatieven aan te dragen. En dan kan ze alsnog haar mening geven, maar andere woorden kunnen een stuk vriendelijker klinken. En ja ik vind ook dat de leidsters beter in gesprek zouden moeten met kinderen ipv ze op een strafstoeltje zetten want tja...dan hebben ze alsnog niets geleerd. Ze zouden aan je dochter kunnen vragen wat de reden is dat ze boos kijkt of uit kunnen leggen dat zij het niet fijn vinden om 'stom' genoemd te worden en haar daarnaast leren wat ze wel acceptabel vinden. En dit kan prima zonder straf.
Ik heb alleen de openingspost gelezen. Maar boos kijken of zeggen ik vind je niet lief of ik vind dat stom, vinden wij oké. Maar jij bent stom vond ik hetzelfde als een kind van 14 wat zegt k-wijf. Dus nee, niet oké en erg respectloos. Ik zou in het gesprekje jouw mening aangeven en jullie opvoedingsstijl aangeven. Maar ik zou ook rekening houden met het feit dat ze geen uitzonderingen kunnen maken tov andere kinderen. Wat ik me altijd afvraag bij het vrije opvoeden, hoe doe je dat dan? We waren met in de speeltuin en zouden weg gaan. Mijn zoontje van 4 is nogal moe en boos momenteel en hij wilde dus niet mee. Gelijk boos en huilen. Wat doe je dan in zo'n situatie bijvoorbeeld? En je zegt: haar mening doet er toe. Dat is hier natuurlijk ook het geval. Maar nog altijd ben ik degene die bepaald. Zou hier een gekke boel worden anders. Dan eten we elke dag patat en pannenkoeken. Dan slapen ze nooit, of alleen bij ons in bed. Dan eten we nooit aan tafel, dan kopen we alles wat ze willen en ga zo maar door. Waarschijnlijk weet ik er te weinig van, maar ben wel heel benieuwd hoe zoiets eruit ziet.
Ts, hoe zou jij het vinden als iemand jouw meisje stom en lelijk zou benoemen? Dat is kwetsend en betuigt van geen respect. Respect moet van 2 kanten komen en dat is iets wat je je kinderen van jongs afaan bij zou moeten brengen anders komen ze zichzelf tegen en redden ze het niet in deze maatschappij.
Oja, wat ik een mooi boek vond is 'kijk, luister en begrijp' van Jantine Peters. Ook mooie situaties rondom gevoel, gedrag en emoties. Ik merk steeds meer dat ik wel een beetje van het (ouderwetse?) respect ben. Ik wil graag met mijn kinderen praten, hun mening doet er toe, maar ik ben de ouder en de volwassene. Respect moet wederzijds zijn. Praten met elkaar is mooi, maar sommig gedrag heeft gewoon consequenties. En ook al zie ik het nu overal voorbij komen dat straffen, time out, strafstoeltjes e.d niet meer van deze tijd zijn..... Ik vind het soms wat ver gaan. Dus naast het ouderwetse respect hebben, vind ik het super interessant om verschillende mogelijkheden en stijlen te combineren.
Same here Praten en begrip staan hier hoog in het vaandel, maar als dat niet helpt of m'n kinderen blijven zich als draken gedragen, is het toch ergens een keer klaar. Ik ben er wel achter dat ik het OOK heel gezond vind dat mijn kinderen leren waar de grens ligt en dat ik ook maar een mens ben, bij wie het een keertje op is Ik ben GEEN perfecte moeder, ga dat ook nooit worden en dat mogen ze weten en leren rekening mee te houden