Stuit en keizersnede

Ik ben 2 maand geleden bevallen via een keizersnede. De eerste nacht kreeg ik een pijnpompje. DL is om 6 voor 9 's avonds geboren. 's Morgens werd dit pompje alweer weggehaald.

Die middag ging ik voor het eerst uit bed. Ik kon moeilijk rechtop staan omdat de wond behoorlijk trok. Het leek ook alsof de pleister vast zat. De dag erna ben ik onder de douche geweest, toen ging de pleister er ook af en trok het al veel minder. Verpleging heeft me geholpen met benen afdrogen. Verder heb ik me zelf gedoucht, gewoon staand.

Ik heb wel nog behoorlijk lang last gehad van de wond. Ben op dinsdag bevallen, ging op vrijdag naar huis. Heb dat weekend nog wel veel op bed gelegen. Die maandag ging ik meer naar beneden.

Ik heb geen foto's van het litteken, maar denk dat die ongeveer 15 tot 20 cm is.

Ik weet eigenlijk niet meer precies wanneer voor het eerst geprobeerd is de kleine aan te leggen (ben ook begonnen met bv). Toen ik nog op de uitslaapkamer was hebben ze haar wel meteen bij mijn partner huid op huid gelegd. Toen ik terug was ook bij mij.

Ik kreeg haar nog wel even bij me in de ok, nadat ze haar onderzocht hadden.

Je mag 6 weken weinig doen en daar had ik wel moeite mee, zeker toen ik nog weinig last had.

 

Ik lees even mee..

 

Mijn dochter is ook met een keizersnede geboren omdat ze in een stuit lag. Het herstel is mij erg meegevallen en de pijn ook. Bij ons in het ziekenhuis doen ze een natuurlijke keizersnede en ik kreeg mijn dochter gelijk op de borst gelegd. Toen we terug waren op de kamer hebben ze haar voor het eerst aangelegd. Bij mij kwam de borstvoeding lastig op gang en de eerste dagen hebben we moeten bijvoeden omdat m'n dochter te veel afviel. Toen we thuis kwamen ging het wel goed en ik heb een aantal maanden volledige borstvoeding gegeven. De keizersnede was op een dinsdag en ik ben vrijdag weer naar huis gegaan. Woensdag ben ik eventjes uit bed geweest toen ze het bed gingen verschonen en donderdag heb ik voor het eerst gedouched. Ik heb geen pijnpompje gehad, ook geen morfine meer nodig gehad. Ik kon de pijn prima aan met alleen paracetamol. Het litteken is denken ik een centimeter of 15 maar daar zie je nu ruim een jaar later bijna niks meer van. Als je niet weet waar hij zit dan zie je het niet. Thuis hoefde ik niet meer op bed te liggen. Was gewoon op en in de kamer. Wel heb ik het de eerste 6 weken heel rustig aan gedaan. Mijn moeder is bijvoorbeeld iedere dag bij ons thuis geweest om het huishouden te doen. Voor mij was het dus een hele positieve ervaring!

 

Hier bij mijn zoontje geen pompje gehad na de ks. Kreeg iedere 6 uur paracetamol en ik heb 2 x een spuit gehad in mijn been (geen idee wat erin zat haha), wat goed werkte tegen de pijn. De eerste anderhalve dag heb ik echt niet rechtop kunnen staan en daarna ging het met veel moeite wel. Had daarbij ook zware bi dus heb 2 weken zoveel mogelijk plat moeten liggen. Wel af en toe eruit geweest om natuurlijk te douchen hoor en ook nog in de kraamweek even een klein blokje om gelopen met de wagen. Was dus niet omdat t echt niet kon, maar omdat het moest van de fysio.
Wond was ongeveer 15 cm en was binnen een paar dagen mooi dicht gegroeid.
Mannetje had een slechte start en is gelijk doorgegaan naar de high care toen hij geboren werd. Toen ik eenmaal gehecht was en met m'n voeten kon bewegen ben ik met mijn bed en al tussen de couveuses neergezet en ondanks dat mijn mannetje aan allemaal snoertjes lag hebben ze hem gelijk op m'n borst gelegd en deed hij goede pogingen om wat te drinken. Bv is hier erg goed op gang gekomen binnen 3 dagen en heb het uiteindelijk 15 maanden gegeven.

 

Geen ervaring, maar wel een andere vraag uit interesse aan jou: Gezien je al contracties hebt en zoveel ontsluiting, lijkt mij de kans dat je de 39 weken gaat halen vrij klein, wat nu als de bevalling ineens doorzet, krijg je dan een spoedkeizersnede? Geven ze je dan narcose of toch een ruggenprik?

 

Hier drie keer ks.
Eerste na 24 uur weeën en blijven hangen op 9 cm ontsluiting.
Andere 2 geplande ks.

Bij alle drie bv kunnen geven. Kwam meteen goed op gang
Zelfs bij de eerste waar toch de meeste tijd met aanleggen tussen zat. Bij andere twee kende mijn lichaam ook wel weer de signalen dus start dan makkelijker op.

Bij eerste op woensdag avond 23.40 bevallen en op zaterdag naar huis
Bij andere twee ook op woensdag bevallen 13.07 en 14.20. Woensdag is hier ks dag en bij beide op vrijdag naar huis.
Bij eerste de eerste nachten op rug moeten slapen bij andere twee niet.
Bij eerste op zaterdag voor eerste keer uit bed en douchen.
bij tweede durf ik niet te zeggen bij derde stond ik op donderdag al langs bed.


Bij eerste ivm 2e kerstdag niet op recovery (was gesloten) maar op ic gelegen.
Ivm mis communicatie baby pas na 20 min bij mij.
Bij tweede op recovery baby meteen bij mij.
Bij derde baby op operatietafel bij me gelegd en niet meer weggegaan.

Eerste ks was het lastigst omdat daar de wond het verst was. Bij twee en drie hebben ze steeds zelfde litteken gebruikt huid daar was toen allemaal al "dood" dus nauwelijks tot geen last.
Alleen bij derde wat rustiger moeten doen eerste dagen thuis en wond moeten spoelen uit voorzorg omdat er stuk hecht draad was gesprongen en snee een 5 cm openstond.
Was alle 3 erg snel op de been. Bij eerste kun je nog wel meer rust pakken omdat er geen oudere broers of zussen zijn.

Spuiten in been is voor trombose.
Verder pijnstillers op advies ziekenhuis pm en nog iets.

Bij mij alle 3 100% meegevallen.
Van gyn mag ik ook nog een 4e keer.
Je gaat er met een geplande ks wel gewassen gestreken en uitgerust heen.
Geen weeën of nachten overslaan door weeën.

Succes alvast.
Zorg voor fototoestel op ok dan maken de assistentes mooie foto's.

Als je nog meer vragen hebt stel ze me maar

 

Mijn dochter is met een spoedkeizersnede geboren omdat zij in nood was. Geen natuurlijke keizersnede dus, maar onder algehele narcose, omdat er geen tijd meer was voor de ruggenprik.
Pijn vond ik wel pittig moet ik zeggen. Ik heb geen pompje gehad, maar de eerste 2 dagen injecties. Die werkten wel prima hoor. Maar alle beweging doet pijn. Na 3 dagen pas uit bed en toen ging ik bijna onderuit.
Ik heb van donderdagavond tot en met maandagmiddag in het ziekenhuis gelegen.
Litteken: ook geen foto's van, maar is ca. 15 cm lang. Zit onder de grens van het schaamhaar. Keurig gehecht.
Borstvoeding kwam heel goed op gang. Mijn dochter moest natuurlijk wachten om aangelegd te worden totdat ik weer wakker was, ca. 2 uur later. Maar aanleggen ging heel goed en ik heb uiteindelijk 11 mnd borstvoeding gegeven. Maar mijn lichaam wist natuurlijk al dat het zich moest voorbereiden, omdat ik al wel aan het bevallen was.

Ik ben nu weer zwanger en moet dus straks bij de gynaecoloog bevallen vanwege het keizersneeverleden. Weet niet wat we nu gaan doen: natuurlijk bevallen of toch weer een ks. We zullen het zien.

 

Hier een gentle sectio 3 weken terug.
Ik kreeg de kleine meteen bij me, er werd gekeken of hij ademde, er werd een hydrofiel luier om hem heen gewikkeld en hij heeft tijdens het hechten van de wond heerlijk bij me gelegen. Hij wilde meteen drinken maar daar was te weinig ruimte voor in het warme lucht tentje dat ze op mijn borst hadden gebouwd. In de verkoever had ik een eigen ruimte en kon ik hem ongegeneerd aanleggen gelukkig. Dit was iets van 35 minuten nadat hij was geboren.
De ruggenprik was erg snel uitgewerkt bij mij. Ik had geen pompje maar ik kreeg elke 4 uur een spuit met morfine.
Ik heb drie dagen op mijn rug gelegen, opstaan was een hel. Gelukkig ging het toen ik thuis was allemaal al veel beter. Ik ben maandagmiddag geopereerd en mocht donderdagochtend naar huis. De rit naar huis (15minuten) is me alles meegevallen.
Omdat ik drie dagen niet op mijn zij kon liggen kreeg ik helaas weer erg veel last van mijn stuitje. Dit is me het zwaarst gevallen van alles.
Bij mij zijn mijn buikspieren aan de kant geschoven en dus niet doorgesneden. Dit wisselt per ziekenhuis.
Ik kan/mag niks tillen behalve mijn kind. Ik krijg er ook echt last van als ik meer til . Hou er rekening mee dat je de eerste 3 weken geen auto mag rijden! Dit heeft met de verzekering te maken.
Ik ben gisteren wezen wandelen met de kinderwagen, ik denk iets van 1, 5 kilometer en dat ging prima!
Het herstel gaat zoals ik had verwacht, niet beter of slechter.
Mijn litteken is ongeveer 15 cm en zit zo ontzettend laag dat het bedekt wordt door elke denkbare string of onderbroek.
Ik heb trouwens de eerste dag en nacht een katheter gehad, het is wel heel fijn dat je die eerste tijd gewoon in bed kan blijven.
Ik had trouwens wel een beetje lucht in mijn buikholte gekregen door de operatie, dit deed erg veel pijn in mijn ribben als ik lag en pijn in mijn schouder als ik ging staan of lopen. Toen mijn darmen weer gingen werken op woensdag ging de lucht gelukkig ook weg.

 

Ik heb een 'spoed' ks gehad nadat de ontsluitig niet vorderde door de stuitligging.

Ik vond de pijn nadien reuze meevallen, tuurlijk zijn de eerste dagen niet prettig met bewegen en omhoog komen, maar dat is met een paar dagen echt al beter. Wel ben ik langere tijd erg snel moe geweest, maar dat komt denk ik ook voor een deel door de uitputting van de bevalling en weeeen die toch een tijd geduurd hebben.

Ik heb geen pijnpomp gehad, alleen morfine spuiten (s avonds na de bevalling en de volgende ochtend).

Litteken is ongeveer 10-15 cm

Ik moest de volgende ochtend, nadat de katheter verwijderd was, voor het eerst gaan staan

Bv kwam bij mij helaas moeilijk op gang. Maar ik had dan ook alle factoren tegen die tegen konden zitten. Heb uiteindelijk tot 7 weken deels bv gegeven (meerendeel afgekolfd), en deels kv. Had het graag anders gezien, maar helaas.