Dank je. Het blijft wel lastig maar het is even niet anders. Vooral omdat manlief het gedrag vanzijn moeder nog wel eens goed wil praten (ze is nou eenmaal zo). Probeer er maar zo min mogelijk van te zeggen want daar schiet ik niets mee op behalve dan me onbegrepen voelen en frustratie van mijn kant. Het gaat er mij om dat ze goed voor mijn dochter zorgen aks ze daar is en dat doen ze. Omrijden om mijn dochter bij mijn familie te brengen is geen optie maar mensen die de situatie kennen zullen dat zeker begrijpen. Vind het wel jammer om te lezen dat er toch behoorlijk wat dames moeite hebben met hun schoonfamilie. En dat schoonmoeders/ouders zo raar kunnen doen wat betreft hun kinderen en kleinkinderen. Het is toch een van de mooiste dingen die er zijn.
Omdat ze meestal denken dat zij 'meer' zijn dan jij Born2bmom. Blijkbaar zit jij niet in zo'n situatie, het is echt helemaal niet leuk, dus zo'n sarcastische opmerking kan ik persoonlijk niet waarderen. Het zal best twee kanten hebben, een pannekoek is niet plat, heeft altijd twee kanten, maar een schoonmoeder kan ook normaal respect opbrengen voor een schoondochter en soms zit dat er blijkbaar niet in, zoals in ons geval. Ook is mijn schoonmoeder niet in staat om naar haar eigen aandeel te kijken. En zou ik dus om mijn knieeen moeten om het steeds maar weer goed te laten gaan. En laat dat nou iets zijn wat ik absoluut niet van plan ben. Dus ja, die site zal er vast zijn, zo niet hebben wij al twee brieven van schoonmoeder waarin we voor alles en nog wat worden uitgemaakt (achter onze rug om dus he, want er staan dingen in waarvan ze altijd het tegenovergestelde zei: wat kan je goed uit je woorden komen, komt ook natuurlijk door je opleiding (universiteit, goh dat is wel fijn), tegen in de brief: je voelt je meer dan wij door je opleiding. Nou, ik wist niet wat ik las. Dus ik denk absoluut dat er een heel forum over schoondochters door schoonmoeder geschreven kan worden.
Mijn schoonouders vinden het op dit moment niet belangrijk genoeg om hun kleinzoon te leren kennen. Ten eerste hebben ze er nog eentje, van hun dochter en ten tweede voelen ze zich blijkbaar in hun trots aangedaan als ze hier aan moeten bellen. Afgewogen wordt hoe vaak iemand bij een ander op bezoek gaat, waar het initiatief ligt. Ik doe er niet meer aan mee, het kost zoveel stress en uiteindelijk levert het niets op. En zoals Misa al zei, mijn zoon, nu vier, snapt er niets van: de ene keer komen opa en oma wel, de andere keer niet.
Jatobe. Hier precies het zelfde. ook alles bewaard waar ik voor alles en nog wat word uitgemaakt nooit op gereageerd op zo terug gedaan. Heb de eer aan mezelf gehouden. Toen ik met lood in mijn schoenen daar heen ging om te vertellen dat ik een nieuwe vriend hadden waren ze heel blij voor mij en gunde mij na alle ellende veel geluk. Met het gevolg dat ik een week niks van ze heb gehoord de sinterklaas werd geschrapt op hun verzoek want het was te moeilijk. Begreep ik volkomen. Week daarom kreeg mijn beste vriendin een berichtje via fb met wat voor trut ik wel niet was etc. Prima dan zoek je het maar lekker uit. Mij overal de schuld van geven wantij ben degene die de beslissing heb gemaakt maar niet in willen zien waarom ik tot dit uiterste besluit ben gekomen. Genoeg messen in mijn rug gehad ik vertik het om zo behandeld te worden door mensen. Laat staan dat ik mijn kinderen dat aan ga doen.
Echt?! Omg! Respect.... tja.. ik moet zeggen dat ik het gewoon vaak niet goed begrijp. Dan toont sm niet genoeg intresseert, dan teveel.. dan bemoeit ze zich teveel, dan kan het gaar blijkbaar niks schelen. Ik vraag me af: hoevaak is er een open gesprek gevoerd met sm over hoe zij het ziet? Zonder eisen/verwijten /verwachtingen. .. Want volgens mij zou dat een heel andere kijk op de zaken kunnen geven
Hier is er zo'n gesprek geweest. Open over de situatie gepraat, maar als er alleen maar gezegd wordt : "dat is niet waar, dat weet ik niet meer en dat ligt aan jou", houdt het snel op. Het gaf iid een andere kijk op de situatie, maar geen betere.
Hier ook zo'n brief gehad. Getypt en geen afzender, zodat ze later kunnen zeggen dat het niet van hun komt. Laf!
Beetje flauw als je het zelf niet meemaakt. Met mijn ex zijn moeder had ik een heel goede band, ging daar zelfs nog op de koffie nadat het al lang uit was. Ik heb mij ook dit keer ingezet, maar hieronder een kleine greep uit de opmerkingen die ik naar mijn hoofd heb gekregen: Toen ik een huis had gekocht en man (toen nog vriend) bij mij in ging trekken: "je pakt mijn jongetje van mij af!" paar uur na de bevalling van mijn oudste zoon: "hij lijkt op jou, maar dat trekt hopelijk nog wel bij" Ik eet een stukje taart (en ben echt niet veel te zwaar oid): "neem jij maar een droog biscuitje, is beter voor je" "Wat ben je dik geworden (hoogzwanger), hoeveel ben je wel niet aangekomen". En dit doet ze ook tegen mijn man en nu zelfs al tegen mijn kinderen. Mijn zoontje had een lego vliegtuigje gebouwd:"dat heb je echt niet alleen gedaan, er staat vanaf 8 jaar op de verpakking en daar ben je veel te dom voor, net als je vader". Ben benieuwd hoe vriendelijk jij blijft?
Ow ik was niet beledigd hoor ik gaf gewoon antwoord . Maar het gaat niet alleen over mij. Het is een best groot gezin en ik en nog een schoondochter hebben het helaas altijd gedaan. Wij hebben via Facebook dan beschuldigingen gehad van dat wij de kinderen verwaarlozen, dat we alleen bij haar zonen zijn voor het geld. Even daarna dat mijn dochter een verwend kreng letterlijk stond het zo en nu weet ik het niet aangezien ik haar verwijderd en geblokt heb. Ik Kom ook niet meer daar. Ow en ben ook een frietje zuurvlees genoemd
Jep, dat was voor mij ook de druppel hoor. Tegen mij kunnen ze alles zeggen, maar niet tegen mijn kinderen. Ik laat het nu aan man over, maar we hebben ze sindsdien niet meer gezien. Man is er gelukkig net zo boos over.
Vast wel, fb zoals bij wazigsnuitje ook en natuurlijk wordt ook de halve fam afgebeld met hoe erg wij wel niet zijn en hoe zielig zij is. Verder ben ik ook van mening dat het heel makkelijk is om aan de Hand van bepaalde topics hier te zeggen dat men zich niet zo moet aanstellen. Natuurlijk kunnen sommige topics vrij kleinzielig voorkomen maar in veel gevallen zal er een hele geschiedenis aan vooraf zijn gegaan. Ik weet van mij zelf dat ik soms ook om kleine dingen behoorlijk kwaad kan worden op mijn sm, maar het is dan niet alleen dat kleine dingetje wat meespeelt maar ook alles wat er aan vooraf is gegaan. In het begin kann je dingen nog los van elkaar zien maar naar een tijdje stapelt het zich op en dan is rustig blijven zeker niet makkelijk.
Ik weet niet waar je vandaan haalt dat ik iemand kleinzielig zou noemen of anderszins zou willen suggereren dat men zich aanstelt. Ik vraag me gewoon oprecht af waarom die haat en nijt is tussen veel sm en sd. En eerlijk is eerlijk, van bv een schoonzus oid kan men het volgens mij vaak veel makkelijker naast zich neerleggen. (En dan bedoel ik niet dat je dat zou MOETEN doen, maar nogmaals ik ben benieuwd waarom de mening of uitingen van een sm egrens toch zwaarder wegen dan elk willekeurig ander familielid)
Ook heb ik nergens gezegd dat men zich aanstelt. Als wie dan ook zulke uitlatingen ober mijn kinderen zou doen zijn ze niet meer welkom. Schoonmoeder of niet ! En ik ben ervan overtuigd dat je je kind dan ook niks tekort doet. Kinderen voelen dat prima aan en in deze situaties zou ik het als mijn plicht zien om mn kinderen voor dergelijk verdriet te behoeden. (Precies de reden dat ik geen contact heb met mijn zus)
Ik heb niet geschreven dat jij iemand kleinzielig noemt maar dat deze reactie bijna in ieder topic over deze onderwerpen komen Bij mij maakt het geen verschil of de opmerking van sz of sm komt ik heb met beiden alles behalve een goede band. Nijd is er van mijn kant in iedergeval niet, haat ja na alles wat er in de afgelopen jaren is voorgevallen is dat wel aanwezig en dat kleurt ook zeker alles wat er nu gebeurd.
Hier behoorlijk bekoeld van mijn kant..... Ik ben aardig maar de band die we hadden is stuk. En dat is door haar eigen toedoen. Mijn meiden zijn gek op haar. Ze is de 2e vrouw van mijn schoonvader en ze is pas 9 jaar in beeld. Mijn vriend heeft er nooit echt iets mee gehad zegt hij. Omdat wij onze meiden hun oma niet willen ontzeggen houden we het 'goed' maar het voelt niet fijn.
Mijn sm heeft mij ook de oorlog letterlijk verklaard. ( zitten schreeuwen tegen man dat hij mij op straat moet zetten. ( ik was zwanger) zwart maken bij andere. Zelfs mijn ouders uitgescholden, geweld etc) Maar helaas probeert mijn man alles goed te praten en verwacht van mij dat ik de eerste stap ga zetten. Maar dat gebeurt echt niet. Mevrouw is nirt eens op kraambezoek gekomen. Ik vind het heek jmmr dat door deze harteloze mens mijn huwelijk in een achtbaan zit. En heb vaak geneigd om er een punt achter te zetten enkel zodat ik van mijn schoonfamilie af ben.