Hier noodgedwongen bij de eerste ook (te?) weinig RRR. We moesten veel op reis en hadden dus vaak te kampen met hotels, uit eten moeten en helaas ook vaak jetlags en op rare plekken slapen. Ik vind het moeilijk te zeggen wat het effect is, want we weten natuurlijk niet hoe het zou zijn geweest met meer RRR. De oudste was wel een lastige baby, wat achteraf misschien kan komen door gebrek aan RRR. Nu is ze echter een zeer makkelijke peuter/bijna kleuter, die eigenlijk alles wel leuk/prima vindt. Nu de jongste 7 maanden is (bij haar hebben we wel wat meer RRR aangehouden), moeten we weer wat meer reizen en de oudste vindt dat alleen maar leuk. Ze slaapt overal, eet graag nieuwe dingen en heeft er geen enkel probleem mee om elke dag ergens anders te zijn, ergens anders te eten en nieuwe mensen te ontmoeten. Ze heeft nooit heimwee en zolang één van ons (of zelfs een leuk ander persoon, dat ze een redelijk goed kent) het maar gezellig met haar maakt en ze wat speelgoed heeft, vindt ze het wel best. Ik denk wel dat het gebrek aan RRR haar flexibel heeft gemaakt, maar zeker weten doe ik het natuurlijk niet. Het is in ieder geval een feit dat ze van verandetrng houdt. Zo wil ze elke avond een ander speelgoedje/pop/knuffel mee in bed en heeft ze geen favoriet. Wat ik persoonlijk veel belangrijker vindt dan fysieke RRR is psychologische RRR. Een papa of mama, die altijd hetzelfde doet voor je gaat slapen/drinken/spelen en op dezelfde liefdevolle manier met je praat en met je omgaat maakt mijns inziens een hoop goed.
Hier ook geen RRR, althans niet bewust. Ons kind doet het prima, geeft zelf aan wanneer hij moe is. We slepen nu wat minder met hem dan toen hij baby was omdat hij nu minder goed slaapt in de kinderwagen of auto. Maar we gaan in principe overal naartoe met hem. Laatst sloeg hij een slaapje over, toen was hij om zes uur helemaal op en begon hij alles bij elkaar te huilen. Duidelijk teken dat ie naar bed moest, dus toen lekker naar bed gedaan. Ik vind het wel prima zo, want ik kan ook niet zo goed overweg met teveel regelmaat
Ik vind TO een beetje uit de hoogte overkomen. Kijk mij eens goed zijn met RRR en die andere moeders, die dat niet doen, tsjongjonge dat zullen me toch vreemde volwassenen worden Maar goed, wij wonen dan ook niet in het "heilige RRR-land"..
Ha, ik snap wat je bedoelt denk ik. Ze zegt bijvoorbeeld "kinderen staan centraal". Alsof ouders die geen RRR doen hun kinderen niet centraal stellen...
Ik heb zelf vaak het gevoel dat ouders veel meer met elkaar gemeen hebben dan ze eigenlijk in de gaten hebben.
Inderdaad! Ik ben er eigenlijk ook nog niet uit of ik dit topic om te lachen of om te huilen vind... RRR is ook maar gewoon een van de vele opvoedovertuigingen, ook al wordt deze nogal gehypet. Zo erg dus dat sommige mensen zich afvragen of je je kind iets aan doet als je er niet aan mee doet. Maar goed, on-topic: ik ben zelf met een totaal gebrek aan RRR opgegroeid en heb er niets aan overgehouden voor zover ik weet. Hooguit een gebrek aan structuur in mijn dagelijks leven, maar daar zit ik dan weer niet zo mee . Wij kiezen trouwens ook heel bewust niet voor RRR. Dat heeft dus niets te maken met flexibele kinderen willen creëeren maar met het echt centraal stellen van het kind. Dat is in elk geval de eerste maanden (en nu met 11 maanden eigenlijk nog steeds) dus op verzoek: voeden, knuffelen, slapen en heel veel nabijheid. Een opvoedmethode die mij voorschrijft wanneer mijn baby geknuffeld mag worden neem ik niet serieus. De eerste keer dat iemand het over de vaste volgorde van eten knuffelen en slapen had dacht ik dat ze een grapje maakte. Mijn dochter doet het fantastisch. Hoe meer ik aan haar zelf over laat hoe meer ik mij erover verbaas dat zo'n kleintje het eigenlijk allemaal heel goed zelf kan regelen en aangeven. Het is zo leuk om te zien hoe ze nu zelf de overgang van borstvoeding naar vast voedsel regelt, dat ze meer en meer zelf op ontdekkingstocht gaat en dat ze ook in haar ritme langzaam van twee slaapjes naar een slaapje gaat. Daar hebben we helemaal geen RRR, technieken en schema's bij nodig gehad. Bij een volgende baby zal ik alleen maar meer proberen zoveel mogelijk los te laten, maar misschien is dat juist wel weer een heel ander kind en dan zullen we daar ook weer anders mee om gaan. Het zijn uiteindelijk mensjes en geen robots, alhoewel sommige opvoedguru's daar schijnbaar anders over denken.
Mooi gezegd Spat en dan nog een stuk waar mijn autocorrect niet uitkomt. ik sluit me helemaal bij je aan! Zo doen wij het ook. Misschien is dat nog wel "meer" je kind centraal stellen.
Vind het wel gek dat er gezegd word: ik doe niet aan rrr dus heb leuke sociale kinderen?! Ik heb graag dat het middag slaapje thuis is en voor de avond nog even rustig met ons 3 voor ze naar bed gaat met haar bed ritueel. Verder niet echt vaste tijden. Sommige kinderen vragen er meer om dan anderen. Aangezien onze kleine meid best heeel veel huilde probeer je steeds iets uit. Als het dan werkt, wijk je niet graag meer af denk ik.
Inderdaad, deze opmerking klinkt niet heel erg neutraal . Bovendien is het geen dichotomie: je kind wel of niet centraal stellen. Voor bijna alle ouders zijn hun kinderen gelukkig heel erg belangrijk. Wel hebben we allemaal een ander idee over wat een kind nodig heeft om later een gelukkig en succesvol leven te kunnen leven en wat we zelf nodig hebben om een kind te bieden wat het nodig heeft. RRR is niet het enige wat telt als het gaat om je kind centraal stellen... Iedereen doet wel eens iets, waarvan je van te voren niet weet of het 100% in de beste interesse is van je kind- zoals werken of juist thuisblijven- te weinig of niet de juiste boeken lezen- te weinig stimuleren- te veel of te weinig uistapjes- ongezond eten geven- wel verhuizen/ niet verhuizen- wel/niet scheiden en nga zo maar door . Wat is in hemelsnaam je kind centraal stellen? Maak je dan bij alle 100+ keuzes die je op een dag maakt een uitgebreide analyse om te kijken of het daadwerkelijk het beste is voor je kindje? En op welke termijn dan? In dat geval stelt volgens mij bijna niemand z'n kind centraal, maar gelukkig houden we wel allemala van onze kinderen!
Ik denk dat RRR nogal heel veel verschillende opvoedmethoden in zich kan hebben. Heb is namelijk niet zozeer een methode voor de meeste mensen, als meer een factor binnen een opvoeding Wij hebben veel rust en regelmaat moeten bieden, maar doen dat nooit door op de klok te kijken/vaste tijden aan te houden, maar juist door naar onze kinderen te kijken. RRR en je kind centraal stellen bijten elkaar dus helemaal niet
Ik denk dat de definitie van rust, regelmaat en reinheid ook bij de verschillende ouders anders ligt. Ik versta onder regelmaat een vaste volgorde van gebeurtenissen, zonder klok. En grofweg ziet elke dag hetzelfde eruit. We staan op, ontbijten, gaan iets doen, nemen een kopje koffie/thee met tussendoortje, gaan iets doen, lunchen, iets doen, wat drinken, iets doen, eten en uiteindelijk weer naar bed. Wat zijn we eigenlijk saai als ik het zo schrijf...
Hier zeiden wij ook van te voren dat we heel flexibel met die kleine wilde doen.. en het liefst hem overal mee naar toe nemen. Maar wij hebben gemerkt dat het niet gaat met die kleine.. Hij slaapt gewoon nog moeilijk en het beste in zijn bedje ( of een bedje bij iemand anders ) Maar als hij een slaapje overslaat is hij oververmoeid en krijgen we hem met veel moeite in slaap. Dus wij passen wij de RRR zoveel mogelijk toe. En hopelijk als hij wat ouder is dat hij dan wat meer kan hebben...
Maar de dikke van dalen zegt; Gratis woordenboek | Van Dale Niets over dat iemand om 7 uur moet eten etc. En voor een baby zie ik het niet anders, eten geven wanneer het honger heeft en slapen wanneer het moe is. Hang daar een ritme in bijv slapen-verschonen-voeden-knuffelen-laten slapen en ook dat is regelmaat.
Ik heb niet alles gelezen, maar dit gold ook voor ons. Ik dacht dat een kindje wel te vormen was: maakbaar. Niks hoor. Het was altijd en eeuwig brullen in de maxicosi, dus de eerste 4 à 5 maanden amper weggeweest met de auto, wat een drama was dat. En als we dan weg waren geweest en het was wat druk geweest, dan had hij twee dagen nodig om bij te komen...pfff. Uiteindelijk ging het na een half jaar steeds beter en we zijn met 8,5 maanden zelfs naar Frankrijk op vakantie geweest. Ik kan zeggen dat wij er nu de vruchten van plukken dat we destijds rrr als uitgangspunt namen (ook min of meer gedwongen dus ). Ook het kdv zorgde voor structuur 2 dagen per week. En de tijd gaat zo snel, die begin periode is zo voorbij.
Dochter is zelf geen type van de regelmaat. Op haar slaapjes is geen peil te trekken. Ik probeer wel te streven naar de RRR maar het is niet iets wat ik strak hanteer. We hebben bepaalde routines in huis en daar is dochter zich bewust van. De dagen na een drukke dag (of dagen) probeer ik rust te creëren, even thuis ontspannen en weinig prikkels. Ik merk dat dochter hier prima op gedijt, ze is zelden jengelig, lacht veel en slaapt altijd goed. Dan zit er niets anders op dan hiermee door te gaan. Het is nu eenmaal zo, 1) je kind moet daar behoefte aan hebben en 2) het is ook de structuur van het gezin. Zelf zijn wij ook deels routinematige mensen, maar we gooien ook de boel gemakkelijk om. En dat zie ik in dochter ook terugkomen. Dus de RRR is niet voor iedereen even streng te hanteren!
Ik volg 100 procent mijn zoontje zijn behoeftes, hij krijgt borstvoeding als hij dat wil, hij slaapt op mij als hij moe is, hij krijgt aandacht als hij dat wilt, hij jammert af en toe maar huilen doet hij nooit, hij gaat in de draagdoek als hij onrustig is en daar slaapt hij ook wanneer hij wilt en hij ligt naast mij in bed. Ik probeer hem regelmaat te geven, maar hij moet er zelf weinig van hebben. De ene dag slaapt hij om 9 uur de andere om 10 uur, de ene dag word hij om 8 uur wakker en de andere dag pas om 10 uur. Ik kan mij bijna niet voorstellen dat regelmaat afdwingen beter voor hem zou zijn? Ohja en rust is er ook tv staat hier zelden op geluid.