Ik heb beide films meerdere keren gezien, allebei op eigen wijze heel indrukwekkend en het raakt me iedere keer weer diep. Vandaag ervoor gekozen mijzelf geen van beide 'aan te doen' en gewoon maar wat te laptoppen... The boy in the striped pyjamas zou ik iets makkelijker nog eens kunnen bekijken.
Dit. Ik geloof dat ik beide films nooit meer wil zien. Beide goede films overigens hoor, maar ik slaap een paar nachten amper. Van de boy in striped pyjama's vond ik mooi dat het eigenlijk een groot deel van de film redelijk laagdrempelig / rustig is, omdat het allemaal beleeft wordt door de ogen van dat jongetje. Die ziet het kwaad niet, omdat hij een onschuldig kind is. Ik vond ook mooi om de overeenkomst te zien tussen beide jongetjes. Het zijn allebei kinderen. Ze worden allebei zo veel mogelijk door hun ouders in de luwte gehouden. Pas aan het eind wordt het ineens vreselijk heftig. Je ziet dat die twee kinderen ondanks het verschil in "afkomst" gewoon hetzelfde zijn: kinderen. Schindlers list vond ik in een woord vreselijk. Om misselijk van te worden.
Ik heb de Boy gekeken. Ik zie hem nu voor de tweede keer en kan er nu beter naar kijken dan de eerste keer. Ik was toen aan het einde helemaal ziek ervan. Nu nog steeds maar ik was erop voorbereid. Schindlers List heb ik 1x gezien maar die kijk ik niet meer. Te vreselijk gewoon. We mogen toch maar hopen en bidden dat dit nooit meer zal gebeuren want wat zijn mensen toch tot een vreselijke en gruwelijke dingen in staat,Gatver!! Ik heb de mensheid al niet bijzonder hoog zitten maar bij het zien van dit soort geschiedenis wordt het weer des te meer benadrukt,gatver gatver!!!
De mens is zelfdestructief. Wanneer je wat minder naar het nieuws ed kijkt en er wat voor open staat, zijn er nog heel veel mensen in je omgeving die wel goedwillend zijn. Dat vergeet ik zelf best vaak.
Dat weet ik wel en ik weet dat er heel veel goede mensen zijn maar doorgaans vind ik veel mensen gewoon niet leuk. Ik heb wel genoeg leuke mensen om me heen en daar ben ik zuinig op.
Helaas gebeurt het nog steeds, de oorlogen zijn van alle tijden, en genocide vindt nog steeds plaats, elk jaar wel ergens in de wereld. 20 jaar geleden zaten mensen in Europa weer in concentratiekampen, 40 jaar geleden in Azië, en vorige week zijn honderden meisjes losgelaten uit hel op aarde waar ze maanden hebben gezeten.. om maar een paar voorbeelden te noemen. Mensen zijn inderdaad van nature zelfdestructief, egoïstisch en kuddedieren..
Schindlers List kende ik al jaren (heb hem op dvd en krijg elke keer de rillingen van die film), maar The boy in the striped pajamas ken ik nu een jaar of 2. Ook op dvd. Beide films zijn goed, maar wel keihard. Ik zat vooral bij de laatste film in de laatste minuten op het puntje van mijn stoel. Vooral het eind van die film is zo... hard en koud... kan er niets anders van zeggen. Schindlers List is ook hard, maar die heeft nog wel een (in zekere zin) positief einde.