Hallo allemaal Dl is nu 5.5 maand oud. Op het kdv huilt/is boos/krijst ze weleens in bed. Als een van de leidsters dan komt om te kijken is ze stil en lacht ze...bij weggaan begint ze weer... Thuis doet ze dit ook weleens (vooral als ze erg moe is) Hoe hiermee om te gaan? Ik vind het zo zielig om haar alleen te laten huilen/boos laten zijn in bed... ligt ze daar zo alleen... en bij het kdv vind ik het dan extra zielig...hun kunnen haar natuurlijk makkelijker laten huilen omdat ze geen extra gevoel hebben bij een baby... tot in hoever kan een baby van 5.5 maand je 'uitprobere '( als ik ga huilen komen ze) Gr baby001
Ze doet het in ieder geval niet om jou te pesten. Een baby'tje denkt heel simpel eigenlijk. Ze denkt gewoon: ik ben verdrietig/bang/eenzaam oid. En dan sta jij opeens boven haar bedje. Natuurlijk is zo'n kleintje dan blij om mama te zien! Als ik terug denk aan mijn dochtertje op die leeftijd, dan was het volgens mij echt niet met voorbedachte rade hoor. Ik zou haar in ieder geval niet laten huilen
Op het kdv zeggen ze : ze word steeds ouder en zometeen denkt ze steeds dat als ze gaat huilen dat ze uit bed mag..."
De morele ontwikkeling, dingen expres en bewust doen komt echt pas in de peuter/kleuterleeftijd op gang. Ik denk ook gewoon aan nabijheid willen.
Wat kan je het beste hiermee doen? Zowel thuis als op het kdv..( ze zijn daar echt ervan overtuigd dat ze uitprobeert namelijk)
Onze dochter is ook van die leeftijd en die doet precies hetzelfde haha geweldig toch Ik reageer er gewoon op want ze is nog veel te klein om er over na te denken hoe en wat. Ook op het kdv gaan ze er mee om net als wij.
Bij een baby van 5 maanden is het echt geen uitproberen indd. Ik herken het wel van mijn dochter als ik haar 'te laat' naar bed breng, als ze dus al ergg moe is. Mijn tip is dus om haar optijd in bed te leggen bij de eerste vermoeidheids signalen en anders 1,5/2 uur aanhouden als wakkere tijd. En anders kan je misschien stil naast haar blijven zitten met een hand bij haar tot ze rustig(er) is. Op het KDV weet ik het niet.. aangeven dat ze haar echt na 1,5/2uur ongeveer weer op bed moeten leggen.. (Ik weet dat op het KDV waar ik stage heb gelopen ze het niet zo nauw namen met baby bedtijden wgend drukte..)
Heel eerlijk, ik zou ze een boek onder de neus schuiven over de ontwikkeling van baby's. Doen ze daar niks mee,dan zou ik een kinderdagverblijf zoeken waar ze kindjes niet expres laten huilen. maar goed ik zal het ook wel anders zien aangezien ik er van overtuigd ben dat kindjes altijd! huilen met een reden en dat niet uitmaakt of ze zich eenzaam voelen of honger hebben. En ze zoveel mogelijk probeer te geven wat ze nodig hebben, af dat nou een knuffel is of iets te drinken.
Mijn zoontje is van dezelfde leeftijd en doet hetzelfde. In de box dan. Hij kan zich lang vermaken maar op een gegeven moment is het gedaan en gaat hij gillen, schreeuwen en daarna huilen. Zodra je bij hem komt is het lachen geblazen. Loop je weg, begint hij weer te mopperen. Doet hij dat om aandacht te krijgen? Ja natuurlijk! Maar blijkbaar heeft hij dat dan even nodig! Hij ligt op zn rug, kan mij vaak wel horen maar niet zien dus tja dan maar roepen he? Wel een teken dat hij dan even aandacht nodig heeft. Soms helpt een nieuw speeltje, of even verplaatsen naar het speelkleed. Als hij in bed huilt wacht ik vaak even af, soms valt hij nl al heel snel in slaap. Zo niet, dan heeft hij soms even een speentje nodig en een aai over zn hoofdje, oh gelukkig mem je bent nog in de buurt. Uitproberen? Nee. Aandacht vragen? Ja, maar blijkbaar dus behoefte aan!
Wat een belachelijk idee dat zo'n jonge baby je uit zou proberen. Hij is gewoon blij om weer iemand te zien en weer verdrietig/bang als je weggaat. Thuis zou ik mn baby echt niet laten huilen. Op het kdv is het soms niet altijd mogelijk om gelijk alle kindjes op hun wenken te bedienen. Bij het kdv waar onze dochters naartoe gaan is het streven om de kleine kindjes nooit te laten huilen, maar met 8 baby's en 2 leidsters lukt dat helaas niet altijd. Maar goed, als ze je baby van uit een "opvoedkundig perspectief" laten huilen zou ik er zeker wel wat van zeggen. Boeken geven heeft denk ik weinig zin en hoeft ook helemaal niet. Uiteindelijk gaat het er gewoon om dat ze doen wat de ouders willen (voor zover voor hen mogelijk natuurlijk!) en ook al zouden zij er anders over denken, dan nog heb jij als ouder natuurlijk gewoon recht op je eigen manier van ouderschap, waar zij ook rekening mee kunnen houden.
Dat jij daarover twijfelt dat snap ik...maar ik zou eerlijk gezegd grote twijfels hebben bij een kdv/leidsters die zulke uitspraken doen. Nee een baby test je niet uit...het kan verlatingsangst zijn en ook gewoon het ontdekken van: wat gebeurt er als ik dit doe...en hee mama komt weer terug...dat vind ik gezellig! Maar niet om uit te testen.
Ik persoonlijk zou een ander kdv zoeken. Als ze jonge babies 'alvast' gaan behandelen alsof ze ouder zijn, dat kan nooit goed zijn.
dl is vaak ong 1.5 uur wakker...ik merk inderdaad dat ze dit vaak aan het einde vd dag doet(ze slaapt steeds heel kort) dus eigenlijk is ze dan heel erg moe... Op het kdv houden ze ook deze tijden aan...vermoeidheidssignalen zijn heel moeilijk te zien bij haar... ze weten dat ik haar niet laat huilen/krijsen en daar houden ze zich ook aan...er is alleen een leidster die steeds dit soort dingen zegt... tuurlijk...soms heeft ze even huilen ook nodig om in slaap te komen maar dat is wat anders dan overstuur huilen
Als het steeds dezelfde leidster is zou je je gevoel eens uit kunnen spreken als je dat durft....is wel lastig hoor. Maar bv dat je door zulke opmerkingen onzeker wordt en dat je liever samen naar een gerichte oplossing/aanpak zoekt.
Ja dat ben ik inderdaad ook van plan... Ik vraag me dan ook af... wij reageren er thuis wel op...als ze dat op het kdv niet doen is dat dan niet verwarrend voor zo'n kleintje? Of weten ze gewoon dat het op het kdv anders gaat dan thuis?
Nee daar hoef je niet bang voor te zijn...zolang er aan de basis behoeften voldaan wordt en een kind niet heel lang huilend aan zn lot overgelaten wordt...snappen ze vrij snel dat thuis thuis is en de opvang weer anders. Zelfde als een verschil met thuis en opa/oma...thuis moeten er tussendoor wat dingetjes gedaan worden, terwijl sommige oma's uren boven de box hangen en constant naar het kind kijken dat snappen ze vrij snel hoor.