Wil toch even mijn verhaal kwijt gezien ik hier vaak in wanhoop kwam kijken en dacht "blijft dit altijd zo" en ik hier meerdere mama's tegenkwam met hetzelfde probleem.. Het heeft zich hier namelijk vanzeld opgelost! Mijn kindje gaat uit zichzelf slapen! (Als steuntje aan alle mama's die hier mee zitten) Bijna sinds de geboorte van mn zoontje moesten we met m lopen om m in slaap te krijgen, en dan slapend wegleggen en hopen dat hij doorsliep.. Dit begon vanwege de reflux (zn flesje moest zakken en de melk kwam terug bij neerleggen) en daarna had hij erge papa en mama honger.. hij was er ook gewend aan geraakt.. Elke avond liepen wij rond tot hij sliep.. op het hoogte punt weleens 2 uur lang.. en de helft van de keren schrok hij wakker op dat zijn hoofdje het matras raakte en konden we opnieuw beginnen.. Laten huilen konden we niet aan.. een paar keer geprobeerd, maar we konden het gewoon niet.. Wanhopig werden we er van, want zoon werd steeds zwaarder.. Maar de laatste 2 maanden (vanaf dat hij 10 maanden was) was het opeens goed als we even "liepen".. werd hij dan wakker bij t wegleggen, dan mopperde hij even, maar was het al stil als we beneden waren.. en nu.. Sinds 2 weken wil hij niet meer dat we lopen! Toen ik hem ongeveer 2 weken geleden naar bed bracht begon hij te wijzen naar zijn bed toen ik de kamer binnen liep.. toen hij dat een minuut lang bleef doen, heb ik hem neergelegd.. Hij pakte zijn knuffel en ging weer liggen.. gaf geen kik! We zijn nu 2 weken verder.. hij wil niet dat ik met hem loop.. ik heb m vanaf dat moment elke dag wakker in zijn bed kunnen leggen en hij gaat na 20 babbelen tegen zijn knuffel zelf slapen! Ik deel dit omdat ik merkte dat veel mama's problemen hadden met een kindje dat niet zelf in sliep.. er wordt vanalles geadviseerd, laten huilen, er bij blijven enz.. Bij ons lukte dat niet, we zijn blijven lopen... en het lost zich nu natuurlijk op! Wij zijn hier zooo blij mee.. (al mis ik dat slapende lijfje knuffelen ook wel een beetje..)
Oh wat fijn voor jullie! Ik heb zelf dit probleem niet, maar denk wel bij andere dingen: zal dit ooit over gaan? ) Maar wat zullen jullie ineens een tijd over hebben iedere avond!
Wat toevallig. zou is het precies met onze oudste dochter gegaan. Ik ben overdag gaan oefenen met haar slaapjes. In de draagdoek, haar muziekdoosje aan en dan wat gaan wiegen( of wasgoed doen ofzo). Als ze dan sliep/ bijna sliep, legde ik haar weg. Na een paar tijdje hoefde ik haar alleen maar even wiegen en had ze geleerd zelf in slaap te vallen. Ze is nu bijna 2,5 en het verschilt per avond of ze gewiegd wil worden of niet. Ze heeft nog altijd haar muziekdoosje met een deuntje die we aan zetten. Ik ben nu op zoek naar een manier voor mijn jongste dochter van 8 maanden. Zij wil absoluut geen muziek en wil het liefst aan de borst sabbelen in slaap. Het lukt haar gelukkig wel steeds vaker om in de borstvoedingshouding, ( zonder borst) na 10 minuten lopen in slaap te vallen.
Heel herkenbaar, met onze zoon is het precies zo gegaan. Inclusief de reflux (en KMA). En wat werd ik onzeker van al dat commentaar 'zo leert hij nooit zelfstandig slapen' zelfs mijn man had kritiek en ik ging er bijna aan onderdoor zoveel energie heeft het gekost en ik herstelde al niet na de zwangerschap.. was zelf zó moe en depressief. En toch, iets zei me dat ik gewoon door moest blijven gaan, dat het vanzelf wel zou komen. Dat hij de geborgenheid nodig had. En inderdaad op een dag was het hier ook 'klaar'. Meneer wilde niet meer rond gedragen worden en na nog een paar dagen naast zijn bedje zitten slaapt hij sindsdien helemaal zelfstandig. Natuurlijk zijn er wel weer periodes geweest, en op het moment weer, dat het slapen wat meer moeite kost. Maar hem slapend in bed leggen is nooit meer nodig geweest. Heel fijn voor jullie dat dit moment nu ook aangebroken is, want het is zwaar om zo lang op je tenen te lopen. Letterlijk en figuurlijk.
Wederom totale herkenning! Fijn he? En ook fijn dat jullie vast hebben gehouden aan wat werkte en waar jullie kindje behoefte aan had. Geniet ervan!
Ik zit nog in dat proces van alles proberen maar niks lukt. Zelfs haar bij mij nemen lukt vaak niet meer op haar te laten slapen.... 9 wkn is ze
Ah wat fijn he! Sommige dingen zijn voor anderen zo vanzelfsprekend (en maar goed ook) en dan lijkt het helemaal zo zwaar als dit bij jou niet zo is. Dan is het meteen zo'n mijlpaal als het dan toch lukt! Onze zoon slaapt sinds een kleine week eindelijk weer door. Durf nog niet te vroeg te gaan juichen, maar ik ben wel errug blij Ook heeft hij sinds gister eindelijk weer groenten gegeten en hij had wel 2 keer opgeschept. Voel me ineens trots over zoiets haha. Geniet ervan!
Wat fijn! Dit is best bemoedigend, heb zelf ook zo'n uk die overdag in slaap geholpen moet worden. De laatste tijd wil ze alleen nog maar aan de borst in slaap vallen... Ben aan de ene kant best bang dat ik haar verkeerde gewoontes aanleer op deze manier. Maar het werkt zo goed, en het vreet een stuk minder energie dan 'laten huilen'. Maar als ik de andere reacties zo lees komt het vanzelf goed. Fijn!