Ja, kinderen zijn vaak een spiegel voor onszelf. Ik heb, door mij te verdiepen in zijn gevoeligheid, ook veel over mezelf geleerd. Ik dacht eerst dat hij gewoon volledig leek op mijn man, maar ik zie nu dat ik ook erg gevoelig ben en ook altijd geweest ben als kind. Ik werd altijd een verlegen kind genoemd, maar dat was ik helemaal niet. Ik sloot me gewoon af voor te veel prikkels. Mensen die mijn zoontje ontmoeten zeggen ook vaak direct: Oh, ben je een beetje verlegen? Daar stoor ik mij zo ontzettend aan. Nu zegt hij zelf al in spannende situaties: Ik ben een beetje verlegen mama... Ik probeer hem uit te leggen dat hij niet verlegen is, maar dat hij gewoon moet wennen aan nieuwe situaties en dat zijn emmertje in zijn hoofd soms vol is door te veel prikkels. Voor mij is "het verlegen kind", dus veel meer een stempel. Hooggevoeligheid is gewoon een eigenschap die nog niet zo ontzettend bekend is en die mensen vaak koppelen aan iets spiritueels wat er voor mij niks mee te maken heeft. Ik kan er gewoon niks anders van maken dat hij erg gevoelig is.
\ Dat het jullie beperkt kan ik zeker inkomen, en dat is voor mij ook zeker herkenbaar ! Maar stempel, ja sorry zo noem ik het. Komt vooral omdat tegenwoordig bijna ieder kind in mijn omgeving wel een ''stempel'' heeft en veel ouders zich daar lekker makkelijk achter verschuilen........Vooral opvoedkundig! Ik doe echt zo stinkend mijn best om mijn dochter klaar te stomen voor de grote maatschappij en haar lekker in haar vel te zien. Dat kost zo ontzettend veel energie en dat heb ik er allemaal zo graag voor over. Ik zie hoeveel het ons heeft opgebracht op de juiste manier met haar om te gaan, en dat maakt me trots. Maar ik word zo blegh van mensen die gewoon geen ruk aan de opvoeding doen en maar roepen '' ja is zn adhd he'' '' ja is vorm van autisme'' ''ja hoogsensetief kind''. Ja idd dat kan allemaal zijn, maar dat heeft niets met luisteren of fatsoensnormen te maken Overal is een weg in te vinden om het voor deze kindjes ook allemaal zo draagbaar mogelijk te maken. En dat gaat met vallen en opstaan. Mijn excuus als ik mensen tegen het borst stoot door mijn term ''stempel''
Ik herken dat dus niet. Ik ben zelf ontzettend bewust bezig mijn mijn opvoeding, net zoals de meeste mensen in mijn omgeving. Ik verschuil me totaal niet achter zijn gevoeligheid. Het is juist iets waardoor ik mij extra bewust ben van mijn opvoeding en wat ik hem mee wil geven. Het is een extra prikkel om hem als een sterk, autonoom en zelfstandig mens op te voeden. Maar juist door mij in te leven in zijn belevingswereld, kan ik goed op hem afstemmen.
Er wordt veel gesproken over "gevoelig zijn". Is het niet normaal dat een baby of jong kind "gevoelig" is? Het moet toch nog leren hoe met situaties om te gaan enz. Eerlijk gezegd denk ik dat er weinig kinderen zijn die op die leeftijd niet "gevoelig" zijn. Als een kind pijn heeft (reflux, krampjes en noem maar op) logisch dat het dan nog een extra "gevoelig" is! Als jij hoofdpijn hebt ga je toch ook niet bijvoorbeeld naar een discotheek. Noem het hooggevoelig/sensitief of gewoon een normale baby.
Herkenbaar Tara, dat is ook mijn beleving. Ken je het boek ''fluisterkind''? Ben dit boek aan het lezen. Ik vind het meer dan interessant. En wat jezelf zonet aangaf dat vele dingen denk je oh dat heeft de kleine van paps, terwijl als je de punten gaat opschrijven waar je bij je kindje tegen aan loopt en je streept zijn naam weg en zet er IK voor. Dan zul je erachter komen dat veel bij jezelf herkenbaar is als je het vertaalt, en soms terug gaat denken aan vroeger.
Ja, alle baby's zijn gevoelig. In de babytijd is het nog lastig te herkennen, nu is het voor mij ontzettend duidelijk dat hij hooggevoelig is. Het lijkt mij in de situatie van TS ook nog lastig om te herkennen waar het gedrag vandaan komt. Dus rust en regelmaat is dan gewoon ontzettend belangrijk, en kijken of er een lichamelijke oorzaak is. TS, ik hoop toch dat je nog mee leest en eventueel wilt reageren. Op een forum krijg je gewoon altijd verschillende reacties, je kunt er zelf uithalen wat je eruit wilt halen. Zoveel mensen zoveel meningen. En als je zelf geen ervaring hebt met hooggevoeligheid, klinkt het misschien zweverig, dat kan ik begrijpen. Ik vind het goed dat je je verdiept in je kindje en probeert te zoeken naar manieren om hem goed te begeleiden. Ik hoop ook dat anderen met respect hierop kunnen reageren, zo kunnen we elkaar helpen.
Ja, dat boek ken ik, erg mooi. Inderdaad, ik herken veel bij mezelf. Op een andere manier dan bij mijn man. Bij hem is het wat duidelijker in het dagelijks leven. Zo is uit eten lastig voor hem, hij krijgt alle gesprekken van iedereen om hem heen mee. Alles komt binnen, ook alle emoties. Ik kan mezelf daarvoor afsluiten. Ik kan echter ook de gevoelens van andere mensen overnemen, ik ben ook snel overprikkeld waardoor ik echt mijn rustmomenten op een dag moet zoeken. Dat is voor ons allebei zoeken met zo'n actieve peuter erbij. Ook een reden waarom wij het voor nu bij één kindje houden.
@Tara: ik kan alleen maar zeggen verstandig. Het heeft bij mij lang geduurd voor ik aan een 2e kindje toe was. Er zit 5,5 jaar tussen. Ik wil ook niet meer kinderen, buitenstaanders hebben daar niet altijd evenveel begrip voor. Niet om het feit dat ik die keus maak, maar het feit dat ze van mij niet verwachten dat ik dat niet aan kan. De buitenwereld ziet mij als altijd rustig,kalm, verstandig, doordacht. Maar in mijn hoofd is het snel een gigantische chaos en raak snel overprikkeld. Savonds is voor mij een moment dat ik mij om 20.00 terug trek op bed. Hoofd leeg, boek lezen of spelletje doen/puzzelen.
Wij willen ook zeker wachten tot hij naar de basisschool is. Mijn man weet zelfs niet of hij wel ooit een tweede wil, aankan. De tijd zal het leren.
Ik zou het zoeken bij reflux je gebruikt medicatie dus zal het waarschijnlijk verborgen reflux zijn. Onze uk kon niet i de wandelwagen en sliep heel slecht ondanks de medicatie. Dat zorgt er voor dat het minder zuur is niet dat het opgelost is. Hier uk veel gedragen.
Sorry, maar wat verwacht je nu? Je kindje is 11 weekjes! Jeetje, laat hem toch gewoon wennen aan de wereld buiten jouw buik. Sorry hoor, maar om met 11 weken al te denken aan hoogsensitief...
Ja, hier kan ze vast wat mee.... Waarom nou zo geergerd reageren terwijl iemand gewoon vraagt naar ervaringen. Ik vind dat echt jammer, zo kunnen we elkaar toch niet helpen? Ts klinkt als een zorgzame moeder die het beste wil voor haar zoontje.
Mijn dochter, nu 15 dagen oud is ook gevoeliger dan een gemiddelde baby. Krijgt pepti en losec, heel veel mee getobt. Ik draag haar regelmatig in een doek, dat is "dichterbij" dan een zak. Ik bespreek aan het eind vd dag wat we hebben gedaan die dag, dit nu al om er een gewoonte voor later van te maken. Zo kauw je gebeurtenissen een beetje voor. Als ze erg druk is haal ik prikkels weg. Bv geen tv of geluid, niet teveel speelgoed, bij visite max door 2 mensen vast laten houden, afhankelijk hoe zij het verdraagt. Verder bakenen we haar overdag in. Verder heel belangrijk, rust en regelmaat! Vaste ritueeltjes, voorspelbaarheid!
Beste TS, Misschien is het fijner om juist geruster te zijn door de mensen die zeggen dat het waarschijnlijk mee zal vallen. Het klinkt een beetje alsof je alleen iets wilt horen van ons, waar je zelf tevreden mee bent... Je vraagt tenslotte iets van ons, en mensen delen daar hun ervaringen en meningen mee. Ik ben het eens met dat 11 weken wel erg vroeg is om al conclusies te trekken. Spiritualiteit is niets mis mee, niet mijn ding echter, maar je moet wel erg oppassen met medische uitspraken laten doen door een spiritualoog. Tenslotte zijn ze (bijna allemaal) geen afgestudeerde artsen / psychologen of andere medici. Het zijn vaak zelfbenoemde beroepen waarbij jij moet aannemen dat het juist is. Het is een beetje een vorm van antroposofisch denken. Het vrij zijn, door haar niet een stempel op te plakken. Ook daar is niet mis mee in het algemeen. Al is het niet mijn vorm van denken. Maar kijk astjeblieft uit, mijn advies is: Wacht nou gewoon even af hoe dingen ontwikkelen. Het is welliswaar een klein mensje, maar behandel haar niet als een volwassen denkend mens, maar als een pasgeboren baby, die de hele grote wereld voor het eerst ziet. En zelfs nog niet eens ontwikkelt. Ze heeft al een karakter, maar ze kan nog niet zelfstandig denken.. Daar is ze nu voor aan het leren.... Verwacht niet dat alles met een leien dakje gaat. Voor en tegenspoed. Als ik een spiritualoog zou zijn, zou ik je adviseren om rustig aan te doen met je kindje. Kat uit de boom kijken, en laat de spiritualogen even links liggen. Voorjezelf geen probleem, maar laat hun niet je kind beoordelen. Laat dat aan de geschoolden over...
Ik heb je bericht 3x gelezen en ik vraag me af of dit serieus is? Je kind is 15 dagen oud en je hebt er veel over getobd?? En je bespreekt de dag met haar door? Ik vind dat niet normaal, het lijkt wel of je wil dat je kind iets mankeert. Je praat het haar iig wel aan zo.
Als 15 dagen al veel is. ( Het voelt zeker veel aan. ) Dan word de eerste 6 jaar oneindig lang. Inderdaad, met 15 dagen als de dag bespreken uit vorm van ritueel. Het is echt niet erg om lekker met je kind te beppen, omdat het kind je stem herkent en zich daardoor vertrouwd voelt. Maar kinderen van 2 weken oud hebben nog lang geen besef van een "systeem" en dagelijkse ritme. Dat komt pas met 2 maanden een beetje op gang. ( de ene langer, de andere korter. Maar 2 weken is wel erg vroeg hoor!
een kindje van 15 dagen is nog gewoon aan het "landen", zeker ook als er lichamelijke problemen spelen. (poeliwoepi heb je nagedacht over het moedermelk netwerk als je kindje zoveel moeite heeft om kunstvoeding te verwerken en je blijkbaar zelf niet kan/wil voeden?) Ik dacht rond die tijd echt nog niet in systemen of ritmes, gewoon tuttelen de dag door en je kindje volgen! Bij mijn dochter dacht ik in de eerste weken tijdens al die uren aan de borst ook op een goed moment "je moet toch wat" en ging haar sprookjes vertellen Zo kwam ik erachter dat ik ze zelf maar voor de helft kende, laat ik zeggen dat de versies die ik ervan maakte niet geschikt waren voor kinderoortjes die het zouden begrijpen - wat zou dat dan voor invloed gehad hebben?