We bezoeken elk een dienst Bovendien doen we daar verder geen concessies aan. Maar dank voor je begrip hoor! Ik snap je gedachtengang ook. Maar zijn ouders kan hij ook niet laten stikken. Iedereen doet wat in de fam. en dan gaat dat zo... (Dan heb ik het niet eens over de veeeele overige familieleden waar we dus inderdaad nooit komen). Vrienden hebben we al amper toevallig dit weekend 1. Maar verder t hele jaar nauwelijks
Niet nodig, ik ben er altijd Maar ik eet wel met de kinderen en hij eet of op de zaak of later. Ik ga hun niet alleen laten eten. Maar dan drinken we wel koffie als hij al op tijd is. Alleen jammer dat dan de rekeningen er nog liggen en we zitten nog in een rechtszaak, pff ik kan beter ophouden met mn vermoeiende verhaal
Oke. Nja, dan weet ik het ook niet meer hoor, haha. Jullie willen meer tijd, maar zijn niet bereid om ook maar iets op te geven. Ik hoop dat het in juni wat rustiger wordt voor jullie!
Tja, ik vraag me wel een beetje af wat je met dit topic wilt bereiken. Wil je van je afschrijven of tips krijgen? Heb alles gelezen maar het lijkt erop dat zolang je man dat project hebt en daar veel zorgen over heeft dat er ook weinig verandering in kan komen. Mijn vraag aan jou is of je man niet richting overwerkt/burn-out gaat. Ik herken namelijk veel van wat jij verteld over je man. Mijn man kon zijn werk ook niet goed loslaten en dat kwam eerst ook door een project en uiteindelijk werd het niet rustiger op zijn werk en was hij eigenlijk altijd bezig met zijn werk en kon hij het in de uren die wij samen hadden niet loslaten. Leuk als hij dan eindelijk 1 van zijn vele vrije dagen opneemt om met jou samen te zijn, dat hij om het uur werd gebeld door zijn werk en ook elke keer op nam. Uiteindelijk dus overspannen en is hij gestopt met het werk. En heeft hij nu een baan, bij ook een groter bedrijf met dezelfde verantwoordelijkheden maar met mensen die daar werken die ook zijn taken kunnen opvangen. Nu genieten we dus veel meer als hij vrij is, want dan zit zijn werk niet meer in zijn hoofd. Een ander baan is wellicht noet nodig voor jouw man, maar het leren loslaten van je werk in je eigen vrije tijd is wel erg belangrijk. Voor hem, voor jou en zijn gezin. Daar zou ik het wel met hem over hebben, ook al is het minder dan voorheen zoals je vertelde. Het is nog steeds niet zoals het 'hoort' te zijn.
Hee dankjewel in ieder geval Hart luchten helpt ook. Vandaar mijn (soms even) balen-gevoel. Omdat het even niet anders is.
Juf, dankje, ook al herkenning dus. Weetje, we zitten gewoon ook een plek met weinig keus. Er komt dan onvermijdelijk een (verre) verhuizing en daar zit je ook niet op te wachten. Maar als het moet moet het. Ik hoop eigenlijk op het 'leren loslaten' en natuurlijk op iets rustigere tijen.
Maar kan jij de rekeningen dan niet tijdelijk overnemen? Vervelend dat jullie zoveel op jullie bordje hebben momenteel. Misschien straks in de lente samen even een lekkere wandeling maken in het bos of strand. Lekker het hoofd even in de wind, dat is soms ook al lekker.
Doe ik ook al wel hoor! Maar is al totaal niet mijn ding dus niet alles snap ik Oeh ja lekker, gaan we zeker doen! Gelukkig komt de zomer er weer aan.
Waarschijnlijk ben je erg begaan met de collega`s van je man, maar die werken daar toch ook gewoon? en krijgen hun uren betaald en hebben hun eigen functioneringsgesprekken waarin ze hun wensen kunnen aangeven? Zo zie ik het. Heeft niets te maken met een ander niets gunnen. Als de baas te weinig mensen heeft dan moet hij maar iemand erbij aannemen, er zijn genoeg werkzoekenden.
Ik bedoel dat ze met elkaar als team zoveel uren maken. En zeker heeft 1 wel eens vrij voor dit of een ander voor dat, maar niet om bij je vrouw te eten hoor Er is er 1 die standaard op de zaak eet dus t kan nog erger. Beetje korte termijn oplossing ook, want als er 1 minder werkt moet de rest meer. Zou je zelf ook niet op zitten te wachten. En ja, er komen nieuwe bij. Maar dat gaat niet zo vlug, specifieke baan/eisen en ze moeten ingewerkt worden. Het helpt altijd hoor maar niet zoveel als je zou willen.
Weetje zoals jij/jullie dacht ik ook jarenlang hoor maar inmiddels ben ik erachter dat het zo 'simpel' gewoon niet werkt. Het is geen supermarkt
Nee het zal vast niet zo gemakkelijk zijn als ik denk/ hoop voor jullie dat het kan. Ik denk graag in mogelijkheden lastige situatie hoor.
Nou, dat is super toch, daar mocht ik wel wat meer van hebben. Gelukkig is mijn man wel zo maar dat mis ik nu
Zoals ik al eerder zei op alles wat gezegd word heb je wel tegen antwoord waarom t niet kan waar en wil is is een weg Probeer dingen gewoon of vraag niet om raad maar zeg gewoon dat je je hart wil luchten
Ik snap je wel. En als ik je reacties lees komt het er volgens mij gewoon op neer dat je wilt dat je man vaker thuis is. Maar dat is dus moeilijk ivm werk. En ja in deze tijd ga je er ook niet makkelijk tegenin, wie weet wat ze verzinnen om je weg te werken. Maar er zijn niet zoveel dingen wat jij kunt beginnen dan, behalve een goed gesprek met je man aanknopen. Als eerste duidelijke afspraken na afloop van dit project, niet in het algemeen: straks is het beter. En hij heeft vast wel de mogelijkheid om niet op zaterdag te hoeven werken. Als hij de rest van de week ook al extra werkt kan hij wel aangeven dat zaterdag de dag van zijn gezin en familie is. Zondag is tenslotte al de dag van God. Voor het afdwalen van gedachten zou ik toch gaan zoeken voor professionele hulp. Ook al kunnen ze het niet oplossen misschien kunnen ze hem wel helpen om zijn gedachten te sturen. Want het klinkt wel als een serieus probleem voor jullie. Wat betreft de sleur kan ik je niet zo goed helpen, mijn man is bijna elke avond thuis maar we zitten ook maar naar een schermpje te staren.. Kan beter, maar dat komt ook wel weer als de jongste wat ouder is.
Hoeveel rekeningen kan een mens hebben, hier gaat gewoon alles automatisch en dat kijk ik eens in de maand na op een vaste prik, webshop bestelling betaal ik ook direct met ideal, en het enige wat dus nog handmatig gebeurt is eigenlijk niets, een keer een rekening van een reparatie oid. Zoveel tijd kan daar dus niet inzitten. En ik weet niet wat voor mantelzorg hij bij z'n ouders doet, maar zou jij daar niet een deel van kunnen overnemen zodat hij daar in een uurtje klaar is. Voor het sociale kunnen jullie toch gezellig samen een kop koffie drinken op zondag bij de schoonouders? Ik krijg het idee dat de tijd die jullie hebben samen teveel in anderen steken en dat je dat met een betere planning beter kan krijgen. Dat met dat project waar je man mee bezig is zou ik ook bespreekbaar maken zodat hij niet van het ene in het andere 'project' valt (de ervaring leert me dat als je je werkgever een vinger geeft ze je hele arm nemen) eventueel dus nu al aangeven dat hij straks na dit project 4 uur ouderschapsverlof wil opnemen om de thuissituatie ook tevreden te houden. Probeer zelf ook in oplossingen te denken in plaats van argumenten te bedenken waarom iets niet kan. Soms moet bij jezelf ook de knop om.
Ik ben het met de meesten eens over het invullen van de tijd van je man. Ik lees iets wat ik wel een heel belangrijk iets vind en waar ik vaker iets over lees in jouw reacties: Bij mij hebben de bevallingen zo veel impact gehad dat ik niet veel moest hebben van lichamelijk contact. Inmiddels is dat er zo ingesleten dat we het normaal vinden. Op zich niks mis mee. Heb jij hulp gezocht bij het verwerken van je bevallingen? Soms kan iets zo heftig zijn, dat hoef je niet te bagataliseren Het laatste zinnetje is denk ik niet waar. Het maakt wel uit, want je mist intimiteit en verbinding. Die vindt je niet alleen in sex, wel in genegenheid denk ik.
Het lijkt alsof je man met veel dingen in zijn hoofd bezig is en dit (bewust) niet kan of wil afschakelen. Zolang hij dit niet kan is het moeilijk om oprecht wat leuke quality time met zijn tweetjes te hebben aangezien hij met zijn gedachten de halve tijd ergens anders zit. hij zal dus eerst echt moeten leren om af te schakelen. Daarnaast tijd met zijn tweetjes. En dit hoeft echt niet altijd buiten de deur te zijn. Wij hebben de afspraak dat we iedere week minstens 1 avonds samen thuis iets doen (tv kijken, spelletje, gewoon kletsen met iets lekkers op tafel) en 1 avond per maand samen iets gaan doen (uit eten, bios, cafe)
Knapie precies zo is het. En verder help ik zeker al een dag met die mantelzorg. Maar niet met de administratie. Hij neemt daar nu trouwens om de week een dag verlof voor op maar blijft daar dan tevens de avond. (Dat moet). En ja wij hebben ondanks rekeningen die vanzelf gaan altijd wel wat liggen hoor! Dingen van Eneco en zorg enzo. We zijn trouwens wel van het alles goed checken. We hebben ook veel abonnementen ed. Carino nee daar heb ik geen hulp voor. Ik zag dat niet zitten/vond het eerst ook niet nodig en mn man wilde me zeker niet dwingen dat werkt toch niet. Dus kijk je het aan maar dan krijg je op een gegeven moment gewoon een ander levenspatroon, zeker icm het vele wegzijn van mn man wat toen begon. En ik mis de *** totaal niet maar op t laatst gaat het gewone knuffelen dan ook wat weg en dat vind ik wel jammer. Overigens gisteren weer een avond thuis geweest. En hoewel die tijd ook weer opging aan de rechtszaak hebben we lekker samen gegeten en koffie gedronken. Het zit verder echt wel goed dat merk je dan meteen weer.
Zitten de bevallingen en het gevoel dat die bij je los hebben gemaakt, je nu nog dwars? Ik denk dat veel vrouwen het gevoel hebben dat bevallen erbij hoort, dat elke vrouw het doet. Mijn bevallingen hebben heel veel losgemaakt. Tijdens bevallen kunnen er emoties loskomen die daarvoor vastzaten. Je hebt geen controle meer. Ik had na mijn beide bevallingen echt tijd nodig om het een plek te geven en te accepteren. Mijn verhaal mogen doen bij iemand die alleen maar luistert, hielp mij erg. Heb je iemand met wie je over dingen kunt praten?