Ik zie deze reactie nu pas nu ik getypt had...maar ik denk dus dat die strijd blijft omdat je steeds mee blijft buigen. En ja mij zijn bepaalde dingen wel die strijd waard omdat een peuter ook mag leren hoe dingen horen (in mijn ogen dan he) lang haar mocht hier (was er zelf geen voorstander van) op de voorwaarde dat het elke ochtend netjes gekamd wordt en mama er speldjes of een stiekje in doet. Los lang haar vind ik al snel flodderig staan en ik wil het netjes hebben.
Mijn dochter heeft nogal een rare gedachte, mijn eten is anders dan haar eten, geen idee waarom. Zelfs als ik dezelfde soort bord en lepel neerzet Maar met haar poep probleem heb ik liever wel dat ze eet en dan maakt het mij niet uit hoe.
Ik heb een krullenbol dus hier ziet haar gekamde haren er nog steeds ongekamd uit . Maar ik kan op mijn hoofd staan en een uur lang bezig zijn om een staart in te doen, ze blijft het eruit trekken. Ik ga daar echt niet om.4 uur voor opstaan met het resultaat dat haar haren nog steeds los zitten na een uur vechten, nee bedankt.
Het is geen rare gedachte...mijn kinderen hebben dat ook gehad...het is peutereigen: alles van een ander is leuker/beter. Maar dat blijft in stand als je daar als ouder/leidster in mee blijft buigen. En zeker als de ouder dat doet maar de opvang niet.. ik neem aan dat er geen leidster op het kdv is die een kindje van haar bord laat eten en sommige kinderen pikken dat verschil prima. Maar anderen raken gefrustreerd op de opvang omdat men daar niet alle confrontaties uit de weg gaat.
Dan zou ze hier inmiddels kort haar hebben. Bij een baby snap ik wel dat ze niks snappen van het kammen en speldjes enz, Maar een peuter weet goed wat de gevolgen kunnen zijn van eigen handelen. Structureel gillen en schreeuwen bij haren kammen is voor mijn een teken dat mijn kind niet gelukkig is met de lengte en model van het haar. Los ongekamd rondlopen vind ik geen optie, daarmee geef ik verkeerd voorbeeld over netheid en hygiëne. Dan zouden we zorg en voor een kapsel waar kammen tot minimum gebracht kan worden.
Ik ben meestal wel duidelijk hoor, haren worden gekamd, tanden gepoetst. Ik kies haar kleren maar als ze duidelijk (en vooral op een nette toon ipv schreeuwen) zegt dat ze iets anders aan wilt mag dat. Vanmorgen een bijna driftbui waar ze bijna ging slaan. Ging goed! Ik vroeg of ze boos was omdat ze haar kleren aan moest en dat was zo. Uitgelegd waarom ze kleren aan moet ipv bloot naar school en toen ging ze mokkend staan. Ik was er wel 10 min langer mee bezig, dus ik kwam bijna te laat, maar ja, het was een succes! Fijn om alle reacties te lezen! Ik denk ook dat ik duidelijker kan zijn als ze slaat. Gewoon meteen een consequentie ipv niet doen zeggen. Blijkbaar werkt dat gewoon niet bij haar. Ik vind dat trouwens wel lastig wat ze als zelf mag en niet. Soms onderschat ik haar.
Inderdaad, zo doe ik het ook...Je kunt wel alles uit de weg gaan maar dan loop je later tegen veel grotere problemen aan denk ik! Mijn oudste is redelijk meegaand maar mijn jongste totaal niet. Heeft een fase gehad dat ze alleen maar jurkjes aan wilde. Sorry, maar elke dag een jurkje gaat het gewoon niet worden. Paar weken gezeur, nu trekt ze weer zonder problemen zowel broeken als jurkjes aan. En losse haren, daar ben ik allergisch voor. Vind het zo slonzig staan. Met (veel) krullen moet je ook niet borstelen, gewoon een staart erin (met een goed elastiekje trekken ze dat er echt niet zo uit), speldjes en klaar.
Dit ben ik zeker met je eens! Thuis is juist een goede omgeving om alles te leren. Hier heeft mijn dochter nooit losse haren, staat inderdaad slonzig. Gelukkig laat ze altijd haar staart of clipje in.
Ik denk dat je zo goed op weg bent hoor...uitleggen waarom als de situatie dat toelaat en een consequentie als dat nodig is. Ja je bent soms langer bezig maar ik zie het als een investering op de lange termijn.
Helemaal mee eens! Ik ken iemand die duidelijk bang is dat haar dochter een driftbui krijgt, is er ook heel gevoelig voor als haar dochter huilt, terwijl wij horen dat het een dram-huiltje is. Pfff wij vreten onszelf echt op als we daar zijn! Sommige dingen moeten nu eenmaal en driftbui of niet, het moet gewoon. De driftbuien gaan vanzelf weer over, als je maar volhoudt. Als je eenmaal aan driftbuien gaat toegeven weet een kind dat dat dus werkt. Of dat dram-huiltje. Pffff zo irritant! En als ze heel klein zijn is het nog wel grappig. Maar vanaf een jaar of 2,5-3 niet meer vind ik en zeker niet met 4 jaar (diegene waar ik het hierboven over had ) Hier een driftige kleuter soms. Vooral lastig als ze 's ochtends iets niet wil, want een kleuter is een stuk sterker dan een peuter dus dat ga je fysiek niet winnen zeg maar . Dan bedoel ik dus aankleden en haar jas aantrekken oid. Maar ik blijf standvastig en als we weg gaan, gaan we weg en dan begint ze dus te huilen dat we op haar moeten wachten, heel drama, maar ik doe gewoon mijn ding. En we zijn altijd gewoon op tijd uiteindelijk . Staan ook redelijk op tijd op (niet extreem vroeg ofzo hoor) dat we overal de tijd voor hebben. En gaan op tijd richting buiten als ze zo'n bui heeft.
haha dat kromme tenen gevoel herken ik..was met iemand in de speeltuin en kindje is op eeen gegeven moment alleen maar aan het rondhangen en aan het vervelen. Moeder zegt als je straks nog een snoepje wil ga je nu lief spelen...daar trek ik mij wenkbrauw al bij op want kind krijgt dus een snoepje als lokkertje om je te gedragen in de speeltuin...terwijl een hele middag in een speeltuin toch al leuk genoeg moet zijn. Natuurlijk kun je daar iets lekkers eten maar niet op die manier. Maar goed kind loopt nog te vervelen en om snoep te zeuren daarna ook en moeder herhaalt nog een keer of wat: wil je nou straks een snoepje?? Na een uur was het tijd om te gaan.. niet aan spelen toegekomen en krijgt een snoepje op weg naar de auto......daar snap ik dus niks van.
Haha inderdaad heel irritant! Net als tig keer waarschuwen en dat een kind het toch doet en geen consequentie eraan verbinden... bv. bij turnen, broertje van 1 van de meisjes mag niet op de mat, moeder zegt er een paar keer wat van, vervolgens doet hij het weer en wordt er niets gezegd en jongetje is lekker op de mat aan het springen met zijn schoenen aan. Dus... Nog een voorbeeld van het kindje waar ik het over had. Binnenkomen met een zakje snoep ergens op bezoek, wij en onze kinderen waren er ook, af en toe pakte ze een snoepje uit het zakje, onze kinderen vroegen of ze ook mochten maar dat mocht niet van dat meisje. Moeder van het meisje stond er bij maar zei er niets van. Een paar uur later, onze kinderen waren met barbies aan het spelen, meisje vroeg of ze met de barbie mocht spelen waar Lisa mee aan het spelen was, dat mocht niet van Lisa ('nee ik ben nu met deze barbie aan het spelen') nou daar kwam het baby dram-huiltje hoor: 'dat is niet aardig van jou Lisa, het is samen spelen samen delen hoor!!!!' Pfff irriteer me er mateloos aan En Lisa daarna nog heel lief: 'je mag hem wel als ik klaar ben'. Bij ons kunnen ze prima samen spelen en delen en ze weten dat ze moeten wachten totdat de ander ermee klaar is. Dat meisje dus niet maar die leert het dus ook echt niet van de ouders. En nog een ander voorbeeld: kindje smeert haar snot (echt zo'n vieze groene snottebel) af aan het kleed bij hun thuis (familie). Wij zien het, zeggen er wat van en ze zegt, oh dat mag wel van mijn papa. Ik zeg, nou ga maar vragen aan papa dan. Zegt hij: 'o dat mag niet hoor *naam kind*' en gaat weer verder in de keuken waar hij mee bezig was. Gadver! Zo sneu vooral dat de leraar op school deze kinderen moet gaan opvoeden, want daar komt het op neer...
Top gedaan! Heb je haar ook geprezen dat ze niet heeft geslagen, maar dat ze het heeft verteld? En het duurt inderdaad langer, maar dat is nu eenmaal opvoeden. Bij een aantal gelukkige ouders gaat het vanzelf, maar vaak moet je investeren. Dit is het dan wel dubbel en dwars waard als ze ouder zijn. Als je niet altijd goed kan inschatten waar ze al aan toe is, vraag het na in je omgeving, of op de opvang. Of hier op het forum. Vraag na wat andere kinderen al doen van haar leeftijd, of wat ze zelf al heeft laten zien. Of probeer het eens uit en kijk of het goed gaat.
Ze gaat ook echt niet met ongekamde haren over straat hoor, dat staat nergens. Ik ben ook allergisch voor ongekamde haren . En dr haar zijn net tot op haar schouders dus ook geen lange haren. Ze gilt ook niet bij het haren kammen of iets. Ze mag gewoon kiezen haren los of vast en soms bepaal ik voor haar, vindt ze ook prima.
Hier ga ik echt geen drama maken om haar haar . Het is gewassen en gekamd/borsteld. Maar het is haar haar dus ze mag zelf beslissen of ze staartjes/vlechtjes/speldjes of gewoon los wil die dag.
Nou het was feest vandaag. Ik heb haar met slaan resoluut in de hoek gezet, dat lijkt wel iets te doen. Maar we waren ook in ballorig waar ze niet mee wilde en me ging slaan. lastig! Maar ik blijf volhouden en hopen dat het effect heeft, want het is nu veel erger dan eerst (slaan omdat ze niet meewilde en slaan om mijn reactie te zien)