Dilemma: 24/7 bij je dragen of RRR met laten huilen

Wat een raar advies, structuur oké maar harde aanpak nee! Wij hebben onze dochter ook ingebakerd maar vanwege wapperende armpjes. De eerste 4 weken sliep ze tussen ons in, wiegje wilde ze niet. Na die 4 weken gewoon in haar eigen bedje gelegd en dat ging direct goed. Overdag sliep ze veel in mijn armen en ook wij moesten haar echt in slaap wiegen. Vanaf 6 weken zijn wij begonnen met RRR omdat ze overdag weinig sliep en daardoor veel huilde. Ik heb haar nooit laten huilen! Op tijd naar bed brengen en vaste eet/slaaptijden was genoeg om een goed ritme te krijgen en een tevreden meisje! Het in slaap wiegen wilde ze na een aantal weken zelf niet meer. We legden haar in bed, ze brabbelde nog wat om vervolgens zelf in slaap te vallen. Inbakeren zijn we vanaf 6 maanden gewoon cold turkey mee gestopt, Puckababy weg en gewone slaapzak aan, en dat ging prima! Doe gewoon waar je jezelf goed bij voelt en laat je niet bang maken door verhalen van het cb. RRR is hier wel de oplossing geweest voor onze dochter... ze is tevreden, vrolijk en groeit als kool... Maar laten huilen hoort daar naar mijn mening niet bij. Sommige baby's huilen soms even en dan slapen ze, dat klopt gebeurd hier ook weleens (even proberen of mama terug komt) maar dat is een minuutje, veel langer laat ik haar echt niet huilen!

 

Ahh wat vervelend dat jeje zo kl*te voelt door het advies van het CB.
Onthou 1 ding het is JOU kind en niet die van een ander, ze kunnen advies geven als je ergens tegen aanloopt maar dan is het nog aan jouzelf wat je ermee doet.

lekker bij je houden zou ik zeggen. Komt straks vanzelf.
Ons kleintje ook hele dagen rond gewiegd op de arm ivm huilbaby.
Snachts ook veel bij me op de arm geslapen.
Later in eigen bedje nooit echt een groot drama geweest, ach natuurlijk huilt ze wel in bedje en is ze erg onrustig en is het geen slapen. Maar de eerste 3 maanden is echt overleven en dan zou ik me daar echt geen tel druk over maken.


Ook wij hadden volgens cb een pittig kind wat snel overprikkeld raakt en bla bla bla Het zal allemaal wel.

 

Ik ben erg voor RRR, en even een paar minuten huilen gaan ze ook niet dood aan, maar 20 minuten? Dat doe ik nu ook niet en mijn dochter is al ouder dan een jaar.
Denk overigens wel dat je een kindje went aan wiegend in slaap vallen, en ik zou dat persoonlijk absoluut niet willen, maar je moet wel je eigen gevoel volgen!

 

Misschien zou je kunnen overwegen om overdag ergonomische te gaan dragen ... dan heb je veel geborgenheid als baby zijnde en als ze dan in bedje ligt om te slapen kan het zijn dat door de draag momenten haar behoefte om dicht bij mama te zijn voldoende bevredigt is.... Ik weet natuurkijk niet of het werkt bij jou kindje, maar misschien het overwegen waard,

Laten huilen vind ik ook geen probleem maar geen 20 minuten dat vind ik echt veel te lang

 

Ik vind 4 weken nog wel heeel erg klein hoor, om te laten huilen, zeker als het zo lang moet. Ik denk dat ze nu nog erge mama honger heeft. Hoe was je bevalling? Heeft ze een moeizame start gehad? Ik zou doen waar je je zelf prettig bij voelt. Maar op.den duur denk ik dat je wel wat moet oefenen met alleen liggen. Misschien wat vaker wakker wegleggen. Bijvoorbeeld in de box of in de wagen. Zo leert ze een beetje zonder jou te zijn.. lastig hoor! Zou toch je gevoel volgen..

 

Ik ben ook voor de 3 rrr en maar ook geen 20 min laten huilen. Wat gebeurd er als je haad gewoon in bed legt (strak ingestopt). Begint ze echt te krijsen of huilt ze gewoon? Heeft ze verder nog ergens pijn denk je? Krampjes of last van zuur?

 

Hier legde we haar op vaste tijden in bed, speentje erin, 5 minuutjes huilen, terug, troosten, speentje erin en dat herhalen, uiteindelijk viel ze dan in slaap, heeft even geduurd maar toen ging het steeds beter. Geen idee of dat voor anderen ook werkt. Ik heb haar nooit bij ons in bed laten slapen, altijd in haar eigen bed. Overdag in de box of de wagen behalve tussen de middag dan ging ze naar bed.
Vaste rituelen. Zeker savonds hadden we een ritueel, altijd hetzelfde, voorlezen hoorde daar al bij. Dat had ze al door voor ze twee weken oud was, want dan ging ze savonds echt niet slapen voor je haar voorgelezen had!

 

Mijn zoontje wilde de eerste tijd ook niet anders dan op ons slapen (uitzondering snachts dat ging aardig voor een uurtje of zo ) Thank god voor de draagdoek. Vanaf 10 weken ben ik hem steeds elk slaapje in bed gaan leggen. Als hij dan ging huilen troosten en weer terug leggen of troosten in bedje. Als hij na een half uur of 3 kwartier niet sliep dan alsnog weer in de draagzak dan sliep hij tenminste en op een gegeven moment is slapen hoe dan ook of waar dan ook belangrijker. Maar steeds probeerde ik het weer. En ineens ging hij slapen. En nu leg ik hem altijd wakker weg en valt hij in slaap. Dat doet hij vanaf 12 weken ofzo.

Ik ben wel toen dus begonnen met rrr dus altijd hetzelfde ritueel. Zeker omdat hij snel overprikkeld is en was. Maar laten huilen. Nee.

 

Ik zou haar gewoon bij je houden. Zo klein denk ik dat RRR nog lastig is. Ii geloof niet dat ze later dan niet meer alleen gaan slapen. Ik heb tot in den treuren geprobeerd om eigen bed te laten slapen. Veel frustratie en ik ben er niks mee opgeschoten. Achteraf had ik onze dochter gewoon veel eerder en langer bij me moeten houden. Uiteindelijk ook gedaan en met vier maanden ging het slapen in eigen bed wel goed.

 

Je kunt best met RRR beginnen zonder haar te laten huilen. Door de reflux wilde mijn dochtertje ook alleen maar op mij slapen, maar tegelijkertijd is ze wel het typje dat structuur en rust nodig heeft. Door te beginnen met een schema waarbij ik haar eerst op mij liet slapen wanneer ze moest slapen kreeg ze meer regelmaat. Bovendien ging ik alles steeds in een vaste volgorde doen. Langzamerhand kon ze overdag slapen in een wiegje en nu 's nachts ook. Als ze erg last heeft van de reflux neem ik haar nog wel bij me, maar ze gaat ook makkelijk weer terug in het wiegje als ze zich goed voelt.
Laten huilen wordt volgens mij niemand gelukkig van.

 

Helemaal mee eens. Ik ben ook een voorstander van RRR, maar niet van 20 minuten laten huilen! De RRR kan je zeker ook toepassen zonder je kindje er maar op los te laten huilen, het is niet het één of het ander. Eigenlijk precies zoals LindsayS beschrijft.

 

Ach meis, je doet het hartstikke goed! Wat naar dat het CB je zo'n slecht gevoel heeft gegeven.

Wij hebben met onze zoon ook slaaptraining gedaan, maar twee dingen; hij was ouder dan 1 maand en 20 minuten is idioot lang. Mijn hemel, dat kan toch echt niet?!
Ik denk wel dat ze dieper en rustiger kunnen slapen in hun bedje, zodat ze ook makkelijker hun prikkels verwerken en beter uitgerust zijn. Maar dat moet maar net lukken.

Achteraf gezien heb ik getwijfeld of ons ventje niet gewoon mama-honger had, hij was 8 weken prematuur en had niet zo'n fijne start. Maar goed, wij zijn gestart met slaaptraining, maar dan met 5 tot 8 minuutjes per keer. Geloof me, dat is al hartstikke moeilijk! Het heeft er wel toe geleid dat ik hem nu overal wakker kan neerleggen en hij zelf in slaap valt. Hij is bijna 1 jaar, maar heeft tot een week geleden altijd heel strak onder een laken gelegen. Als zijn handjes vrij waren, sliep hij niet. Blijkbaar had hij dat toch nog nodig, tot vorige week, toen was het ineens over.

Blijf dicht bij jezelf, volg je gevoel. Je doet het altijd goed meid, laat je niks anders wijsmaken!

 

Je zou je kindje er aan kunnen laten wennen, maar op een gegeven moment (als ze gaan rollen) is dat niet echt veilig meer.
Waarschijnlijk slaapt je kindje daar beter omdat ze jou ruikt. Dus wat je ook zou kunnen doen is een gedragen shirt van jou in haar bedje leggen.
Of (deed ik vaak) een spuugdoekje in je bh stoppen en die dan met slapen bij haar of onder haar hoofdje leggen.
Wat betreft je ritme met voeden op verzoek, gaat het er vooral om dat je een ritme het in de opeen volgende handelingen dus bv:
wakker worden, verschonen, voeden, even knuffelen, later even zelf spelen en bij vermoeidheidssignalen weer naar bed toe.
Een baby van een maand oud kan ongeveer 3 kwartier wakker blijven, dus ik zou deze tijd aanhouden om haar weer in bed te leggen en als ze dan weer wakker wordt begin je weer van vooraf aan, dus weer verschonen, voeden enz...
Wat ik verder deed was wel bij elk slaapje het bedje proberen, maar als het niet lukte nam ik hem lekker bij me en sliep hij bij/op mij, waarna ik hem soms wel even weg kon leggen in de box of op de bank en soms ging dat niet.
Een volgend slaapje probeerde ik het dan gewoon weer opnieuw.
Je zal merken dat het vanzelf beter gaat als je kindje wat ouder is, ze is nu nog zo jong, je kan d'r niet verwennen door bij je te nemen
En je doet het zeker niet fout! Iedere jonge moeder (en ik denk zelfs moeders die al meerdere kinderen hebben) zoeken in het begin naar wat werkt bij hun en hun kindje. Ieder kindje is anders en elke moeder is anders, geef het de tijd

 

Rust en regelmaat betekent puur dat je een voorspelbare volgorde van handelingen doet waardoor je baby op termijn rust vindt en vaste patronen en herkenbaarheid.

Hoe je dat doet is helemaal aan jullie, ze hoeft helemaal niet boven in bed te slapen, kan ook in de woonkamer voorlopig.

Daar naast zou het best kunnen dat ze last heeft van reflux. Baby's hebben wel van nature veel huidhonger, maar helemaal niet neer kunnen leggen is heel extreem.

Overigens zou ik eerste 3 maanden niks doen, je baby kan nog helemaal niks leren. Zolang je nu aan haar behoeften voldoet en ze rustig is, lekker nog even zo doorgaan.

Maar medisch zou ik alles uitsluiten!