(schoon) monsters

Zo irritant van die (schoon )moeders doe doen wat jij niet wil en denken alles beter te weten.
Hier een hele nare schoon fam (vind man ook ) zijn broer is zo arrogant en egoïstisch dat hij niet eens met je praat en schoonouders weten alles beter en dragen ons dingen op (schoonvader zei eergisteren tegen me: jij kunt wel even de slaapkamer van je zoon gaan verven ) uh nee? Ik ben zwanger!
Schoonmoeder zou zoon vandaag om 17:15 een potje geven, wat doet ze? Om 17.00 vers fruit voor m maken en vervolgens klagen dat hij zijn potje niet eens.
Heb ook 4 maanden elke week moeten uitleggen dat hij t zuur krijgt en gaat spugen van een fruit potje.
Toen zoon 1 werd kwamen schoonouders en zwager 3 uur te laat en gingen na 35 minuten weg. . Dit jaar komen ze helemaal niet.
Wel klagen toen ik blij vertelde dat ik in juni (op haar verjaardag schijnbaar ) een feestje heb. . Of we dan wel nog komen he?!

 

Ik heb het contact met schoonmoeder gewoon opgegeven.
Mijn man gaat er altijd alleen naartoe de laatste tijd.
Ik moet haar na al haar strapatsen niet meer, zij moet mij niet meer.

Overlaatst haar toevallig nog in een plaatselijke supermarkt tegengekomen samen met mijn man. Ze deed alsof ik lucht was (ik heb vriendelijk goeiedag gezegd).

In begin toen ik samen was met mijn partner viel ze nog mee. Maar ze is erger geworden met de jaren.

De rest van mijn schoonfamilie heeft overigens ook "een handleiding".

 

Wat vreselijk. Zoek een sta-caravan op een leuke camping dichtbij en ga daar van april tot oktober zitten zou ik zeggen

 

Mijn man vertelde laatst aan mijn moeder hoe het er met zijn ouder voor stond. Toen zei mijn moeder dat ze het heel erg voor hem vond en dat ze gewoon niet snapt waarom ze ons leven en onze keuzes niet gewoon kunnen accepteren. Dat zij ook wel eens niet eens zijn met onze keuzes, maar dat we volwassen zijn en een eigen leven hebben. En dat ze dat accepteren.

Wauw, heel mooi zoals ze dat zei. Want in mijn tienerjaren en begin 20, heb ik het ook heel moeilijk gehad met mijn ouders/moeder. Zo erg dat ik ook liever zonder contact verder ging dan met. Uiteindelijk leek mijn moeder optijd bij zinnen te komen en langzaam groeide het contact weer recht. Dus ik was wel even verbaasd over haar volwassen reactie....!

 

Ik heb monsters van een eigen familie (op mijn eigen opa na, maar helaas overlijden eerst de lieve mensen). Kan er een heel boekwerk over schrijven, maar daar ga ik geen energie in steken. Het contact heb ik verbroken en het is de beste beslissing geweest die ik ooit heb gemaakt.

Mijn schoonfamilie heb ik een goede band mee. Ik beschouw ze als mijn eigen familie. Natuurlijk hebben die ook minder goede eigenschappen, maar ook die heb ik.

 

oh lekker dit topic . Ik heb het met smoeder en szus die willen alles naar hun hand zetten en mijn vriend laat het nog gebeuren ook. Ik heb nu definitief de keuze gemaakt om niet meer te gaan ze willen wel hun kleinzoon/neefje zien maar er energie in steken ho maar nee wij moeten altijd maar daarheen dit heeft het gevolg dat vriend en ik daar ruzie over krijgen nu heeft szus mij van haar fb afgegooid dat was de druppel ik heb nog geprobeerd om een middenweg te vinden door te vragen of ze dan wat meer konden bellen om een band op te bouwen met onze zoon nou ik kreeg een hoop over me heen in de trant van ja maar wij hebben hier een heel kamertje gemaakt en voor hij geboren was zijn we komen verven en ik heb van allerlei speelgoed opgeknapt ja dat is erg lief maar je bouw er geen band mee op. Ik heb het nu maar opgegeven ik ben er klaar mee dus zondag lekker thuis of nog even naar mijn moeder of die komt naar mij toe ligt een beetje aan het weer omdat ze op de fiets komt

Oh dit is lekker volgens mij wel een beetje verwarrend

 

Mijn hemel! Dat is ook gewoon echt te veel familie op een kluitje! Ik hou van mijn familie, maar hier moet ik niet aan denken!

Kun je niet een hek zetten op een manier dat beide huizen een tuin over houden?

 

nou ja zeg!!
ze houd er dus bewust al geen rekening mee!
ze is dus niet zo'n goede oma voor jouw kindje...
en dat je oudste het verschil al merkt is echt heel erg!
vind het heel sneu voor je kindjes..
oma hoort alle kleinkinderen evenveel aandacht te geven en dan hoort het niet uit te maken hoe ze eventueel over jou persoonlijk denkt..
jammer dat ze zo doet..

 

Hier een hele poos problemen gehad met mijn schoonmoeder. Die wou niet accepteren dat mijn man volwassen was. Inmiddels na 4 jaar gaat het Super gelukkig. Nu alleen een hoop jaloezie van mijn familie..., maar wij zijn gelukkig met ons gezin en iedereen is welkom. Als ze wat te zeuren hebben is dat hun probleem kan mij er niet meer druk om maken...

 

Hier ook vreselijke so........ Kan er een boekenkast over vol schrijven helaas. Contact was eerst prima maar sinds ik zwanger was van onze oudste is het steeds slechter geworden. Er is van alles gebeurd de afgelopen 2,5 jaar en met name hun ongeïnteresseerde houding naar ons en hun kleinkind stak ons heel erg. We hebben anderhalf jaar geleden het contact verbroken en dat was heerlijk rustig. Vl had het er wel moeilijk mee en heeft uiteindelijk heel rustig het contact weer voorzichtig opgepakt. Ik wilde dit niet omdat er teveel gebeurd is. Maar toen ik zwanger was van de tweede begon het steeds meer aan vl te knagen en op zijn verzoek ben ik toch in gesprek gegaan. Alleen leverde dat niets op, het enige wat ze doen is verwijten maken naar ons en met name naar mij. Ze zien niet in wat ze zelf doen door totaal geen interesse te tonen voor onze kids.
Mijn ouders waren er helemaal klaar mee en wilden niet meer met hun in 1 kamer zitten. Toen heeft sv hen gebeld om te vragen hoe het zat. Daarbij is hij vreselijk tekeer gegaan tegen m'n moeder en die heeft toen opgehangen. Omdat onze oudste jarig was was het wel een lastige situatie. Opa en oma die wekelijks oppassen en alles voor hem doen komen niet op z'n verjaardag en de opa en oma die het geen bal interesseert zitten mooi weer te spelen en zijn er wel. Dat zat mij erg dwars. Toen is vl met z'n ouders gaan praten en heeft hij alle frustraties eruit gegooid. Daarop wilden ze ook graag met mij praten dus 's avonds zaten ze bij ons thuis. Sv was vreselijk opgefokt. Op een gegeven moment vroeg hij hoe ik het contact voor me zag en ik moest eerlijk zijn......... Tja, dat antwoord beviel ze niet want ze waren binnen 3 minuten vertrokken heb ze nu sinds de verjaardag van de oudste niet meer gezien, heerlijk! Ik kan vl niet verbieden om naar ze toe te gaan, maar leuk vind ik het niet. Maar goed we zullen zien wat de toekomst brengt

 

Met mijn ouders contact verbroken. Zij wilden alles bepalen voor onze zoon en alles wat zij deden was leuker. Hem lekker maken met uitjes zonder te overleggen en dan was ik natuurlijk de boze wolf! Ook ijs geven terwijl ik thuis aan t koken was en mn man ff wat ging ophalen.
Jongste zoon hebben ze niks mee (bewust)
Toch telkens geprobeerd contact te houden. Gesprekken gehad en alles, maar niks mocht baten. Telkens als ik mijn jongste zoon aankeek en dat doe je nogal veel op een dag, barste ik in tranen uit en dacht ik: hoe kun je nou niks om dit, mooie mannetje geven!
Een mes in mn hart zo voelt dat. En toen besloten wil ik dat hij zich zo voelt als hij groter wordt??? Nee!!! Broers, schoonzus horen we niks meer van, prima. Zusje heeft weer contact gezocht na de bevalling van haar dochtertje. Ze komt ook als enige op de verjaardag van mijn jongste as donderdag.

Schoonmoeder is een drama, kickt op ziektes, hoe erger hoe beter! Ze woont gelukkig ver, heeft een gigantisch smerig huis, standaard stront op de wc-bril, schimmel in de pannen. We proberen altijd buitenshuis met haar af te spreken en anders zo min mogelijk! Ze ruikt ook gigantisch muf, echt heel vies.
Als ze bij ons komt breekt ze de hele wc af, echt zo goor!!! Heb dr wat van gezegd tegen mn man en dat hij mag schrobben! Sindsdien durft ze hier niet meer te kakken. Echt ze mag best naar de wc, maar maak het schoon!!!

Schoonvader en stiefschoonmoeder zijn wel aardig, maar wel een beetje van de net. Ze zijn gelukkig net als wij wel van het schoonhouden van je huis en lekker schone kleren. Ze zeuren soms wel en soms zijn ze beetje dom en egoistisch. Ze doen wel alles voor de kids, maar passen niet op. Denk ook dat ze daar een beetje te oud voor zijn. Hebben ook druk leven. Vaak op vakantie, uitjes. De onverwachte bezoekjes zijn gelukkig gestopt, want dat hebben we teruggedaan, en daar houden ze niet van, dus toen was t duidelijk dat wij daar ook niet van zijn, belletje of appje is zo gepiept toch.
Sorry ben enigsinds autistisch en wil graag voorbereid zijn, voel me zo lullig als ik niks in huis heb.

Voor ons is mijn niet biologische moeder en vader en broers en zus heel belangrijk. Vroeger noemde ik ze oom en tante en dat zijn ze ook voor de kids. Ze zijn ook voogd van de kids voor het geval dat.
Mijn ouders en zusje waren namelijk vanaf dag 1 al aan het azen op voogdij als wij dood zouden gaan( echt aardig! Als jullie dood gaan wil ik Dylan zei mijn zusje) stom dat je dat moet regelen omdat familie achterlijk doen.

Maar over mijn niet biologische familie. Wij zijn aan het wachten of we kans maken op een huurhuis bij hun in de buurt. Ze wonen aan een mooi speelveld en aan de andere kant staat een mooi huisje te huur. Mijn man ging even naar buiten bij dat huis kijken en mijn niet bio mams mee en zei hij: Inge weet t niet, maar misschien kunnen we het wel huren als we reageren. Ze begon meteen te glunderen. Nou mijn man naar binnen en mij dat huis laten zien.
Lijkt me echt perfect! Kids de vrijheid, eindelijk lopend naar school, vriendjes in de buurt, winkels op loopafstand, veel privacy en mijn niet bio familie in de buurt. We zijn allemaal wel van de privacy, dus zomaar bij mekaar over de vloer gaat m niet worden, gewoon ff aan de deur of een appje en als t niet uitkomt is het niet erg. Zijn ze ook gewend, dat ik even wil weten als ze koffie komen drinken, heb trouwens nog nooit nee gezegd, hihi, we moeten mekaar elke week zien en meerdere keren appen per week. Als we dat niet doen worden onze mannen ongerust.
Ben dat huisje zowat al aan het inrichten, hihi

Dus ja schoonfamilie gaat met gebruiksaanwijzingen eigen familie gaat jammergenoeg slecht.

 

Ik zou weleens een topic willen lezen van schoonouders over schoondochters/schoonzoons...

Hier geen monsters van schoonfamilie gelukkig... Jaren geleden eens een aanvaring met schoonma gehad, maar dat uitgepraat en sindsdien een goede band met haar.

 

ben blij dat ik niet de enige ben met schoonouders die een hoop frustraties opwekken.
omdat ik in een studentenhuis woonde en we op papier niet kunnen huren, ben ik bij de vriend ingetrokken. Helaas woont hij nog bij zn ouders. Lieve mensen die het beste met je voor hebben. Zoals zij denken dat ik het wil en niet zoals ik denk dat ik wil. We hebben onze eigen woonkamer, slaapkamer en babykamer. Maar ook zij regelen alles al voordat we zelf erover kunnen brainstormen.
Sv vind het nodig om elke keer een gesprekje te voeren als ie langs onze deur loopt. ondanks zeer ongeintereseerde reacties toch commentaar en vragen over wat ie op dat moment ziet, want das het enige waar ie dan iets over te lullen heeft. Deur dicht doen vind ik niet zo prettig, maar lijkt enige manier. Ben alleen bang dat ie dan iederen keer onder t kloppen de deur al open gooit en qe dus nog geen privacy hebben.
Sm ruimt alles op wat van ons is, maar legt het tussen hun eigen spullen ipv op onze kamer. Dus ik bendan qeer alles kwijt. Kado voor mn zus lag op de meest onlogische plek, maar vertelt verder ook nooit waar ze t neer legt -.-'

Ze hebben ons eigen woonruimtes gegeven voor onze privacy, maar doen toch alles om ons in het gezin op te nemen. Eventjes terugtrekken werkt niet, elk iur vragen ze waarom ik me zo afzonder.

 

Just what I need...
Ik ben onverwacht zwanger van nummer drie. Zij was vroeger ook ongepland zwanger geraakt van een derde en ik ging dan ook bij haar mijn hart uitstorten en mijn verhaal doen. Ik wist het op dat moment allemaal niet meer zo goed en zei dat abortus ook door mijn hoofd en dat van mijn man spookte.
Blijkt dat mijn twee schoonzussen en schoonbroers dit ondertussen weten, net als de rest van haar familie...
Ik ben echt waar zo kwaad en teleurgesteld dat ik zelfs niet weet hoe er op te reageren.

 

Ik heb geen perfecte familie. Maar wel ongelooflijk makkelijke ouders en schoonouders. Alle feestdagen en weekenden hebben we vrij..ze gaan liever hun eigen gang of ze moeten werken. Als me moeder komt is dat hoogstens een half uurtje. Vaker een kwartiertje. Schoonouders iets langer, maar echt heel makkelijk.
Het enige nadeel: bij hun is het altijd netjes, schoon en opgeruimd. En als ze komen (voor mij onverwacht) is het hier net of de bom is ontploft. Incl slechte haardag, huispak aan (wilde eigenlijk wat klussen )enz.. En mijn Sm ziet er altijd zo geweldig uit, leuke kleren, slank, leuk opgemaakt..

 

Uiteindelijk worden we allemaal een keer schoonouders. Hoop dat ik nooit zo'n band met schoondochters krijg als hier beschreven.....

 

hier ook grote problemen met mijn man zijn ouders.
ik kan het niet eens schoonouders noemen .. Want dan word ik al onpasselijk.

We hebben nu geruime tijd geen contact en de rust die we daardoor gekregen hebben is zo lekker. en ons zoveel waard.
we hebben zo vaak geprobeerd te praten en ons in bochten te wringen en hun bleven stug bij hun standpunt en ja dan loopt het spaak

heel af en toe komen we ze nog op feesten tegen en ze kijken totaal niet naar hun kleinkinderen om

 

Hier niet echt problemen. Mijn schoonouders zijn gescheiden en mijn schoonvader is vanwege zijn werk eigenlijk alleen in de weekenden thuis. Zien we zo één keer per maand a 2 maanden. Mijn schoonmoeder zien we ook zoiets en vaak niet zolang. Maar het komt eigenlijk door mijn man: hij heeft niets met zijn moeder en heeft dan ook geen zin om met haar af te spreken. Hij is vaker bij mijn familie want mijn ouders zijn wel heel erg van de etentjes, lunches, feestdagen en passen een dag per week op ons zoontje. Mijn ouders helpen ons ook met alles en we wonen vlakbij hen. En ik ben gewoon een papa's kindje haha.

Maar schoonmonsters nee. Prima schoonouders.

 

Wat heb ik dan geluk met mijn schoonouders!
Ik ken ze pas sinds afgelopen herfst, terwijl Lief en ik al bijna 4 jaar samen zijn maar het klikte meteen erg goed.
Lief zelf heeft ze een jaar of 9 niet gezien maar zijn ouders hebben uiteindelijk zelf contact gezocht (mede om hun kleinkinderen en mij te leren kennen) en dat is zoveel beter gelukt dan we hadden verwacht.
We zien elkaar niet veel want we wonen ver uit elkaar maar wel bellen en mailen regelmatig.
We rijden niet snel op en neer maar zij boeken af en toe een huisje ongeveer in het midden van onze woonplaatsen en dan maken we er met zijn allen een dagje uit van, werkt prima.
Geen gedoe met verplichtingen rond feestdagen o.i.d., gewoon hoe het ons én hen uitkomt, hetzelfde als bij mijn eigen ouders.
Ik ben blij voor Lief dat het toch is goedgekomen tussen hem en zijn ouders en blij voor mij dat ik nu toch zulke lieve schoonouders heb.
Alleen schoonzus rommelt nog wat maar daar trek ik me niet zoveel van aan.
Wij lopen daar met z'n allen tegenaan (Lief, zijn ouders én ik) maar zij is zoals ze is en we laten het nu maar gaan, ons er druk over maken heeft toch geen zin, zorgt alleen maar voor extra (onnodige) spanning.