Mijn zoon heeft zelf aangegeven dat hij graag ergens wilde spelen, maar dat hij liever wilde dat ik eerst mee ging. Uiteindelijk had hij het zo naar zijn zin, dat hij spontaan is blijven eten en wij hem na t eten hebben opgehaald.
Je hoeft je kind echt niet uit geput overal te laten spelen dat zou idd niet goed en gezond zijn. Het is altijd spannend om je kind ergens naar toe te laten. Je zult op een gegeven moment wel moeten.Moeten is ook weer z.n zwaar woord maar bekijk het voorlopig per dag en per week. Vele kinderen van net 4 vallen op de bank inslaap. Was hier ook. Maar toch liet ik ze wel gaan om te kunnen spelen. Wat is er nu leuker dan dat. Ga mee kijk met goede ogen naar de ouders.Zonder meteen te oordelen. En ja ook een beetje op je gevoel heb vertrouwen in je gevoel. Het komt wel goed echt.
Ik ging de eerste keer met nieuwe ouders even mee naar hun huis. Soms ging hij dan na een kopje koffie weer met me mee, anders ging ik even een uurtje boodschappen doen en kwam dan terug. Kun je gelijk nieuwe ouders leren kennen. Mijn oudste had 1 kindje in de klas waar de ouders hun kinderen veel vrijer liet. Dat kindje heeft een paar keer bij ons gespeeld. Maar niet bij hen thuis. Daar was na 3 keer spelen de nieuwigheid wel af en daarna hebben ze nooit meer naar elkaar omgekeken.. Ik zou het gewoon eens proberen, of bij jou thuis met dat ene kindje, of met een ander kindje mee. Dat van die ouders blijf je houden. Ook nu in groep 4 maken ouders verschillende keuzes qua grenzen. De ene zwerft de hele middag over straat, ergens in de wijk. De andere mag op een klein woonerf zijn gang gaan en staan de ouders minimaal elk kwartier te kijken.. Dat hou je.. Ook qua snoepgoed tijdens een middag spelen, of wel/niet op de computer/wii/xbox. Dat probeer ik wel open te houden en in overleg met ouders te doen. Maar het grote loslaten is een kunst
Het met elkaar afspreken na school is juist een heel belangrijk onderdeel van school! Het is een hele happening voor de kinderen, ze hebben het er vaak 's ochtends al over. Als jouw dochter dat niet mag ben ik toch bang dat je haar daardoor een beetje buiten gaat sluiten van de groep. Mijn dochter kan ook echt niet elke dag afspreken. Soms omdat het niet kan, soms omdat ik vind dat ze al genoeg weg is geweest en ook eens tijd met haar broertje door mag brengen. Als alternatief spelen we dan vaak in de speeltuin naast school, waar heel veel schoolgenootjes ook spelen. Zo heb je toch die 'binding' met schoolgenootjes buiten school, waardoor het op school veel leuker wordt! En als je je dochter niet mee wilt geven, dan doe je het bij jou thuis. Of je gaat eens mee, even een kopje thee drinken. Voor jou ook leuk om meteen andere ouders te leren kennen.
Hier ook een meisje wat net (sinds 1,5 week) naar school gaat en inderdaad, het afspreken begint meteen! Maar ik ga dit niet tegen houden. Ja, ze is moe, maar dan gaat ze maar wat eerder naar bed savonds. Als ze zelf wil afspreken dan mag dat, maar ik vind wel een keer of 2 per week genoeg voor nu. En dan kijk ik ook zeker wie (vooral welke ouders) ik geschikt vind en wie niet hoor . Ik denk dat júist door het kennen van de kindjes wordt de school leuk. Mijn dochter kwam in de klas bij een vriendinnetje wat ze kende van de PSZ (die ging net een maand eerder over naar school) en doordat ze al een paar keer afgesproken hadden vloog ze de klas in de eerste dag, ze vond het juist reuze gezellig! En dat terwijl de eerste maaaaaanden PSZ een ellende waren qua afscheid nemen en sochtends niet willen gaan... Hier wordt ook echt nog niet zonder toezicht buiten gespeeld hoor, vind ik ze veel te jong voor!
Heel herkenbaar hoor. Het gaat stukje bij beetje steeds beter in de middagen. Wel laat ik hem zelf kiezen of hij nog wilt spelen of niet.
Ze hebben met 4 jaar nog geen leerplicht dus wat ik bedoelde, is dat ik mn dochter niet direct hele dagen naar school heb laten gaan. Eerst alleen de ochtenden ( In de decembermaand! ) en toen de di en do middag erbij. Na de voorjaarsvakantie ging ze volledig naar school. Toen zat ze 3 maanden op school. Zelfs dat is nu nog vermoeiend. Dinsdag is de 2e lange dag, om 15.15u uit, naar huis, even spelen en wat drinken, 16u omkleden en om 16.30-17.30 ballet. 17.45 thuis, eten, 18.30 in de douche en 19u uitgeteld in bed. Kapot is ze dan. Op dinsdag kan ze dus ook niet afspreken. Het is een afweging tussen goed naar je kind kijken en je kind grenzen stellen, maar ook in het belang van je kind soms kiezen voor plezier. Kan je geen 2 speeldagen afspreken in de week? Enneh, een kind 'opvangen' tot etenstijd vind ik geen gebruikt voelen persoonlijk. Vrijdag hadden wij een speelkindje, dochter had daar gelunched en toen kwamen ze naar mij. Hier hebben ze heel de middag gespeeld en om 17u waren ze zo vies dat ik ze alle 3 in bad heb gestopt, vriendinnetje schoon goed van dochter aan heb gedaan, toen de mama haar op kwam halen konden we allemaal schoon en blij aanschuiven.
Het is allemaal best vermoeiend voor haar. Ik snap best wel dat je haar thuis wilt hebben als ze zo moe uit school komt. Net wat je zegt, ze moet ook nog eten. Kan ze niet eens spelen op een vrije vrijdag? Maar aan de andere kant speelt ze wel met de buurtkinderen. Dan kan ze ook wel met een kindje van school spelen. Wel zou ik dan duidelijke afspraken maken qua tijden. En als je denkt dat de andere ouders te makkelijk zijn in het vrij laten van de kinderen dan laat je ze lekker bij jou thuis spelen.
mijn jongste zoon gaat vanaf december naar school. Ook op onze basisschool gaan ze meteen hele dagen, met overblijven. Vooral dinsdag en donderdag is hij bekaf na schooltijd en heeft hij echt behoefte om even alleen te zijn/spelen. Ik stuur de buurkindjes dan ook gerust weg. Op maandag, woensdag en vrijdag is iedereen welkom, of mag hij ergens gaan spelen, maar op die dagen dus niet. Ik denk dat je dus goed na moet gaan wiens probleem het is; dat van je dochter of van jou. Natuurlijk moet je los gaan laten, maar als het voor je dochter te vermoeiend is om zo vaak af te spreken, kun je dat wel aan banden leggen.
Ik vind het spelen met buurtkinderen wel anders dan een speelafspraakje van school. bij buurtkinderen is het vaak een (kort) komen en gaan, maar bij een speelafspraakje maak je toch vaak de afspraak met de ouders om een paar uur elkaars kind in huis te hebben en daar ook de verantwoordelijkheid voor te dragen. Veel minder vrijblijvend dus. Als hier een buurtkindje is waarmee niet fijn gespeeld wordt, stuur ik hem of haar gerust weer naar huis en andersom ook.
Klopt, daarom had ik ook aangegeven dat je afspraken moet/kunt maken, ook over de tijd. Dat is bij ons ook vaak genoeg gedaan. Een vriendje van mijn zoon was ook vaak erg moe. Zijn moeder gaf dan aan dat hij wel mocht spelen maar dan een uurtje. Dan ging hij om 4 uur weer naar huis. Verder had zij 1 of 2 dagen per week waarop hij mocht afspreken. Een stukje duidelijkheid aangezien hij elke dag wel wou spelen. Of mijn zoon ging dan met hun mee naar huis. En op het moment dat zij het genoeg vond, bracht zij mijn zoon naar huis of ze belde mij op zodat ik hem kon ophalen.