Dag ladies, Ik ben niet zwanger, maar heb een grote kinderwens. Nu zit ik met het volgende.. Mijn onderste 3 rugwervels vertonen op mijn 24e levensjaar al slijtage. Daar heb ik erg veel rugpijn door. Daarnaast heb ik een hernia die geen zenuwen beklemd, dus geen beenpijn of uitval, maar wel een factor in de rugpijn. Ondanks de grote kinderwens ben ik erg angstig geworden voor vergerering van klachten bjj een eventuele zwangerschap.. Nu is mijn vraag: zijn er hier dames met soortgelijke problemen die zwanger zijn (geweest) en hoe hebben jullie dit ervaren icm de lichamelijke klachten die er voor de zwangerschap al waren? En voor de gene die al bevallen zijn: heeft het de bevalling beïnvloed en is vaginaal bevallen of via een keizersnede? Ik zie jullie reacties graag tegemoet!!! bedankt!
ook mijn onderste ruggenwervels zijn versleten. Hierdoor heb ik eigenlijk altijd wel pijn, maar de ene dag meer dan de ander. In sommige dingen ben ik hierdoor toch wel beperkt. Deze rugpijn is ontstaan denk ik na de 2e of 3e zwangerschap, dus ik denk ook rond mijn 25e. Ik denk niet dat het zozeer door de zwangerschap kwam dat ik klachten kreeg maar dat het zich toen ging openbaren. Later zijn de klachten erger geworden en heb ik dus laten onderzoeken waar de rugpijn vandaan kwam. Bij mijn eerste 4 zwangerschappen was ik nog relatief jong (onder de 30) en heb dit niet als zwaar ervaren. Nu ben ik 9 weken geleden weer moeder geworden op mijn 41e en ook deze zwangerschap ging mij qua rugpijn goed af. Wel had ik deze keer bekkenklachten waardoor je toch wat rugpijn hebt af en toe. Maar de rugklachten die ik normaal heb waren zeker niet erger dan normaal en ook tijdens de bevalling heb ik er geen hinder van gehad. Met een hernia heb ik geen ervaring. Wel merk ik dat het optillen van de kleine straks als hij groter/zwaarder wordt weer lastiger zal worden, maar dat zie ik dan wel weer.....
Lizzy, je zou even kunnen zoeken naar Drieka, als ik mij niet vergis heeft zij ook zo iets. En zij is onlangs bevallen van een mooi zoontje Een erg sterke vrouw, die veel voor haar kiezen heeft gekregen, maar ze deed t super. Mss kan zij je wat meer info etc geven.
Hier ook iets met de onderste ruggenwervels het is echt veel zwaarder in de zwangerschap dus zoek voor voldoende hulp en fysio
Hier ook een probleem aan mijn onderste wervel, hieraan geopereerd wervels zijn vastgezet en ik had ook een hernia met beknelling welke met succes is verwijderd.. maar na de operatie wel pijnklachten blijven houden tot ik zwanger werd nu inmiddels 23 weken zwanger en mijn klachten zijn veel minder, men rug is stabiel en ook de fysiotherapeut voelt minder irritatie.. Ik begin nu wel last van mijn bekken te krijgen maar vergeleken met de pijn welke ik In mijn rug had is dat goed te handelen
Ik ga hier ook nog even meelezen, weet zelf niet hoe het bij mij gaat aflopen. Ik heb geen versleten wervels, maar eerder 1 onvolgroeide wervel in mijn onderrug. Die door mijn holle rug op mijn zenuwen drukt waardoor een deel van mijn boven been, gewoon gevoelloos is geworden. Het enigste dat ik kon doen hiervoor voor de zwangerschap, voor de pijn een beetje dragelijk te maken was spierversterkende oefeningen. Mijn kinesist zei altijd dat ik tijdens de zwangerschap niet veel kan doen. Je mag dan geen buikspieroefeningen doen, dus ja, zo kan ik mijn rug niet meer verstevigen... Ik moest nadien wel terug komen naar de kiné. Nu ondertussen nog maar 24 weken en het gaat, sommige dagen heb ik vreselijke pijn, andere dagen de pijn dat ik voor de zwangerschap had. Alleen de gevoelloosheid in mijn been is erger aan het worden, ik voel nu dat het ook naar mijn spieren gaat... Weet zelf niet goed of ik hier iets aan kan doen, of er oefeningen zijn die ik wel mag doen, denk dat ik het volgende keer eens ga vragen bij de gynaecoloog. Ik wil echt niet stoppen met werken, en mij horen ze ook niet klagen, heb alles voor mijn wondertje over. Dus ik kan nog niet echt zeggen hoe het hier gaat aflopen...
Hier alleen een hernia. Door de hormonen van de zwangerscha nergens last van gehad alsof mijn rug het weer deed. Na de bevalling was het wel even zwaar! En pas toen ik mijn buikspieren weer kon trainen ging het beter maar ben er nog niet.
Dat was ook het eerste wat ik dacht toen ik de titel las. (Drieka) Ik heb dan wel geen versleten wervels, maar wel een kleine vergroeiing halverwege mn rug en onderin zit het ook niet helemaal zoals het zou moeten. Bij mn 1ste en 2de zwangerschap veel last van mn rug gehad (ook bi) en nu bij de 3de wel al vroeg bi maar weinig last van mn rug. Ik merk wel dat als ik teveel doe ik er wel meer last van heb. Hier helpt het heel goed om genoeg rustmomenten te pakken en goed naar mn lichaam te brengen luisteren. Tijdens mn bevallingen heb ik er trouwens geen last van gehad. Wel daarna nog lang last gehad, maar dat kwam door de combi met bi. Voor deze zwangerschsp ben ik ook extra mn rug gaan trainen zodat die al wat sterker was voordat ik zwanger was, ook veel oefeningen gedaan voor mn dwarse buikspier. Ik heb hier denk im wel profijt van gehad, maar het is niet ideaal.
Bedankt voor alle reacties! Zo te zien heel wisselend al jullie ervaringen. Ik zit momenteel in de ziektewet bij het UWV , omdat ik in de zorg werkte. Dit werk heeft mijn rug totaal verknald (moet wel zeggen dat de rug altijd mijn zwakke plek is geweest). Ik loop nu bij meerdere specialisten, krijg het enige medicijn na het andere, maar het mag niet baten. Soms denk ik gewoon ervoor gaan, misschien wordt de rugpijn minder erg (dit heeft een nicht van mij gehad) en andere keren denk ik hoe kom ik een zwangerschap door met dit lijf! Binnenkort begin in via het ziekenhuis met een revalidatie traject, hopelijk gaat dit mij helpen. Ben er helemaal klaar voor om mama te worden (en hopelijk is dit ons gegund)!!! To be continued..haha
Hoi Lizzy, Ik werd net verwezen naar dit topic aangezien ik ervaring ermee heb Ik heb sinds mijn 24ste 3 hernia's in mijn onderrug, 4 versleten onderrug wervels en 3 versleten nekwervels, daarnaast nog fibromyalgie en CVS. Ben dan ook 100% afgekeurd, ik was verpleegkundige en heb dus ook in de zorg gewerkt wat mijn rug niet goed gedaan heeft. Ik slik dagelijks morfine om te kunnen functioneren en krijg met regelmaat een pijnblokkade. Ik heb erg lang gewacht met zwanger worden omdat ik bang was dat ik dat lichamelijk niet aan zou kunnen (ben nu 33 jaar). Na gesprekken met specialisten was duidelijk dat ik het gewoon kon proberen, morfine mocht ik doorslikken tot 4 weken voor de bevalling (ik ben met 38 weken ingeleid dus wist wanneer ik zou gaan bevallen). Op zich viel de zwangerschap wel mee tot 30 weken en ik echt flink begon te worden, ben 30 kg bijgekomen wat grotendeels vocht was, was na de bevalling per direct 15 kg lichter De rest ben ik nu kwijt aan het raken. Was het zwaar, oh god ja, zeker de laatste weken toen ik geen morfine meer mocht slikken, maar heb gewoon doorgebikkeld en het doel (ons zoontje) voor ogen gehouden. De bevalling was zwaar maar ben ik ook doorheen gekomen. Mijn rugklachten zijn nu na de bevalling niet verergerd gelukkig (slik natuurlijk weer gewoon morfine), het herstel duurt wel iets langer maar dat is ook normaal, mijn lichaam heeft het vooral de laatste weken van de zwangerschap extreem zwaar gehad maar ook dat komt wel weer goed. Als je meer informatie wilt hebben of nog vragen hebt kun je me altijd een PB sturen
Bedankt voor je reactie Drieka! Je berichtje doet goed. Ik heb niemand in mijn omgeving die met dezelfde klachten kampt als ik (die van jou zijn nog een flinke stap erger), dus om de ervaringen van iemand te horen die het lichamelijk ook zwaar heeft is erg fijn. Ik begrijp helemaal dat je er mee hebt gewacht. Dit heb ik ook een lange tijd in mijn hoofd gehad. anderzijds ben ik nu nog "jong" en is het misschien wijs om onze kinderwens zsm in vervulling te (althans proberen) laten gaan, want wat de toekomst brengt weet niemand! Mocht het zo ver zijn en ik heb vragen, dan zal ik je zeker een berichtje sturen. Bedankt voor het aanbod, dat waardeer ik erg! Liefs lizzy
Graag gedaan Lizzy en als je echt graag kinderen wilt dan moet je er ook niet te lang mee wachten want je lichamelijke klachten kunnen helaas steeds erger worden, ik weet er helaas alles van, dus als je het nu aankan en graag wilt dan moet je er gewoon voor gaan. Het is ook niet gezegd dat je heel erg snel zwanger wordt, mijn man en ik hebben er ook 1,5 jaar over gedaan dus dan ben je ook al weer een hele tijd verder. Succes en je mag me altijd een PB sturen als je vragen hebt, kan je misschien wel tips geven of steunen als het zover is Liefs Drieka