Belgie vangt ook vluchtelingen op, als je 's morgens op station Brussel Centraal aankomt, zul je zien hoe hele families met kleine kindjes en baby's op kartonnen liggen te slapen, op ijskoude vloer en het is een feest voor ze als iemand ze eten aanbiedt, die gven ze gelijk aan hun kinderen. Maar toch verkiezen die mensen zulke onmenselijke omstandigheden boven het gevaar in eigen land. Die vluchtelingen komen ook niet naar NL, meesten vragen asiel aan in de eerste de beste Europese land en zoeken heus niet waar het beter is, als het maar veilig is.
Dat is wel heel bizar beeld dat je schetst, in België hebben enorm veel vluchtelingen in vluchtelingencentra gezeten, uitgebreide inburgeringscursussen gevolgd (de wijze waarop is later door Nederland overgenomen), Belgische nationaliteit gekregen enz. In Nederland heb je nu ook grote groepen rondzwervende vluchtelingen, is momenteel wen hot item in het nieuws..
Door de grote toestroom zal er wel geen plaats meer zijn in vluchtelingencentra neem ik aan, ken zelf een gezin die een jaar of 4 geleden was dat, ze hadden 3 kleine kinderen,oudste een jaar of 8 en de vrouw was nog zwanger ook. Asiel werd aangevraagd, prima, kregen een papiertje en that's it. Toen heeft een alleenstaande vrouw ze onderdak aangeboden. Ik zuig het heus niet uit mijn duim, in en rondom het station zijn dakloze gezinnen die wel asielaanvraag hebben ingediend, maar geen onderdak kregen. Ben er voor het laatst drie jaar geleden geweest en er zaten kleine kindjes op kartonnen te spelen, in februari nog wel. Sindsdien zal het niet veel beter zijn geworden, aangezien de vluchtelingenstroom alleen maar toegenomen is.
Zozozo, jij durft nogal?!? Dus als je in een welvarend land als Nederland wordt verkracht doet het niet zo'n pijn? Ga je mond spoelen, je hebt totaal geen idee waar je het over hebt!! Dat heeft totaal niks met relativeren te maken hoor! Stress is stress, en pijn is pijn. Je moet de problemen hier eens niet zo onderschatten als je zelf nog nooit iets meegemaakt hebt. Je kunt 2 werelden nooit met elkaar vergelijken. Er zijn hier veel, heel veel mensen, net zo goed aan het overleven...alleen op een andere manier. De familiedrama's en zelfmoorden nemen alleen maar toe. Hulpverleners en instellingen draaien overuren. De wachtlijsten zijn meterslang. Je kunt hier net zo goed met je rug tegen de muur staan hoor! Verder vind ik het verschrikkelijk wat er gebeurd is!! Gruwelijke beelden, en ik voel heel veel verdriet voor die mensen. Als ik het op tv zie, of ik lees erover kan ik amper slapen omdat ik me juist heel erg inleef in wat die mensen mee moeten maken. Maar gaan zitten vergelijken met Nederland, of Europa...daar ben ik gruwelijk allergisch voor.
Eens. Je kunt pijn, gevoel, stress, beleving niet met elkaar vergelijken. Iedereen ervaart dingen namelijk vanuit een eigen kader. Voorbeeld: Ik heb zelf in Indonesië gewerkt. Een kind verliezen is daar heel erg, maar is onderdeel van het leven. Na een rouwperiode gaat men door en maakt men 'gewoon' een nieuw kindje. In Nederland is die beleving toch anders en draag je die pijn voor altijd mee. Zelfde met armoede. Nee, de armoede is hier in Nederland niet hetzelfde als in sommige landen. Wij hoeven geen drie dagen met een glas water en een handje rijst te doen, maar vanuit het referentiekader waarin we leven kan de beleving van onze armoede wel hetzelfde zijn als daar. Al geef ik toe dat de kunst van het relativeren wel kan helpen. Zo heb ik in Utrecht onder de daklozen gewerkt en ik was verbaasd over hun positieve instelling soms. Daar kunnen nog veel mensen wat van leren. Over verkrachting laat ik me niet uitspreken. Hierin bestaat, hoe je de referentiekaders ook draait, geen erg of erger.
Jij weet vast niet hoeveel geestelijke pijn dat snijden heeft gedaan? Mijn gott over relativeren gesproken! Ik vind het zowieso appels met peren vergelijken. Een land in oorlog en Nederland. Alsof dingen hier minder erg zouden zijn omdat we niet in oorlog zijn?Dat is waarom ik over verkrachting begon. Wat eten betreft hebben we het hier dan niet slecht. IK althans niet MUMIJA,dank je. Dikke digikus.😘
Ooh ik vind ook echt dat we het in verhouding heel goed hebben hier. Dan bedoel ik grotendeels alleen onze leefomstandigheden, het hebben van stromend water, stroom, geld, bedenk het eens. En ja, dan nog zijn er enorme verschillen en kennen we hier ook arm zijn.. Maar vergelijkingen met emotionele en lichamelijke pijn (ziektes, verkrachtingen, verwaarlozing, mishandeling) dat is natuurlijk voor iedereen gelijk. Waar je ook woont.
Ik negeer je vriendinnetje even, want die heb ik al 'gesproken' in een ander topic waar ze haar gal over mij uitspuuwde. Even voor de duidelijkheid, zodat je niet nog meer leugens kunt verspreiden over mij. JIJ begint over verkrachtingen. NIET IK. JIJ legt mij woorden in de mond, JIJ zegt dat ik het niet weet, hoe dat voelt. JIJ denkt dat allemaal, schrijft dat op en legt dat vervolgens mij in de mond. IK ben het volledig oneens met wat jij hierboven schrijft, ik neem afstand van de woorden die jij schrijft en wil hier niet mee geassocieerd worden. Hou je frustraties bij jezelf en reageer dat niet af op anderen. Dank u vriendelijk.
Vlinder, kom op meid! Je schrijft over frustraties van een ander, maar haal alsjeblieft zelf ook even een paar keer diep adem. Goed bedoeld hoor! Het is maar een forum...
Klopt, je hebt helemaal gelijk! Ik was erg geschrokken gisteravond door de reactie die ik van iemand anders kreeg, in een ander draadje nota bene. Alsof ik verkrachting peanuts vind. Daar werd ik een beetje misselijk van. Maar dat is alweer over
Klopt. Met deze reactie maak je echt héél duidelijk dat jij het niet begrijpt. Aan de ene kant het hele relativeren niet, maar ik ga geen moeite meer doen dat proberen uit te leggen. Dat is door meerdere mensen op meerdere verschillende manieren al geprobeerd. Aan de andere kant ga je totaal voorbij aan dat Vlinder aangeeft, dat wat er hier gebeurt ook erg is en dat niemand daaraan voorbij gaat. Ja, elke verkrachting hier is verschrikkelijk. Maar elke verkraching hier, staat tegen 100 verkrachtingen daar. En als je dat relativeert, dan kun je niet anders dan concluderen dat het daar erger is. Maar nee, dan mag je volgens jou niet vergelijken met Nederland of Europa... En dáár maak je vervolgens stampij over? Ik snap werkelijk niet waarom je al je pijlen op Vlinder84 richt. Volgens mij kun je dat beter doen op al die lui die het goed vinden dat al die vluchtelingen sterven op hun vlucht van een levensgevaarlijk land.
Nou de vergelijking van vlinder werd toch wel iets anders gebracht, iets met een been breken en een sneetje. Om te roepen dat wij het hier veel beter hebben dan daar, ja in het algemeen wel maar dat wil niet zeggen dat iedereen het hier beter heeft dan de mensen die daar wonen. Je kunt verschillende trauma's niet met elkaar gaan vergelijken.
Ik had het niet over trauma's, maar over het leven in het algemeen. Trauma's hier zijn hetzelfde als daar. Met het voordeel dat we hier hulp kunnen krijgen voor trauma's en dat je daar de kans loopt het nog tig keer mee te maken en als je het overleeft is je leven nergens zeker. Dat bedoelde ik met je been breken en een sneetje in je vinger, dat was geen metafoor voor een verkrachting.
Maarja zo'n vergelijking slaat kant nog wal. Een verkrachting is altijd een persoonlijk trauma of zich dat nu in Afrika afspeelt of in Nederland dat maakt niets uit. In Amerika wonen ook veel mensen, dan zouden zij het statistisch gezien ook veel slechter moeten hebben dan wij. Natuurlijk hebben wij een veel beter systeem dan bijvoorbeeld Afrika, maar je hoort ook niemand zeggen dat dat niet zo is. Iedereen maakt op zijn manier veel shit mee, daarvoor hoef je niet in Afrika te wonen naar mijn idee.
Klopt, iedereen maakt nare dingen mee en dat een ander het slechter heeft, zegt niets over jouw ellende. Maar wat ik dus bedoel: dat sommige mensen het hier slecht hebben, betekent niet dat we mensen die het nog slechter of even slecht hebben, niet hoeven te helpen. Ik lees bv vaak dat er een tekort aan huizen is (zelf ook heel lang moeten wachten op een huis en het daar heel moeilijk mee gehad) en dat asielzoekers zomaar een huis krijgen. Dat werd letterlijk tegen mij gezegd: waarom krijg jij geen huis en die asielzoekers wel? En mijn reactie was altijd: ik wil graag een eigen woning, maar ik ben niet jaloers op vluchtelingen. Ik vond mijn situatie moeilijk en verdrietig, maar hun situatie is dusdanig dat ik het prima vind dat zij een huis toegewezen kregen voor ik dat kreeg. En een verkrachting is overal even erg en afschuwelijk, dat staat vast.