Dl wilde een tijdje terug steeds hetzelfde Dikkie dik verhaaltje horen: "Zieke oude poes". (Strekking: poes lag voor een raam, en toen opeens niet meer, want was oud en beetje ziek en overleden). Wij vonden dit zelf niet het leukste verhaaltje maar omdat ze er steeds om vroeg, gewoon maar voorgelezen. Uitleg leek me nog niet nodig voor een dreumes... Maar inmiddels reageert ze ook op een ander prentenboek, waarin iemand een pechdag heeft (fiets gejat, soep aangebrand, hamster overleden). Ze gaat dan zelfs even huilen om de hamster Vind het beetje zwaar onderwerp om te gaan uitleggen aan een dreumes die nog nauwelijks praat...Maar wat moet je met zoiets?
Ik zou er ook niet teveel over uitleggen, wel benoemen. Als ze gaat huilen zou ik iets zeggen in de trant van 'zielig he, daar wordt je verdrietig van' en dan weer wat anders doen. Misschien toch wat andere verhaaltjes introduceren. Kinderen horen vaak 100x hetzelfde verhaaltje, dat is met zo'n zielig verhaaltje wat minder handig
Mijn zoon heeft dat ook een poos gehad met hetzelfde verhaal. En toen ook met get vethaaltje over de boodschappen mand met het pak kattenbrokjes staan ze in wen kring en zie je de billen vond hij ook prachtig. Gaat wel over.
Ik heb dat verhaaltje ook in mijn boek. Ik lees meestal voor 'de poes was er niet meer, hij was even buiten gaan spelen'. Ik vind het ook te zwaar voor het slapengaan. Mijn zoon vraagt nu elke keer het verhaal over het plassen en het poepen. Hij ligt dan helemaal in een deuk.
Hier heeft de oudste ook een tijdje een fascinatie gehad voor de zieke oude poes. Ook weer overgewaaid. Ik merk wel dat dood iets interessants is voor kinderen.
Ik zou het ook gewoon lezen en verder niet te veel op in gaan. @vdberg dl vind dat verhaaltje van de kattenbrokjes ook helemaal geweldig! Ze moet dan altijd zo lachen en heeft het over de kattenkontjes
@humava mijn zoon noemt ze ook echt poep gaatjes. Hij vroeg mij namelijk wat is dat nou ik gaf als antwoord poep gaatjes. Sindsdien heeft hij het erover.
Hier is het ook een tijd wekenlang hetzelfde boek of hetzelfde verhaal geweest, pff. Heb het boek wel eens verstopt.
Haha, dl lacht zich inderdaad ook slap om dat verhaal van een kleine mol (die wil weten wie er op zijn kop heeft gepoept). Ik zit het dan wel even uit, die obsessie met zieke oude poes. Als het maar snel overgaat, want Het Grote Dikkie Dik Boek mag ik niet verstoppen hoor, dan wil ze niet meer slapen denk ik.
Wat grappig om te lezen dat mijn dochter hier niet alleen in is. Zij had vorig jaar een fase, waarin ze altijd dit verhaaltje uitkoos, wanneer ze een dikkie dik verhaaltje mocht uitkiezen. Ze zei er dan ook altijd bij dat het "wel zielig" was voor de oude poes. Ze was in die periode sowieso veel bezig met de dood. Zo benoemde ze elke keer dat we in de dierentuin waren alle namen van de dieren die daar recentelijk overleden waren (dit staat in een boekje van de dierentuin dat ze ook altijd wilde lezen) en zei dat het zielig voor die dieren was. Ze onthield echt alle namen. Dus het maakte duidelijk veel indruk (terwijl ze de namen van veel levende dieren veelal niet wist ). Nu is die fase weer helemaal voorbij en is ze er niet mee bezig. Hoort erbij denk ik...