Zijn er hier nog dames die bezig zijn voor een kindje, zwangere dames of mama's die fibromyalgie hebben? Graag had ik wat van jullie ervaringen gehoord ivm de combinatie fibromyalgie met zwangerschap/bevalling/ouderschap! Alvast bedankt!
Ik heb ook fibromyalgie en ben moeder van een zoontje van net 2.. wij zitten nu in ronde 3 voor een tweede kindje.. Wat wil je precies weten omtrent ouderschap,bevalling en zwangerschap.. Ik kan nu even niet een lang verhaal neer typen,maar later vanavond heb ik wel tijd... dus vraag maar raak....dan antwoord ik later op de avond
Heb helaas ook fibromyalgie, al een zoontje van 7 en nu zwanger van de tweede. Mocht je vragen hebben, beantwoord ik ze graag.
Ik heb fibro en ben net van mijn 2e bevallen. Tijdens de zwangerschap voel je je echt super goed door de hormonen. Pas wel op dat je niet te veel doet en laat mensen op je letten. Anders heb je daarna een mega dip. Wat wil je weten hierover verder?
Dit had ik ook tijdens de zwangerschap van mijn zoontje wat een heerlijk gevoel om even "pijnvrij" te zijn om daarna het dubbel zo erg weer terug te krijgen in mijn geval...
Hier ook een moeder met fibromyalgie, 2 kindjes.. Wat wil je precies weten? Tijdens mijn zwangerschappen heb ik mij zoveel beter gevoeld. Bij mij ligt het ook erg aan het weer hoe ik me voel. Nu heb ik wel het idee dat ik voor mijn zwangerschappen meer last had dan nu. Natuurlijk moet ik er echt aan denken wat ik precies op een dag doe. Het huishouden blijft soms liggen, steek liever mijn energie in mijn jongens! Laat maar weten wat je nog wil weten!
Wat fijn te lezen dat er toch meerdere mama's in hetzelfde schuitje zitten! Ik heb eigenlijk zoveel vragen... Hadden jullie gedurende de zwangerschap meer of minder last van pijn of vermoeidheid? En vooral de laatste weken, was dat te doen voor jullie? Hadden jullie een normale bevalling of was het extra zwaar? Wat kort na de bevalling? Zijn jullie goed hersteld of duurde het langer? Kregen jullie misschien meteen een dip of bleven jullie wat stabiel na deze toch zware fysieke inspanning? En wat met de verzorging en opvoeding van jullie pasgeboren baby of oudere kindjes? Lukt dat? Of is het zwaar? Valt de constante zorg en slapeloze nachten niet zwaar? Want eens je thuis bent van het ziekenhuis valt de zorg allemaal terug op jou en je man... Hebben jullie veel ondersteuning van familie, vrienden of doen jullie alles alleen? En gewoon heel praktisch, namen jullie nog iets van medicatie of supplementen bij het zwanger worden of zwanger zijn? Hadden jullie een normale zwangerschapsduur en een gezond kindje? Ook geen problemen ervaren met zwanger worden? Wat ik misschien nog het liefst van al wil weten is wat jullie juist het moeilijkste vonden aan het hele traject, van zwanger worden en zijn, tot de bevalling en opvoeding van jullie kids. En wanneer jullie opnieuw last kregen van klachten... Vergelijken lukt natuurlijk nooit, iedere vrouw en zwangerschap is anders... maar ik ben wel benieuwd naar jullie ervaringen... Hebben jullie trouwens veel hulp van jullie partner? Wij zijn sinds januari bezig voor ons 1ste kindje, voordien had mijn vriend enorm wat twijfels. Hij had schrik dat ik het fysiek niet zou aankunnen en dat hij alleen voor de zorg van een kleine uk zou komen te staan. Maar ik heb het idee dat ik redelijk stabiel ben, anders waren we ook niet gestart. Ik kan me alleen moeilijk inbeelden wat een zwangerscap, bevalling of een kindje in combinatie met fibro met je doen, ookal zal het bij iedereen anders zijn... ben benieuwd naar hoe jullie het ervaren hebben.
Ik heb ook fibro en nu zwanger van eerste. Ben de 5e maand na het stoppen met de pil zwanger geworden. De eerste 3 maanden hebben we het nog met condoom gedaan. Tot nu toe voel ik me beter dan voor de zwangerschap. Met de vermoeidheid gaat het iets beter maar ik heb niet alleen fibro dus dat is niet te vergelijken. De pijn is een stuk minder geworden. Alleen met heel erg vochtig weer heb ik echt een slechte dag. Nu ik verder in de zwangerschap kom en de buik groter word word het wel wat zwaarder al. Maar heb ook al een aantal weken bekkeninstabiliteit. Ben inmiddels al minder gaan werken en ga aankomende week overleggen of het nog minder kan worden. Maar over het algemeen genomen gaat het wel echt beter met me
Ik ben bij beide dochters na 1 maand zwanger geraakt. Was dus mega snel. Mijn man had bij de 2e wel wat twijfels of we er verstandigaan deden, maar ik was er van overtuigd dat ik het kon. Bij mijn 2e zwangerschap had ik het wel zwaarder maar vraag me af of de fibro hier mee te maken had. Heb minder pijn gehad door de hormonen dus voelde mezelf goed. Tijdens de bevalling en de eerste tijd erna voelde ik mezelf wel minder en mijn lichaam deed weer pijn. Mijn bevalling is mega snel gegaan. Bij de eerste 6 uurtjes en bij de 2e 3,5 uur. De fibro vind ik goed te combineren met kinderen. Laat mijn huishouden wat vaker liggen en richt me meer op de kinders. Aan mijn lichaam merk ik wel dat een derde kindje er niet meer in zit. Maar raad iedereen met deze ziekte aan om gewoon met een kinderwens dit avontuur aan te gaan. Is goed te doen. Wel merk ik bij mijn kinderen dat ze ook hypermobiel zijn en heb als advies gekregen op hun houdingen te letten en meteen te corrigeren voor ze later hetzelfde lijf als moeders krijgen. Ik nam alleen het standaard foliuimzuur. Ga er gewoon voor meid. Komt goed. En over de hulp elke zwangere vrouw heeft op een bepaald moment hulp nodig omdat je iets niet meer mag doen dus maak je geen zorgen en ga ervoor.
Ook hier een aanstaande mama met fibro. Fijn om te lezen hoe andere (aanstaande) mama's dit ervaren. Ik ben nu 30 weken zwanger en heb juist de hele zwangerschap jammergenoeg erg veel pijn. Had ook gehoopt dat het juist even minder zou zijn, maar helaas ik slik in overleg met de verloskundige wel regelmatig paracetamols. Mag er 6 op een dag. Het haalt in elk geval iets van de hoofdpijn weg die ik krijg van de pijn in m'n nek. Ik mag van haar, als het echt niet vol te houden is, door naar de gyn voor zwaardere pijnstilling die mag tijdens de zwangerschap. Maar dat probeer ik toch niet te doen, het is toch rotzooi en voelt niet helemaal goed om nu te slikken. Nu eerst maar weer fysio proberen. Hopelijk helpt dat wat! Waar ik zelf ook erg benieuwd naar ben, ik werk zelf 3 dagen.. Hoe combineren jullie werk, kids, huishouden enz?? En slikken jullie als jullie niet zwanger zijn ook medicatie en zo ja, welke?
Ook hier een aanstaande mama met fibro. Fijn om te lezen hoe andere (aanstaande) mama's dit ervaren. Ik ben nu 30 weken zwanger en heb juist de hele zwangerschap jammergenoeg erg veel pijn. Had ook gehoopt dat het juist even minder zou zijn, maar helaas ik slik in overleg met de verloskundige wel regelmatig paracetamols. Mag er 6 op een dag. Het haalt in elk geval iets van de hoofdpijn weg die ik krijg van de pijn in m'n nek. Ik mag van haar, als het echt niet vol te houden is, door naar de gyn voor zwaardere pijnstilling die mag tijdens de zwangerschap. Maar dat probeer ik toch niet te doen, het is toch rotzooi en voelt niet helemaal goed om nu te slikken. Nu eerst maar weer fysio proberen. Hopelijk helpt dat wat! Waar ik zelf ook erg benieuwd naar ben, ik werk zelf 3 dagen.. Hoe combineren jullie werk, kids, huishouden enz?? En slikken jullie als jullie niet zwanger zijn ook medicatie en zo ja, welke?
Hoi Ik heb ook fibromyalgie. Tijdens zwangerschap dl wist ik het nog niet. Ik voelde mij helaas ook niet beter. Was erg moe hele tijd en kreeg carpaal tunnelsyndroom. Aan het einde kon ik mijn handen bijna niet meer gebruiken. Bevalling was geweldig, kreeg ruggeprik en heb verder niks meer gevoeld. Persen was wel even een uitdaging maar na 30 minuten lag mijn dochter dan op mijn buik. Fibro heeft geen invloed op het zwanger worden volgens mijn reumatoloog. Op dit moment werk ik niet, eigenlijk lukt dat ook niet. Ik ben op zoek naar iets wat wel zou kunnen. Maar aangezien ik snel pijn heb in mijn polsen/handen is dat echt moeilijk. Ook kan ik niet lang staan. Wij zijn nu bezig voor een 2e kindje en ben erg benieuwd hoe ik die zwangerschap ga ervaren.
Ik heb een andere chronische ziekte (reuma-achtig), maar misschien is het voor jou ook een tip; wij zijn vóór het proberen naar de gynaecoloog geweest voor een pre-conceptueel adviesgesprek. Daarin werd ons uitgelegd in welke mate ik extra onder controle zou komen te staan en wat ik kan verwachten. Wij hebben 2 ziekenhuizen in de buurt dus we zijn naar beide gegaan voor zo'n gesprek, en ik weet daardoor ook precies bij welk ziekenhuis ik straks wil lopen. Daarnaast weet ik al welke onderzoeken ze vroeg in de zwangerschap willen doen, en dat we gaan proberen voor een natuurlijke bevalling maar wel met ruggenprik. Ik vond het zelf vooral heel fijn om te ervaren dat iemand duidelijk verstand had van de situatie, terwijl ik zo vaak in de zorg heb gemerkt dat het daar mis ging.
Ik heb dan nog geen kinderen (alleen een man en hond haha ) Normaal gesproken werk ik 1 volle dag en 4 ochtenden als huishoudelijke hulp. Vreselijk zwaar maar nog wel te doen voor mij. Inmiddels werk ik nog maar 4 ochtenden. In het eigen huishouden doe ik elke dag een beetje. Vanuit mijn werk ga ik eten, half uurtje niksen en dan een half uur (soms een uur) met de hond naar buiten. Daarna ga ik weer een half uur niksen en dan een doe ik iets in huis. Maandag, stoffen en zuigen. Dinsdag, dweilen en de wc. Woensdag, boven stoffen en zuigen. Donderdag, douche. Vrijdag, zuigen, de wc en 1 keukenkastje. En dan verspreid over de week de was.
Hé, ik ben momenteel nog niet zwanger, maar mag van mijn huisarts slechts in uiterste nood een paracetamol nemen...(max 4 per dag) Voor de rest heb ik alle medicatie al een tijdje terug stop gezet in functie van het zwanger worden. Maar ik voel me daar goed bij. Ik neem enkel nog foliumzuur, magnesium en vitamine D.
Hopelijk is je 2de zwangerschap en bevalling wat beter, maar wel fijn dat je het toch ziet zitten om nog aan een 2de te beginnen... Succes gewenst! Ik werkte voordien 30 uur als verkoopster, maar ben sinds februari als opvoedster bezig voor 19 uur per week (vond voordien geen werk in mijn sector, vandaar eerst als verkoopster gewerkt). Om de vergelijking te maken, de 30 uur als verkoopster waren fysiek zwaarder, maar de 19 uur die ik nu doe, zijn mentaal dan weer sterk beladen... Het is ook een erg flexibele job hoor, sommige weken doe ik dubbel zoveel uren, andere weken weer wat minder... Maar sinds ik aan het werken ben, voel ik me veel beter dan toen ik thuis zat. Ik heb nu echt een structuur en daar voel ik me goed bij, bezigheid is ook wel iets belangrijks, toen ik thuis zat was ik vele vermoeider terwijl ik minder deed. Om kort samen te vatten, ik ben wel klaar voor een kleintje, maar gedurende een zwangerschap weet je natuurlijk nooit of het je beter of slechter zal afgaan, we zien wel!
Wat fijn om te horen dat het toch redelijk goed met je gaat! Ik wens je nog een voorspoedige zwangerschap en bevalling toe! Het is dus ook je eerste kindje? Heb jij soms schrik voor wat komen gaat? Of ben je er nogal gerust in?
Hier nog iemand met fibromyalgie. Ik ben al sinds vorig jaar juli bezig om via KID zwanger te worden. Ik ben zelf alleenstaand. Maar de fibromyalgie vormt voor mij geen enkele belemmering om dit avontuur aan te gaan. Ik denk wel dat ik misschien een huishoudelijk hulp voor 2 uurtjes per week wil gaan nemen. Dat zij even de boel goed kan doen. Sinds het gebruik van een zeer lage dosis amitriptyline 10mg gebruik ik nagenoeg geen pijnstillers meer. Sinds ik bezig ben met zwanger worden helemaal niks meer. Paracetamol doet niks bij mij dus tja. Door deze medicatie slaap ik goed en wordt ik meestal uitgerust wakker en dat scheelt zo veel. Ik heb ook een vrij hoge pijngrens. Je mag het niet gebruiken als je borstvoeding wilt geven. Gezien de lage dosis kan ik stoppen wanneer ik wil. En ik wil tzt tussendoor al proberen te stoppen en kijk wat het effect is. Kan ik niet zonder dan wil ik het t/m mijn zwangerschapsverlof blijven slikken. Ik wil namelijk graag borstvoeding geven. Wat mij vraag is is fibromyalgie een medische indicatie bij de zwangerschap of niet? Zijn er dames die ook krachtverlies in armen/handen hebben en geeft dat problemen bij de verzorging? En heb je als je fibromyalgie hebt meer kans op bekkeninstabiliteit of niet?
Fijn te horen dat het je goed gaat! Mijn vriend was inderdaad ook eerst een beetje angstig om aan het avontuur van een kleintje te beginnen... Maar omdat ik het laatste half jaar erg stabiel ben, zag hij er niet echt twijfels meer in! Zelf heb ik er eigenlijk nooit aan getwijfeld hoor... Ik zat altijd zo met het idee: het is niet dat ik dodelijk ziek ben, of dat het serieuse gevolgen zou gaan hebben... In mijn omgeving weet ik ook dat ik veel steun heb van mijn ouders, zus en een goede vriendin... Dus ik geloof dat het allemaal ook wel op zijn pootjes zal komen, ookal zullen er moeilijke en pijnlijke momenten zijn. Bedankt voor de motivatie, doet me deugd
Bedankt trouwens voor de vele reacties! Het is fijn te lezen dat er meer mama's of mama's in spé zijn die fibro hebben... Het zal niet bij iedereen van een leien dakje lopen, maar ik lees hier toch ook veel moois Doet me deugd!