als ik mn so na 5 weken weer zie denk ik "nu al weer" Laatste keer dat ik daar ben geweest was euh november 2013. Daarna zijn ze denk ik nog 2x hier geweest. (en we hebben toch zulke LIEVE kinderen kwijlkwijl, ja nogal makkelijk zeggen als je ze nooit zie ) Wij zijn altijd te ver weg om te rijden (denken ze, voor sz kan het wel) en wij daarheen is te druk, geen tijd etc. Naja, dan maar helemaal niet he, wij missen jullie niet en de kinderen ook neit want die weten niet beter. mijn ouders is heel wisselend, soms 6 weken niet en soms, net als afgelopen week, van donderdag tot dinsdag elke dag. En nu misschien met pasen weer. Wij gaan wel vaker naar hun dan hun hierheen maar dat is in deze situatie gewoon het fijnste. Oh en bellen doen we ook niet wekelijks, dat gaat ook op behoefte dus soms 2 weken niet en soms 2x in 1 week. So willen wel elke week gebeld worden (nee bellen niet zelf, want weten niet of het uitkomt bij ons )
Dan kom je toch zelf? Hier veel via internet of telefoon, echter vaak langskomen doen we niet. zo af en toe. Heb er een hekel aan als mensen er druk op leggen.
Mijn ouders zie ik meestal 2x per week, en zo als het uitkomt. Of m'n moeder wipt even aan ofzo. Mijn schoonvader woont verder weg en toont geen interesse voor ons of onze dochter. Schrijft mijn naam of die van zijn kleinkind nog niet eens goed en belt nog niet eens even op een verjaardag. Ik ben opgehouden met hem sms'en of foto's sturen want ik krijg toch geen reactie. Van hem zelf horen we ook praktisch nooit iets. Prima, zijn verlies want wij zijn best leuk.
Gaat het om je ouders of schoonouders? Eigen fam zie ik ong 1x in de 2 weken, maar dat is omdat ze niet in de buurt wonen. Schoonouders wonen hier om de hoek, maar 5 weken vind ik nog kort haha. We hebben een tijdje ons best gedaan om 1x in de 4 weken te gaan, maar dat is nu soms 6, 7, 8 weken, zie ze liever niet dan wel.
Hier precies hetzelfde! Het begon met 'We zien jullie te weinig en dat is niet erg, maar je kunt toch wel wat vaker bellen?'. Mijn man is z'n moeder toen vaker gaan bellen, om bij elk gesprek wéér het verwijt te krijgen dat we te weinig langskomen. Ook als we er zijn, krijgen we steeds op elke mogelijke manier te horen dat we zo weinig komen ('Wat zijn de kinderen groot geworden, maar ja, dat is ook niet zo gek, ik zie jullie zó weinig' of 'Ik had dit nog voor jullie liggen. Heb ik een hele tijd terug al gekocht, maar goed, ik zie jullie natuurlijk ook bijna nooit.'). Vreselijk irritant en het heeft als gevolg dat we nóg minder komen, omdat we geen zin hebben in dat gezeur. Ik vind 5 weken ook niet lang. Ja, als je het altijd vreselijk gezellig met elkaar hebt en leuke dingen met elkaar kunt doen, als je elkaar in de tussentijd echt mist, dan is 5 weken lang. Maar als het om verplichten bezoekjes gaat en om 'de kinderen zien', vind ik 5 weken eigenlijk heel erg meevallen
Ik vind 5 weken vrij lang. Maar ze kunnen inderdaad ook jullie kant op komen. Mijn schoonouders hebben een eigen zaak. Dus ik ga daar ongeveer 1x in de week even een kopje koffie halen met onze kleine. Hier komen ze ook bijna niet. Alleen met verjaardagen of feestdagen. Mijn ouders zie ik vaker. Maar die passen op.
20 uur werken vind ik niet veel. Dan houd je genoeg tijd over om door de week bij je (schoon) ouders langs te gaan. Je hoeft toch niet persé alles als gezin samennte doen Vijf weken vind ik een onnodig lange tijd.
Ik zie mijn so ook meer dan mijn eigen ouders.. Pa werkt de hele week en is in het weekend naar zijn vriendin. Ma woont kwartiertje verderop maar zie ik ook niet vaak. Ik kom wel vaker daar dan zij hier. Ik vind het ook niet zo heel erg dat ik ze niet heel vaak zie maar vind ook dat het wel van 2 kantenmoet komen. Als ze ook niet regelmatig naar mij toe komen moeten ze ook niet mopperen dat ik niet daar zo vaak kom..
Zoo herkenbaar vindt vooral mijn man whahahahha, die vindt 5 wkn te kort en ik? vind het wel best. Mijn ouders zie ik vaak en mijn man 1x per 2 weken, maar mijn schoonmoeder kan niet autorijden en ook niet met de trein dus we moeten of haar ophalen (1 uur heen en terug en dan haar nog terugbrengen ook weer 2 uur....) dus we zijn meestal daar, met koffietijd en gauw een broodje en dan zijn wel om 15 uur thuis.
Lees hier veel dat mensen 5 weken erg lang vinden. Ik zie mijn ouders soms 3 maanden niet en eerlijk gezegd bellen we dan ook niet elke week met elkaar. Zou ze best wat vaker willen zien hoor en als ze om de hoek zouden wonen zou ik door de week minimaal 1x gaan koffiedrinken. Over het algemeen zie ik ze trouwens 1x in de maand en zoonlief weet echt wel wie wie is en heb totaal niet het idee dat hij vervreemd van ze raakt ofzo.
Klinkt als mijN vader. Buiten het kinderen deel om.. Ik kan er slecht mee om gaan. Ze komen hier twee maal per jaar en wij moeten altijd daarheen. Ik pas vanaf dit jaar.. Ze komen hier maar heen..
5 weken vind ik lang, voor mij zou dat te lang zijn. Wij gaan minimaal 1 keer in de week omdat hun ook nog fulltime werken en mijn moeder ziet de kinderen 2x in de week. Kunnen ze niet bij jou op de koffie komen?
Ik zie mijn (schoon)ouders vaak wel 1x per week. Mede omdat ze oppassen. Maar ook al zijn we vrij dan gaan we even een bakkie doen. Of hun bij ons. We wonen ook dicht bij elkaar, dus dat scheelt ook wel
Als ze zelf in de gelegenheid zijn om langs te komen dan is het aan hun om ook zelf af en toe initiatief te nemen.. Wel vind ik wel dat wij als 'jongere' generatie een bepaald soort respect op moeten brengen voor hen die ons jarenlang opgevoed hebben. 1 x in de paar weken langsgaan met de kleinkinderen lijkt me dan ook niet erg veel gevraagd...
Tja, voor mijn ouders is 1 week al een ramp. We gaan eigenlijk iedere zondag en doordeweek past mijn moeder 2 dagen op. Mijn vader ziet de kids alleen op zondag dus. Als wij dan een keer niet komen staan ze wel bij ons op de stoep. Schoonouders zien we gemiddeld 1x per 2 maanden. Bellen we 1x per 3 weken ofzo.
Ik zie mijn ouders iedere week en mijn schoonouders ook. Ik vind het helemaal geen gezeur als opa's en oma's hun kinderen en kleinkinderen willen zien. Daar hebben ze naar mijn mening gewoon recht op. Vraag me echt af wat voor maatschappij we krijgen als je niets eens meer tijd op kunt brengen voor je ouders. Mag hopen dat mijn kinderen er later niet zo over denken. Alle tijd en moeite die je als ouders in ze steekt. Het enige punt waarvan ik denk, ja oke, zit wat in. Is dat ouders inderdaad ook gewoon bij hun kinderen op visiste kunnen komen.
Dan moeten ze niet piepen.. Ik vind vijf weken nog niet extreem lang, maar het moet ook van beide kanten komen..
Mijn ouders en schoonouders wonen beiden op een uur rijden afstand van ons. Ik plan ze gewoon om de zoveel weken even in. Dan denk ik, het is nu wel weer even geleden, laat ik ze eens uitnodigen of die kant op rijden. Maar het belangrijkste hierin vind ik: niks is verplicht!!! In het begin drongen beide families zich best op (ons zoontje is het eerste kleinkind van beide kanten), daar ben ik enorm allergisch voor en mijn man ook. We hebben ook ons eigen gezin en ons eigen drukke leven. Maar tegelijk vinden we het ook belangrijk om de ouders te zien en het zijn allemaal lieve mensen, dat scheelt Wij hebben het toen aangegeven wat onze grens qua bezoek was. Gelukkig respecteren ze dat en 'zeuren' er niet over. Ondertussen kom ik hen dan wel tegemoet door ze op een gunstig moment uit te nodigen. Jammer dat je ouders/schoonouders het niet begrijpen! Kan je aangeven waarom je niet zo veel tijd hebt om ze regelmatig te zien? Zou het gek vinden als ze dat niet begrijpen. Vraag anders eens hoe ze het vanuit 'vroeger' gewend zijn! Mijn schoonmoeder had haar eigen schoonouders elke week op de stoep en dat vond ze echt vreselijk. Dus dat zal ze mij niet aandoen Maar als ze dat wel heel leuk vond en het ook gewend is, dan zal ze dat bij jullie wellicht willen voortzetten. Succes in elk geval!