Misschien dat mensen onbewust het een onprettig idee vinden dat men beslist over leven en dood. Op zich is het tegennatuurlijk. Mijn kat was ziek en het voelde nog steeds slecht om haar door de dierenarts in te laten slapen. Maar een hond wat continu in angst is, lijkt mij ook ontzettend zielig.
Dat zal best zo kunnen zijn hoor, maar ongefundeerde opmerkingen die hier gemaakt worden, kunnen zo kwetsend zijn. Wat hier überhaupt is tegen herplaatsen van dieren vraag ik me altijd af. Sommige mensen gillen als een mager speenvarken als dat ter sprake komt, terwijl het in veel gevallen beter is voor het dier. Vwb dit topic zal bijna iedereen het erover eens zijn dat deze hond eerst goed beoordeeld moet worden door een professional qua gedrag, voordat er überhaupt over inslapen nagedacht wordt.
Wil ze wel een advies geven probeer Stichting Hondenbemiddeling "Een Eigen Hok" zijn hele lieve mensen die alles geven voor honden. Die niet meer geplaatst kunnen worden
Dankje. Wat verdrietig dat jullie deze keuze ook hebben moeten maken. Moet ook voor jullie vreselijk moeilijk zijn geweest. Juist die beslissing nemen over leven en dood is zo moeilijk. Ik voelde me zo schuldig naar mijn meisje toe, alsof ik haar leven van haar afpakte En dat deed ik eigenlijk ook. Maar aan de andere kant: ze was niet gelukkig. Ze was ziek en constant bang en gespannen. Dat is ook geen leven. Het duurde een tijdje voordat ik kon inzien dat ik haar leven niet van haar afpakte, maar dat ik haar juist een leven vol angst bespaarde, dat ik haar rust gaf. *snik*
Ja.... de meeste kinderen zijn namelijk ook angstig voor onweer bijvoorbeeld... verder ga ik maar even de bloemen gieten....
Weet je wat kwetsend is? Die houding van sommigen waarmee dieren als dingen/eigendom/hobby/leuk accessoire in huis gezien worden. Dieren die we opeten zijn tenminste met een bepaald doel doodgegaan. Maar huisdieren moeten vooral perfect gadget zijn in huis, alles wat dierlijk aan hen is moet eruit wordt 'getraind'. Er moet vooral geen geluid uit komen, steriliseren want de geslachtshormonen zijn ook zo lastig, weghouden van andere dieren want dat dierlijke instinct ziet er niet leuk uit, zo snel mogelijk bij de moeder vandaan, zindelijk maken wat het moet zoveel mogelijk op een mens lijken. En aanleren dat het vooral lager in de rang staat dan de mens. En dat is het pas een 'leuke hond' en mag het meedoen. En we vinden dat we zo goed zijn voor hem.. En als het beestje niet aan die perfecte voorwaarden voldoet gaan we het maar afmaken, en is dat heel pijnlijk voor 'het baasje' maar wat moet je er anders mee. Of nog leuker: het moet naar een psycholoog.. Hopelijk kunnen deze mensen ergens een plek vinden waar deze hond in vrijheid mag leven en gewoon datgene zijn wat het is. Een dier. Tussen andere [wellicht boerderij]dieren. Waar ie mag grommen naar de katten en blaffen naar de vogels en zich niet druk maken om een of andere mensenbaby.
Alle begrip voor jullie situatie hoor, dat is een heel andere situatie als die van TS haar zus. Jullie hebben kosten noch moeite gespaard, waarvoor respect. 👍👌 Het beestje van TS haar zus wordt gewoon afgedankt nu ze een baby hebben, ze hebben nooit moeite in de opvoeding gestoken en willen dat nu ook niet doen. Dat soort 'mensen' heb ik 0,0 respect voor.....maar gelukkig is karma een bitch. 😏