Je mag nooit met vreemden meegaan is iets wat bijna elk kind wel van zijn ouders meekrijgt. Kinderen zien vaak nog geen gevaar en begrijpen nog niet dat niet iedereen het beste met ze voor heeft. Kinderen zijn nog goed van vertrouwen en zijn daardoor snel geneigd om bij mooie verhalen met een vreemde mee te gaan. Dat blijkt ook uit deze video van Youtuber Joey Salads. Hij wilde ouders bewust maken van het gevaar hoe naïef hun kinderen wel niet kunnen zijn. In een zeer korte tijd wist hij alle kinderen uit het speeltuin mee te nemen. Dan hebben we het niet eens over wat een vreemde met kwaad wil kan doen. Die kan een kleuter zo oppakken en in de kofferbak duwen. Zak over het hoofd, hand op de mond, en wegwezen. Je moet er niet aan denken, maar het kan. http://youtu.be/gGIDHrYKJ2s En wij ouders maar denken dat ze naar ons luisteren als we ze waarschuwen. Dit is echt eng!
Ja ik had het gisteren ook gezien! Erg dat ze zo gemakkelijk mee te lokken zijn! Ik schrok er echt van pfft Als hier de leeftijd ervoor is ga ik denk ik eens een "vreemde" vragen om hem mee te lokken. Niet echt meelokken natuurlijk maar eens zien of hij dan ook zo gemakkelijk mee gaat. Mocht hij ook zo gemakkelijk mee gaan dan gaat die vreemde samen met mij nog eens uitleggen dat dat echt niet mag en waarom niet en naar wie hij wel mag gaan mocht hij ons kwijt zijn, dan moet hij een moeder of vader met kindjes opzoeken om hulp te vragen. Theorie en praktijk is niet hetzelfde he, ook maar de praktijk oefenen.
Heftig, ik leer mijn kids ook om niet met vreemde te praten, maar dat is denk ik niet genoeg na het zien van het filmpje.
Die van mij zou zo meelopen. Die is zo open en vrij. Ik waarschuw ha ar natuurlijk ook, maar ik vind ook dat het mijn taak is haar in de gaten te houden die verantwoording kan en wil ik nog helemaal niet bij haar laten. De jongste is ook wel open, maar hangt iets meer aan mama. Dus zou ws minder snel (lees niet: niet) meelopen. Ligt er natuurlijk ook wel heel erg aan hoe oud/jong een kindje is en of het van nature open of verlegen is.
Ik kwam deze tegen op facebook en heb hem meteen gedeeld. Kippenvel krijg ik hiervan. Zo makkelijk is het (kan het gaan)... Ik denk dat onze jongens ook zomaar mee zouden lopen. Al hoop ik natuurlijk van niet... we zullen maar weer eens met ze gaan zitten om de gevaren uit te leggen.
Ik ben er niet verbaasd over moet ik zeggen. Mijn oudste kinderen van 9 en 11 jaar zie ik het niet zo snel meer doen maar jongere kinderen zijn zo beïnvloedbaar en die lopen gewoon mee of je moet een kind hebben wat niet van honden houdt haha
Heftig! Alhoewel we wel altijd zo gefocust zijn op "vreemden" is de kans sat een bekende, iemand die je vertrouwd je kind iets aan doet veel en veel groter.
Hmmm, dit zet me toch wel weer even aan het denken. Ik zeg mn dochter wel eens niet met vreemden te praten, maar niet zo vaak. Ik wil haar ook niet te bang maken. Tegelijkertijd verlies ik haar in een speeltuin best wel eens een paar minuten uit het oog, als ik met haar zusje bezig ben ofzo. Ik denk dat ik toch eens serieuzer met haar moet praten. Ik weet namelijk vrijwel zeker dat ze zo met zo'n soort persoon mee zou gaan.
Ik was overigens ook zo'n kind dat zich met jan en alleman inliet, als kind heb je wel door dat het niet mag, maar je mag ook geen koekjes pikken uit de koektrommel en dat doe je dan ook. Dus als mama het niet ziet, gewoon even naar de puppy kijken en dan hoeft ze het niet te weten. Anyways; ik weet niet hoe ik dat aan zal pakken later. Ik denk dat ik de antennes zou stimuleren. Elk kind voelt wel aan of iemand 'te vertrouwen' is of niet. Althans, ik heb dat heel erg sterk. Op het moment dat een 'buurman' van een paar huizen verderop met snoepjes kinderen naar binnen vroeg en perse wilde dat ik op zijn schoot ging zitten, ging er bij mij al een extra alarm af. Ook al was ik toen pas zes jaar oud. Ik hoop dat mijn kind dit ook heeft. En dat hij daar vooral gebruik van maakt. Zowel bij mannen als vrouwen trouwens, want ook al is het een vrouw, dat maakt het niet gelijk oké. De maatschappij is teveel gericht op 'vieze mannetjes', terwijl 'normaal-uitziende' mannen en vrouwen ook in de gevarenzone kunnen zitten. Ik had zelfs een ex-familielid (aangetrouwd en later gescheiden) dat maar al te graag aan nichtjes zat. Ik heb vanaf dag 1 niks van hem willen weten; toen was ik nog niet eens uit de luiers. En verder opletten als ouders zijnde. Helaas blijven het donderstenen en bengels; zo onschuldig, lief en naïef.
Met jou ga ik echt niet mee! | NBD Biblion ik vind dit een goed boek. Veel herhaling - en veel 'gewone' mensen. Een meisje moet opgehaald worden van school, maar mama is er niet. Wel komen er andere mensen voorbij. Onbekenden, maar ook bekenden: Buurvrouw, de tuinman. Zeker als het begint te regenen wordt het wel aantrekkelijk om mee te gaan met de tuinman bv, die een paraplu bij heeft. Of bij die vriendelijke man met de auto. Maar bladzijde voor bladzijde wordt duidelijk gemaakt, dat je alleen mee mag, met diegene die je écht kent (ze hebben leuke voorbeelden ) Het eindigt met een stoere jongen, met piercings en zwartere kleding (beetje 'eng' voor kinderen qua type zeg maar) - maar daarmee mag ze wél mee. Want dát is haar broer, van wie ze echt álles weet (zoals dat hij bv nog slaapt met zijn knuffelbeer). Uiterlijk zegt niets... dat wordt echt wel duidelijk gemaakt in dit boek. Overigens moet ik dit bij m'n jongste weer vaker gaan oefenen. Op mijn oudste vertrouw ik iets meer....
Het lastige is dat het verhaal van gevaar van vreemden te abstract is voor kinderen. Mijn kinderen hebben bijvoorbeeld een soort tekenfilm-beeld hoe een slechterik of een dief uitzien. En ze waren verbaasd toen ik vertelde dat mensen met diertjes niet per definitie te vertrouwen zijn. Maar dat blijkt ook uit deze docu, betreffende moeders waren ook best naïef. Ze lieten ook een wildvreemde midden in de speeltuin test uitvoeren op hun kind om te kijken of deze meegenomen kon worden. Het had zo echt fout kunnen lopen..
Hier heb ik ze altijd al gezegd om het altijd tegen me te zeggen als ze ergens naartoe gaan. Dan kan ik meteen oordelen of het ok is en weet ik waar ze zijn (is eigenlijk, de jongste gaat nog niet alleen de straat op). De oudste is heel terughoudend en die zie ik niet zo met iemand meegaan, de jongste daarentegen is heel sociaal en makkelijk, haar moet ik beter in de gaten houden
Vanuit de wetenschap: Meiden, kinderen dienen gewaarschuwd te worden voor de leuke oom, opa, buurman of vader van vriendje.. Kinderlokkers komen in de praktijk eigenlijk niet voor. Die keren dat het wel gebeurde is het in de media breed uitgemeten. Weet jij nog de laatste keer? Nee..? Dat zegt genoeg...
Kinderontvoerders komen inderdaad niet vaak voor, maar ze zijn er zeker wel. Een familielid zal een kind niet meenemen, dus daarover worden andere gesprekken gevoerd. Over geheimen en wel/niet aan lichaamsdelen komen. Wij hebben die gesprekken ook gehad. Geheimen verhaal vonden ze redelijk te volgen. Het lichaam was weer eens heel abstract. Mijn kinderen zijn nog heel zuiver en onschuldig, zij zien plat gezegd geen verschil tussen de billen en de armen. Waarom de eerste niet laten aanraken en de tweede wel? Voor hen is het maar een plek waar poep/plas uitkomt. Goed uitleggen zonder hun onschuld te schaden vind ik dus best lastig..
Ja. Toevallig wel. Wat een drogreden benoem je daar! Omdat het niet vaak voorkomt, wil niet zeggen dat het niet gebeurt. Dat er in Nederland niet regelmatig aardbevingen voorkomen die heftig zijn, wil niet zeggen dat het nooit gebeurd (1992 heb ik hem ook gevoeld). Kinderlokkers bestaan. En nee, natuurlijk is dat niet elke random man op de hoek v/d straat. Maar het is wel die ene buurman die elke dag voor zijn raam zit te wachten en vriendelijk doet tegen alles en iedereen. Waarbij niemand wat door heeft. Die snoepjes geeft aan kinderen. Die kinderen mee naar binnen vraagt en of ze op schoot willen zitten om vervolgens tijdens de derde keer dat ze binnen zijn vragen of ze mee naar boven willen om naar de treinbaan te kijken. Om vervolgens een heel andere soort 'trein' te laten zien. Dat gebeurt wel degelijk. Dat valt ook onder lokken.
Ik schrok er wel van. Ik zou een hartverzakking krijgen als ik mijn dochter weg zie lopen met een vreemde..