De meningen zijn hier dus net zo verdeeld als in de familie . Een erg persoonlijke keuze dus... Als ze geen peettante was geweest, had mijn man er ook minder zwaar aan getild, denk ik. Het is nu teleurstelling dat zij haar peetouderschap op een andere manier invult dan hij wellicht gehoopt had. "Ik heb niets met de kerk." zei ze laatst toen we het daar over hadden . Dat mag, maar dan had ze misschien even wat langer moeten nadenken voor ze 'ja' zei tegen het peetouderschap... Nou ja, wij maken er een heerlijk feestje van en voor mijn zoon maakt het niet zo veel uit. We zien ze wel op het feestjes verschijnen en maken er gewoon een gezellige dag van !
Wat jammer zeg...ik vind het erg vreemd... Ook vind ik de opmerkingen, mijn eigen kind gaat voor...erg vreemd... Maar dat is persoonlijk. Wij proberen/leren zelf de ander voor onszelf te plaatsen. Ik had opgesplitst, of een opa/oom/tante mee naar het afzwemmen laten gaan. Dat zouden mijn kids prima vinden, zeker als je het uitlegt!
Als je niets hebt met de kerk, moet je ook bedanken voor het peetouderschap. Natuurlijk komt je eigen kind op de eerste plaats, ik zou dus ook niet hebben gekozen voor opsplitsen maar verzetten van het diploma. Puur theoretisch gezien, want ik zou de taak van peetouder nooit op me nemen. Ik vind het ook nog een beetje van de situatie afhangen, als jullie normaal nooit naar de kerk gaan, maar alleen voor gelegenheden zoals bijvoorbeeld een communie, dan zou ik ook denken ja doei.
Waarom is dat vreemd...gaan bij jou andere kinderen voor jouw kinderen dan? Ik vind diplomazwemmen dus wel een heel groot ding hoor. En ik zou het zelf dus nooit willen missen...maar ook mijn kind zou ontroostbaar zijn dat ik naar nichtje/neefje zou gaan ipv bij haar te kijken en dat lijkt mij heel logisch. Ik zou mij echt geen seconde bezwaard voelen als ik meld dat ik naar het diplomazwemmen zou gaan...sterker nog ik zou hebben verwacht dat men al niet op mijn komst had gerekend. Het zou natuurlijk anders zijn als ik kwam dat ik een dagje sauna gepland had...ja dan zou ik mij moeten schamen.
Ik snap de reacties heel goed dat een eigen kind voor gaat, maar een petekind is ook een soort van eigen kind, je bent tenslotte peetouder. Anders moet je je echt afvragen waarom je peetouder bent geworden en zeker bij zo'n belangrijke mijlpaal als de communie. Ik weet niet wat ik zou doen als ik had moeten kiezen, maar ik heb het idee dat de achteloosheid waarmee de communie genegeerd wordt hier het grootste probleem is. Als het nou in goed overleg was gegaan, dan denk ik dat TS en haar man al een heel ander gevoel hadden gehad.
Heel fijn als men beslist op te splitsen als ouders, maar helemaal terecht als beide ouders aanwezig willen zijn bij afzwemmen.
als het kan opsplitsen en anders voor je eigen kind gaan. als kind onthoud je zulke dingen vaak... zou het niet tof vinden als een ander kind en dan nog een kerkdienst belangrijker zou zijn als mijn afzwemmen waar ik veel moeite voor gedaan heb en trots wil laten zien dat ik het kan....
Ik zou het overleggen met mijn kind. Als het heel erg teleurgesteld zou zijn, wanneer niet beide ouders bij het afzwemmen zouden zijn, dan zou ik met veel excuses de communie afzeggen. ECHTER had ik op eigen initiatief al iets proberen te regelen met het zwembad. Om dus op een andere dag af te zwemmen. Uit je verhaal blijkt, dat dit niet alleen een mogelijkheid was, maar dat meer kinderen hier gebruik van maakten. Ik zou als ik in jouw schoenen stond héél benieuwd zijn naar de reden, waarom zij het afzwemmen niet ook verzet hebben. Kan het niet zijn dat het een stukje afgunst of zo is, dat jullie kind nu eerder zijn/haar diploma krijgt? Of speelt er nog iets anders, waardoor het niet botert tussen jullie? Dat er onlangs iets gebeurd is, waardoor ze er gewoon niet bij willen zijn? Hoe zit het trouwens met het feest naderhand? Komen ze daar wel naartoe? Je schoonzus is de peettante van je zoon, maar ik haal hier niet uit of het je zoon of dochter is, die communie doet. Als het je zoon is, dan zou ik het echt schandalig vinden, want je de peetoom en -tante zijn de belangrijkste figuren (naast het kind zelf) bij een dergelijke ceremonie, toch?
Sowieso, zonder twijfel, naar het afzwemmen van mijn kind! Maar voor mij zegt de term peetkind of communie niets..dat scheelt misschien wel.
Ik zou hier geen seconde over twijfelen, ik zou naar het diplomazwemmen van mijn kind gaan. Sorry maar er gaat niks of niemand boven mijn eigen kind
Ja lastig.... Dat snap ik. Maar ik zou echt naar mijn eigen kind gaan denk ik! Maar misschien is eventueel opdelen van het gezin een optie?
Dat is wel heel kort door de bocht... Als wat jij zegt waar is, dan ga je ook liever naar een schoolvoorstelling van je eigen kind i.p.v. naar het ziekenhuis waar het kindje van je zus/broer/vriendin op sterven ligt? Is natuurlijk wel meteen een extreem voorbeeld, maar ik wil alleen aantonen dat je stelling echt niet zo zwart wit kan zijn...
Ik zou naar het afzwemmen van mijn kind gaan. Ik snap dat het misschien wel verzet had kunnen worden maar ik kan mij ook voorstellen dat het kind het leuker vind om tegelijk met de andere kinderen af te zwemmen. Moet ik daar wel bij zeggen dat ik niks met geloof heb waardoor ik ook geen waarde hecht aan communie (bedoel ik overigens niet lullig). Misschien dat mijn keuze anders was geweest als ik zelf gelovig was, dat durf ik niet te zeggen.
Ik vind dit een raar voorbeeld...als er een neefje of nichtje op sterven ligt dan gaat je eigen kind toch ook niet naar die schoolvoorstelling?
Dames, lief blijven he ... Ik vermoed dat de meeste 'ik zou meteen voor mijn kind gaan' geen katholieke achtergrond hebben of niets met de kerk hebben. Dan begrijp ik ook helemaal dat je een communie (waar je wellicht weinig van af weet?) niet belangrijker vind. Voor ons persoonlijk ligt het een beetje anders. Communie is toch een groot 'mijlpaal' gevoel, waarbij vooral ook de peetouders aanwezig zouden moeten zijn. Maar goed. Zoals gezegd, ik ken mijn schoonzus en het was vooral mijn man die er meeste moeite mee heeft gehad. (schoonzus was overigens peettante van mijn zoon, idd, en het was zijn communie) Hoe dan ook, we hebben een geweldige dag gehad, met een prachtige dienst en ons kereltje heeft met volle teugen genoten en ik (en manlief ) heb wat traantjes weggepinkt. Schoonzus is op feestje geweest en we hebben er verder geen woorden meer aan vuil gemaakt. (maar ik vermoed wel dat mijn man en zijn zus steeds meer uit elkaar groeien zo... Maar eerlijk is eerlijk, dat is eigenlijk al een tijdje bezig door verschil in inzicht op andere punten)
Ik zou opsplitsen met mijn partner. Als dat niet kan; helaas, maar mijn kind gaat altijd voor. Die communie is natuurlijk ook erg belangrijk, waarvoor oprecht spijt, maar mijn kind heeft mij nodig. Tenzij hij een attitude heeft en zegt: mam, alsjeblieft niet ! Maar dan stuur ik oma met hem mee en gaan we het na afloop tien keer harder vieren Maar dan is dat zijn beslissing. Mijn beslissing is dat ik altijd achter hem sta. En ja, ook hij gaat de communie doen. En het maakt mij niet uit of zijn peetouders er wel/niet zijn. Het liefst wel, maar zonder doet hij het net zo goed. Zijn papa en mama hopen er op elk moment voor hem te zijn.
Dit Maar mijn kinderen zouden het ook echt jammer vinden als wij er niet bij zouden zijn. En de kerk/geloof/communie is voor ons helemaal niet belangrijk.
Ik zou zelf naar het diploma zwemmen van mijn kind gaan. Mocht ik ook behoefte hebben aan de communie van een neefje/nichtje dan zou ik het diploma zwemmen een maandje uitstellen.
Maar had de peettante in de kerk echt een rol? Ik ben ook peettante van mijn neefje maar toen hij zijn communie deed kon ik gewoon in de kerkbank blijven zitten en we werden niet eens genoemd. Vroeger toen ik mijn communie deed moesten de peetouders wel meelopen enz met kaars. Ik zou daarom ook naar het afzwemmen van mijn kind gegaan zijn. Ongeacht of ik de kerk of geloof belangrijk vind. Mijn kind vind ik belangrijker dan wel welk geloof dan ook. En ja ik ben ook katholiek en ben gedoopt, communie gedaan en vormsel....dus all in