Ik zeg het dagelijks hoor . Zeker als ik haar weer een nieuw woordje hoor zeggen en dat is momenteel bijna dagelijks. Verder meng ik mij niet in de discussie overigens. Ik sta niet achter up/ap en geloof er ook gewoon niet in (zal wel mijn ietwat ouderwetse inslag zijn denk ik). Ik kijk naar mijn kind en pas mijn opvoedmethode daarop aan.
Waarom zou dat niet mogen? Je handelt vanuit je eigen moedergevoel. Het zou niet goed zijn als je zoiets moet overdenken. Hier wordt het ook vaak gezegd en heel bewust, ik vind het belangrijk om mijn kinderen te stimuleren en complimenteren. En wie zegt dat zoiets niet goed is, die kan de pot op.
naar mijn mening gewoon blijven doen ik vind het juist super belangrijk...van complimentjes groeien kinderen. En het ontwikkeld zich hoor en daar leren ze ook weer van. Op de peuterleeftijd geef ik voor elke streep een: oooo mooi als een kind zelf iets komt laten zien. Maar bij mijn oudste als die komt met iets vraag ik vaak: en is het goed gelukt zoals je wilde?? En als zij dan zegt ja, dan vind ik het ook geweldig en soms zegt ze dat iets minder mooi gelukt is en dan geef ik tips hoe ze dat de volgende keer misschien beter kan doen.
Tsjonge wat een hoop gehakketak hier. Ik heb lang niet alles gelezen, doe ik ook niet want ik pas er toch niet bij. Ik heb namelijk geen doordachte opvoedstijl. Ik heb drie schatjes die heel lief kunnen zijn, maar ook heel boos op elkaar en op mij. En daartegenover hou ik altijd enorm van ze, maar kan ook heel boos op hen zijn. En weet je wat zo leuk is: ondanks het ontbreken van een opvoedstijl zijn het drie gelukkige kindjes die ondeugend kunnen zijn (vooral thuis), maar ook heel goed weten wat wel en niet mag (vooral elders).
Nee hoor... het begint met stom, en daarna wordt het 'ik vind jou niet leuk' en daarna 'ik vind het niet leuk dat je dat en dat doet'. Een kind mag vinden dat ik iets doe wat ze niet leuk vindt. En dat wil ik ook aanhoren. Maar me uitschelden gaat echt niet gebeuren. Dat noemen ze sturen. Mijn man is behoorlijk vrij opgevoed op dit stuk, zegt recht voor je raap wat hij vindt en heeft ook geleerd om respectvol te blijven. Dat hij vaak niet zegt wat je wilt horen is een heel ander verhaal. Dus als hij vindt dat je ontzettend lui bent dan hoor je dat van hem. En hij zal het niet altijd tactisch vertellen, maar dat is wat anders dan onrespectvol. En hij is veel vrijer in de omgang met anderen dan ik ben, ik ben hierin echt teveel beperkt geweest. We zijn niet op de wereld om anderen te plezieren, maar het moet respectvol blijven.
Sorry, maar "ik ben lui" op een niet tactvolle manier is in mijn ogen gewoon onbeschoft. Dat heeft helemaal niets meer met je mening uiten te maken hoor en al helemaal niet respectvol. Ik ben ook met een man getrouwd die van zijn hart geen moordkuil maakt. Maar ik heb hem al ettelijke malen erop gewezen dat je mening uiten prima is, maar niet ten kostte van een ander. Hij heeft het 1 keer gepresteerd om mij te vertellen "dat ik niet moest denken, dat deed hij wel voor mij", met andere woorden ik was dom/stom. Nog nooit zoveel ruzie met hem gehad, hij heeft het ook nooit meer gezegd. Ik heb ook gezegd dat ik niet wil dat onze dochter op die manier wordt opgevoed. Je dient in mijn ogen rekening te houden met de gevoelens van anderen. Dat een ander niet wil horen is wat anders dan positieve kritiek geven. En dat vind ik ver te zoeken in jouw verhaal.
Ik vind het prima als een moeder 'ik vind jou stom' prima vindt, maar je kan niet verwachten dat iedereen zoiets accepteert van een drie-jarige. Op de psz mag het gewoon niet, daar gelden dezelfde regels voor alle peuters en kunnen ze moeilijk zeggen dat kindje X het wel mag zeggen maar kindje Y niet. Als je kiest voor een bepaalde psz of school, kies je ook voor hun regels. Mijn psz doet niet aan strafstoeltjes ofzo, ze zijn van mening dat dat niet werkt op peuters op die manier. Maar 'ik vind jou stom' zeggen tegen de juf mag ook niet, dan wordt wel uitgelegd waarom dat niet aardig is om te zeggen. Net zoals duwen en slaan niet mag.
Ik vind jou stom vind ik heel erg grof. Dat hoor je niet te zeggen, dit is ontzettend grof. Volwassenen weten wat een kind ermee bedoeld maar kinderen niet. Als een jochie dat tegen een ander jochie zegt kan dat het zelfvertrouwen heel erg schaden. Dit hoor je niet te zeggen!
Zo is het Ik kan me in heel veel dingen vinden maar vind ook heel veel dingen wat ik hier tegen kom vermoeiend om alleen al te lezen, laat staan uit te voeren. Sommige dingen vind ik gewoon logisch, zoals 'dank je wel' zeggen en dat dingen zeggen als 'ik vind je stom' of 'ik vind je lelijk' niet netjes is en ik vind het ook leuk om zo nu en dan een complimentje te krijgen dus krijgt mijn zoontje dat ook en ik leg dingen rustig uit maar kan ook m'n stem verheffen en gebruik ook 'nee'...ik heb dan ook geen draaiboek liggen en analyseer ook niet alles. Toen ik trouwens de topic voor het eerst las zat ik er eigenlijk vooral van te kijken dat er op de psz een strafstoeltje is maar schijnbaar is dat normaal?!
Ik heb nog niet gereageerd omdat het over kinderen gaat, en daarbij weet je pas over een jaar of twintig of je aanpak succesvol is geweest (áls je al zoveel waarde hecht aan nurture), maar dit: Een volwassen man die zo doet? Ongelooflijk onbeschoft.
Sandana, ik ben er van overtuigd: als je dit gedrag niet bijstuurt, dan gaat dat niet vanzelf goedkomen. Bovendien, kinderen leren naar goed voorbeeld. Als jij je kind niet voor-leeft dat het beter te zeggen is 'ik vind dat niet leuk', dan eindig je als je man: niet in staat te snappen dat je sommige dingen gewoon niet hoort te zeggen omdat het anderen kwetst.
Er is een giga verschil tussen iemand stom noemen en iets niet leuk vinden. Een kind die in staat is het eerste te zeggen, kan het tweede ook prima verwoorden. En wat betreft je man zou ik het geen vrijheid noemen, maar onvermogen om rekening te houden met andermans gevoelens. Wellicht in een beperkte vorm, maar dat komt vaak voort uit een egoïstisch gerichte opvoeding. EDIT: ook je vorige bericht gelezen, maar stom is degelijk een scheldwoord! Ik hoor vele malen liever dat ik lelijk of lui ben dan dat ik stom ben. Ziek de betekenis maar op.. En nee, een kind kent de betekenis niet, maar degene die het hem geleerd heeft wel.
Ik heb niet alles gelezen, maar ik vind niet dat een kind overal zijn mening over hoeft te geven en ik vind ook zeker niet dat een kind altijd maar hoeft te zeggen wat hij vindt. er zijn al genoeg grote mensen die meer dan genoeg hun mening geven.. Laat een kind gewoon kind zijn en vrij zijn binnen de kaders die jij als ouder stelt. En een kind van 3 kun je echt wel leren dat ze jou/de juf niet stom mag noemen! En je dochter leert nu vanzelf wel dat ze zo de juf niet meer mag noemen want het strafstoeltje zal vast veel stommer zijn dan de juf!
Een te groot zelfvertrouwen is ook niet oké vind ik, ze hoeft niet verwaand te worden en een te hoge dunk van zichzelf te krijgen. Zelfvertrouwen is prima maar ze moet ook leren om met andere mensen om te gaan en dat ze niet alles kan zeggen. Door haar hoge mate van zelfvertrouwen kan ze dat van andere kinderen schaden als ze zegt dat een ander kind stom is of wat dan ook.
Hier is het woord stom niet toegestaan. In plaats daarvan is het: niet leuk. Ik vind dat veel netter en respectvoller.
Mee eens. Alhoewel ik van mijn kinderen ook niet zou accepteren dat ze met een verwaande blik 'ik vind jou niet leuk' tegen een volwassene zouden zeggen. Het gaat denk ik vooral om de manier waarop en de toon waarop het gezegd wordt.