Om even te reageren op jullie reacties. Ik heb ze al meerdere kansen gegeven en manlief ook. We hebben ooit eens een break gehad en toen werd er aan de grote klok gehangen dat IK degene was die alles kapot maakte, terwijl het van man en mij samen besloten werd. Normaal als we daar zijn dan weet S ook dat ze dingen aan opa en oma moet vragen en dit doet ze normaal ook tot opa zich teveel opdringt en dan durft ze dit niet meer. En over 'schoonloeder' wat ik voorbij zag komen........sorry maar dit slaat nergens op. S was er niet bij.....toen we er waren. Een spiegel voorhouden, tja dat kan maar dat betekend niet dat ik me de schuld in mijn schoenen moet laten schuiven. Een verhaal heeft 2 kanten roepen jullie toch allemaal?? Heel de familie is schijnbaar al op de hoogte en ik ben diegene die de kwade is.... Gisteren toevallig een heel gesprek gehad met mijn schoonzusje hierover en die snapt er ook totaal niks van. Ook zij heeft ruzie gehad met deze schoonvader dus alleen aan mij zal het echt niet liggen. Ook hier is nooit meer over gesproken en zij komt er bijna niet meer, om dezelfde reden. En dat ik fel reageer....dit doe ik inderdaad ja als ze aan mijn kind komen, vind ik niet meer als normaal. Verder heb ik mijn hart op mijn tong liggen inderdaad maar hun weten ook dat ik met een goed gesprek (wat we hebben gehad na break tussen man en mij) heel rustig en beheerst ben. Toen dachten ze ook dat ik er tegenin zou vliegen maar ben heel kalm gebleven en heb hun gewoon hun verhaal laten doen om daarna 'ons' verhaal te doen en dat was gewoon rustig. Niks afbekken, niks verwijten. Toen ben ik er over begonnen omdat hun dit niet wilden, hun wilden het net als nu laten varen. Manlief en ik hebben het er regelmatig over omdat ik me rot voel omdat het zijn ouders zijn en de opa en oma van S maar hij denkt er hetzelfde over. Ook vertelde hij dat hun er de eerst volgende keer over zouden beginnen en afspraken met mij zouden maken, ook hij is het ermee eens dat hun de kans nu hebben gehad en hun hebben besloten het te laten varen. Maar ik hoef hier niet heel het verleden van mij en mijn schoonouders neer te zetten. Ik wilde het gewoon even van me afschrijven n dat heb ik gedaan. Dat me schoonvader zegt dat hij blij is dat ik er ben, prima maar dan moet hij dat ook tegen mij zeggen en niet tegen mijn man als ik buiten ben. Sorry hoor maar zo denk ik erover.
Ik denk dat hij dat niet goed durfde. Net zoals je schoonmoeder het waarschijnlijk gewoon goed bedoelde toen ze over de plantjes begon. Het lijkt een beetje alsof je ervoor kiest om overal een negatieve draai aan te geven. Ik hoop voor jullie allemaal dat jullie eruit komen. Je moet er zelf toch ook niet aan denken later je dochter en kleinkind nooit meer te zien?
Ik denk dat ts nu een heel goed voorbeeld heeft van hoe het niet moet. Dus omdat zij later haar kinderen en kleinkinderen zou willen blijven zien, heeft niks te maken met wat er nu gaande is. Ts: ik snap heel goed wat voor dilemma het is. Wij zitten er ook Weel opnieuw middenin, nadat schoonmoeder vorig jaar het contact verbroken had. Ik ben ook achterdochtig, wantrouwend en bang voor alle stress dat het oplevert. Dus ja, ik ben vast ook negatief over dingen die misschien niet negatief bedoeld zijn. Zo werkt dat, zo is dat gegroeid door het verleden.
Vind dit een beetje onredelijk. Het contact is al eens eerder verbroken, dat zal vast niet voor niks geweest zijn. Hier ook een tijd geen contact gehad met so, wat mij betreft de rustigste tijd ooit! Nu er weer contact is merk ik dat er ook weer meer stress is en ik vat alles wat sm zegt negatief op, daar heeft ze het toch echt zelf naar gemaakt en ben ook niet van plan om daar wat aan te doen. Wat mij betreft verbreken we het contact maar voor mijn man tolereer ik ze, niet meer dan dat.
Nee, het een heeft idd niet met het andere te maken. Ik bedoelde daarmee te laten zien dat haar schoonouders net als TS ook ouders zijn. Ik lees hier vaak topic van vrouwen die ruzie hebben met hun schoonouders. Dan moet ik altijd denken aan mijn zoontje, die later hopelijk ook een partner krijgt, waar ik dan de schoonmoeder van zal zijn. En dan bedenk ik mij hoe erg ik het zou vinden als het dan niet lekker loopt en ik daardoor mijn kind niet meer zou zien, dat lijkt me echt vreselijk. Waar twee vechten, hebben er ook vaak twee schuld. Dus de schoonouders zullen vast en zeker ook niet vrij zijn van blaam. De zaken die TS in de openingspost aangaf, daar vond ik het boos uitvallen van Opa ook te ver van gaan. Een aantal andere zaken vond ik dan weer niet onredelijk. En ik blijf erbij dat het uit haar reactie leek alsof ze positief bedoelde gebaren, negatief opvat. Dat zal vast zo zijn gekomen door het verleden, maar dan is het goed om je er bewust van te zijn dat je goedbedoelde gebaren verkeerd op kan vatten.
Pientje1, dat lijkt me een goed idee!! Ik herken heel erg wat je zegt. Hier is er na een jaar geen contact en al 2 jaar niet gezien, weer contact.... Wat een relatief rustige periode was, is nu ineens over. Pfffff verschrikkelijk. Roos12: het klopt wat je zegt, dat her goed is om realistisch te zijn over Pos en neg dingen. Maar daarvoor moet je je denk ik afvragen of en wat je überhaupt wilt met deze mensen. En ja, het lijkt me vreselijk om geen contact meer te hebben met mijn kinderen. Maar dan zou ik nog liever de lieve vrede bewaren en accepteren waar ik niet mee eens ben, dan ze niet meer zien. Dus dat is dan weer de andere kant..!