Ten eerste; wat ben je beleefd gebleven in je berichtje. Dat zou ik je niet na kunnen doen Als tweede, beetje offtopic, ik snap het drinken bij schenken wel. Onze zoon is bijna 6 en niet de makkelijkste. Moesten wij bij schoonouders (kan er ook boeken over schrijven), aan tafel zitten dan had ik hetzelfde gedaan. Pick your battles. Ik zou ook liever een boze bui voor zijn & het gezellig houden, dan heel consequent gaan zijn in wel/geen drinken. Dat beslis ik altijd nog zelf en niet de opa/oma.
Bijzonder dat uit het hele verhaal van TS de meesten reageren op het voorval over drinken. Lekker belangrijk. Vind TS haar schoonvader van het dominerende soort dat niet naar een ander wil luisteren. Samen met schoonmoeder tonen ze bitter weinig genegenheid voor hun kleindochter zo te lezen. Plus dat er geen respect voor TS is, want je gaat niet zomaar neus aan neus staan met iemand om iets heel boos te zeggen. Blijkbaar hebben schoonma en pa niet door dat TS en haar man al volwassen zijn, maar willen hun stempel nog even drukken. Sterkte TS. Hoop dat jullie op een gezonde manier nog met elkaar om kunnen gaan in de toekomst.
Uit het hele verhaal halen veel mensen alleen het 'omstootprobleem van de beker'. Als het gaat om drinken zou ik als moeder ook opspringen en richting de kraan lopen. Als mijn kind dorst heeft krijgt het drinken. Principekwesties om eerst een slokje op te moeten drinken... pffff, ik zou me afvragen waar het om ging. Zou het kindje een halve minuut later wel een nieuwe beker drinken hebben gekregen? Het is toch niet zo dat ze de beker bewust door de kamer smeet? In dit geval zou ik er wel klaar mee zijn geweest. Sowieso ging ik het niet zelf oplossen maar zou ik dat mijn man laten doen. Het zijn immers zijn ouders. Niet dat je er niet mee wilt bemoeien maar het is nu al 'dat kind'. Laten we vooral hopen dat het ook wordt 'die vrouw' of 'die moeder'. Een kindje dat bekend is bij de therapeut ook nog eens zo benaderen als opa of oma zijnde zou bij mij de druppel zijn. Mag ik je een hele dikke knuffel geven in deze moeilijke situatie? En een dikke pluim dat je je meisje opgepakt hebt en bent weggegaan. Applaus!
Ja dat is zo, daar zou ik ook niet van gediend wezen en Absoluut dat ik mijn kinderen daarvoor zou beschermen maar ik lees her en der wie denkt oma wel niet dat ze is dat ze je dochter geen ranja wil geven en wat maakt dat ene slokje uit, daar wil ik dan toch even op reageren.
Mijn ouders zien het ook zo, maar ze brengen het wel anders. Een beker omgooien (gebeurde hier vanavond ook nog) kan gebeuren, dat is een ongelukje (meeste kinderen doen dat echt niet met opzet). Als het opgeruimd is krijgen ze hier steevast te horen (als er nog iets in de beker zit), drink dat maar snel even op dan kan ik je weer bijschenken. Zij bereiken daarmee op een vriendelijke manier wel wat ze graag willen dat er gedaan wordt, eerst het restje opdrinken en dan pas weer nieuwe. Daarbij gaat het ts volgens mij helemaal niet om het drinken (het is gewoon een druppeltje in de emmer) maar om het feit dat opa zijn kleindochter hard bij de arm pakte omdat het (volgens mij) vieze handjes had, tegen haar schreeuwde en zijn kleindochter (bewust of onbewust) regelmatig kleineert.
Ik verbaas me altijd een beetje over reacties op zulke onderwerpen. Dat je die man uit je leven moet bannen e.d. Dat het een idioot is. Tuurlijk, zoals jij het omschrijft mag hij niet reageren tegen een kind. Maar ben ik dan de enige die vindt dat je dit verhaal niet eerlijk kan beoordelen? Je hoort een kant van het verhaal en weet daarnaast niet alles wat er al voorgevallen is. Een moeder waakt als een leeuwin over haar kids en zo hoort het ook, maar dat maakt je tegelijkertijd een stuk minder objectief. Een kind met gedragsproblemen is voor de hele omgeving een uitdaging, ook voor opa's en oma's! Daar kan het kind niks aan doen, maar kan je wel in je achterhoofd houden. Mijn moeder heeft mij eens eerlijk gezegd dat ze meer heeft met mijn oudste neefje dan met de andere kleinkinderen. Ze houdt van allemaal evenveel en behandeld ze gelijk, maar het blijft een bijzondere band met de eerste. Hij heeft hen toch opa en oma gemaakt. Vindt het best knap dat ze dat durfde toe te geven en ik snap het ook. Mijn moeder kan ze allemaal gelijk behandelen en let daar ook goed op, maar ik denk niet dat iedereen dat goed kan verbergen. Over regels bij een ander. Vindt het ook apart dat jullie zeggen: mijn kind, mijn regels. Mijn kind mag thuis met zijn schoenen op de bank, oude bank, hond ligt er ook op. Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om dat bij anderen ook te eisen omdat hij het thuis ook mag. Dat is toch raar? Respect voor de regels van anderen.. Nogmaals. Ik was er niet bij dus kan er niet over oordelen maar ik hoop dat jullie eruit komen!
Ik vind het vooral ontzettend verdrietig voor jullie dochter dat opa en oma zo doen Wat lijkt me dat een naar gevoel dat je als klein kind zijnde het gevoel hebt dat opa en oma je (minder) lief vinden... Dan breekt m'n hart. Alleen daarom zouden ze van mij de rambam kunnen krijgen, en met dat tekeergaan en schreeuwen was het helemaal schluss. En "dat kind"... jeetje zeg. Nee, ik zou er de komende tijd niet meer naartoe gaan. Zo te lezen heeft jullie dochter het toch al niet zo naar haar zin daar (logisch ook).
ik ben een kind wat door haar oma zo werd behandeld, ik was dat vervelend kind, die schreeuwerige kind, dat drukke kind, en vooral DAT KIND mijn oma had 17 kinderen waarvan er ongeveer 13 zelf kinderen hebben gekregen, op een gegeven moment accepteerde ze geen klein kinderen meer, niet in de zin van je mag geen kinderen krijgen maar ze behandelde de kleinkinderen niet liefdevol, ik was een van de kleinkinderen die ze dus het ergst behandelde, op een gegeven moment ging ik niet meer mee naar oma, als ik er weleens was om wat te brengen naar mijn tante/oom die bij haar inwoonde keek ze me niet eens aan,. ik voelde me echt rot, verdrietig vooral in vergelijking met vriendinnen en vriendjes en buurtgenoten die wel leuke opa en oma,s hadden nou wat met mijn bericht wil door geven is dat voor de kind pijnlijk is en hier zeker last van kunnen houden.. mijn advies is, laat het inderdaad rustig bekoelen, bespreek met je man wat jullie willen met het contact (hoef niet meteen te verbreken uiteraard maar meer iets van, we blijven zo lang bij schoon(ouders) maar vooral op dezelfde standpunten blijven staan, bespreek het daarna met de schoon(ouders) leg je gevoelens uit, leg uit hoe het voor je kind valt, geef ook je eigen fouten toe, ik denk dat dan op redelijke wijze goed kan komen, maar eerst bekoelen wat betreft regels en dergelijke, in mijn huis gelden mij regels en als ik op visite ben met mijn kids, geldt ook mijn opvoeding regels, maar ik respecteer wel de regels van iemand in huis, of ik nou begrijp of niet, en ik wil dat mijn kinderen dat ook doen, dus als hun oma bij wijze van spreke dat de schoenen uit gaan, dan doen ze dat,
Dit heeft mijn moeder ook eens gezegd toen ik zwanger was. Dat vond ik niet leuk om te horen. Ze is ontzettend blij en trots op onze dochter, dus ik weet niet of ze het nog steeds zo voelt.
Ik kan me heel goed TS haar gevoel voorstellen. Ze heeft een meisje met veel driftbuien en als je al een hele dag daarmee bezig bent is het na een lange dag ook even mooi geweest. Een keertje toegeven om de zoveelste driftbui even voor te zijn is dan echt niet erg. Ik heb zelf thuis ook niet de makkelijkste jongens en wat bij ons heel goed helpt is duidelijk uitleggen en duidelijk afspraken maken met je kind. (Bijv. zeg tegen haar dat ze nieuw drinken mag, maar dat ze wel eerst dat ene slokje op moet drinken.) Dat scheelt hier echt een hoop gemiep en gejengel Ze heeft driftbuien, maar ze zit ook in een leeftijd dat ze moet leren dat er grenzen zijn. En kinderen willen graag een duidelijke grens om te weten tot hoever ze kunnen gaan. De nare opmerkingen van schoonvader vind ik zeer kwetsend en not done wanneer jullie en zeker je dochter erbij in de buurt zijn. Elk kleinkind met of zonder problematiek zou voor alle familie gelijk moeten zijn. Kinderen pikken die opmerkingen stiekem op en zijn zich er meer bewust van dan men als volwassene vermoedt. Niet verwonderlijk dat de dochter van TS zo afstandelijk is naar haar opa, misschien heeft ze al wat van die opmerkingen meegekregen en denkt ze nu dat opa haar helemaal niet lief vindt.
Zo te lezen mag schoonvader ook wel een mee naar de gedragstherapeut, maar dan voor een eigen sessie.
Waarom bespreek je dergelijke zaken uberhaupt waar ze bij is? Op die leeftijd krijgen ze alles mee en gaan ze zich er ook naar gedragen.
Omdat ik gisteren mijn verhaal tegen mijn moeder wilde doen toen ze hier op de koffie was. Toen ik merkte dat S dit niet wilde ben ik ook gelijk gestopt
He wat heftig zeg Wat betreft het drinken waar sommigen over vallen, S klinkt als een heel gevoelig meisje en ts is haar moeder, die haar het beste kent. Mijn zoon is 6 en die geef ik ook drinken wanneer hij daarom vraagt. Ook soms om dezelfde reden. Hij heeft ass en hoe vaak ik wel geen commentaar gekregen heb van mensen die er geen idee van hebben wat het is om zo'n (prikkel)gevoelig kind op te voeden Gelukkig kun je met de juiste begeleiding heel ver komen en leer je daar om de opmerkingen van je af te laten glijen, het is onkunde en gebrek aan kennis en ook een vertekend beeld die ouders van zichzelf hebben en over andere ouders. TS ik zou het zeker even laten bezinken en dit aan je man overlaten. Je schoonfamilie is de kouwe kant en in mijn ervaring moet het eigen kind (jouw man dus) dat bespreken. Al vraag ik me af of deze mensen wel echt willen Zo tekeer gaan tegen een meisje van 3 :x
Ff serieus....drinken omstoten en geen nieuw drinken... Onzin hoor, kan toch gewoon bijgeschonken worden. Kan gebeuren, en bij de een gebeurd het vaker dan bij een ander. Als jullie lunch in de hondenstront valt, koop je in je pauze dan ook niet een nieuw broodje.
+1!! Mijn zoontje stoot zooo vaak zijn drinken om dat ik al blij ben dat de vloerbedekking eruit is Dan krijgt ie echt wel nieuw drinken... Zou het een beetje raar vinden je doet iets per ongeluk en dan word je er voor bestraft hoe moet je je als klein kindje wel niet voelen op zo'n moment echt zo zielig
Nou het vervolg.... Manlief is afgelopen zondag geweest. Zijn vader had hem een app gestuurd (alsof er niks aan de hand was) dat hij zijn zaag bij had voor hem. Manlief is hem gaan halen en gelijk gevraagd wat er nu aan de hand was. Hier komt het in het kort want heb even geen zin om alles uitgebreid te typen 'We willen al vaker wat tegen Vlinder zeggen maar ze kan zo fel reageren dat we dat niet durven' 'We willen met Vlinder afspraken maken voor als zij hier is met S' 'Jullie hoeven het er niet steeds in te vrijven als S weer wat heeft gekregen van de andere oma, wij voelen ons schuldig dat wij dat niet kunnen' (ze kopen wel een nieuwe auto, bankstel en meubels voor thuis en meubels voor op de camping en verbouwen de caravan. Mijn moeder moet overal hard voor sparen) en weer over dat drinken.... Ja ik kan fel reageren, maar iemand die mij kent weet hoe ik in elkaar steek en komop zeg !! Ik kom daar al 15 jaar over de vloer dus moeten ze me toch wel een beetje kennen?? Ze hebben altijd een oordeel over iedereen en het hoogste woord maar iets bespreken wat hun dwars zit durven ze niet?? Nee dan laten ze het zo hoog oplopen tot ze ontploffen. Ze hadden het ook aan kunnen geven bij manlief zodat hij een seintje aan mij had kunnen geven.... Maar weer op zijn vraag wat er dan besproken moet worden krijgt hij geen antwoord. Met MIJ afspraken maken?? Hallo, S heeft ook een vader hoor!! Inwrijven als ze wat van haar andere oma heeft gehad?? Sorry hoor, S verteld het vaak trots zelf of ze vragen zelf van wie ze dat gekregen heeft of er komt een opmerking 'dat heb je zeker van oma B gekregen? ' ( Mijn moeder heeft maar 1 kleinkind S zal jammer genoeg mijn vader niet leren kennen ;( ) Kind is niet te koop geef het aandacht en liefde en prop het niet vol met snoep (zoals hun doen) of cadeau's (zoals mijn moeder doet) Het enige wat ik kan bedenken (ik maal er veel over de laatste tijd) wat hun dwars zit is het kruimelen op de bank met een koekje of het zand naast de zandbak gooien. Na het koekje komt oma al aan met de doek en als ze in de zandbak speelt hoor je iedere keer 'zand in de zandbak laten he'.... Ik was me ook tot 1e paasdag van geen kwaad bewust en kan dus ook echt niks bedenken. Maar ik begrijp niet dat als je problemen hebt met mij je dit afreageerd op mijn dochter, zij kan er niks aan doen. Dus vandaag was ik de onzekerheid meer dan beu en ben samen met manlief naar zijn ouders gegaan....omdat ik niet de kwaaie wilde zijn heb ik gewoon gedag gezegt en verder ben ik nergens over begonnen. Hun hebben schijnbaar een probleem met mij dus het is aan hun om te beginnen. Wat denk je??..... geen woord!! Ze begonnen gewoon vrolijk tegen manlief te kletsen en schoonmoeder probeerde een gesprek uit te lokken met mij over de plantjes die ze had gekocht Toen ik even buiten een sigaretje aan het roken was had schoonvader tegen manlief gezegt dat hij toch wel blij was ik erbij was waarop mijn man reageerde 'ja dus, daar kan ik niks mee' Het was een kort bezoekje want na een half uur had ik het wel gehad....ik was zo boos dat ze zelfs nu het lef niet hadden om hun mond open te trekken. Nee ze laten het gewoon verder varen en ze hoeven er nu op een later tijdstip ook niet meer over te beginnen. Ze zullen het snel genoeg voelen want ik ga nu echt niet meer een middagje samen met S naar opa en oma, nee ik ga gewoon de flitsbezoekjes af en toe met manlief en de verjaardagen en dat is het. Ik heb geen zin om daar gezellig te gaan zitten doen terwijl ik weet dat ze een probleem met mij hebben en ook iets wat S dan denk ik ook niet goed doet, nee dat kan ik niet dat schijnheilig doen BAH!
Je had er toch zelf ook over kunnen beginnen? Ik vind je erg negatief over je schoonouders, misschien reageer je daardoor erg geprikkeld op alles wat ze doen. Ik herken dat van mezelf. Soms moet je ook niet alles verkeerd opvatten of gaan vergelijken tussen moeder en schoonouders.