Dankjewel! Ik moet volgende week vrijdag terug komen bij de arts. Dan zullen we alles wel bespreken. Mits er natuurlijk tussendoor een spontane miskraam ontstaat. Ik vind het wel heftig hoor! 😔
Begrijp ik trouwens goed dat er wel een kloppend hartje was? Zorg in ieder geval voor je eigen gemoedsrust dat je nog minimaal 1 echo krijgt voor je iets beslist. Ik heb met 8 weken definitief te horen gekregen dat het niet goed was. Maar ik kon me er pas afgelopen maandag bij neerleggen. En ik ben vandaag precies 14 weken. Daarom zeg ik.. doe het op jouw manier en volg je gevoel. Het is ook heel erg heftig.. en verdrietig. Sterkte meis..
Dankjewel! Wat lief! We hebben inderdaad twee keer een prachtig mooi stevig hartje zien kloppen. Vandaag een golf van emoties en ongeloof. Het verwerken zal later wel komen.
IrisN jij ook veel sterkte... misschien je andere topic even updaten dan..daar staat dat t goed gaat... Maar bij mij kreeg ik ook de keus net als maanvlinder, wel adviseerde ze me het een week aan te kijken om het te verwerken en daarna een goede keus te maken. Ik heb 7 weken gewacht om te kijken of het vanzelf kwam, maar het kwam niet dus toch maar voor pillen gekozen. En maanvlinder? Al enige verandering?
He Yantje.. nog steeds licht bloedverlies maar verder niks. Dus morgen 2e dosis maar innemen.. En hoe gaat het met jou? Jeetje Iris.. des te harder is de klap.. sterkte!
Spannend..Hopen dat t nu wel beter aanslaat....Succes... met mij gaat goed, nergens last meer van, en nu al 2 dagen eindelijk geen maandverband meer nodig gehad na zo'n 1,5 maand met gelopen te hebben. Da's toch wel lekker, maar ik hoop binnenkort toch dat ik het weer even moet gebruiken.
1,5 maand?! Jeetje.. dat moet idd als een bevrijding voelen.. ik hoop het ook voor je Yantje.. en dan op naar een gezonde en voldragen zwangerschap!
Even nog vermelden dat het natuurlijk niet altijd zo'n grote hoeveelheden waren maar net ietwat teveel om niks te dragen.
Dat begrijp ik . Hier is de pijn inmiddels wat weggezakt.. we gaan zien of het nog door gaat zetten. Pfff
Pff meiden. Wat een ellende. Zaterdagavond na wat krampen en heeeel licht bloedverlies, stopte alles weer. Nu inmiddels maandagavond en nog totaal niets gebeurd. Ik ga morgen denk ik maar even bellen naar de gyn. Dat stomme lijf ook. Hoe is t met jullie?
Wat vervelend voor je maanvlinder. Je wil er nu echt graag van af zijn... Hopelijk biedt de arts een uitkomst of komt het toch nog vanzelf op gang.
Hier alles ok Vervelend dat het niet op gang komt voor jou.. ben benieuwd wat de volgende stap nu is, misschien kun je ook vragen dan of inbrengen van die pillen niet beter is? Of denk je nu aan curretage?
Fijn dat het oke gaat met je Liever nog steeds geen curretage. Heb net contact gehad met assistente en nadat ze het overlegd heeft moet ik nog paar daagjes wachten.. er is een kans dat het nog steeds vanzelf komt. Het maakt volgens haar niet uit of je ze oraal of vaginaal toedient. Maar donderdag op controle bij een andere gyn (mijne is er niet). En dan bespreken hoe nu verder. Ook daar zal ik nogmaals de vraag stellen of het echt geen verschil maakt.. na alles wat ik gelezen heb, heb ik dat idee toch echt wel. We gaan het meemaken .
Ik ging niet meer zo lang wachten. Ik zou het ook niet meer zelf gaan doen, niet meer met deze termijn, dat vind ik echt onverantwoord. Maar dat is puur gebaseerd op mijn eigen ervaringen hiermee. Ik ben nog steeds doodmoe en mijn hele imuunsysteem ligt in puin. Ben duizelig, draaierig en zie slecht. Dus zie het nog een week aan en ga dan even naar de huisarts.
Booey ik snap je even niet.. bedoel je dat je vind dat het onverantwoord is met de termijn die ik ben of met hoe het bij jou was? Ja gelijk heb je.. beterschap!
Nee, mijn post is gebaseerd op hoe ik het zelf ervaren heb. Als ik jou was, zou ik het niet meer zelf willen afwachten maar het weg laten halen, dat bedoel ik (was een beetje onduidelijk sorry ). Ik vind het onverantwoord om met jouw termijn (ook al is het vruchtje eerder gestopt met groeien, de rest is wel doorgegroeid) het zelf thuis te gaan afwachten. Ik was bijna 12 weken en dat was al geen pretje, wat zeg ik, een ware nachtmerrie, en jij bent nog veel verder.... dat bedoel ik. Ik vind het onverantwoord. Ik begrijp je gevoel heel erg goed. Je wilt afscheid kunnen nemen en het zelf doen, je eigen lijf het laten doen. Ik vond het afwachten ook heel fijn, ook voor de verwerking, maar de gebeurtenis zelf heel erg traumatisch. En dit was niet mijn eerste mk.... maar wel de meest traumatische van allemaal.