Hallo Allemaal, Ik heb zojuist te horen gekregen dat mijn vriend, via een semenanalyse, geen zaadcellen heeft. Ik weet niet zo goed waar ik met mijn verhaal terecht moet, aangezien ik nog niet zolang lid ben van deze forum. Wij worden doorverwezen naar een specialist, maar ik ben heel erg benieuwd wat ons te wachten staat en wat we eraan kunnen doen. Het voelt alsof de grond onder mij weg is gezakt en ik heb nergens meer zin in om te doen. Ik hoop dat iemand binnen deze forum dit ook heeft gehad en wat er in de tussen tijd is gebeurt. Het spijt mij als ik tussen het verkeerde forum zit ! Groetjes, CaRu
Hi CaRu, Ten eerste staat je bericht onder het juiste onderwerp hoor. Maar wat een verschrikkelijk rot uitslag en dan druk ik het uiteraard héél licht uit. Ik weet dat er opties zijn en dat er ook meiden op het forum zitten die hier mee te maken hebben (of hebben gehad) maar ik heb er zelf nooit mee te maken gehad dus ik kan je helaas geen antwoorden geven. Ik hoop dat je snel reacties krijgt waar je iets mee kunt. Ik reageer omdat ik je vooral heel veel sterkte wil wensen!!!
Eigenlijk wil ik een beetje het zelfde als hierboven zeggen, wat een rotsituatie! Hier alleen ook zelf geen ervaring, maar ik weet dat er genoeg opties zijn om alsnog zaadjes te verkrijgen. Er zullen vast ervaringsdeskundigen antwoorden. Heel veel sterkte, er is nog zeker hoop!!
Ik begrijp je heel goed, wij kregen vorige week ook te horen dat er weinig tot geen zaadcellen zijn gevonden. Uit het eerste bloedonderzoek blijkt dat zijn FSH niet goed is. Man krijgt nu een echo om te kijken of alles goed zit. en een uitgebreid bloedonderzoeken, om te kijken waar het aan kan liggen. En aan de hand daarvan krijgen wij te horen of er nog wat mogelijk is. Ze zullen je vriend ook wel gaan kijken waar het door komt dat er geen zaadcellen zijn gevonden! Verder gaf de arts bij ons aan dat wij alles al deden wat ze anders zouden adviseren. Hier kan ik ook niet veel zin krijgen, maar ben blij dat mijn agenda overvol gepland is, want dan hoef ik niet zo veel er over na te denken. Heel veel sterkte meid..
Ik ben erg blij dat er mensen reageren, ondertussen zijn wij een paar dagen verder en ben ik een lopende zombie. Ondanks dat ik 40 uur in de week werk kan ik mij hier niet op focussen. Wij worden doorverwezen naar een ziekenhuis in Delfzijl (Groningen), omdat het UMC Groningen een wachttijd heeft van twee maanden en Delfzijl maar 5 werkdagen. Ondertussen heb ik heel wat informatie verzameld op het internet voor mogelijkheden, maar ik kan mij niet voorstellen dat ik een kindje zou krijgen d.m.v. KID. (als mijn partner echt onvruchtbaar lijkt). Het is gewoon niet te geloven en het blijft onwerkelijk. Zijn er ook stellen waarbij de man eerst onvruchtbaar was, maar bij de tweede of derde onderzoek verminderd vruchtbaar ? Ondertussen dat dit allemaal speelt is mijn schoonzus aan de einde van deze maand uitgerekend, maar ik kan het mij niet zelf opdragen om heen te gaan (als ik al wordt uitgenodigd, aangezien ik niet was uitgenodigd op de babyshower en zij dit hierboven allemaal niet weten) Ik heb gisteren geprobeerd om met mijn schoonbroer te praten, maar er kwam niet veel uit. Op het moment dat hij vroeg hoe het met ons was heb ik een reactie gegeven dat het echt kl@ten met ons gaat en dat dat nogal zacht is uitgedrukt, maar dat dit niemand wat interesseert. Hierop heeft hij niet meer geantwoord. Nu dit allemaal speelt weet ik niet meer wat ik moet doen. Of ik wel heen moet gaan of niet ? Wat ik wel weet is dat de komende periode een zware periode wordt.
Herkenbaar verhaal, wij kregen dit nieuws in 2011 te horen. Bij mijn man hebben ze 3x een semenanalyse gedaan en 3x niks. Toen hebben ze ons doorverwezen naar nijmegen voor verder onderzoek en dan een pesa of tese operatie. Ik meen ook dat alleen nijmegen en amsterdam die operaties doen dus bereid je daar op voor dat je een eind moet gaan rijden. En dat de wachtperiodes behoorlijk zijn, je bent voor sommige afspraken of uitslagen al gauw 3 maanden aan het wachten. Het is een hele zenuwslopende periode en ik kan niet anders zeggen dan blijf heel goed met je partner praten. Voor jou is het erg maar vergeet niet dat het voor hem waarschijnlijk nog veel erger is. Mijn man was er in ieder geval kapot van want ja zijn mannelijkheid was weg voor zijn gevoel. Hier is helaas ondanks een leefwijze verandering in hoop voor zaad en de operatie nooit geen zaad gevonden. Vandaar dat wij wel voor een donor gekozen hebben na lang praten met elkaar. Mijn zoon is 6 weken geleden geboren en mijn man kan niet trotser zijn. Onze directe familie weet het dat wij voor een donor hebben gekozen verders niemand. En het grappige is dat iedereen zegt dat hij zoveel op mijn man lijkt. Er zijn idd groepen met dames die hetzelfde hebben mee gemaakt. En met vragen over iets of een behandeling je mag ook pb'en. En ik zal hier nog wel kijken mocht je hier je vraag neer zetten. Ik kan verder jullie alleen maar heel veel sterkte wensen, en met vragen stel ze gerust
He ! Ik weet als geen ander hoe je je voelt. Aan mijn handtekening kun je het al wel zien. Bij mijn vriend is in dec ook niks geen zaad gevonden. Daarna nog een keer getest en weer niks. BAM! Wat een klap was dat. We hadden dit dus totaal nier verwacht en er wordt ook eigenlijk nooit over gepraat dus hier hadden we zelf geen rekening mee gehouden. Erg moeilijk waa het Voor ons allebei wel maar zoals andere ook al zeggen, voor mijn vriend voelt het toch anders. Tis toch iets mannelijks. Wij hebben een doorverwijzing gekregen naar Nijmegen alleen konden we pas jn februari terecht. Tussen december en februari hebben we echt een moeilijke tijd gehad. Ook wat je zelf al zegt, ik werk ook 40 uur per week en ik kon echt nergens anders meer aan denken. Was er niet helemaal bij. Heb het werk ingelicht omdat ik nog vaak onverwacht weg zou moeten en ze waardeerden het erg dar ik zo open was en kan gaan wanneer ik wil. Hoef niet eens vrij te vragen. Dus ben daar wel Blij mee. Mijn vriend heeft in Nijmegen (alles op 1 dag, voor ons was het wel een stuk rijden maar ze plannen het heel netjes) Eerst echo, daarna zaadonderzoek, daarna een voorlichting met lotgenoten en kennismaking met de gyn. En uroloog. Daarna met uroloog een apart gesprek (vooral over mijn vriend) en uiteindeljk een afspraak voor tese gemaakt. Aansluitend nog bloed moeten prikken. Bij de gyneacoloog werd bij mij Vanalles onderzocht en moest ook bloedprikken. Mijn vriend moest vanaf de dag dat we in Nijmegen waren 72 dagen lang zich aan leefregels houden, daarna zou hij tese mogen. We wachten nu nog af op de tese en dat is onze laatste optie om een kindje van ons beide te krijgen. Als je vragen hebt mag je ze altijd stellen. Ik kan je natuurlijk niet aan alle vragen helpen maar ik weet wel hoe moeilijk het is. En het is (hoe stom het ook klinkt) fijn om te horen dat er lotgenoten zijn.
Natuurlijk heb ik jou verhaal ook even gelezen. Ben foch wel heel benieuwd waar jullie kid hebben gedaan. Aangezien jullie ook in Nijmegen waren voor tese. We houden er toch een beetje rekening mee dat het waarsch kid wordt. Alleen de wachtlijsten zijn zo lang. En als we na het buitenland gaan wordt t niet allemaal vergoed. Dus ben super benieuwd hoe her bij jullie gegaan is met kid. En ook of het een lang traject was. Mijn vriend is wel bang dat hij het niet als "zijn" kindje gaat zien maar zegt wel. Dit is de enige optie. Dus we zijn er al wel mee bezig.
Ja die wachtlijsten voor kid zijn absurt. Ik ben toen verder gaan kijken en ben bij het geertgen uitgekomen. Daar een afspraak gepland voor opties en wat ze voor ons konden betekenen. Het mooiste was geen wachtlijst dus dat was voor ons wel de doorslag. Ik heb gekozen voor een deal ivf oftewel mijn eicellen voor donorzaad. Ze hebben toen een profiel opgemaakt waar de donor aan moest voldoen en we moesten toen wel iets meers als een maand wachten voor er een match was. En daarna ben ik gelijk het icsi traject begonnen, al met al mijn eerste terug plaatsing was 3 maanden na de eerste afspraak. Ik heb toen 6 eicellen aan de donorbank afgestaan en 6 waren er voor mijzelf. Er waren er 5 bevrucht en de laatste terug plaatsing was raak. Ik vond het geertgen heel erg fijn, de meningen hier op het forum zijn verdeeld maar ja het is echt je eigen keuze. En de reden waarom ik voor de "ruil" heb gekozen is omdat ik vond dat ik dan ook wel iemand kon helpen. En deze weg was dan wel sneller dan als je geen donor zou worden. Maar dat is mijn beslissing geweest en heb er geen moment spijt van gehad. Vanaf de eerste afspraak bij het geertgen tot ik zwanger was heeft 8 maanden geduurt. Dus toen ging het allemaal heel snel
Het is inderdaad een grote shock, veel om te verwerken en ook moeilijk. De grote wachttijden vind ik ook altijd verschrikkelijk, maar langs de andere kant heb je al eens tijd om over alles na te denken. Want soms is het teveel ineens. Wij kregen ook het zelfde nieuws te horen, na verschillende stalen werd er nog steeds niks gevonden. Uiteindelijk is er in dusseldorf een micro tese uitgevoerd. Hier werd helaas ook niks gevonden. Toen hadden wij al beslist dat we wel KID wilden proberen, omdat we beiden echt kinderen willen en adoptie spreekt ons minder aan. Momenteel bezig met iui-d. Wij zijn terug gekeerd naar uz gent. Alvast veel succes met alles, en blijf echt met elkaar praten.
Hallo allemaal, Nadat ik jullie verhalen heb gelezen voel ik me toch wel een beetje beter. Ik vindt het fijn om met lotgenoten te praten die hetzelfde mee hebben gehad of nog in de medische malen molen zit. Wij hebben vandaag bericht gekregen dat we morgen naar het ziekenhuis moeten, naar een uroloog. Ik merk dat mijn vriend erg zenuwachtig is, omdat hij ook nog eens niet van ziekenhuizen houdt. We hebben alles al een beetje doorgenomen met elkaar en heb zelfs KID voorgesteld als alles niet werkt ( vindt het fijn als ik het alvast weet hoe mijn vriend er tegenover staat voordat het wordt voorgesteld) en tot mijn grote verbazing zou hij dat wel willen. Ik ben erg benieuwd naar morgen en ik hoop dat er een hoop duidelijk wordt naar aanleiding van het gesprek. Het gaat nu al vrij snel, we hoorden het maandag en morgen (donderdag) kunnen we al naar een specialist. Ik vindt het erg dapper van de meiden die hier praten dat ze ondanks dat ze zoveel op hun bordje hebben gehad. Toch een ander advies kunnen geven en erover kunnen praten. Heel erg bedankt daarvoor het helpt mij enorm.
Meisje 29, zou jij als je wilt natuurlijk mij een beetje op de hoogte houden wat jullie voor vervolg stappen moeten ondernemen ? Misschien dat we een beetje steun bij elkaar kunnen zoeken omdat we eigenlijk nog heel vroeg in de medische cyclus zitten. Geldt ook voor de andere dames natuurlijk. Vindt het erg fijn dat ik mijn verhaal bij jullie kan doen en dat jullie mij wat antwoorden kunnen geven.
Hopelijk gaat alles vlot morgen bij de uroloog, stel gerust veel vragen. Al vind ik het vaak overweldigend en denk je er maar later aan. Laat je even weten hoe het uiteindelijk ging?
Had ik ook vaak toen ik naar de gync. Moest voor mijn onregelmatige cyclus. Vroeg altijd aan mijn vriend wat ze verteld had want ik vergat het gewoon te snel door de zenuwen. Komt helemaal goed niny ik zal laten weten hoe het is gegaan. Laat je me weten hoe het met jou de komende tijd gaat, met jou behandelingen ?
Fijn dat jullie zo snel terecht kunnen. Hoop dat je meer duidelijkheid krijgt. Jou verhaal is precies de onze. Mijn vriend kwam nooit in het ziekenhuis en ineens best vaak. De uroloog vond hij dan ook super spannend. Wat andere zeggen klopt wel een beetje, De tijd van negatieve uitslag was echt slopend. Kan geen beter woord vinden. Het leven gaat gewoon door en ik weet er zijn ergere dingen ma ik heb er echt nachten van Wakker gelegen en had echt dat ik me niet in kon denken nooit kinderen te hebben. Ook het feit dat ineens iedereen zwanger is / lijkt te zijn is erg vervelend. Maar vanaf dat wij in Nijmegen zijn geweest, en ik er met andere over gepraat heb is er een soort last van mij ( en volgens mij spreek ik ook voor mijn vriend) afgevallen. Wij hebben nu echt zoiets van oke, dit zijn onze kansen en het is eind mei alles of niks. Dat is voor ons een hele geruststelling. Al klinkt het misschien raar maar we kunnen er niks aan veranderen. Veel met elkaar over alles praten is wel belangrijk en ook met andere erover praten is belangrijk merk k. Soms zeg ik wel 3 keer hetzelfde verhaal tegen me zus maar ze bied een luisterend oor en voor haar is het anders dan wann ik met mijn vriend erover praat. Wij wachten eind mei af en hou je zeker op de hoogte. Als je mij ook op de hoogte zou willen houden. Vind het wel Fijn om zowel ervaringen van andere als van andere ziekenhuizen te lezen. En zo kunnen we elkaar een beetje bij praten. Heel veel succes morgen en we horen het wel.
Weet trouwens niet welk zhuis jullie naartoe gaan maar super dat je zo snel terecht kan. Als k zie hoelang wij moesten wachten. Miss was dat bij ons vanwege dat ze alles op 1 dag wouden plannen maar vind het echt heel snel. En fijn voor jullie natuurlijk.
Ja hoorde dat je daar zelf ook wat kan "doneren" Maar mag ik zo vrij zijn om te vragen wat dan uiteindelijk de kosten waren?! Weet dat Gent niet vergoed wordt door de zorgverzekering en hoor dat de kosten nogal kunnen oplopen. Natuurlijk heb ik er heel veel voor over ma wil alles goed uit zoeken en als het echt zoveel scheelt met kid in Nederland dan moeten we er goed over nadenken. Ik sta er ook wel voor open om andere te helpen met eiceldonatie. Zeker nu ik weet dat we miss een zaaddonor nodig hebben kijk ik sws heel anders tegen donor worden aan. Miss egoistisch maar ik wou nooit donor worden en nu denk k wel van oke wel van een ander vragen maar zelf geen donor zijnn....
Net terug vanuit het ziekenhuis (was erg zenuwachtig). Mijn vriend heeft een echo gehad, maar de Uroloog heeft geen zaadleiders kunnen vinden en de spatader kon hij niet vinden. Het geval met de zaadleiders zal verder onderzocht moeten worden en dat ze de spatader niet hebben kunnen vinden kan zijn, doordat het onderzoek ik de ochtend heeft plaatsgevonden (heeft iets met lopen te maken). Mijn vriend heeft gelijk bloed moeten afstaan om zijn hormonen te controleren en hij moet voor de 2e keer een Semenanalyse doen. Ik vond het erg heftig om hem daar te zien liggen en het enigste wat er bij in het hoofd kwam was "wat doe ik hem aan". Ik heb het tegen mijn vriend gezegd en hij zei dat het niet mijn schuld is en dat we het samen doen. De Uroloog vond ik een apart mannentje (beetje vies ook eigenlijk wel) hij was erg stil en vertelde niet zo heel erg veel eigenlijk. Als blijkt dat mijn vriend geen zaadleiders heeft kan hij dan alsnog een PESA of TESE ondergaan ? aangezien zijn ballen er wel goed uitzagen ? Dit klinkt erg raar om te vragen excuses daarvoor.
Oke niet zo'n hele goeie ervaring dus met die uroloog. Ehm wat ik weet over pesa en tese. Hiervoor kom je altijd in aanmerking als ze bij het zaadonderzoek geen zaadcellen gevonden zijn. MITS de bloedwaarden goed zijn, Het belangrijkste is dat het chromosoom onderzoek goed is. Eventuele te hoge of te lage waardes is niet direct een belemmering voor tese, zou alleen uitstel kunnen betekenen. Pesa doen ze mits alles helemaal goed is, vinden ze niks gaan ze over op tese. Je krijgt direct tese als het bloed goed is maar de fsh iets verhoogd is. Dan krijg je geen pesa maar tese. Dit is bij ons het geval. Nu is bij ons het bloed ook niet helemaal goed, maar dit betekend alleen dat de tese van april, verplaatst is naar mei. Wanneer er geen zaad gevonden is, kan het zijn dat "de fabriek" niet werkt , dit kan bij ons zo zijn. Of dat er geen fabriek zit.... Dit kan bij ons ook zo zijn. Of dat het er wel zit maar er een kink in de kabel zit. (Dit kan dus bij jullie zo zijn, dat er geen zaadleiders zitten, waardoor er ook geen zaad te vinden is bij het zaadonderzoek. (Zelf zou ik deze optie, het gunstigste vinden) wat dan kan je een beetje een reden bedenken waarom er niks gevonden wordt. Wil je geen verkeerde hoop geven hoor maar dit is hoe ze het ons in beide ziekenhuizen verteld hebben. Maar dit is hoe ze het ons hebben uitgelegd. Weet niet of iedereen het hier mee eens is.
Vind het trouwens wel raar dat ze het hier niet met jullie over gehad hebben. Je wil toch een beetje weten waar je aan toe bent , vind het raar dat hij geen mogelijkheden met jullie besproken heeft. Wat is nu verder de planning ?