He CaRu, fijn dat je met je schoonfamilie hebt gesproken. Misschien kan de ervaring van je zwager en schoonzus jullie wat dichter bij elkaar brengen. Uiteindelijk is het hun gelukt dus dat geeft hoop! En wat goed dat jullie zijn gestopt met roken, erg knap in deze stressvolle tijd. Hier alles goed. Inmiddels begonnen met nieuwe injecties voor follikel stimulatie. Ook geen klachten van... ik had altijd verwacht dat je heel veel zou merken van de hormonen maar ik voel me prima! Sterkte allemaal! Groetjes Mar
1e wondertje : Je zou je verhaal nog eventjes doen.. Ik ben namelijk erg benieuwd hoe het bij jou is. Vandaag zijn wij nogmaals naar het ziekenhuis geweest. Bij de 2e keer spermaonderzoek is er niets gevonden (had ik ook geen hoop meer op) en bloedonderzoek was ook binnen en de hormoonwaardes zijn goed. Dat stelde me heel erg op mijn gerust! Tot nu toe heeft mijn vriend hetzelfde als zijn broer en dat is positief, aangezien hun een kleine hebben. Wij worden doorverwezen naar het UMC Radboud, aangezien zijn broer daar geholpen is en wij niet telkens van de ene ziekenhuis naar de andere willen huppen. Even afwachten totdat wij de aanmeldingsformulieren binnen hebben voor de vruchtbaarheidskliniek (kan drie weken duren).
Wat fijn dat je er geen klachten van hebt ! Ik dacht inderdaad ook altijd dat je er veel last van zou hebben. Hopen dat het binnenkort dan ook bij mij zal meevallen hihi !!!
Ah wel balen dat het 2de onderzoek ook niks gevonden is. Nu door naar het UMC. Wann heb je een afspraak of is dat nog onduidelijk. Super fijn ziekenhuis vinden wij het. Heel netjes enz. Ben benieuwd na hoe het bij jullie afloopt. Alle ervaringen zijn altijd fijn. Zeker om te lezen hoe andere het ervaren enz. Wij moeten helaas nog 2 weken geduld hebben. En dan pas bloedprikken.
Hoi meiden, hoe gaat het met jullie? Hier een update: ik heb vanochtend mijn punctie gehad! Ik heb in totaal 4 weken hormooninjecties gehad en er niets van gemerkt. Ze hebben 8 eitjes weggehaald en als het goed gaat maandag een terugplaatsing. April 2014 uitslag azoospermie, april 2015 punctie en hopelijk terugplaatsing.. Groetjes Mar
He! Hier is her wachten wachten en nog eens wachten. Echt om gek van te worden pffff Wat fijn dat je de punctie gehad hebt. Helemaal niks gemerkt van de hormooninjecties dus?! Super ! En hoe was de punctie ?! Pijnlijk?! Hoor je direct hoeveel eitjes ze weg gehaald hebben of hoe gaat dat? Super spannend allemaal. Hoop zeker op een terugplaatsing voor jullie dat zou super zijn !!
He meisje, nee echt totaal geen last gehad. Alleen op het einde voelde ik wel dat mijn eierstokken groter waren dan normaal, vol gevoel in de buik. Maar ik heb vanaf een dag voor ik begon met spuiten tot aan de punctie 4 acupunctuur behandelingen gehad. Ik ben er echt van overtuigd dat dat helpt. Raad ik iedereen aan! De punctie viel best mee, de eerste kant die ze prikte deed helemaal geen zeer maar de 2e kant wel. Maar het gaat zo snel! Gelijk daarna werden de buisjes met vocht die ze uit de follikels hadden gezogen naar het lab gebracht. Wij konden op een tv scherm meekijken en de eitjes zien. Je ligt dan nog ff bij te komen en na 10 minuten kwam er iemand van t lab nog ff de uitslag vertellen maar dat hadden wij al gezien . Alles bij elkaar een uur in het ziekenhuis geweest maar de punctie zelf duurde 10 minuutjes ofzo! Nu afwachten of de zaadjes goed zijn gedooid en of er wat gebeurt. En dan morgen hopelijk de grote dag! Liefs
Ha meiden! Sorry ik had beloofd om ons verhaal nog te delen! Bij deze , ik zal een beknopte versie geven: - mei 2014 gestopt met de pil - lange cylcussen, meer dan 35 dagen en veel ontpil-klachten, pijn,misselijk elke maand, puistjes etc - januari 2015 al meer dan 60 dagen niet ongesteld geweest, huisarts --> verwijzing Gyn ivm onregelmatige cylcus en kans op PCOS. - Gyn constateerde bij de vag. echo inderdaad cystes op de eierstokken beide kanten, ik moest bloed prikken en manlief zaadonderzoek ter routine en plan is beginnen met Clomid als alles goed is verder. - februari 2015 uitslag van bloedonderzoek van mij was goed, maar als donderslag bij heldere hemel het bericht dat er geen levende/bewegende zaadcellen zijn in het zaadonderzoek, wel 200.000 niet bewegende, maar dat was het, doorverwijzing Androloog Erasmus MC. - april 2015- Androloog, 1e zaadonderzoek nog slechter, geen beweging en 100.000 zaadjes, echo balzak, bloedonderzoek wijst niets uit, geen oorzaak kunnen vinden. enige optie nog een Tese-operatie, omdat er wel wat zaad zit nu in het sperma en er dus wel zaad wordt aangemaakt gaf de Androloog aan dat er wel wat meer kans is dan bij een man waarbij er helemaal geen zaad wordt gevonden in het zaadonderzoek. - meer dan 50 % kans op goede zaadjes hebben we, maar hoeveel meer kan hij niet zeggen - juni 2015: TESE Bij mij wordt er niets gedaan aan de cylcussen zolang er nog niet duidelijk is er of er zaadjes zijn die gebruikt kunnen gaan worden. Wat een schok en wat een verdriet bij het eerste bericht, wat een onzekerheid en onduidelijkheid, bij bezoek Androloog waren heel veel mogelijke oorzaken weggenomen en blijft er nog maar 1 mogelijkheid op ooit eigen kindjes over, het voelt erg onwerkelijk allemaal maar hebben nog hoop, maar hoeveel hoop we mogen hebben vind ik erg lastig. Nu zijn we samen aan het bedenken wat we willen, willen we wel ICSI behandelingen als er goede zaadjes gevonden worden? Ethisch gezien willen wij hier heel goed over nadenken en over eens zijn, ( wij zijn Christelijk). Ik wil de behandelingen zeker ondergaan net als manlief als dit kans op eigen kindjes geeft! invriezen van zaad en eitjes ook geen probleem, maar of we embryo's willen die overblijven/invriezen hiervan met kans dat dit misschien niet goed ontdooit..dat weten we nog niet! in mei een afspraak met gynaecoloog in het Erasmus om hier wat duidelijkheid over te krijgen, wat de mogelijkheden kunnen zijn als er goed zaad wordt gevonden! - Marjo: Heb je een terugplaatsing gehad? wat spannend zeg, en te gek dat er zoveel rietjes zaad gevonden zijn! - Carbu: Ook zo'n spannende tijd waar jullie in zitten zeg, het is echt een rollercoaster waarin je heel dicht bij je man/vriend moet blijven om dit samen door te komen, in 1e instantie zakt de grond onder je voeten weg maar erna krabbel je toch weer op en krijg je weer hoop , hopelijk kunnen we hier op bouwen en krijgen we goed nieuws! Wat heeft de broer van je man en welke behandeling heeft hij dan gehad omdat je verteld dat ze een kleintje hebben? Wat staat je man n u te wachten als jullie naar het RADBOUD gaan? - Meisje29, jullie hebben het ook zwaar, zo'n tijd weer wachten op de bloeduitslagen en dan ook een Teseoperatie als het kan!
Hoi 1e wondertje, bedankt voor je verhaal. Ook wij zijn Christelijk en hebben het afgelopen jaar veel gebeden. Ik heb ook een tijdje gemengde gevoelens gehad over de embryo's maar dit hebben we losgelaten. We zijn juist heel erg dankbaar dat God ons deze mogelijkheden geeft. Ik heb inderdaad een terugplaatsing gehad en de overige 2 embryo's kunnen waarschijnlijk worden ingevroren. Stel dat het gelijk lukt dan kunnen we nr 2 en 3 gebruiken voor ons 2e of zelfs 3e kindje. Dus er hoeft niet perse een overschot te zijn. Je zou evt ook nog kunnen gaan voor icsi in eigen cyclus, dan rijpt er maar 1 eitje per keer... succes! Ik heb trpuwens vorig jaar veel steun gehad aan het lied 'als het leven soms pijn doet' die staat wel op Youtube. Sterkte!
- Carbu: Ook zo'n spannende tijd waar jullie in zitten zeg, het is echt een rollercoaster waarin je heel dicht bij je man/vriend moet blijven om dit samen door te komen, in 1e instantie zakt de grond onder je voeten weg maar erna krabbel je toch weer op en krijg je weer hoop , hopelijk kunnen we hier op bouwen en krijgen we goed nieuws! Wat heeft de broer van je man en welke behandeling heeft hij dan gehad omdat je verteld dat ze een kleintje hebben? Wat staat je man n u te wachten als jullie naar het RADBOUD gaan? Nou mijn partner z'n broer heeft succesvol een kindje kunnen creeren door middel van een tese operatie. Bij de pesa was namelijk alles dood. Mijn partner en ik hebben eigenlijk dezelfde behandelingen gehad als zijn broer en komen dus hoogstwaarschijnlijk binnenkort in aanmerking voor een pesa en daarna een tese (als de pesa niet goed is). erg vervelend dat je zo lange cyclussen hebt gehad. Ik was 10 maanden lang (elke dag) ongesteld. Ik weet hoe vervelend het is. Ook bij mij zijn er cystes geconstateerd en deden ze er verder niets aan (werd eigenlijk een beetje afgewimpeld). Momenteel heb ik twee perfecte cyclussen achter de rug. Ik hoop dat jij dit binnenkort ook mag krijgen.
Oeeee spannend ! Ik hoop voor het beste voor jullie hoor !!! Fijn om te horen dat de punctie meeviel en de hormooninjecties ook. je neemt die zorgen in ieder geval een beetje weg bij mij. Heb je inmiddels een terugplaatsing gehad ?? Liefs,
Hoihoi, ja ik heb op koningsdag de terugplaatsing gehad! Ik had steeds een heel positief gevoel maar sinds vandaag wat neerslachtiger . Zo spannend!! Volgende week mag ik testen..
Lieve meiden, geef de moed nooit op, op 17 april 2014 de uitslag azoospermie, op 9 mei 2015 mijn eerste positieve test in handen! Liefs
Wauw ! Gefeliciteerd ! En vooral geniet ervan. Ik moet heel eerlijk zeggen, indien er geen zaadleiders gevonden waren bij mijn vriend had ik meer hoop gehad. Maar ik vind het erg moeilijk om nog hoop te houden. Maar super dat je positief getest hebt !!
He meisje, hoe weet je dat zeker dat hij wel zaadleiders heeft? Bij ons konden ze nooit de afwezigheid definitief vaststellen totdat uiteindelijk met de mesa zaad werd gevonden. Hij is wel drager van het cf gen, maar zelfs dat was nog geen zekerheid... succes, snap dat het moeilijk is om hoop te houden maar de tese verandert hopelijk alles in goede zin..
Hij heeft een echo gehad en ze hebben gezegd dat alles er goed uit zag. Daardoor dacht ik van oh dan zit dat goed. Of kunnen ze dat dan miss niet met echo's zien ?? Thnx voor je ber! Jullie genieten van deze tijd! En super dat je iedereen hier een hart onder de Riem steekt. Geeft ons miss toch nog innieminnie hoop 😀
FANTASTISCH !!!! gefeliciteerd meid ! ik ben echt heel erg blij voor je ! Ik hoop dat het een gezond kindje mag gaan worden en natuurlijk kan je je hart hier ook luchten op het moment dat je met je zwangerschapskwaaltjes begint
Hmmm.... Mijn vriend heeft ook een echo gehad, maar daarop hebben ze ook niet kunnen vaststellen of hij zaadleiders heeft of niet. Het was telkens waarschijnlijk heeft hij het niet. Hier is het nog steeds wachten op een intakegesprek bij UMC Radboud. Ik snap heel goed dat je weinig hoop hebt meisje ! Geloof mij, alles wat met mij te maken heeft ben ik een zwartkijker in. Afgelopen weekend heb ik weer op me donder gekregen dat ik het eens van de positieve kant moet gaan bekijken en dat alles goed komt. Alleen we moeten geduld hebben... Op dat moment zit het je te hoog en dringen die woorden niet bij je binnen, maar toch heeft hij wel gelijk. Ik heb altijd gezegd: "Je moet nergens op gaan hopen, want dan kan het altijd meevallen", maar misschien heb je juist wel een beetje hoop nodig om het leven wat gemakkelijker te maken... Ik hoop dat je het een beetje kunt begrijpen wat ik hiermee probeer te zeggen. Mocht het op dit moment niet binnendringen, dan wel op een later moment. Hou gewoon vol meid ! Dat is het allerbeste wat je kan doen.
He meiden, hier is het toch misgegaan. Vandaag de officiële testdatum gaf een veel lichter streepje aan dan zaterdag dus dat is niet goed.. nu echt het gevoel dat de menstruatie gaat doorkomen. Blijkbaar was t vruchtje niet goed nu op naar de volgende poging.
Weet precies hoe je je nu voelt, januari 2014 kregen wij precies dezelfde uitslag te horen. Bij ons hebben ze eerst bloed geprikt om te kijken of de chromosomen wel oké waren, ook hebben ze onderzoek gedaan of het niet de "verkeerde" kant op ging dus via de plas eruit ipv via de normale weg. Dit alles heeft een aantal maanden in beslag genomen, en die maanden waren slopend. Vooral de uitslag van het bloed die duurt gemiddeld 3 maanden en als die slecht is is het eigenlijk zo goed als einde verhaal. Toen wij al die uitslagen hadden, chromosomen waren "gelukkig" in orde en maar het kwam niet via de urine eruit was de vraag is het er uberhaubt wel? We zijn toen doorwezen naar een ziekenhuis waar ze PESA (operatief "opzoek" gaan naar het zaad) dit konden wij of in het AMC of in UMC laten doen, wachttijd in AMC was langer dan UMC dus zijn wij daarnaar toe gegaan. We konden daar eigenlijk nog best snel terecht, binnen 2 maanden lag vriendlief op de operatietafel. Moet er wel bij zeggen, er was ons verteld bij PESA is onder plaatselijke verdoving en klein sneetje, bij mijn partner werd het algehele narcose en flinke wond en hij moest zelfs een nacht blijven (wel was het goed te doen hoor ook de na pijn enz). op 16-10-2014 heeft de operatie plaats gevonden, 1 kant konden ze niks vinden aan de andere kant gelukkig wel 2.000.000 zaadcellen, wat volgends het ziekenhuis niet bijzonder veel was maar genoeg om in ieder geval verder te kunnen. Door wat omstandigheden (kosten niet vermeld, dingen van de operatie niet vermeld e.d.) hebben wij de keus gemaakt niet de ICSI in het UMC te laten doen maar terug te gaan naar ons eigen ziekenhuis in Almere. De eerste ICSI hebben wij dus in het Flevoziekenhuis laten doen, in samenwerking met het VU nadeel was dat we dag voor de punctie het zaad van het UMC naar het VU moesten brengen en op de dag van de punctie de eitjes na het weghalen naar het VU gebracht moesten worden door vriendlief en daarna het zaad ook weer terug naar het UMC, hele wereldreis maar het was de moeite. De eerste ICSI bij ons is gelukt, ben ik oktober uitgerekend van ons wonder, nog een groter wonder is dat het zaad ingevroren zat in 5 "rietjes" wat dus niet veel was maar uiteindelijk hebben ze maar 1 "rietje" nodig gehad om te bevruchten, 5 eitjes waren goed bevrucht en dat betekent dat we er dus nog 4 hebben liggen in het VU een punctie hoeft dus voorlopig niet en ook manlief hoeft niet onder het mes want we hebben nog 4 rietjes ! Het is een heftig proces, wij hadden ook gehoord dat TESE nog mogelijk was mocht er niks gevonden worden bij de PESA behandeling, wij hadden besloten na PESA te stoppen voor hem, als er niks gevonden was zouden we gaan kijken naar adoptie (omdat we beiden het gevoel hadden of van ons samen of van niemand, kan niet echt uitleggen waarom). Verder wil ik je zeggen (is mij nooit verteld en schrok er toch best van al heb ik het er met liefde voor over gehad): De kosten voor het opslaan van het zaad wat eventueel gevonden word tijdens een operatie zijn vrij hoog, in het UMC lag er direct na de operatie een contract met daarop vermeld kosten van 390,- en 40,- elk opvolgend jaar dat het ingevroren ligt. Moet er wel bij zeggen tot op heden heb ik geen rekening gezien maar het stond er dus ik verwacht hem zeker nog! Ook wil ik je meegeven en vooral jullie samen, doe het samen wij hebben het samen best zwaar gehad omdat we het dus toch "los" van elkaar gingen "verwerken". praat erover, er is geen schuld jullie doen dit samen en gaan samen zorgen dat jullie droom uit mag komen. vanaf het moment dat wij er zo naar zijn gaan kijken werd het makkelijker. Geef het niet op! Ik ga niet zeggen "gelukkig kan er een hoop tegenwoordig" want ik kon het niet uitstaan als mensen dat tegen ons zeiden, alsof je nog dankbaar moet zijn voor wat er wel kan.. normaal zwanger worden daar zouden een hoop mensen gelukkig van worden ! Het is een lang verhaal, mocht je vragen hebben of iets ik ben recent door deze molen gegaan en je mag me altijd alles vragen !