Hoi, Ik heb deze vraag niet zo snel kunnen vinden en was benieuwd naar verhalen van meiden die een soortgelijke situatie hebben meegemaakt.. Gisteren hebben we een echo gehad (ik dacht zelf bijna 10 weken zwanger te zijn) waarop een vruchtje van ongeveer 7 weken zonder hartslag te zien was. Nu is het dus al 3 weken geleden gestopt met groeien en op dit moment gebeurt er nog niet zo veel met mijn lichaam. Ik verlies af en toe een veegje bloed, maar niet zo veel. Nu mijn vraag hoe lang hebben jullie gewacht met het vanzelf naar buiten komen van het vruchtje en weten jullie of dit misschien het risico op infecties vergroot?
Tussen mijn zoontje en dochtertje ook missed abortion gehad. Het kwam toen niet vanzelf. Heb er 2 weken op gewacht e uiteindelijk met cytotec opgewekt. Paar weken geleden leefde ons drupje niet meer. En deze kwam een week later vanzelf. Dus soms willen ze blijven zitten en soms komen ze vanzelf. Ik heb geen idee qua infectie. Denk niet dat dat snel gebeurt hoor. Sterkte iig. Blijft altijd een moeilijke tijd😔
Hoi Lilliesleaf, Zondag begon bij mij het bloedverlies, heel lichtjes maar rood bloed. Ik was 7 weken zwanger. Dinsdag mocht ik op controle echo bij gyn. Zij constateerde dat het vruchtje met 6,5w gestopt was met groeien. Het vruchtje was 7mm. Het bloedverlies is eventjes iets meer geweest, zoals een lichte menstruatie en heb wel wat buikpijn gehad maar dat was na een paar dagen ook weer over. We zijn nu een goeie week verder en verlies bijna geen bloed meer. Kan moeilijk geloven dat ik het al achter de rug heb. Dus ik lees eventjes meer naar andere ervaringen. Veel sterkte!
Ely het is inderdaad een verdrietige tijd, jij ook veel sterkte. Ik heb zelf het gevoel dat het nog wel even kan duren en als het te lang duurt ga ik denk ik toch wel de pillen gebruiken, maar had liever gehad dat mijn lichaam het zelf zou doen..
Dat afwachten is zeker ook zwaar hé. Ik hoop voor je dat het snel komt! Ik denk dat je dan maar alles kan beginnen verwerken. Het blijft zo confronterend nu.
Bij mij heeft er bijna 4 weken gezeten tussen dat het vruchtje stopte met groeien en de curettage. Ik was blij toen het eindelijk voorbij was. Ik had ook helemaal niet het gevoel dat het vlug vanzelf ging komen, ik voelde me zwanger en had helemaal geen bloed of iets. Ik geloof niet dat je je heel erg zorgen hoeft te maken over een infectie, zolang je maar wel meteen aan de bel trekt als je koortst krijgt.
Ik lees even mee . Met 8,4 weken kwam ik er ook achter. Nu inmiddels 12,4 en wel bloedverlies gehad maar vruchtje zit er nog. Heel veel sterkte in deze tijd Lilliesleaf.. Oh en mijn gyn zegt zolang het bloedverlies niet te heftig is en idd geen koorts, dat het geen kwaad kan.
9 feb. Is mijn mk begonnen! En heb pas 6 maart de tabletjes ingebracht. Nu wacht ik op mijn 1ste menstruatie! Wat eeuwen lijkt te duren overigens! Niet veel last van gehad! Natuurlijk was het niet plezierig maar blij dat ik toch de beslissing had genomen om de natuur een handje te helpen! Als ik het nog eens moest doen had ik het meteen gedaan! Ik voel me nu veel beter en opgelucht! Ik kan weer verder!
Heel veel sterkte ten eerste, wat een klap is dat toch . Ik wilde zelf het gelijk eruit hebben bij mijn ma. Voelde me zo belazerd door mijn lijf, en wilde weer verder. Ik heb dus gekozen voor curettage. Persoonlijk zou ik niet te lang afwachten, er is op een gegeven moment idd een grotere kans op infectie. Sterkte nogmaals!
Meiden bedankt voor de reacties! Bij mij zit het er dus al 3 weken en vind dat zelf al best lang..ik wacht een paar dagen, maar ga dan toch echt een beslissing maken voor curretage of pillen
Ik wilde zsm een curettage. Klinkt heel stom maar wilde er zsm vanaf. Kon de gedachte aan een levenloos iets en het afwachten niet verdragen
Ik heb 2 weken gewacht en had al bijna 4 weken licht bloedverlies, uiteindelijk de mk opgewekt met Cytotec. Ik was het wachten zo zat, bleef ook de hele tijd misselijk en moe, bleh.
He Liliesleaf, echt een rot bericht veel sterkte nogmaals.. Ik heb in augustus een missed abortion gehad. Dacht ook rond de 9-10 weken te zijn maar het was met 6 weken gestopt. Er kwam weinig zelf, had nog kwaaltjes en wilde er ook 'van af'. heb gekozen voor curettage. Lichamelijk is het me 100% meegevallen maar emotioneel is het wel maar dat zijn de pillen denk ik ook. sterkte met je beslissing!!
Hè meid Wat naar voor je heel veel sterkte! Ik zelf kon niet met het idee dealen dat er Een levenloos vruchtje in mij zat, wat ik Elk moment kon verliezen. Dus heb gekozen voor curettage. Jij moet doen waar je je goed bij voelt, alle opties blijven helaas niet fijn. Sterkte!
Ik heb op dinsdag gehoord dat het niet goed was, tot vrijdag afgewacht. Daarna gekozen voor cytotec, maar dit werkte voor mij niet voldoende. Na een tweede dosis was alsnog een curretage nodig. Heel veel sterkte gewenst!
Wij kwamen er met 10+2 achtef dat ons vruchtje nooit verder was gekomen dan 5 weken. Liep dus al 5 weken rond met niks, terwijl mn hersens en lichaam nog volop zwanger waren. Een dag na de slechte echo begon meteen het bloedverlies en 2 dagen daarna kwam alles er al uit. Dat ging dus ineens heel snel! Alsof het iets psychisch was omdat mn zwangerschap zo gewenst was en net niet los wilde laten. Maar nadat ik wist dat het niet goed was kwam het er razendsnel uit.
Mama celine, zo voelt het voor mij ook een beetje..ondanks dat ik misschien al een vaag idee had hield ik ook heel erg vast aan de zwangerschap.. De dag voor de echo toen het bloeden begon heb ik ook echt met man en macht geprobeerd het bloeden te stoppen/verminderen. Steeds gaan liggen en heel rustig aandoen etc. Toen na de echo het omgekeerde, maar het komt nog niet echt lekker op gang..
Onee lillie wat erg! Ik kijk nu voor t eerst weer op t forum sinds mijn eigen missed abortion 2 weken geleden. Ik heb bijna 2 weken afgewacht. Maandag echo in het ziekenhuis gehad waar nog steeds een intact vruchtje van 7 weken te zien was. Nu net de pillen ingenomen die de miskraam opwekken. De vk geeft aan dat het geen kwaad kan om af te wachten. Maar je wil er natuurlijk ook vanaf zijn als de eerste schok voorbij is. ik ben wel erg bang voor de pijn nu, maar t moet gebeuren. sterkte jij!
Vanille, fijn om weer even wat van je te horen, maar verschrikkelijk die onzekerheid over wanneer het komt en hoeveel pijn het gaat doen. Ik heb ook vandaag de pilletjes ingenomen. Werd eerst een beetje duizelig en het bloeden werd een beetje erger en had paar stolsels..toen ongeveer 2 uur na het innemen van de pillen voelde ik een plopje (sorry voor de omschrijving) en dat was het vruchtje en de beginnende placenta.. Hoop dat het bij jou snel komt. Je mag me ook altijd een pb sturen. Liefs