Vorige week 20 weken echo gehad. Bij de baby zit alles erop en eraan echter het is te klein, het heeft de afmetingen voor een baby van 18 weken. Niet meteen heel schokkend, gezien mijn stollingsprobleem (antifosfolipidensyndroom) was dit een te verwachten 'probleem'. Nu een paar groeiecho's ingepland om de curve te gaan bepalen. Vervolgens is me ook verteld dat de placenta volledig over de uitgang ligt, placenta previa (totalis) dus. Er is nog een kans dat deze gaat verplaatsen, maar de verloskundige leek er een hard hoofd in te hebben, gezien de ligging. Maar goed, ook prima, dan maar keizersnede, ik ben sowieso voorstander van pijnbestrijding, wordt dat iig geregeld Verder werd ik gewaarschuwd dat er meer kans is op bloedingen, maar gezien ik t/m 20 weken nergens last van heb gehad, bleef ik positief. Vandaag (5 dagen na echo) jammer genoeg een bloeding. Thank God was ik zo slim geweest mvb in mijn tas te doen (was aan het werk), want er kwam behoorlijk wat uit. Snel naar zkh gebeld, kon meteen terecht: uitwendige en inwendige echo en overig onderzoek. Met de baby gelukkig alles in orde en de bloeding lijkt 'gewoon' van de placenta te komen. Dus opgelucht. Maar toch baal ik behoorlijk. Want na 2 mk, een verdraaide eierstok bij 7 wkn zs (spoedoperatie), een niet zo beste uitslag van de combitest (met vervolgens een goede nipt) en een kleinere baby en placenta previa bij de 20wkn wilde ik graag gewoon een keertje een meevallertje.. Ik mag eigenlijk niet klagen, want in principe gaat het goed. Maar het is zo'n gedoe! Ben nu zwanger én ongesteld!! Je weet niet wanneer het stopt of weer begint. Loopt het uit de hand, moet je opgenomen worden. En ondanks dat ik nog geen echte restricties opgelegd hebt gekregen (alhoewel: geen sport, geen sex), ben je zelf toch ook huiverig, zéker zolang je nog bloed. Dat wordt nog een lang 2e helft van de zs en ik vond de eerste helft al zo tergend traag!! En dan nog mensen om me heen hebben die zich afvragen waarom ik niet op die wolk zit. En dat zo zonde vinden, want ik moet tóch genieten... Ben ik 100% met ze eens, maar ik vind het nogal een uitdaging! Zo, uitgeklaagd, nu ga ik ff lekker op mn wolk genieten..
Je MOET helemaal niks. Het zou fijn zijn als je er van KAN genieten, maar als je jezelf ook nog de druk oplegt dat je moet genieten maakt het er niet leuker op. Het is toch niet raar dat je heel behoudend bent. Je hebt eea meegemaakt. Het is geen onbezorgde zwangerschap dan is het gewoon moeilijk(er) om luchtig en relaxed op je roze wolk te floaten. Ik kreeg pas vertrouwen toen de 20wk echo goed was en toen ging ik ook genieten. Fijn als ik haar voelde bewegen. Ik was gewoon te bang om alsnog een deksel op mn neus te krijgen. Dus wees lief voor jezelf en leg jezelf het moeten genieten niet op. Als je zwanger bent wil je toch gewoon geen bloed zien? Dat voelt tegennatuurlijk. Als je kleine op haar eigen lijn wel voldoende groeit en andere zaken positief zijn komt het vertrouwen en het genieten vast nog wel.
Wat een vreselijk spannende zwangerschap tot zover, en het is volkomen begrijpelijk dat het moeilijk is om te genieten. Dus wat hiervoor is gezegd, leg jezelf dat niet teveel op. En ook niet door anderen. Hopelijk kun je genieten van de kleine dingetjes (bewegingen van je kindje, groeien van je buik) maar écht genieten en op een wolk zitten is gewoon niet reëel. Dus laat mensen praten en beleef het zoals het is. Genieten lukt vaak stap voor stap een beetje meer, zeker vanaf het moment dat je kindje levensvatbaar is lukt dat vast beter. En hopelijk neemt het bloeden niet toe en je wordt iig goed in de gaten gehouden, dat geeft misschien wat rust. Ik heb op een hele andere manier een spannende zwangerschap: we zijn ons zoontje verloren na 20 weken zwangerschap door een zwakke bmm, dus dat maakte deze zwangerschap vanaf het begin ook spannender en meer beladen. Vanaf dat ik een cerclage kreeg (12,5 week) tot 20 weken kon ik redelijk genieten doordat ik veel vertrouwen had in de cerclage. Daarna heb ik helaas 3 weken in het zkh gelegen en sindsdien bedrust omdat ik te vroeg dreigde te bevallen. De periode tot 24 weken was vreselijk, ik durfde niet eens te fantaseren over de kleine en was heel bang. Het enige waar ik van genoot waren de bewegingen van de kleine. Geluksmomentjes die me erdoor heen hebben gesleept! Na 24 weken merk ik dat het vertrouwen en kunnen genieten met de week toeneemt. Ondanks dat ik nog steeds bedrust heb geniet ik nu best wel: kansen voor het kindje zijn steeds beter, ik vind het leuk om dingen uit te zoeken voor de babykamer online en vermaak me met haken (vloerkleed gemaakt voor de babykamer ) en lezen en tv kijken. Het is niet een zwangerschap zoals ik had gehoopt, en het blijft spannend, maar ik ben blij dat ik nu toch wat meer kan genieten. Had ik niet verwacht. Heel ander situatie dus, maar kortom: laat je het genieten niet opleggen, verwacht niet teveel van jezelf, dan komt het vast vanzelf de komende weken wel naarmate je verder komt (en natuurlijk afhankelijk van hoe het allemaal verloopt). En ook als het niet komt is dat normaal, als je kindje er is kun je nog eindeloos genieten! Dus neem jezelf vooral niets kwalijk. Hoop dat de tweede helft van je zwangerschap beter verloopt. Het is je gegund! X Bee
Ben je nu gestopt met werken. Ik zou het daar ook wat rustiger aan gaan doen. Het is een risico zwangerschap waardoor het raadzaam is contact te leggen met de bedrijfsarts.
Genieten kan je ook als de kleine er is dus ik zou me niet zoveel aantrekken van wat mensen daarover zeggen. Ik ben het met patriezz eens over stoppen met werken, misschien helpt dit om meer tot rust te komen en de rest van de zwangerschap relax te laten verlopen
Bedankt voor de reacties! Ben (nog) niet gestopt met werken, omdat er tot vandaag eigenlijk niks aan de hand was. Ik heb met een paar artsen van t AMC gesproken vandaag (daar ben ik onder controle) en die zeggen me wel dat ik geen (extreme) sport moet doen, tillen, trekken of sex moet hebben, maar verder is me nog niet echt (volledige) rust geadviseerd, ook omdat een bepaalde leefwijze (rust of niet) het bloeden niet triggert. Nu heb ik n paar uurtjes op bed gelegen en het bloedt net zo als wanneer ik in beweging ben (ik hoopte dus op het tegenovergestelde). Punt is nl dat ik absoluut geen stress ervaar op het werk en het juist heel leuk vind om daar te zijn. De narigheid is dat ik het bloed even niet lijk te kunnen controleren wat betreft mvb: na t zkh ben ik een btje doorgelekt en nu net in bed ook. Dat is op t werk niet relaxt natuurlijk. Ik wil eigenlijk dat doen wat de minste bloedingen veroorzaakt, en daarbij zo lang mogelijk uitstellen dat ik mijn leven stil moet zetten en af moet gaan wachten. En hoe dat zal gaan moet nog even blijken.
Hier met 24 weken 3 liter bloedverlies door placenta preavia totalis. Het enorme bliedverlies, prikkelde de cervix, waardoor de bevalling op gang kwam. De dag ervoor nog een cervixmeting gehad ivm eerdere vroeggeboorte. Toen was de cervix nog 2,5 cm en de dag erna een enorme bloeding en bij aankomst in het ziekenhuis de cervix verstreken en ontsluiting. Gelukkig met remmers nog even kunnen redden. Wil je niet bang maken, maar met een totalis, kun je een behoorlijke bloeding krijgen. Zorg dat je altijd een mobiel bij de hand hebt. Natuurlijk is de kans veel groter dat je niet zon grote bloeding krijgt, maar ik was er niet op voorbereid, gelukkig was ik bij m'n ouders toen het gebeurde en heeft m'n moeder meteen 112 gebeld. Het was echt alsof een kraan open stond. Ik bedoel dit echt niet om je bang te maken, de kans dat het gebeurt is klein, maar wil je toch waarschuwen. Niet tillen, geen seks etc.
Oja, door een eerder vroeggeboorte en bij deze zwangerschap wederom complicaties, vond ik het ook moeilijk om te genieten. Was angstig en steeds bang om het kindje te verliezen, vervolgens kwam daar met 23,5 weken een echo bij waarop afwijkingen te zien waren.Het is dus niet gek dat je niet kunt genieten. Jammer is dat wel. Ik kon wel genieten van de schopjes. Sterkte en hopelijk gaat alles goed.
Ben toch maar teruggegaan naar het zkh, vond de hoeveelheid bloed en het feit dat het nu al de hele dag duurt toch verontrustend. De arts heeft besloten me n nacht op te nemen voor de zekerheid.
Veel sterkte pechvogeltje. Goed dat je aan de bel hebt getrokken bij het ziekenhuis en niet langer af hebt gewacht. Ik zou even doorvragen of absolute rust de kans op bloedingen verminderd.
Een hele dikke knuffel, doe rustig aan meis (probeer dat eerst maar eens in plaats van genietenn. Snap heel goed dat dat nu niet lukt!)
Dank jullie wel voor de lieve reacties! Vannacht dus in het ziekenhuis, bloedverlies was/is zo goed als hetzelfde gebleven jammer genoeg. Ik hoor net dat ik moet blijven totdat het bloeden gestopt is. Beetje balen, maar ik begrijp het ook wel
Wat betreft de bloedingen, hou er rekening mee, dat dit nog vaker voor kan komen. Hier 3 x midden in de nacht naar het ziekenhuis, en 4 dagen blijven.Alles helemaal in orde met baby Heel vervelend..Na de 4e keer bleek ik ontsluiting te hebben. Zat de boel inderdaad dicht door de placenta. En dus een keizersnede. Succes, kan me voorstellen dat dit écht niet fijn is!
He jasses, dat kon er ook nog wel bij ja Hebben ze iets gezegd over je antistolling gebruik? Niet dat je daar meer van gaat bloeden, maar het kan misschien voorkomen dat je bloed stolt en dat je daarom zo blijft bloeden? Heel veel sterkte. En laat de rest maar kletsen, het is zo goed als onmogelijk om te genieten als je zoveel zorgen hebt. Sterkte!
@Vlinder:Er was sprake om even te stoppen met de antistolling, maar er is is toch besloten van niet. Dit kan idd een oorzaak zijn dat het langer doorbloedt, maar goed, uiteindelijk ligt het toch ook echt aan de ligging van de placenta. @Zoe: ik ga sowieso wel uit van meerdere bloedingen, Ik probeer er positief in te staan, maar gezien de voorgeschiedenis en de huidige stand van zaken wordt dat echt heel moeilijk! En de ks vind ik zelf nu even niet zo schokkend.
Pff wat heftig en vervelend dat je in het zkh moet blijven, al is dat nu wel het beste. Sterkte en hopelijk is het snel onder controle.