Ja klopt maar je weet hoe het gaat in het heetst vd strijd hihihi. .. hij zegt ook steeds ik had het gewoon niet verwacht zonder de toeters en bellen van het zh... dus waarschijnlijk is de zuurgraad in mijn vagina op dit moment wel op een normaal peil en zijn de zaadjes gewoon lekker door kunnen zwemmen. ....
vind het een beetje dubbel. je stopte met de pil vanwege hoofdpijn. bij het vrijen zei je man , nou hoef geen condoom.. dan had ik toch gezegd , ja schat, hallo, en als we nou zwanger raken? oja, dan toch maar even aandoen.. en zeg niet dat een condoom altijd 100% veilig is.. maar dan toch.. ene kant kon je er van uitgaan dat de kans dan groter word..
We zijn er samen bij. ik stop met de pil maar dan moeten we wel veilig vrijen, en daarnaast zou hij een afspraak vpor sterilisatie maken. op moment van vrijen gaan we niet allerlei zaken bespreken, dat hebben we van te voren gedaan samen en we wisten goed hoe we het moesten doen Als man zegt nu niet... ga ik geen gesprek voeren tijdens de sex.....
Nou ik wel hoor, dan zou hij er niet inkomen Maar mijn man let er zelf altijd op gelukkig, dus daar hebben wij geen issues mee.
Volgens mij schrijft ze dat ze zelfs hadden afgesproken dat hij zich zou laten steriliseren. Dus vandaar dat ik de indruk had dat hij wel wist dat ze gestopt was met de pil
Oh my bad! Ik dacht dat ze wist dat hij zich nog niet had gesteriliseerd en dat ze dondersgoed wist dat de kans op een zwangerschap er heel dik in zat als ze zou stoppen met de pil. Maar geniet er lekker van ts! Je bent nu heerlijk zwanger van je 3e.
Inderdaad. We hebben samen besproken of het misschien een idee zou zijn om te stoppen met de pil om te kijken of de hoofdpijn dan minder wordt. Gewoon een tijdelijke test, of het daaraan ligt....
ja dat snap ik dat je er samen bij bent... ja 'veilig'vrijen was het niet , en sterilisatie ook niet.. en lijkt me toch wel een belangrijk iets om dat tijdens de sex te bespreken, dat er dan een zwangerschap dik in zit. dusja.. het had ook zo kunnen zijn dat jullie hadden gezegd, oja, dan verwennen we elkaar maar oraal bv... dan kan het zeker niet fout gaan. mis had manlief toch nog een kleine wens, hij wist immers dat je gestopt was. idg een goede zwangerschap gewenst!
Tsjeetje nahla2013, niet alle mensen hebben opzet in het spel.. niet alle mensen zijn stiekem en liegen... ik ben zo niet, ik hou van eerlijkheid en oprechtheid. ...
Wij waren ook "klaar" na de tweede, maar door omzetting van pil zwanger geworden. Gelukkig was mijn partner direct van mening dat het welkom was... helaas is het allemaal anders gelopen (zie handtekening) In mijn ogen ben je er samen bij en draag je beide "schuld", ik verwacht dat het grotendeels komt omdat je man heel erg is geschrokken van het feit dat je toch "normaal" (zonder medische tussenkomst) zwanger hebt kunnen worden. Geef hem nog een aantal dagen de tijd om aan het idee te wennen.
We hebben ook helemaal geen ruzie of problemen samen. Hij is er gewoon van ondersteboven had dit niet verwacht en nu is het onverwachte toch daar...
Allereerst van harte Gefeliciteerd! Ik begrijp dat jij wel blij bent met deze zwangerschap, ook al was het niet geplanned en onverwachts, omdat jij wel altijd de wens hebt gehad voor een derde. Je man had deze wens echter niet, en nu ben je toch weer zwanger en dat is voor hem (logisch) een schok. Natuurlijk is ie zelf ook niet slim geweest, en nam hij ook een risico. Begrijp me goed, jullie zijn hier allebei even verantwoordelijk voor, en namen allebei een risico, dus je kan het elkaar niet kwalijk nemen, hooguit jezelf. Maar, je geeft nu aan dat je het zo moeilijk vind dat je niet blij kan/mag zijn, omdat hij niet blij is.. Ik zou dat idd ook niet kunnen. Ik hou heel veel van mijn vriend (en jij ongetwijfeld van je man) en dat betekend dat als hij niet blij is, ik ook niet (echt) blij ben. Ik ben er dan om hem te steunen, en te helpen door met hem te praten. In dit geval vind ik dat jij degene bent die water bij de wijn moet doen, en er nu voor hem moet zijn, ook als dat betekend dat je nu even je blijdschap moet verbergen/even laten voor wat het is. Dat komt later wel, als de schok verwerkt is en hij aan het idee gewent is, dan kun je samen blij zijn. Je schrijft dat jullie geen problemen en/of ruzie hebben.. Dat is heel fijn, probeer dat zou te houden! Maar als je nu continu de blije vogel gaat uithangen omdat jij wel blij bent met de zwangerschap, heb je kans dat je je man mateloos gaat irriteren en dat het wél problemen gaat veroorzaken... Ik zeg niet dat je dat doet hoor, of dat het zo is, maar het zou kunnen, en dat was het eerste wat in me opkwam net.... Heel veel succes en ik hoop dat je man snel bijdraait... Maar ik denk echt dat je daar zelf ook een aandeel in hebt door hem te helpen nu..
Ten eerste gefeliciteerd!!!! Kan me voorstellen dat het even goed schrikken was! (Hier door de pil heen zwanger geraakt,we waren eigenlijk compleet met 3 gezonde kindjes maar dit kindje dacht er anders over haha) Maar je was gestopt met de pil en jullie hebben geen condooms gebruikt? Tja,dan had ook jou man kunnen weten dat het wel eens uit kon draaien op een zwangerschap Geen aanval naar je man hoor,ik snap wel dat hij schrok,jij misschien ook wel op het moment van de positieve test?... Maar geloof me,het komt echt goed hoor! Hier waren we ons ook kapot geschrokken want opeens zou er een 4e kindje komen,dwars door de pil heen,geen enkele keer ziek geweest of de pil vergeten...en toch hartstikke zwanger,nu bijna 23 weken. Praat er goed over met elkaar. Jullie hebben nog ruim de tijd om een plan van aanpak te bedenken over hoe jullie het gaan doen. Waar komt de baby te slapen,hoe gaan we het doen met werk en vrije tijd enz.... Mijn man was ook erg geschrokken (ik ook haha) maar bij de eerste echo was hij helemaal om en wist dat het goed zou komen en dat komt het ook. Hoop dat jullie er samen uit komen!
tja, ik zal wel een van de weinigen zijn, maar je man had sex zonder condoom en jij was niet aan de pil. Dan moet hij nu niet gaan zeuren, maar het gewoon accepteren, had hij toen maar met zijn hoofd moeten denken ipv met een ander lichaamsdeel.
Herkenbaar...hier ook niet gepland wel gewenst. Ik kwam er pas achter toen ik ruim 8 weken zwanger was. Vriend zat op dat moment in een hele moeilijke periode (op persoonlijk vlak). En had behoorlijk wat bezwaren. En die begreep ik best. Maar voor mij was het wel meteen duidelijk: als dit kindje wil komen, is ie meer dan heel erg welkom. Ik heb 2 x een miskraam gehad, en dan nu een zwangerschap bewust afbreken? Nee, dat kon en wou ik niet. Het heeft een tijdje geduurd, vriend moest even zijn gedachten op een rijtje zetten. Maar toen de 20 weken echo kwam, was ie echt om. En het was een jongen, dat maakte het ook wel heel bijzonder (na 2 meiden). Kortom, geef hem even de tijd. Natuurlijk, je wil het allerliefst dit prachtige proces met elkaar delen.Dat wou ik ook.Maar soms loopt het even anders dan je in gedachten hebt. Het komt wel goed hoor! En het hoe wat waarom (condooms wel/niet, steralisatie, etc etc), tja, dat is nu toch helemaal niet meer belangrijk. Het gaat toch niet om wie de " schuldige" is in dit verhaal?? Voor een man duurt het ook zo'n tijd voor het echt tastbaar is. Jij voelt je zwanger, een echo, dan ga je de baby voelen...das toch anders. Succes, en probeer toch te genieten van het nieuwe leven dat in je groeit!
Echt spannend en onwerkelijk. ... ik hou me lekker rustig en wacht gewoon op hoe mijn mannetje nu verder reageert en hoe het gaat verlopen. .. ...ik laat het over me heen komen, 15 april de eerste echo...
Hier hetzelfde. Ook niet gepland en manlief was erg geschrokken. Maar hij was er zelf ook bij. Nu zijn we al over de helft en het waren/zijn zeker geen makkelijke weken. Veel ziek enz en nog steeds helaas. Maar hij zorgt heel goed voor me en vind het nu ook spannend weer een kleintje. Maar geloof me uiterlijk deze zomer komt er een knoop in!!