Hier vandaag veel met mijn kindjes van 7 en 6 gesproken over de oorlog. Mijn zoontje van 7 had het op school erover gehad bij nieuwsbegrip dus wist al wat. Hij had veel en vooral ook goede vragen. Vanavond de kinderen expres wat langer opgehouden (het is toch nog vakantie) om de herdenking mee te maken op tv. Ze waren beide erg stil en waren ook echt in gedachten. Ik was erg trots op ze en vind het ook echt belangrijk dat ze weten waarom we dit doen. Dus ik heb ja gestemd!
Ja weet ik niet. Aan de ene kant klopt het natuurlijk wel...niemand die er last van heeft dat jij niet mee doet. Maar aan de andere kant zou een moment van stilte van 2 minuten best wel goed zijn om jezelf eraan te herinneren hoeveel slachtoffers er zijn gevallen tijdens die vreselijke oorlog en nadenken over hoeveel ellende er nog momenteel is. Maar ik vind wel dat dit zo belangrijk is dat je samen met je kinderen ( die de leeftijd hebben om het te begrijpen enigszins) hier bij stil te staan.
Ik niet. Ik vind dat iedereen dat voor zichzelf mag bepalen. Iedereen staat op zijn/haar manier stil bij de verschrikkelijke dingen die zich in onze wereld afspelen en hebben gespeeld. Natuurlijk zijn er veel naïeve mensen die hier weinig mee doen, maar je hebt ook heel veel naïeve mensen die wel 2 minuten stilte houden zonder daadwerkelijk besef maar gewoon omdat het hoort.
ja ik bid 5 keer op een dag en sta daarna ook altijd even stil bij de zaken die je noemt. Misschien ook dat daarom die 2 min voor mij gewoon niet heel beladen zijn. Mijn kinderen gaan hier natuurlijk wel over horen.
Lijkt mij heel onwaarschijnlijk dat je twee minuten stil bent zonder het besef waar het om gaat. Het is zo op tv, radio, internet, krant etc. Denk dat je daarmee bijna iedereen die wel twee minuten stil is te kort doet.
Ben ik zeker met je eens. De laatste jaren word er steeds vaker gezegd dat 'het te lang geleden is' en dat we het niet meer zouden moeten doen. Kijk daar ben ik het niet mee eens. Ik zal proberen om 2 min stil te zijn, maar ga er niet mijn dag omheen plannen, ben ik aan het werk, dan werk ik. Ben ik bezig met mijn dochter, then so be it. Mijn man had last van zijn maag, en zat toevallig op de wc, tja kan gebeuren. Wij zijn dan niet respectloos en we hebben wel degelijk normen en waarden. Op weg naar de supermarkt staat een monument, tja, ik kijk daar wel elke dag tegen aan en dan dwalen mijn gedachten vaak af aan wie die mensen zijn en wat ze gedaan hebben.
Ik heb respect voor de mensen die hun leven op het spel hebben gezet om ons land te bevrijden. Uit respect voor hen (de overlevenden) en degenen die het niet overleefd hebben, ben ik stil. Dat is voor mij geen enkele moeite. Ik vind het gewoon moeilijk te begrijpen dat anderen dat niet willen. En dan heel vaak om de reden dat zij dat liever op hun eigen manier willen doen of op hun eigen tijdstip. Ik leg ze verder niets op, wie ben ik om iemand ergens toe te verplichten, maar ik snap het gewoonweg niet. Het is toch een hele kleine moeite? In mijn ogen heeft het te maken met het feit dat je niet wil dat je iets verplicht/opgelegd wordt (heb ik al meerder malen hier gezegd) En dat staat voor mij in schril contrast met al die mensen die ook verplicht waren om te gaan vechten. En als ik daar over na denk ben ik bang dat de maatschappij van tegenwoordig erg gericht is op zichzelf en niet iets opgelegd wil krijgen.
Echt nijdig wordt ik van sommige reacties hier, als ik ondertussen naar een huilende mijnheer van dik 80 jaar oud op de tv kijk waarvan zijn gehele familie gedeporteerd is. Verraden, gearresteerd, weggevoerd en vergast. En dan reacties lezen als; "ik heb er niet zoveel mee". Je hebt er àlles mee verdorie. Wij hoeven dit godzijdank niet mee te maken omdat we leven in vrjjheid waar zwaar voor gevochten is 70 jaar geleden. Wees trots dat je in een land leeft dat na 70 jaar nog steeds het respect heeft om met 17.000.000 mensen als 1 man/vrouw even stil te zijn en al die mensen nog een keer de eer te geven die zij verdienen... Ik ben heel blij als ik vanavond mijn zoon van 10 jaar hoor zeggen hoe blij hij is dat er zo voor onze vrijheid gevochten en dat hij hier graag even stil voor wil zijn. Een jongetje van 10 die het beter weet dan menig (jong) volwassene..
Ik wil alleen het beeld schetsen dat iemand die 2 minuten stil is niet bij voorbaat meer respect toont voor of het besef heeft van wat zich toen heeft afgespeeld. Ik hecht meer waarde aan scholing van geschiedenis dan aan 2 minuten stilte.
Op zich natuurlijk een heel logische ontwikkeling, het wordt voor iedere nieuwe generatie steeds meer een "ver van je bed show". Over 200 jaar staat men er misschien niet eens meer bij stil. Maar zolang we wel herdenken hou ik m'n 2 (of meer) minuten stilte, ook al is het niet op het afgesproken tijdstip. Ik kan me wat dat betreft ook goed vinden in de mening van Niekepiek.
Voor mij was het dit jaar wel een moeite maar dat wil niet zeggen dat ik er minder bij stil sta en geen respect toon.
Ja, en als onze dochters oud genoeg zijn zullen wij ze het ook leren waarom dit zo belangrijk is.waarom we nu na 70 jaar nog steeds hier bij stil staan en waarom het belangrijk is juist in deze tijd waarin we steeds meer verdeeldheid hebben tussen mensen omdat we vinden dat wij teveel verschillen van "die ander" en dat die ander schuld aan alle ellende heeft terwijl we niet meer naar onze schuld kijken. Dus ja ik ben net stil geweest en zal dat de rest van mijn leven op 4 mei om 8 uur zijn.
Ja, wij hebben 2min stilte gehouden. Ik vind het een mooie manier om stil te staan bij de geschiedenis van onze vrijheid. Persoonlijk vind ik dat iedereen zelf moet weten of hij 2 min stil is ja of nee. Ik denk niet dat je perse meer respect toont of er meer stil staat bij onze geschiedenis als je 2min stil bent. Een ander verhaal vind ik het als je de 2min stilte gaat verstoren in het openbaar maar wat je thuis doet moet je lekker zelf weten.
Als Tobias oud genoeg is zal ik hem zeker alles uitleggen over de tweede wereldoorlog en waarom het zo belangrijk is dat we niet vergeten wat er toen is gebeurt en dat we dat nu anders moeten doen. Maar daarnaast zal ik hem ook leren dat je niet aan iemand kan zien hoeveel dat iets die persoon doet. Iemand die huilt is niet verdrietiger dan iemand die zijn verdriet binnenhoudt. Iemand die elk jaar op de dam 2 minuten stilte houdt hoeft niet degene te zijn die het meeste oorlogsslachtoffers herdenkt etc.
Sorry hoor maar mijn eigen vader zou nu 85 zijn en had ook niet zoveel met die 2 min stilte, hij herdacht op zijn manier. Hij heeft ook mensen omgebracht zien worden enz.. had ik dan ook moeten zeggen 'nou papa, wat ben jij een respectloze vent dat je niet op dat moment herdenkt!' Laat iedereen herdenken op de wijze die voor hem of haar de meeste waarde heeft, en laat de mensen die 4 mei wel belangrijk vinden daar in stilte herdenken.
Dat er nationaal bij stil wordt gestaan: prima. Dat we er op school over leren, zodat dit nooit wordt vergeten: prima. Maar absoluut niemand in dit topic is de aangewezen persoon om te oordelen over andermans beslissing wel of geen, bewust of onbewust, 2 minuten stilte te houden. Ik vind het belangrijker om vaker stil te staan bij zowel de tweede wereldoorlog, als alle andere oorlogen die momenteel nog steeds gaande zijn op de wereld. Wij hebben vrijheid, vrijheid van meningsuiting, vrijheid van zo'n beetje alles, maar dat geldt bij lange na niet voor iedereen. Ik ben elke dag weer dankbaar voor het feit dat mijn kinderen in vrede naar school kunnen en dat we niet bang hoeven zijn als we op straat lopen. Als ik er dan voor kies om vandaag er bij stil te staan, maar in mijn eigen huis geen 2 minuten stilte te houden, dan so be it. Als iemand dat onrespectol vindt, dan mag dat, want in zo'n vrij land leven we. Maar hou die mening lekker voor je, want de manier hoe die mening hier geuit wordt, is ook onrespectvol....
Ja! Wij hebben een graf van een gesneuvelde militair geadopteerd en zijn er gisteren al geweest om er bloemen te leggen. Onze dochter was voor het eerst mee, ook zij was vanavond (redelijk) stil. Wij vinden het heel belangrijk om haar mee te geven dat hetgeen dat we nu hebben, we aan een heleboel dappere militairen te danken hebben!