Hier wel gedaan. Ik geloof namelijk niet in het onnodig laten voortduren van leven dat eindig gaat zijn (edwards, patau), en ik denk ook niet dat het in de toekomst met de uit de pan rijzende zorgkosten en de participatiesamenleving een goede keuze is om een kind met zware gebreken geboren te laten worden. Moeilijk genoeg, maar na lang denken wel ons standpunt. En we moesten vorige keer ook een vlokkentest ondergaan omdat de combitest tegenviel. Maar wil je de natuur z'n gang laten gaan en denk je niet aan ingrijpen, dan moet je geen combitest, nipt of twintig weken echo doen, lijkt mij.
Heb niet alles gelezen. Maar, hoe oud ben je? En je partner? Rook je? Ben je te zwaar heb je zelf iets of in je familie of in die van je partner wat genetisch is? Ik ben nu bijna 29, te zwaar, maar verder weinig bijzonders. nekplooi was 1.4 risico was minder dan een op de 5000 en wat weet ik nu? Nog niks...
Je weet nu dat jouw persoonlijke risico, op basis van jouw omstandigheden (zoals overgewicht, familiegeschiedenis) en de zwangerschap (ivf/icsi of natuurlijk, bloedwaardes, nekplooi) minder dan 1 op de 5000 is. Da's dus een prachtige uitslag. Ja, je kunt nog steeds die ene zijn, maar die kans is miniscuul.
Wij hebben vorige week de combinatie test gehad. Nekplooimeting was prima te doen (het duurt soms even voordat de kindjes er goed voor liggen), maar met 30 minuten waren we klaar en had ze beide kindjes gemeten. Niet alleen de nekplooi, maar ook check of de organen zichtbaar zijn, lengte en omtrek vh hoofdje. Het bloed moest opgestuurd worden naar het rivm ( 5 werkdagen voor de echo is dat geprikt en opgestuurd) en zij doen de berekening, omdat dit voor tweelingen gecompliceerd is. De dag na de echo hadden wij de definitieve uitslag al. De NIPT test is niet mogelijk voor tweelingen, omdat deze dan een onbetrouwbare uitslag geeft. Ik hoop dat je wat hebt aan mijn ervaring.
@Hilly: ik drukte mezelf niet helemaal duidelijk uit. Wat ik bedoelde: de uitslag van het onderzoek (vwp) is wel 100% betrouwbaar, maar soms kunnen ze geen of geen goede uitslag krijgen, doordat er bv bloed bij het vruchtwatermonster is gekomen. Dan moeten ze nog weer verder onderzoek doen. Schijnt in 1% van de gevallen voor te komen. Sowieso lijkt een vwp mij echt een heel naar onderzoek (en ik ben echt heel wat gewend met mijn MMM-verleden). Zo'n naald in je buik, brrr. Moet er niet aan denken. @Bjanc: een kans van 1:5000 is heel netjes. Klopt, het is een kans, maar dat weet je van tevoren. Als je niet tevreden bent met een kans, moet je een andere test laten doen.
Ik ben een paar weken terug bevallen van een tweeling. Wij hebben de combinatietest niet gedaan: 1. Het is een kansberekening. 2. Na een nare kansberekening stroom je met een tweeling niet door voor de NIPT. Wel is deze mogelijk in België en Duitsland. 3. Voor mij geen abortus bij afwijkingen. 4. In navolging van punt 4: het is weliswaar mogelijk om het hartje van 1 kindje in je buik te laten stoppen dmv een dodelijke injectie in het hartje (wat ik sowieso niet zou overwegen) maar de kans is aanwezig dat je beide kindjes dan verliest. En dit alles terwijl de donor bijna 35 was op het moment van doneren, we hadden wat dat betreft dus een hogere kans dan met mijn eigen leeftijd. Maar ik wilde absoluut geen abortus in geval van een tegenvallend resultaat. Wel hebben we de GUO (uitgebreide 20 weken test) laten doen. In geval van ernstige afwijkingen waar onmiddellijke hulp na geboorte bij nodig is zijn we dan nog vroeg genoeg om het te weten. En de kans op miskraam door een vlokkentest of vruchtwaterpunctie is bij 20 weken kleiner dan bij een week of 13.
Een bevriende verloskundige had de mening: de meeste mensen doen een 20 weken echo, waarom dan geen 12 weken? Over het algemeen kijken ze dan ook de rest van je kindje(s) na. Ze kunnen nog lang niet alles zien, maar als ze dan toch een vreselijke afwijking vinden, waardoor je kindje niet levensvatbaar is/kans op veel leed/pijn heeft, dan wil je dat toch zo snel mogelijk weten? Het is primair bedoelt voor de kans op down natuurlijk, maar down kindjes zijn ook niet altijd zo blij als op televisie. In mijn omgeving stierf een kindje met down stierf na een paar maanden aan zijn niet te opereren hart-afwijking... Het klinkt eng allemaal, maar ik denk daar wel over na. Laten we hopen dat wij dat nooit mee hoeven te maken met onze kindjes.
Bij ons de reden om t wel te doen was, even aanhakend op mijn eerdere reactie... Stel, t kindje zou down hebben, dan mag het gewoon Komen en kunnen we ons en onze dochter voorbereiden. Maar een van de andere aandoeningen... En niet ouder worden dan bijv 1.... Niet alleen wij maar ook onze dochter noe t dan afscheid nemen van haar broer of zus.. dat wil ik haar niet aandoen... Natuurlijk kan ik niet in de toekomst kijken... Maar dit soort dingen zo goed als kan uitsluiten, zou heel fijn zijn. Daarom deden wij het dus wel bij deze zwangerschap
Wij zouden ook echt hebben afgebroken bij trisomie 13 of 18. Down was lastiger geworden. Weet niet of ik dat gekund zou hebben. Vriendlief zou wel willen afbreken. Gelukkig staan we niet voor die keuze.
Wij hebben het niet gedaan. Bij een tweeling is de bloedtest sowieso al niet betrouwbaar. Het blijft een kans, dus zekerheid krijg je niet. Ook hier niks in de familie en zijn beide nog jong, dus vallen niet in de risicogroep. Daarbij vond ik het een erg prijzig grapje worden voor iets wat maar een kans is..