Hoi allemaal, Mijn dochter heeft sinds twee weken haar kuren en buiten is ze een ware nachtmerrie geworden . Ze krijst, huilt, heeft hevige driftbuiten, slaat haar eigen en gaat zelfs soms liggen midden op weg. Het is dan zo moeilijk om haar te kalmeren en iedereen die je ook nog aanstaart Thuis gaat dit veel makkelijker af en als ze iets verkeerds doet krijgt ze een time-out in haar kamer. Na 1 minuut roept ze mij en zegt ze 'klaar' en geeft mij dan een knuffel. Wat en hoe kan ik hiermee het beste omgaan? Op dit moment ontwijk ik het om samen te winkelen of iets anders te doen.. Ik vind dit super jammer, want ik houd van wandelen en om haar even na de speeltuin te brengen (hier krijst ze de boel ook bij elkaar) Iemand tips? Adviezen?
Mijn dochter heeft nog niet van die buien, dus echt ervaring heb ik niet. Ik zou persoonlijk een buggy meenemen en haar er in zetten zodra ze zo'n bui heeft.. als ware ook een time out Ik zou sowieso niet dit soort dingen gaan ontwijken, ze moet het toch leren.. Mijn zus ging altijd onderhandelen met haar dochter, pff dan duurde het wel een half uur voor ze eindelijk mee ging vanuit de speeltuin. Daar heb ik dus het geduld niet voor En mensen die staren: jammer dan, de kans is heel groot dat zij zelf ook eens zo op de grond hebben gelegen
Persoonlijk heb ik die ervaring ook nog niet omdat ik geen peuter heb maar ik zou inderdaad wat missmara zegt ook een buggy meenemen en als ze zich gaat misdragen gewoon uitleggen dat je dit niet leuk vindt, de kans geven zich te herpakken en anders in de buggy. Misschien als je dat een paar keren gedaan hebt dat je de keren erna alleen maar hoeft te waarschuwen en dat ze zich dan herpakt.
Oh zo herkenbaar! En de buggy werkt hier heel goed. Als ze niet luistert waarschuw ik haar. Luistert ze nog niet, hup in de buggy.
Oké dat ga ik eens proberen. Vaak wil ik gewoon hand in hand een rondje maken (voorheen ging dit uitstekend), maar nu is het echt niet leuk meer.
Mijn dochter begint hier inderdaad ook al mee, ik heb dan niet een buggy mee maar de draagzak, gaat ze moeilijk doen dan gaat ze in de draagzak. op sommige stukken waar dat kan (mijn dochter is nog wel heel jong) laat ik dr liggen en zeg ik daaag Nova en loop een stukje door, dan is het soms ook al snel over en komt ze vlug achter me aan hobbelen.
Herkenbaar, maak ik ook steeds vaker mee. Als ik de buggy bij mij heb, dan gaat ze daar in. Laten liggen alleen als het kan, maar ik woon niet echt in een kindvriendelijke wijk. Dus ik loop dan met een krijsende dochter onder mijn arm naar huis. Dan laat ik haar thuis uitrazen. Meestal is het dan binnen 10 min klaar. Ik ga niet in onderhandeling met een peuter
Geen ervaring mee heb geen peuter, maar lijkt mij ook lastig. Buggy zal indd misschien een goede oplossing zijn. bekijk eens op rtlxl.nl de afleveringen van Jo frost: nanny on tour. Ik vind het erg interessant, en ze helpt ouders ook bij zulke situaties, misschien steek je er wat van op !
Ik ben zelf ook nog niet in die fase, maar je hebt het over binnengedrag. Nou ben ik geen psycholoog, en het lijkt heel lief dat ze zelf aangeeft: klaar... Maar moet jij dat niet zeggen als ouder? Naar mijn idee zou het kind denken van: "Je kan me straf geven, maar ik ben wel degene die bepaalt voor hoe lang..." Ik zou zelf aangeven wanneer kind uit de timeout mag. Niet het kind zelf, tenslotte moet ze weten en leren dat pappa en mamma de regeltjes bedenken. En dat geld dan ook voor buiten... Misschien heeft je kind ook wel dat ZIJ wel bepaalt wat er buiten gebeurd, en niet naar je luistert... Trouwens een time out hoekje vind ik ook makkelijk buiten hoor.. een willekeurige muur, of bosje waar ze even met haar gezicht tegenaan moet staan.. Maar goed, wat ik al zeg, ik ben nog niet in die fase... Maar zo zou ik het aanpakken..
Ik zou ook voor de buggy als oplossing gaan, ik zie dat (en ik denk een kind op die leeftijd ook wel) toch als een time-out. Zodra het dan over is weer eruit. Ik denk dat het dan vanzelf wel minder wordt. We zijn hier nog niet in die fase aangekomen, maar hebben wel driftbuien van dl meegemaakt buiten. Wij zitten in de fase meelopen, dat lukt nog niet echt en zorgt ook voor felle krijspartijen bij onze dreumes. Ik til haar dan gewoon op en krijst ze, tsja dan doet ze maar even. Zodra ze kalmeert zet ik haar weer neer en proberen we het opnieuw. Niet altijd even leuk en gezellig, en ja ook wij worden regelmatig aangekeken. Maar het maakt me echt niet uit, ik ga het niet vermijden omdat ze misschien wel gaat rellen buiten Dan kunnen ze het ook niet leren als je zulke situaties uit de weg gaat.
Ik heb die fase gelukkig nog niet. Wel eens wat jammeren, maar hij wordt nu nog vrij snel stil. Ik heb een pittige jonge man met een immense klankkast, dus ik verwacht felle strijden. Ik heb mij voorgenomen om een willekeurig boom, hoek van de supermarkt, of een muur te pakken en hem daar neer te zetten. Net als thuis: ik geef aan hoe lang je daar gaat staan, ik zeg je wat er fout ging en waarom je daar zit etc etc, ik roep of kom als het tijd is en ik zeg wat ik van je verwacht. (een verklaring vragen werkt nog niet want hij praat nog niet) Binnenshuis werkt dit altijd en het komt eigenlijk zelden voor dat hij een time-out krijgt. Ik ga er nu maar vanuit dat deze tactiek ook werkt als we buitenshuis zijn. Wat andere mensen vinden van mijn dreumes? Boeiend. Dat is nou eenmaal opvoeden. Als ik het niet doe schreeuwen diezelfde mensen over een paar jaar dat ik een verwend en vervelend kind heb gecreëerd. Of een ontspoorde tiener die niet luistert. Opvoeden is 24/7 en daar horen soms ook buitenshuize driftbuien bij hoor..
Een time out op straat vind ik niet echt de oplossing eigenlijk. Best beschamend voor een peuter om met zijn/haar neus richting de bosjes te moeten gaan staan terwijl alle voorbijgangers je kunnen zien..nee ik vind dit een slecht advies.
Ik heb mijn dochter in de supermarkt ook wel eens een time-out gegeven. Je geeft van te voren een waarschuwing en je kind kiest dus zelf om bij een bosje/hekje of paaltje te staan terwijl iedereen langs loopt. Mocht ze dit vervelend vinden dan maakt ze zelf wel een andere keuze. Ik zou het wel proberen.
Ik heb ook wel eens last van een vervelende peuter als we naar buiten gaan. Ik loop ondertussen ook met de kinderwagen met mijn andere dochter dus kan soms heel lastig zijn. Hier is het geval dat ze gewoon niet wil luisteren en steeds de verkeerde kant expres op gaat. Op een gegeven moment ben ik het zat en neem ik haar onder mijn arm naar huis als ze nog steeds niet wilt luisteren. Natuurlijk huilt ze dan wel maar dat maakt mij dan niet zoveel uit. Als ik echt even de stad in moet dan neem ik mijn duo buggy mee en mag ze daar gewoon inzitten, dan hoef ik ook niet achter haar aan te rennen. Best vermoeiend zo'n peuter hè
Ik gaf hem de keuze, óf netjes mee lopen of mama tilt je. En dan niet gezellig op de arm, maar gewoon onder de arm. Blik op oneindig en gewoon lopen. Uiterst ongemakkelijk en na 4 keer zo mee gesjouwd te worden koos meneer eieren voor zijn geld.
Als ze haar zin niet krijgt omdat ze stoute dingen doet. Zoals zomaar op de weg lopen, niet doorlopen, vieze spullen oppakken etc..
Heeel vermoeiend en jammer eigenlijk.. je probeert alles en het verpest je humeur ook eigenlijk.. ik ben dol op wandelen en nu ze zo vervelend is kies ik er liever voor om enkel weg te gaan als ze bij de opvang is..