Zoals de titel al aangeeft ben ik er afgelopen week achter gekomen dat ik weer zwanger ben. Aan de ene kant fantastisch maar ik durf er gewoon nog niet van te genieten. Het is zo pril en ik weet dat het zo over kan zijn. Vorig jaar augustus heb ik een miskraam gehad en afgelopen februari ben ik bevallen bij een zwangerschapsduur van 18+2 van een zoon. Na alle onderzoeken is gebleken dat dit waarschijnlijk 'domme pech' is geweest. Alles was goed met hem, geen afwijkingen en met mij leek ook alles in orde te zijn. Pfff we wilden eigenlijk niks liever dan weer zwanger worden, zoals jullie waarschijnlijk wel weten zeker niet ter vervanging van maar wel verzachting van alles... aan de ene kant zo blij maar aan de andere kant durf ik nu niet meer te genieten... zitten er meer meiden in deze of soortgelijke situatie? Wellicht dat we elkaar kunnen steunen want een onbezorgde zwangerschap zit er na dit alles zeker niet meer in....
Als eerste van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! Heel herkenbaar hoe je je voelt. Wat verdrietig dat jullie in februari jullie zoon hebben verloren. Hier in vergelijkbare situatie. Vorige jaar april zijn we onze zoon verloren bij 16 weken zwangerschap. In augustus nog een miskraam gehad en in de ronde erna was ik weer zwanger en nu nog steeds. Onbezorgd is het niet. Vooral de eerste 20 weken vond ik erg spannend. Gelukkig heb ik hele lieve verloskundigen. Ze hebben me echt door de eerste 20 weken heen gesleept. Het vertrouwen dat deze zwangerschap wel goed zou gaan was weg. Vanaf de 20 weken kreeg ik steeds meer vertrouwen. Stelde steeds weer grenzen, de eerste echo, 12 weken, 16 weken, 20 weken, 24 weken dan kunnen ze tenminste iets etc. Probeer positief te blijven, het kan echt goed gaan!
Anita, Bedankt voor je lieve reactie en wat erg dat jij ook een miskraam en doodgeboorte hebt moeten doormaken... Denk dat je inderdaad gelijk hebt wat de grenzen betreft. Zo sta ik er nu ook een beetje in. Straks eerst maar de eerste echo en kijken of dat goed lijkt, daarna op naar de 12 weken etc. Ben nog zo bang maar probeer niet teveel te stressen omdat dat ook niet goed zou zijn voor de baby. Ook is het verdriet om onze zoon nog erg vers, nu net 2 maand geleden dat hij stil geboren is... We zijn ontzettend dankbaar dat we nu alweer zwanger zijn maar de angst om ook deze zwangerschap en kindje kwijt te raken is enorm. Ik probeer ook maar zoveel mogelijk afleiding te zoeken en in mn hoofd te houden dat de kans dat het wel goed zal gaan altijd nog groter is dan dat het toch weer fout zal gaan. Nogmaals heel erg bedankt voor je lieve reactie en een hele goede zwangerschap met straks een gezonde baby toegewenst!
Wanneer moet je terug komen bij de gynaecoloog? Lastig he dat we niet in de toekomst kunnen kijken. Achteraf gezien vond ik de eerste 20 weken het zwaarste. Bij jouw is het helemaal vers maar dacht bij elk dingetje het zal toch niet weer?! Hoever ben je nu? Krijg je ook een vroege echo?
Ben nu 4+4 weken zwanger. Hartstikke pril dus... Volgende week vrijdag eerste echo bij de gynaecoloog, ben dan precies 6 weken zwanger. Dan gaan we ook eea doornemen over de komende tijd en kijken wat ik eventueel nog kan / moet doen. Heel herkenbaar dat bij alles wat je voelt dat je dan denkt dat het toch weer mis gaat. Ik ben me er erg van bewust dat het heel pril is en ben zo bang dat het toch weer fout zal gaan. Deze zwangerschap geeft me zoveel kracht na het verlies van ons zoontje! Wanneer dit nu ook weer fout gaat ben ik bang dat ik weer een hele grote stap terug ga... Konden we soms inderdaad maar in de toekomst kijken! Ik probeer nu te focussen op dat het bij 85-90% wel goed zal gaan.... hopelijk!!!
Ik heb vanochtend licht positief getest en vind het doodeng! Nog super pril, maandag is ook pas mijn nod, dus ik ben ook vroeg. In nov is onze tweede dochter stil geboren na bijna 39 weken door een knoop in de navelstreng waar we niks van wisten. Zij was verder gezond En nu dus heeeel pril zwanger. Ik hoop dat de testen mooi op gaan lopen en dat het ukje blijft plakken!! Ik wil het aan de ene kant van de daken schreeuwen, maar weet niet zo goed waar. Dit is dan toch nog het beste plekje, waar anderen begrijpen wat je voelt. Manlief is blij maar nog erg voorzichtig en aan vrienden en familie vertel ik het nog niet. Maar ben wel heel erg blij dus erg de behoefte om het te delen met anderen...
Gefeliciteerd! Dubbel gevoel he?! Hopelijk gaat de tijd een beetje snel voor je. Heftig om met 39 weken je kind alsnog te verliezen. Duim voor een mooie plak baby.
Daisy!! Gefeliciteerd!! Zo spannend nu. Maar de eerste stap is gezet!! Hier ook zwanger na een doodgeboren kindje. Het is zo herkenbaar wat jullie schrijven. Het schuldgevoel de onzekerheid etc... Zo fijn om ergens van je af te kunnen schrijven.
Dankjewel!!! Het is nog heel erg onwerkelijk. Heb vandaag aan 1 stuk door zitten kletsen tegen mn man Ben er zo vol van en zo onwijs nerveus. Het ene moment zit ik al te dromen en te plannen en het andere moment probeer ik in gedachten te houden dat het nog mis kan gaan. Volgens mijn man ben ik een doomdenker en dat probeer ik nu niet te doen, maar ik kan er ook niet nuchter in staan. Blijheid overheerst gelukkig wel Nu eerst maar even afwachten of de testen oplopen...
Daisy en Wendy gefeliciteerd! Wat een enorm spannende tijd zo hè?! Op het moment zit ik enorm in spanning omdat ik zaterdagmiddag ineens helderrood bloed had bij het afvegen 4 flinke vegen bloed ... pffffff op dat moment was ik ervan overtuigd dat het dus over was... Daarna wc papiertje in de broek en eind gaan wandelen met mijn man om deze klap weer te verwerken. Ik had continue het idee dat het bloed enorm vloeide. Thuisgekomen bleek dat er nog een heel klein beetje opgedroogd bloed op het wc papiertje zat. Daarna alleen nog heel weinig bruinverlies, geen helder bloed meer. Gisteren nog heeeeel klein beetje bruin vermengd met gewone afscheiding. En sinds gisteravond helemaal niks meer. Weer gewone afscheiding. Heb totaal geen krampen gehad of andere pijn, dus begin nu toch weer wat hoop te krijgen. Ik was zaterdagmiddag namelijk aan het afslaan met golfen en begin nu te hopen dat er een bloedvaatje oid geknapt is Door het bukken en lichamelijk bezig zijn. Het is natuurlijk afwachten wat de komende dagen gebeurd maar denk toch dat het hoopvol is dat ik na die kleine bloeding geen nieuwe bloeding of lange tijd bruinverlies heb gehad. Wat denken jullie? Vrijdag heb ik dus de eerste echo en ik durf bijna niet meer te hopen dat het goed is... wat is dit spannend!
Dankje Anita. Hier blijft het enorm spannend. Had maandagmiddag en avond weer een korte bloeding. Daarna niks meer tot nu. Dacht echt dat het over was. Toch voel ik me nog wel zwanger en gisteravond een zwangerschapstest gedaan om te kijken of het testlijntje ook lichter wordt of zou zijn. Verre van dat! Direct een knaltest waarbij het testlijntje zowaar nog donkerder was dan de controle streep. Dit geeft mij toch nog hoop samen met dat het bloeden niet doorzet. Komende dagen zullen nog erg spannend worden tot vrijdag.... Hoop het zo enorm, dit kindje is zo wegkom!!!
Dat klinkt goed dat je zwangerschapstest zo knalt. Ik had bij 6 weken licht roze afscheiding. Zat direct in de stress. Zwangerschapstest gedaan en die was al erg licht. En later kwam de bloeding ook op gang. Volgende dag al een Omo witte test. Hopelijk een mooie echo vrijdag!
Dames, gecondoleerd en gefeliciteerd... Zo dubbel! Ik ben zelf in 2013 bevallen van mijn dochter met 20+5 en 44 weken later van mijn zoon. Ik vond de zwangerschap alles behalve makkelijk (sorry...) was eeg zenuwachtig dat er alsnog iets mis zou gaan en ben uiteindelijk ingeleid omdat ik niet meer kon (38+5) maar toch. Na elke controle had ik even een boost, en kon ik even genieten. Ik heb veeeeeeel controles gehad, soms wel elke week. Bespreek zoveel mogelijk met gynacoloog wat mogelijk is en waar jij je prettig bij voelt. Is belangrijk dat jij zoveel mogelijk gerustgesteld voelt, ik heb uiteindelijk lichamelijk een prima zwangerschap gehad. Psychisch was het vooral zwaar en stukje bij beetje. Ik deelde de zwangerschap in in stukjes van 2 weken. Zo was het te overzien en een stuk minder eng. Ik wens jullie heel veel geluk en sterkte. Jullie beeb heeft in elk geval een beschermengeltje...
Goed nieuws! Een intacte zwangerschap en zelfs al een kloppend hartje gezien!!! Zo ontzettend gelukkig!!! Het bloedverlies was niet te verklaren maar dit kwam veel vaker voor aldus de gynaecoloog. Het kon ook nog wel dat ik rond 8 en 12 weken opnieuw zou gaan bloeden zei hij. Al met al nu enorm gelukkig dat het er voor nu goed uitzag! Het blijft natuurlijk enorm spannend maar probeer positief te denken en in mijn achterhoofd te houden dat de kans dat het wel goed gaat altijd nog groter is. Zoals jij al zei Amber vooral psychisch zal de zwangerschap zwaar zijn. Fijn dat je uiteindelijk toch van een gezonde baby bent bevallen. Anita jouw berichtje over de test heeft me net weer wat extra hoop gegeven de afgelopen dagen, bedankt daarvoor! Nu maar positief proberen te blijven en ik zal idd van controle naar controle toeleven. Volgende week weer een echo, fijn! Nu eerst maar even heel fijn het weekend in!
Wauw wat een goed nieuws! Ben heel blij voor je meid! Spannend zal het blijven maar geniet ook zeker van deze mooie momenten! Op naar een mooie gezonde baby in januari 2016
Bedankt voor jullie berichtjes. Het blijft erg spannend en durf er nog steeds niet in te geloven. Ik houd nog een stuk gevoel reserve omdat ik bang ben dat ik alles ook nu weer in een klap kwijt kan zijn, maar probeer voor zover dat lukt te genieten!
Moet het even delen. Ben zo blij dat ik baby eindelijk echt wat meer voel. Wordt er helemaal emo van. Maakt t een stuk realistischer. Nog een week tot de 20 wkn echo. Spannend. Kan de tijd wel vooruit kijken. Hoe is het met de rest??