De knoop is doorgehakt, we gaan proberen of we een tweede kindje mogen krijgen! Ik vind het erg spannend, omdat mijn ks behoorlijk traumatisch is geweest. Ik hou me maar vast aan de gedachte dat het waarschijnlijk niet weer zo zal gaan We zijn na 5 jaar dmv ICSI zwanger geraakt van onze zoon, we gaan nu kijken of het spontaan mag lukken. Zijn er meer meiden die een beetje in hetzelfde schuitje zitten?
Nog niet meteen maar we gaan vanaf september voor een 2e, mijn zoontje is ook behoorlijk traumatisch ter wereld gekomen en heeft 10 dagen in het WKZ gelegen ivm een mogelijke hersenbeschadiging door zuurstofgebrek. Gelukkig bleek alles goed te zijn.
Dat klinkt heftig, Esmyralda! Wat fijn dat alles goed bleek te zijn, wat zal dat een opluchting zijn geweest.
Hier ook traumatische bevalling gehad erna pnd mijn kindje zat vast met schoudertje en toen ze eruit was dacht ik dat ze dood was meerdere keren ze was zo blauw na erg vroeg de navelstreng doorgeknipt te hebben begon ze te huilen gelukkig maar ik had zon pijn van het uitscheuren dat ik niet kon genieten van mijn dochtertje... Ik wil nog een sessie edmr gaan doen in juli willen wij voor een tweede maar heb wel angsten of ik het aan kan en of ik weer een blauw lichaampje te zien krijg vind het erg lastig ben ook bang voor weer pnd
@SuusD Hier ook zelfde angst tvn PND. Zoontje zat toevallig ook vast met schouder dus moest met tang gehaald worden en met abo antagonisme erbij had hij enorm veel problemen in het begin dus twijfel soms nog steeds... Wij willen ook rond juli ervoor gaan... @Rijo Spannend hoor ! Wij wachten nog heel even, vind het nu nog te eng (al is het maar een paar maandjes )
Lieve dames..hier al wat verder..maar wel in hetzelfde schuitje gezeten destijds.. Ik ken de angst en heb ook emdr gehad om over de traumatische ervaring van mijn oudste heen te komen. Ik kreeg wel de optie om voor een KS te kiezen..maar ik koos voor een inleiding bij de tweede. (Eerste was spoed KS na 26 uur bezig) Helaas kon een inleiding niet meer omdat meneer (2e) een dag van te vvoren nog even moest gaan verliggen. Maar mijn punt is..Als je kinderwens zo groot is..maar je angst ook..Dan is er een grote kans dat je op aanvraag wel met een KS mag bevallen. Tis ook pijnlijk en behoorlijk belastend erna..maar geestelijk kun je je er op instellen en je kindje gaat er gewoon goed uitkomen.. Dat geeft rust. Tis gewoon iets om over na te denken.. Liefs en sterkte. Emdr heeft mij erg geholpen.
Ik zal straks even uitgebreid reageren, mijn zoontje is net wakker hoor ik Julia, mijn grootste angst is juist om weer een ks te krijgen, aangezien bij mij de ingreep niet goed is verlopen (ruggeprik deed halverwege opeens niks meer). Heb ook emdr gehad.
SuusD en SDenise, wat heftig om te lezen zeg, pffff... Lijkt me vreselijk om je kindje zo ter wereld te zien komen! En dan ook nog een PND erbij... Ik kan me voorstellen dat het voor jullie ook een hele stap is, een tweede kindje! Julia1979, bedankt voor je reactie! Jij hebt ook al een hele historie, als ik je handtekening zo bekijk Zoals ik al schreef heb ik ook EMDR therapie gehad, omdat ik de keizersnede (gentle sectio) an sich als zeer traumatisch heb ervaren. Dit heeft mij ook geholpen, in die zin dat het de scherpe randjes eraf heeft gehaald. Mijn grootste angst is weer een keizersnede, hierom vragen is voor mij eigenlijk geen optie........ Maar aan de andere kant, hoe groot is de kans dat het weer zo zal verlopen... Bovendien is het maar de vraag of we nog een keer zwanger mogen worden, want mijn zoon is een ICSI kindje
Ik ben na de bevalling zwangerschapscoach geworden en dit geeft mij wel enorm veel rust voor bevallingen je hoeft niet persee nog een keizersnede als je er een hebt gehad ik wil inderdaad graag een edmr sessie voor de bevalling Vragen over bevallingen kan ik van een zwangerschapscoach point of view antwoorden geven
Wat naar dat je KS zo vervelend verlopen is..echt erg. Zelf heb ik nu dus 3x een KS gehad en heb er vrede mee. Behalve dat ze de laatste keer een intern lieten prikken (moest 3x over ehem!) dus dat gaan we niet meer zo doen.. Maar voor de rest vond ik het verder bijzondere ervaringen en mocht ik de laatste keer ook kijken hoe ze hem eruit haalden. Ze lieten dus het kleed zakken zodat ik mee kon kijken. Van de eerste bevalling..heb ik echt PTSS gekregen..verschrikkelijk..gelukkig heeft mijn therapeute dat met emdr en veel praten terug kunnen brengen tot een vervelende herinnering die ik nu niet meer steeds opnieuw hoef te beleven..een opluchting.. Ik kan me voorstellen dat je na jouw ervaring vd eerste nu graag 'gewoon' wil bevallen. ik had dat ook. Het moest een geplande inleiding met 38 weken worden. Het werd weer een KS. Mocht jij daar weer voor komen te staan dan zal het heus beter gaan dan de vorige keer..dat geloof ik echt. Wens je dat je snel weer zwanger bent
Hier wel een "traumatische" bevalling, maar dat mijn dochter dit overleefd heeft, is mij alle ellende meer dan waard geweest. Ik heb mijn verstand op 0 gezet en het me maar over me heen laten komen. Ik ben met 38w ingeleid, omdat mijn dochter een afwijking had en zij direct beademd moest worden bij ontvangst. Ik had een hoge bloeddruk, waarvoor ook infuus. Werd ook stront verkouden. Ben 4 dagen lang een trekpop geweest voor primen en ontsluiting creeeren, waardoo het helemaal beurs was. Uiteindelijk op dag 4 genoeg cm's om me vliezen te prikken, maar erin gaan deed teveel zeer. Kreeg toen ruggenprik geadviseerd. Ben 3x mis geprikt met ruggenprik rond 12u, tot 3x aan toe kwamen de weeen er door en moest ik bijgespoten worden. Rond 23u konden ze niks meer voor me doen qua pijnstilling. Na 2u persen is mijn dochter om 2.32u geboren. Tussendoor echo's gehad en op het punt gestaan voor spoed ok, maar ze moest vaginaal geboren worden. Dus uiteindelijk een mega knip gehad. Ze huilde en dat was een goed teken. Wel direct weer in slaap gebracht en aan de beademing. Ze is op dag 4 geopereerd en op dag 9 mocht ze van de beademing. Na 7 weken zijn we weer thuis gekomen. Omdat zij het zo goed deed heb ik mijn horror aan de kant geschoven. Duurde wel 3 weken voor ik hersteld was van mijn knip. Ik heb bij thuiskomst ruim een jaar heel veel last gehad van wat er allemaal is gebeurd. Het eerste jaar met mijn dochter was ook heel zorgelijl. Ik heb het nu allemaal een plekje kunnen geven, omdat het met mijn dochter zo goed gaat. Dat doet mij goed en daardoor kon ik gewoon doorgaan. Er bestaat een kans op nog een kindje met dezelfde afwijking, 2%. Maar wat is nou 2%? Dus we gaan er optimistisch in. Alleen nu we 9 rondes verder zijn bekruipt mij wel weer de angst op herhaling. Mijn eerste kwam ook pas na 2,5jr. tis denk ik een gevoel dat je altijd wel kan besluipen. Hopelijk kunnen jullie snel happy zwanger worden. En de bevalling tjah wat zal ik zeggen. Ik ga heel erg op mijn strepen staan nu. Bij me vorige hebben ze alles bij me mogen doen als me kind er maar sterk uit kwam. Maar als ik weer ingeleid moet worden, eis ik een ks. Ik trek dat niet nog een keer.
hoi hoi, ik heb een zoon van bijna 6, ik heb ruim 2 jaar last gehad van een postnatale depressie na een heftige Zwangerschap en een heftige bevallig en een klein mannetje wat in de kraam tijd alweer in het ziekenhuis belanden. (hij is nu heel gezond) na bijna 6 jaar begint het te kriebelen. ik ben alleen heel erg bang voor een herhaling en dat wil ik dus absoluut niet! ik heb een afspraak gemaakt met mijn huisarts om dit te bespreken. deze heb ik A.S Woensdag. ik ben benieuwd wat ze als advies heeft.
Wat een verhalen heftig hoop dat het anders zal worden bij de volgende! Lauwtjuh ben benieuwd wat de arts zegt hierover
Mijn arts heeft mij geadviseerd om te gaan praten met mijn Gyn van toen. ook vertelde ze me dat er een speciale afdeling in in het UMC is gemaand P.o.P hier werken mensen die je dan helpen om geestelijke rust te vinden tijden je zwangerschap en naar je bevallig toe.. ook zullen zei als je dat graag wil bij je bevallig aanwezig zijn. en ze leveren ook de na zorg. erg fijn dat er dus mogelijkheden zijn als je je angst uit durft te spreken. ik ga voor de Gyn.. ik ben er zeker van dat als ik met haar mijn verhaal bespreek dat we samen tot een goed plan kunnen komen. ik hoop ook voor jou dat je er wat aan hebt... gewoon bespreekbaar maken.. er is zoveel mogelijk en niks is raar!