Afgelopen donderdag dus weer een echo gehad bleek nog niet weg te zijn, dus donderdag avond weer geopereerd, heb nu een drain erin zitten. Mijn lichaam reageerd nogal snel op ontstekingen door de onsteking vrijwel gelijk in te kapselen waardoor de ontsteking (de abces dus) binnen in mijn lichaam blijft en blijft groeien. Igg gaat het nu een stuk beter merk wel dat de narcose(s) een aanslag hebben gepleegd op mij, ben snel moe en conditie holt achteruit. Donderdag terug voor controle pffff Hoe is het verder met de meiden hier? Fijne paasdagen lieverd kuskus
Pff jeetje heftig zeg el!! En wow al zolang geslapen doet febe nog steeds bijna niet.... Hier verder van de ene verkoudheid in de volgende... Bah hopelijk hebben ze snel een goede weerstand! Febe begint heerlijk te kletsen en met haar zus te zingen liedjes van frozen vooral Let it go een hele dag door Haha verder klimt ze overal op en over dus echt een handen bindertje nu!
Hahahaha wat klinkt dat heerlijk Maartje. Vindt het nu al ontzettend vertederend als Eva aan het brabbelen is en geluidjes aan het maken. Kijk er al naar uit dat ze met zo'n kinderstemmetje liedjes gaat zingen Jou kinderen zijn niet de enige met verkoudheid, ik zie in mijn omgeving ook dat de kids vaak rond lopen met een verkoudheid.
Hoe gaat het met de dames en het kroost? Hier gaat alles goed. Eva groeit als kool, we zijn nu van de prematuur voeding af, we merken wel dat ze moet wennen aan de gewone elj. Ik zelf merk dat ik n beetje in de knoop zit met mijn gevoelens. Ik merk dat als ik over de tijd praat vanaf de bevalling en de eerste paar dagen daarvan dat ik erg emotioneel reageer. (Ik probeer me dan in te houden) Ik heb er ook moeite mee om terug te kijken naar die periode. Ook toen ik het boekje las wat wij bij hielden toen ze nog in zh lag kan ik niet lezen zonder te huilen ik leg het dan weg omdat ik merk dat ik nog harder kan huilen. Het liedje 'take you're time girl' was laatst op de radio en ik moest weer huilen, Joeri schrok toen best wel van mij. Is dit normaal? Hoort dit er nog allemaal bij? Vanmorgen met Eva babyzwemmen gedaan en ik kreeg toen een hele andere vorm van contact met haar,zo mooi om te zien dat ik daar gewoon bijna weer moest huilen. (Hormonen??) Sorry voor mijn lange verhaal maar het is voor mij n beetje onbekend gebied dit....je hoort niemand over deze emoties
Het hoort er een beetje bij, en een beetje verwerking van de bevalling denk ik. Het is natuurlijk niet goed, als je je altijd onstabiel voelt of echt veel miet huilen. Maar sneller emotioneel is denk ik miet zo heel gek.
Laura, ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe het bij jou gaat. Hoe zit het nu tussen jou en je man. Want je voelt je natuurlijk flink bedonderd. Hoe zit het met je mans slippertje. Wat heeft je man besloten. Of wat heb jij besloten?
Ik zit helaas nog in een diep gat want hij ziet haar nog regelmatig. Hij beloofd telkens niet meer te gaan maar hij lijd gewoon een dubbelleven nu. Beliegt ons beiden telkens dat hij niets met de ander heeft en zij vind het allemaal wel prima want zij hoopt natuurlijk dat het fout gaat tussen ons. Ze is expres zwanger geraakt dus jaloers op 'ons' ze stookt ook heel veel. Ik ben er steeds meer klaar mee maar ik neem mijn tijd om mentaal afstand te nemen en me voor te bereiden op het feit dat ik waarschijnlijk zonder hem verder moet. Hij wil niet uit elkaar maar duhh als hij van 2 walletjes kan eten waarom zou hij me dan verlaten. Ik hoop op een wonder in hem maar weet ook dat dat niet zal gaan gebeuren. Ik heb weinig steun van mensen in de omgeving de meesten weten het ook niet eens. We lijken een perfect stel zonder problemen. Nu ben ik ook weer zwanger dat is iets wat ik nog heel graag wel wou en als hij dat echt wil missen voor iemand die net zo hard liegt als hem wens ik ze alle succes. Ze merkt nog wel hoe hij is want als je 5 dagen na het allereerste berichtje al zwanger van hem ben dan ken je hem dus niet. Ze is langer zwanger dan ze hem kent door de 2 weken die je kado krijgt w Ik richt me op me kids en me prille zwangerschap hoop dat het deze x wel weer goed mag gaan. En hun zoeken het maar samen maar uit.. Ze verdienen elkaar. Ik heb zijn spullen ingepakt dus het is slechts een kwestie van tijd denk ik.
Pffff wat heftig Laura. Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap hopelijk blijft deze uk plakken 😘😘 Nu hij nog steeds geen beslissing heeft gemaakt zou je hem dan nog echt terug willen? Kun je hem überhaubt nog vertrouwen ook al zou je nog van hem houden en is hij de vader van je kinderen? Het is inderdaad makkelijk oordelen voor buitenstaanders maar lieve schat kies voor jezelf je kids en die kleine ukkepuk die nu in je groeit. Je hebt dit echt niet verdient.
Dank voor je antwoord 😊 Het gaat nu n stuk beter, heb mijn spiraal weer en merkte al na dag 2 dat ik minder in de rollercoaster zit met mijn emoties. Terug kijken op de tijd toen ze net geboren was vindt ik nog wel moeilijk maar dat is dus blijkbaar normaal. Ik kan het ook niet tegen iemand vertellen dan hier, raar is dat....ik merk dat ik de afgelopen periode me zo sterk heb gehouden dat mensen me zo ook zijn gaan zien en ik niet wil laten zien dat ik er nu moeite mee heb...
Dat sterk houden herken ik heel erg ik doe dat ook altijd en durf geen zwakte te tonen aan de buitenwereld. Vandaar dat we nog een leuk stel lijken... Als hij wakker zou worden en haar zou laten weten hoe en wat ja dan kan ik hem nog wel vertrouwen. Door deze periode weet ik namelijk exact wanneer hij liegt of naar haar is. Ik heb echt vanalles gedaan om erachter te komen waar hij wanneer is (gps, bankpas ov-kaart) ik herken het patroon en zijn gedrag voordat hij gaat. Dus als hij dat niet meer zou doen zou ik dat dus ook zeker weten. Hij wil me niet kwijt maar weet niet goed wat hij moet aangezien hij al een eerdere dochter had die bij hem weg word gehouden denk dus dat dit ook wel meespeelt. Het is namelijk zo'n wel zo'n tante die hier nu al regelmatig mee dreigt naar hem. Ik wou dat ik de tijd voorruit kon spoelen
Laura, maar waarom Willeke dan toch graag nog zwanger van hem worden? Ik wil je liever niet veroordelen maar begrijpen 😉 Maar nu snap ik dat dus niet.... Jij kan ook beslissen he!je hoeft niet te wachten tot hij besluit bij je te blijven, dan wel te gaan! Jij kan ook besluiten te gaan, of hem er uit te zetten. (Dat laatste zou mijn voorkeur hebben haha). Maar kijk eens naar wat JIJ wilt, ipv wat hij wenst. Proficiat met je zwangerschap
Fijn datjes wat beter gaat. Of in ieder geval er wat rust in je hoofd is gekomen. Een bevalling moet je echt een plaats geven. En ik denk dat dat vooral (en sneller) gebeurt als je er gewoon met mensen over praat. Ja, zonder je groot te houden En anders kan je hier je bevallingsverhaal ook eens kwijt als je wilt? Ik heb er wel interesse in, in ieder geval!
Ben niet vaak meer hier..zit nu op een FB pagina met meiden/dames van dit forum die allemaal veel miskramen hebben meegemaakt. Ben nu weer begonnen met de medicatie, zit op het wachtbankje, maar heb niet echt het gevoel dat het deze maand gelukt is.
Iedere keer als ik je onderschrift zie, denk ik, wat moet daar een vreselijk verdriet achter zitten... Gun je zo een goede, voldragen zwangerschap
Update: vandaag 10 dpo en gister en vandaag met 3 verschillende merken testen weer positief getest. Nu dus weer afwachten. Verschil met de laatste keer is dat ik nu vanaf eisprong al prednison, fraxi, aspirine en utrogestan gebruik. Daarnaast gebruik ik nu een nog hogere dosis vitamine d3. Ben benieuwd het worden weer spannende weken...hopelijk maanden. Dit was ook weer de 1e poging na de laatste miskraam. Het is echt bizar hoe snel ik zwanger wordt.
Spannend Marjol!! Wat ben je een doorzetter, samen met je man! Gek he, dat je mentaal en fysiek zo'n oerkracht hebt om voor een kindje te gaan. Nu al onvoorwaardelijke liefde, zo mooi!
Bedankt mieksel...we kunnen het mentaal nog steeds aan en de wens is nog zo groot. We zijn alleen uiteraard nog niet overjoyed.