Ik denk echt dat je, als je 65 bent en al 13 kinderen hebt, niet helemaal lekker bent als je nog meer kinderen wilt, daar vruchtbaarheidsbehandelingen voor ondergaat en vervolgens víér embryo's of cryo's terug laat plaatsen.. Ik denk echt dat ze meer baat gehad zou hebben bij een psycholoog, dan bij een fertiliteitsarts..
Precies, voor het welzijn van de kinderen heeft ze het vast niet gedaan. Vind het sowieso belachelijk dat er meer dan 2 embryo's bij wie dan ook teruggeplaatst worden, wegens het risico voor de babies (en de moeder), maar in dit geval is het gewoon idioot en egoïstisch. Kijk, als je idd nou nooit een relatie hebt gehad waaruit kinderen voortgekomen zijn en nu wel (zoals in het voorbeeld van de veel jongere partner), dan zou 1 kind het overwegen waard zijn, maar nu, nee.... Die VK spoort ook van geen kant...laat ze alle vier maar zitten, want je bent in heel goede conditie. :O
Zij had allang doorgestuurd moeten worden naar een goede psycholoog. Net als de artsen die hieraan meegewerkt hebben overigens. Ik vind dat eigenlijk nog erger.
Zou de eicel donor(en?) ook weten aan wat voor iemand, of in wat voor situatie die zit, ze gedoneerd heeft?
Het argument 'ze heeft al 13 kinderen' vind ik echt geen argument om hier tegen te zijn. Als het niet compleet voelt en de medische wetenschap kan je helpen, maakt het aantal kinderen dat je al hebt wat mij betreft niet uit. Of je nu 0, 1, 3, of 13 kinderen hebt, het gemis van een kindje kan pijn doen. Of willen jullie de max bij bijv. 4 leggen omdat dat 'sociaal geaccepteerd' is?!
Overigens lijkt het terugplaatsen van 4 bevruchte eicellen me ronduit onverstandig, maar hé, ik ben geen arts... (en deze mening heb ik ongeacht leeftijd, burgerlijke stand, of aantal kinderen dat ze al heeft)
Ik vind het vooral shockerend dat mensen bewust zo'n risico lopen. De kans dat het bij de moeder niet goed gaat, is een stuk groter dan iemand van 20, 30 of 40 jaar. En de risico's bij meerlingen zijn een stuk verhoogd, laat staan op die leeftijd. Je hebt 13 kinderen waar je gewoon verantwoording voor hebt. Onverantwoord en egoïstisch!
Kan je nagaan hoe groot haar wens is, dat ze dit wil ondanks de risico's! En is niet elke kinderwens een vorm van egoïsme?
Nou inderdaad. Ik vind het daarom wel degelijk van belang dat er al 13 kinderen zijn. Ook als er maar 1 was geweest overigens vind ik het op deze leeftijd echt onverantwoord. Volgens mij is het toch algemene kennis dat de risico's boven de 30 flink toenemen. Laat staan met 65. Sorry hoor, maar 'niet compleet voelen?' Soms draait het simpelweg om je verstand gebruiken, gevoel wordt echt op een te groot voetstuk gezet vandaag de dag.
Zeg dat maar eens tegen een ongewenst kinderloze... En JA ik weet dat deze dame niet kinderloos is. Maar waar leg je de grens? Het stellen van grenzen, daar gaat het om in deze hele discussie. Deze vrouw kreeg op haar 56e haar 13e kind, via de natuurlijke weg. Wil je dat ook verbieden?
Verbieden? Nee, dat gaat me wel te ver. Hoewel ik geen voorstander ben van IVF en andere kunstmatige methodes hoef ik hier geen 'enge' controle van de overheid over zulke persoonlijke keuzes. Maar misschien kunnen er op een bepaald moment wel wat meer vragen worden gesteld, juist wanneer er een medisch traject wordt bewandeld is het zichtbaar en dus bereikbaar. Volgens mij hoort een arts toch te handelen naar wat het beste is voor de patiënt. Een zwangerschap op je 65e valt in ieder geval niet onder mijn definitie van wat gezond is.
Ik kan me zeer goed voorstellen dat ze toen ze 55 was, ze ervan uitging dat ze inmiddels onvruchtbaar zou zijn en ze daarom ervoor gekozen had geen anticonceptie te gebruiken. Sommige dingen overkomen een mens. Maar als het om vruchtbaarheidsbehandelingen gaat, dan zijn er al grenzen gesteld. Die hoeven wij niet te leggen, die zijn wettelijk vastgelegd in Nederland en ik ga ervan uit dat dat ook in Duitsland zo is. En nou zijn er echt wel stellen die net buiten die wettelijke grenzen vallen, voor wie je dat heel sneu vindt. Waarvan je denkt: 'ja, in jouw geval zou ik ook mijn heil in het buitenland zoeken.' Voor deze vrouw vind ik het niet sneu, verre van dat. Ik wil hier niet de discussie starten over hoe erg secundaire infertiliteit is in vergelijking met primaire. Ik denk echt dat dat heel erg verschilt van vrouw tot vrouw, dat daar geen eenduidig antwoord op te geven is. Maar voor mijn gevoel is het inderdaad helemaal niet erg dat iemand die 65 is en al 13 kinderen heeft, verteld wordt dat ze niet meer in aanmerking komt voor een vruchtbaarheidsbehandeling en dat ze maar eens moet gaan praten met een psycholoog.
Gezonde baby met sperma overleden vader Ik vind net dit artikel. Ik vind dus deze keuze vele malen egoïstischer dan die van de moeder van 65..
Vind je? Waarom? Jeetje je zal je man maar verliezen zeg en heel graag een kind van hem willen. Om daar zo over te oordelen vind ik wel heel hard hoor
Ik weet niet. Als ze 21 weken is en je kijkt naar haar buik zullen de voer baby's wel heel erg klein zijn. Geloof niet helemaal of het waar is. Maar over enkele weken zal het vast groot nieuws zijn dus laat ik t nog even voordeel van twijfel.