Ik snap deze bezwaren wel. En ik deel de angst ook zelfs. Maar zoals het nu gaat vind ik geen optie. Steeds meer zwakbegaafden wonen begeleid op zichzelf. De grote instituties waar ze ergens op een terrein in het bos woonden zijn dicht. Ze wonen nu midden in de maatschappij. Dat is heel mooi, maar maakt ze wel kwetsbaar. Voor roken, teveel drinken, drugsgebruik, maar ook het aangaan van relaties en de consequenties die dat heeft. Mensen hebben recht op kinderen volgens de grondwet. Dat is ook mooi. Maar kinderen hebben ook rechten. En naar mijn inzien hoort daar ook bij het recht om niet geboren te hoeven worden in bepaalde situaties.
Ik vind het lastig.....maar ik neig ook naar ja.... Dit omdat ik het van dichtbij heb meegemaakt, Ook een stel beide zwakbegaafd vader was net een klein kind en zo gedroeg hij zich ook... Helaas ook tegen zn baby dochter het kindje huilde te veel dus heeft hij haar maar geslagen en geschud het kindje is bij hun weg gehaald. Ze waren zo verdrietig en snapte niet waarom.....Maar zo vertelde ze gingen ze weer een nieuwe baby maken.... De famillie wou heel graag dat hij zich ging steralliseren maar dat wou hij niet.... Ik denk dat beide ouders kwa verstand niet ouder waren dan 12, maar helaas kon niemand hun verbieden om een kindje te krijgen....
Wij hebben een aantal jaren buren gehad op de camping waarvan de zoon zwakbegaafd was. De ouders hebben hem, toen hij nog minderjarig was, laten steriliseren. Hij wist dat zelf niet. Ik vond (en vind) dat heel heftig, maar zijn ouders zeiden toen heel nuchter: lichamelijk is het een gezonde jongen, met alle behoeftes die daar bij horen, maar een kind opvoeden zal hij nooit kunnen, dus zorgen wij er voor dat er gewoon geen kindjes komen.
Is inmiddels al wel weer heel wat jaren geleden en ik weet ook niet of dat anno 2015 wettelijk gezien nog wel mag?! Ik denk wel dat er door deze beslissing van de ouders grote problemen voorkomen zijn, maar vond het destijds ook wel "zielig" voor die jongen.
ik vind zwakbegaafd wel weer een ander verhaal en nog wel een verschil. Zwakbegaafd is iets wat aan te tonen is. Ik geloof best dat er wettelijk opgenomen kan worden dat bij mensen die qua verstandelijke vermogens niet als volwassenen (bv max 12 jaar) kunnen redeneren om die reden niet de zorg van een kind Mogen krijgen. Zo gek is dat niet. Maar hoe zit het met volwassenen die gewoon op niveau functioneren...maar beslissingen nemen die "men" niet oke vindt voor een kind...want wanneer is iets niet oke? Dit is zo moeilijk vast te stellen.
Maar waarom zielig? Zo wordt er toch een hoop "ellende" voorkomen. Zielig zijn pas de kinderen die in een heel systeem terecht komen waar ze meestal de rest van hun leven niet meer uitkomen omdat ze zo verpest zijn. Er wordt altijd wel gezegd dat hier in Nederland kinderen voorop staan, helaas is dat in realiteit niet zo. Ouders blijven maar kansen krijgen en kinderen zijn daar de dupe van.
ja, ben ik met je eens (zie mijn vorige posts), maar ook zwakbegaafde mensen houden wel van (hun) kinderen. Ze kunnen er alleen (meestal) niet goed voor zorgen. Dat wil niet zeggen dat ze die moeder/vadergevoelens niet hebben en dat vind ik ook wel "zielig".
Ja, dat is ook moeilijk maar uiteindelijk niet het allerbelangrijkste. Daarom lijkt mij preventie toch wel verstandig en zie ik het niet als zielig.
In Noorwegen hebben ze hier ervaring mee. Het lijkt allemaal zo duidelijk, maar uiteindelijk is het dat niet. Als iemand niet kan lezen, is die dan zwakbegaafd? Misschien wel, misschien niet. In Noorwegen zijn er verhalen bekend van jonge vrouwen die gesteriliseerd werden en waarvan achteraf bleek dat ze gewoon een bril nodig hadden. Oeps sorry? Mensen die dyslectisch bleken, jammer dan? Kinderen die gesteriliseerd werden omdat ze achterlijk leken, achteraf waren er wel heel veel kinderen van een bepaalde wijk die gesteriliseerd werden omdat ambtenaren ervan overtuigd waren dat ze toch hopeloze gevallen waren. Een prikpil is in sommige (veroordeelde) gevallen nog te overwegen, verder dan dat moet je niet gaan. Iedereen is er zo van overtuigd dat dit soort beslissingen goed genomen zullen worden, ik betwijfel dat ten zeerste.
Ja, dit vind ik een goede en objectief meetbare optie! Daarnaast vind ik dat ouders die door mishandeling of nalatigheid schuldig zijn aan dood van hun kind geen kans mogen krijgen nog eens kinderen te mogen krijgen. We kunnen wel zeggen dat iedereen een tweede kans mag krijgen, maar in dit geval ben ik daar niet mee eens. Met zo'n ernstige misdaad zou ik het leven van een kind me ver nooit inzetten om iemand een ' tweede kans' te geven.
ik vind dit heel moeilijk, ik neig naar zowel ja en nee... ik ken iemand die paar jaar terug met haar ex man een kind heeft gekregen, kind is binnen 2 dagen na geboorte weggehaald, leeft al vanaf die leeftijd bij een pleeggezin (hebben inmiddels ook kind geadopteerd) moeder ziet kind 2x in de maand. kind weet dat het haar mama is, zover ik weet gaat het goed met kind en ook met moeder. toen ik van haar een beetje het verhaal hoorde waarom het kind weg is gehaald, vond ik het geheel terecht (vader van kind had incest verleden/ zelf ook met jonge kindjes iets gedaan) en moeder heeft een laag iq.. ook na dit kindje is er nog een zwangerschap geweest die ze moesten stopzetten, daarna is ze geholpen, koppel is uit eindelijk uit elkaar gegaan. maar zelf nu jaren later zie ik er alsnog beslissingen nemen waarvan ik denk ach jeetje wat goed dat dat kindje er niet bij is.. en zo heb ik weer meer verhalen gehoord, ik vind dit echt zo moeilijk onderwerp, want waar is de grens ?
Tja, in Nederland is dat nu eenmaal zo (hoe verschrikkelijk ook soms!). Je zit maximaal een x aantal jaar vast en dan kan je weer 'door'. Zou dan iets aan het hele wets- en strafsysteem moeten gebeuren.
Ik vind het nogal beledigend en van een hele andere orde dat je kind stelselmatig in elkaar meppen wordt vergeleken met het niet/ deels laten vaccineren van je kinderen.
Ja en nee. Zelfs als jouw DNA niet geschikt zou zijn voor het krijgen van een kind (ook nu al kun je gebruik maken van donoreicellen en donorsperma als je bijv. zelf niet vruchtbaar bent), dan hoeft dit nog niet te betekenen dat je geen kinderen zou krijgen "omdat de overheid je DNA niet goed genoeg vindt". Ik vind het criterium "als je niet in staat gebleken bent om voor je kinderen te zorgen" wel een goed criterium voor verplichte anticonceptie. Zelfde voor verslaafden (gedurende hun verslaving) en zwaar mentaal gehandicapten. Ik denk dat normaal begaafden die een lichamelijke aandoening hebben, zelf voldoende verantwoordelijk zijn om te beslissen of ze die aandoening al dan niet zouden willen doorgeven aan hun kinderen (maw of die aandoening "erg genoeg" is om hun DNA uit te sluiten voor toekomstige generaties ingeval er geen selectie van gezonde embryo's mogelijk is).
Ik snap dat jij het geen leuk vergelijk vindt Lies, omdat jij 'aan de andere kant' staat. Het is gewoon mijn mening, niet beledigend bedoeld. In beide gevallen breng je je kind potentieel zwaar en blijvend letsel toe.
Het interessante is dat dit soort zaken altijd eerst beginnen met hele duidelijke voorbeelden waar weinig discussie over is. Maar dat uit het verleden is gebleken dat mensen de grens best makkelijk verschuiven en rechten steeds meer ingeperkt worden. Er zit een duidelijk verschil tussen kiezen om je kind niet of beperkt in te enten en je kind stelselmatig te slaan. Maar definieer stelselmatig slaan. Elke dag,elke week, elke maand? Wat is slaan? Tik op de billen of vingers of moeten er blauwe plekken te zien zijn? In elke discussie die ik hier op zp heb gelezen blijkt dat er heel verschillende visies zijn ten opzichte van slaan en opvoeden. Je kind alleen gezond eten geven kan niemand iets tegen hebben toch? Maar de moeder die haar zoon alleen rauw eten gaf is afgemaakt in de pers en op fora, terwijl zij oprecht geloofde dat ze het beste deed. De discussie de andere kant op, hoe vaak mag een kind MacDonalds eten voordat het mishandeling is? Hoe duidelijker de regels, hoe vaker mensen die je wel wilt aanpakken niet aangepakt kunnen worden, hoe ruimer de regels, hoe makkelijker mensen ermee vandoor gaan. Hoe sterker men gelooft "in de goede zaak" hoe groter de kans dat het compleet uit de hand kan lopen. Je hebt gelijk, het niet inenten van je kinderen is jouw recht en hoe zeer ik het er ook mee oneens ben, ik vind dat je dat recht moet houden. Ik ben het alleen niet eens met jouw idee dat wetgeving omtrent verplichte anticonceptie jouw opvattingen nooit zou kunnen raken. Lees de geschiedenis-boekjes er maar eens op na, de meerderheid heeft in veel gevallen veel ergere keuzes gemaakt voor de minderheden. En je weet gewoon niet wanneer de minderheid waar jij toebehoort opeens in het beklaagdenbankje zit.
het "recht" op het krijgen van kinderen impliceert niet dat het dan DUS ook maar moet . Net zoiets als vrijheid van meningsuiting niet impliceert dat je dus dan maar altijd je mond open moet trekken terwijl je weet dat dat anderen kwetst. In dit geval vind ik het recht van het (ongeboren) kind voorgaan op het recht van de falende ouder. Dus ik zeg volmondig JA!