Baby laten huilen of oppakken?

Streng zijn komt later wel nu heeft je baby je nodig.

 

Meer als dat je nu al doet kun je niet doen. Je kunt hem niet in slaap dwingen. Mijn zoon heeft tot 6 maanden ongeveer nooit regelmatig geslapen (en al helemaal niet in zijn bed). De box was ook geen optie. Hij huilde ook alleen maar. Dus ik weet hoe frustrerend het is, vooral als je niet aan je eigen rust toekomt.
Wat ik deed was veel wandelen en hulp vragen van opa/oma zodat ik even af kon schakelen Als het me te veel werd.
Het zouden ook krampjes kunnen zijn waardoor hij niet slaapt?

 

Het is echt normaal baby gedrag. Ook ik heb dit meegemaakt en ik vond het de eerste 3-4 maanden ook allemaal ontzettend lastig en zoeken naar ritme met voeding, met slaapjes, wilde graag dat hij in bed sliep want ik was zo moe maar wilde niet laten huilen, ik vond het heel veel getob moet ik zeggen. Mijn uitkomst: de draagdoek. Sliep hij heerlijk in en ik kon weer wat doen. Ik noem de eerste 3-4 maanden gewoon overleven en wennen aan elkaar. Laat de boel de boel en ga met je kindje mee. Want mensen zeiden het toen al tegen mij maar ik geloofde het niet (maar nu wel) het komt echt goed. Na 4 maanden ging hij ineens zo hop in zijn eigen bedje slapen, legde hem wakker weg. Na 5 maanden stopte hij met het krijsen in de avond van 19-22 en sliep hij die periode en nu sinds een weekje slaapt hij zelfs door. Streng moet je nu nog niet zijn hoor gewoon de kleine bij je nemen en veel knuffelen. Dat verwennen doe je nu nog niet dat komt pas later! (ik merk dat mijn zoontje nu echt wel door heeft dat als hij jengelt ik hem oppak zeg maar)

 

En heb je al eens geprobeerd om hem in de wagenbak te laten slapen, die in de box staat? Mijn kinderen vonden dat de eerste weken heerlijk. Ze lagen geborgen, maar hoorde mij gewoon (Ik rommelde dan gewoon wat in huis of keek eens tv, zodat het niet doodstil was. Ze zijn toch geluiden om zich heen gewend vanuit de baarmoeder). Ook kon ik snel reageren als ze bijvoorbeeld hun speentje kwijt waren. Misschien is dat een idee.

Veel sterkte in ieder geval, want het is niet fijn als je kindje niet wil slapen.

 

Ik denk dat alles wel gezegd is door de mensen voor mij. Ik wil er nog aan toevoegen dat wij hetzelfde meemaakten. En dat ik die worsteling dat je je afvraagt of je het wel goed doet plus de adviezen uit je omgeving herken.
Mijn conclusie? Ik ben blij dat ik mijn zoon altijd wel getroost heb. Hoe zwaar het ook was. Want het lijkt soms of alle baby's uren in hun bedje slapen, behalve die van mij/jou, toch? Het gaat over.
Nu weet ik dat baby's enkel hun behoeftes uiten. Het is voor mij nu omgekeerde wereld om daar niet op in te mogen gaan. Het is het meest pure gevoel wat er maar is, je moeder gevoel. Daar kan geen methode of advies van cb, buurvrouw, schoonmoeder,.., tegenop. Sterker nog, kun je je voorstellen wat het laten huilen doet met een heel puur zieltje die alle hoop vestigt op zijn/haar moeder en vader?
Tenminste zo is hoe ik het zie.
En jij moet gaan ontdekken welke maniertjes het beste bij jullie passen. Dat kost tijd. En wees niet bang om een beetje aan te klooien. Het komt vanzelf goed.

Ik heb nog wel eens dat ik denk dat ik mijn zoon eerst rustiger moet krijgen voordat ik hem in bed leg. Ik ga dan met hem zitten in het donker, zoals ik uren doorgebracht heb. Wat denk je? Hij begon kort geleden te protesteren. Hij wou gewoon in zijn bedje gelegd worden.
Als ik er nog aan denk hoeveel uren ik hem in slaap heb gedragen, gevoed en gewiegd.. Oftewel. Doe wat je goed lijkt. Dat kan nooit verkeerd zijn!

 

Precies dit...jij moet gaan ontdekken wat werkt...en hij is al eerder voorbij gekomen: draagdoek Succes

 

Onze ukkepuk heeft 2 weken dag en nacht op ons geslapen. Toen overdag in op schoot/de box/wandelwagenbak en snachts tussen ons in. Sinds ruim 6 weken slaapt hij alle slaapjes in bed. Het gaat echt vanzelf beter. Ik merkte dat wij na 2-3 weken dachten, hij moet toch in eigen bed? Maar het voelde niet goed voor ons. Aan laten huilen doen wij niet, als hij in bed simt blijven we er bij voor aai over de bol. Bij krijsen oppakken en troosten en dan opnieuw naar bed.
Geloof echt dat zo'n kleine baby niet voor niets huilt. Er voelt iets niet fijn dan en of dat nu honger, buikkramp of eenzaam gevoel is maakt niet uit. Denk dat t goed is dat je vriend dat ook gaat snappen!
Enne ritme, hier nu 4.5 maand en enige ritme is dat hij tussen 19-20 uur naar bed gaat, dan tussen 3-4 u zelf voor nachtvoeding komt en doordeweeks om h7 een voeding krijgt omdat ik dan opsta.
Dus dat noem ik ritme haha.
Lekker meebewegen meid, je hebt verlof en moet je kleintje leren kennen. Dat ritme komt ooit vanzelf!

 

Gewoon je baby volgen.
Huilt hij? Troost hem dan
Wil hij niet slapen? Dan niet.
Ik zal je gerust stellen mijn dochter had pas sinds 11 maand een ritme ofzo.

Komt allemaal wel goed

 

Onze kleine man sliep eerst ook alleen maar bij ons en niet in z'n bedje. Oververmoeid kind dat alleen maar huilde zelfs aan de borst! Sinds we hem elke keer inbakeren en hem bij de eerste signalen in bed leggen (met name op de klok kijken, na 45-60 min is hij echt wel klaar). Hij gaat oogcontact vermijden en een beetje jengelen en wannee je hem dan in z'n bakerzak wil doen ineens weer lachen en "kleysen", nou dan is het soms mogelijk om zo min mogelijk daarop in te gaan. Dan doen we een slaapritueeltje en blijf ik nog even met m'n hand op z'n buik en z'n speentje in naast hem staan. Dan ga ik weg. Soms jengelt hij 5 min, soms moet ik 2x terug. En zoals vanavond lukt het niet met krampjes, dan maar in de wagen rondje lopen, zometeen in bad, eten en dan nog een keer proberen.

Het bakeren en ritme van Ria Blom heeft ons geholpen. We troosten hem wel ipv overstuur laten huilen. Dat heeft geen zin.